Symbolic considerations might also

Symbolic considerations might also include, as mentioned earlier, the significance in different cultural traditions of specific internal organs and their relationship to personal identity, Even the medical literature in transplantation cites numerours cases donor’s self (e.g., personality characteristics, gender-related dispositions, ethnicity) is still present in the kidney, liver, heart, or lung that now resides in their bodies. Transplant organizations, on the one hand, wish to dispel such ideas to facilitate the psychological adjustment of the recipient. On the other hand, the same organizations publicize dramatic accounts of donor families meeting recipients and describing their sense that some part of their deceased loved one survives in the transplanted organ. This is a rich area for anthropological exploration.
A related research question is how cultural definitions of death, norms for the treatment of the dead, and notions of and afterlife complicate organ transplantation. In the United States, the shift from the traditional heart-based determination of death to the current dependence on evidence of brain activity began over thirty years ago (1968), and yet next of kin and medical staff alike still voice confusion and ambivalence about “brain death” (Joralemon 1995:340). Medical anthropologyists Margaret Lock and Christina Honed (1990; Lock 2002) have documented the wide-spread resistance in Japan to the idea of brain death and the impact this has had on the development of organ transplantation in that country. The treatment of the dead and its relationship to transplantation has been investigated as well in Germany (Hogle 1996) and Mexico (Crowley Matoka nd).
For Peruvian shamanism, I suggensted many research topics related specifically to the patients. Fox and Swazey (1974, 1992) have made significant contributions to the analysis of the transplant patient’s experience by focusing on the significance of receiving a “gift of life.” They use traditional social science theory about the socio-cultural significance of gift giving (e.g., Mauss 1954) to explain the core dilemma faced by transplant recipients: The gift they receive is of inestimable value (i.e., their own survival), but in is ultimately unrepayable. Fox and Swazey coined the phrase tyanny of the gift to capture the impact on recipients of being on the receiving end of a non reciprocal gift.
Lesley Sharp (1995) has studied transplant patients to see how they respond to having someone else’s organ in their body. This important line of inquiry builds on the already mentioned point about the symbolism of body parts. Organ transplantation offers a unique opportunity to explore the boundaries between “self” and “body,” especially when the body part being replaced carries significant cultural meanings (e.g., the heart for Americans).
There are other patient-related research issue to explore. For example, the United Network for Organ Sharing (UNOS), the organization responsible for the equitable distribution of organs for transplantation in the United States, reports statistics the point to the impact of social class, gender, and ethnic divisions on everything from donation rates to the time patients spend on waiting lists. There is ample opportunity for social science analysis of these factors both at the macrolevel of national socioeconomic trends and at the microlevel of individual experiences.
Biological and cultural perspectives might be brought to bear on the question of how transplant centers match donor organs to potential recipients. Advances in antirejection drugs permit less than perfect matches between donors and recipients, but there is still evidence that shows longer graft survival when blood types and human leukocyte antigens are matched. Segments of the population with comparatively unusual blood types and/or unlikely antigen matches spend longer on the transplant waiting list when a high priority is assigned to closer matches.
The problem has been especially acute for African Americans, who suffer at disproportionate rates from diseases for which transplantation may be the best or only treatment (e.g., cardiovascular and kidney diseases). Unfortunately, African Americans also have blood types and antigens that are less common in the organ donor pool (e.g., 27 percent of African Americans have blood type B, compared with just 11 percent among Caucasians) (Kasiske et al. 1991). Relatively low organ donation rates from the African American community further reduce the likelihood of a match (Callener et al. 1995). The result is that African Americans can wait for an organ twice as long as Caucasians (Callender 1991).
The interesting issue for a medical anthropologist is how the biological notion of donor-recipient “matching” actually works in transplant allocation systems around the world. What constitutes a “good match” versus the “best match” (e.g., how many antigens should correspond) and how long are patients allowed to deteriorate on a waiting list before they are given an organ even when the match is poor? What factors other than tissue matching might account for differential graft survival? Is the reliance on strict matching evidence of racial bias in the allocation system? These questions require that attention be paid to both biological and cultural issues.
The outcome of shamanic treatment was on the agenda for research with the Peruvian patients. There is an immense literature on this subject for transplant recipients, but almost all of it is based on surveys or brief, structured questionnaires. Anthropologists recognize the shortcomings of these formal research instruments, especially when the topic under consideration is as complex as the “quality of life” of persons who have undergone a medical treatment as dramatic as the removal and replacement of none or more vital organs. A supplemental approach using qualitative methods would be a significant contribution (Joraelmon and Fujinaga 1996).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พิจารณาสัญลักษณ์อาจ มี เป็น ความสำคัญในประเพณีวัฒนธรรมต่าง ๆ ของอวัยวะภายในเฉพาะและความสัมพันธ์ของข้อมูลประจำตัวส่วนบุคคล แม้วรรณกรรมทางการแพทย์ในการปลูกถ่ายสแตนดาร์ดชาร์เตอร์ดโหนกรณีผู้บริจาคของตนเอง (เช่น บุคลิกลักษณะ สุขุมที่เกี่ยวข้องกับเพศ เชื้อชาติ) จะยังคงมีอยู่ ในไต ตับ หัวใจ ปอดที่ขณะนี้ อยู่ในร่างกายของพวกเขา เปลี่ยนองค์กร คง ต้องการ dispel ความคิดดังกล่าวเพื่อความสะดวกในการปรับปรุงจิตใจของผู้รับ บนมืออื่น ๆ องค์กรเดียวกันประชาสัมพันธ์บัญชีละครของครอบครัวผู้บริจาคประชุมผู้รับ และอธิบายความรู้สึกของพวกเขาว่า บางส่วนของชีวิตของพวกเขารักหนึ่ง survives ในอวัยวะ transplanted นี้เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์สำหรับสำรวจพัณฑ์ คำถามวิจัยที่เกี่ยวข้องได้นิยามว่าวัฒนธรรมแห่งความตาย บรรทัดฐานสำหรับการรักษาของคนตาย และความเข้าใจของและ afterlife complicate ปลูกถ่ายอวัยวะ ในสหรัฐอเมริกา กะจากดั้งเดิมตามหัวใจกำหนดการตายไปพึ่งหลักฐานของกิจกรรมสมองปัจจุบันเริ่มกว่าสามสิบปีที่ผ่านมา (1968), และยัง ญาติและเจ้าหน้าที่การแพทย์เหมือนกันยังเสียงสับสนและ ambivalence เกี่ยวกับ "สมองตาย" (Joralemon 1995:340) แพทย์ anthropologyists ล็อคมาร์กาเร็ตและแปรง Honed คริสติน่า (1990 ล็อคที่ 2002) ได้จัดทำเอกสารต่อต้านแพร่กระจายทั่วทั้งในญี่ปุ่นกับความคิดของสมองตายและผลกระทบนี้มีพัฒนาการปลูกถ่ายอวัยวะในประเทศ การรักษาของคนตายและปลูกความมีการตรวจสอบเช่นในเยอรมนี (Hogle 1996) และเม็กซิโก (Crowley Matoka nd) สำหรับเชมันเปรู ฉัน suggensted หลายงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยโดยเฉพาะหัวข้อนี้ สุนัขจิ้งจอกและ Swazey (1974, 1992) ได้ทำการจัดสรรที่สำคัญการวิเคราะห์ประสบการณ์ของผู้ป่วยปลูกถ่าย โดยเน้นความสำคัญของการรับ "ของขวัญของชีวิต" ใช้ทฤษฎีสังคมดั้งเดิมเกี่ยวกับสังคมวัฒนธรรมความสำคัญของของขวัญให้ (เช่น 1954 Mauss) อธิบายลำบากใจหลักที่ประสบ โดยผู้รับปลูก: ของขวัญที่พวกเขาได้รับค่า inestimable (เช่น อยู่รอดของตนเอง), แต่ในที่สุด unrepayable สุนัขจิ้งจอกและ Swazey เป็น tyanny วลีของผลกระทบต่อผู้รับอยู่ในรับของขวัญซึ่งกันและกันไม่ใช่จับ มูลนิธินี้คม (1995) ได้ศึกษาผู้ป่วยปลูกถ่ายเพื่อดูว่าผู้ตอบ มีใครของอวัยวะในร่างกายของพวกเขา บรรทัดนี้สำคัญสอบถามสร้างบนจุดดังกล่าวแล้วเกี่ยวกับสัญลักษณ์ของส่วนของร่างกาย การปลูกถ่ายอวัยวะมีโอกาสที่จะสำรวจขอบเขตระหว่าง "ตนเอง" และ "ร่างกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออวัยวะที่ถูกแทนความสำคัญความหมายทางวัฒนธรรม (เช่น หัวใจสำหรับชาวอเมริกัน) มีประเด็นงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยอื่น ๆ ได้ ตัวอย่าง สหเครือข่ายสำหรับอวัยวะร่วมกัน (UNOS), องค์กรที่รับผิดชอบในการกระจายความเท่าเทียมกันของอวัยวะที่ปลูกในสหรัฐอเมริกา รายงานสถิติที่ใช้จุดเพื่อผลกระทบของชนชั้น เพศ และชนเผ่าส่วนบนตั้งแต่ราคาบริจาคกับผู้ป่วยเวลาในรายการรอ มีโอกาสพอสำหรับการวิเคราะห์ปัจจัยเหล่านี้ ที่ macrolevel แนวโน้มประชากรแห่งชาติ ทั้ง ที่ microlevel ประสบการณ์ที่แต่ละสังคม มุมมองวัฒนธรรม และชีวภาพอาจนำในคำถามที่ว่าปลูกศูนย์ตรงอวัยวะผู้บริจาคไปยังผู้รับที่อาจเกิดขึ้นได้ ความก้าวหน้าใน antirejection ยาอนุญาตน้อยกว่าสมบูรณ์แบบที่ตรงกันระหว่างผู้บริจาคและผู้รับ แต่ยังมีหลักฐานที่แสดงตรงเลือดชนิดและมนุษย์ leukocyte antigens อยู่รอดรับสินบนอีกต่อไป ของประชากรชนิดเลือดปกติดีอย่างหนึ่งและ/หรือตรวจหาน่าตรงใช้อีกต่อไปรายการรอปลูกเมื่อกำหนดความสำคัญตรงที่ใกล้ชิด ปัญหาได้เฉียบพลันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับแอฟริกันอเมริกัน ผู้ประสบที่นำราคาจากที่ปลูกอาจจะได้ส่วนการรักษาเฉพาะโรค (เช่น หัวใจและหลอดเลือด และโรคไต) อับ ชาวอเมริกันแอฟริกันยังมีชนิดของเลือดและ antigens ที่น้อยทั่วไปในกลุ่มผู้บริจาคอวัยวะ (เช่น ร้อยละ 27 ของชาวอเมริกันแอฟริกันมีเลือดชนิด B เมื่อเทียบกับเพียงร้อยละ 11 ใน Caucasians) (Kasiske et al. 1991) ราคาบริจาคอวัยวะค่อนข้างต่ำจากชุมชนอเมริกันแอฟริกันเพิ่มเติมลดโอกาสของการแข่งขัน (Callener et al. 1995) ผลคือ ว่า ชาวอเมริกันแอฟริกันสามารถรออวัยวะที่สองตราบเท่า Caucasians (Callender 1991) ปัญหาที่น่าสนใจสำหรับนักมานุษยวิทยาทางการแพทย์เป็นวิธีคิดทางชีวภาพของ "ตรงกับ" ผู้รับบริจาคจริงในการทำงานเปลี่ยนระบบการปันส่วนรอบโลก สิ่งที่ก่อ "ตรงดี" กับ "จับคู่ดีที่สุด" (เช่น antigens หลายวิธีควรตรง) และระยะผู้ป่วยได้เสียกับรายการรอก่อนที่จะได้อวัยวะเมื่อการจับไม่ดี ปัจจัยอื่นที่ไม่ใช่เนื้อเยื่อตรงกันอาจบัญชีเพื่อความอยู่รอดส่วนรับสินบนหรือไม่ จะพึ่งหลักฐานตรงกันเข้มงวดของเชื้อชาติความโน้มเอียงในระบบปันส่วนหรือไม่ คำถามเหล่านี้ต้องการให้ชำระความสนใจปัญหาทั้งทางชีวภาพ และวัฒนธรรม ผลของการรักษา shamanic ในวาระการประชุมการวิจัยกับผู้ป่วยชาวเปรูได้ มีวรรณกรรมเป็นอย่างมากในเรื่องนี้ผู้รับการปลูกถ่าย แต่เกือบทั้งหมดมันขึ้นอยู่กับแบบสำรวจหรือแบบสอบถามสั้น ๆ โครงสร้าง มานุษยจำแนกของเครื่องมือวิจัยอย่างเป็นทางการเหล่านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหัวข้อภายใต้การพิจารณาความซับซ้อนเช่น "quality of life" ของบุคคลที่มีระดับการรักษาทางการแพทย์เป็นอย่างมากเป็นการเอาออก และแทนที่ของอวัยวะสำคัญอื่น ๆ หรือไม่ วิธีการเพิ่มเติมโดยใช้วิธีการเชิงคุณภาพจะเป็นส่วนสำคัญ (Joraelmon และ Fujinaga 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพิจารณาสัญลักษณ์ยังอาจรวมถึงการเป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้อย่างมีนัยสำคัญในวัฒนธรรมประเพณีที่แตกต่างกันของอวัยวะภายในที่เฉพาะเจาะจงและความสัมพันธ์กับตัวบุคคลที่แม้วรรณกรรมทางการแพทย์ในการปลูกอ้างอิงกรณี numerours ตนเองของผู้บริจาค (เช่นลักษณะของบุคลิกภาพ, การแสดงออกทางเพศที่เกี่ยวข้องกับเชื้อชาติ ) ยังคงอยู่ในไตตับหัวใจหรือปอดที่ตอนนี้อาศัยอยู่ในร่างกายของพวกเขา องค์กรที่ปลูกบนมือข้างหนึ่งต้องการที่จะปัดเป่าความคิดดังกล่าวเพื่ออำนวยความสะดวกในการปรับตัวทางด้านจิตใจของผู้รับ บนมืออื่น ๆ , องค์กรเดียวกันเผยแพร่บัญชีที่น่าทึ่งของผู้รับครอบครัวผู้บริจาคการประชุมและบรรยายถึงความรู้สึกของพวกเขาว่าเป็นส่วนหนึ่งของผู้เสียชีวิตของพวกเขาบางคนที่คุณรักมีชีวิตอยู่ในอวัยวะที่ปลูกถ่าย ซึ่งเป็นพื้นที่ที่อุดมไปด้วยสำหรับการสำรวจมานุษยวิทยา.
คำถามการวิจัยที่เกี่ยวข้องเป็นวิธีการทางวัฒนธรรมคำจำกัดความของการตายบรรทัดฐานสำหรับการรักษาของผู้ตายและความคิดของชีวิตหลังความตายและการปลูกถ่ายอวัยวะที่ซับซ้อน ในประเทศสหรัฐอเมริกา, เปลี่ยนจากการกำหนดหัวใจตามแบบดั้งเดิมของการเสียชีวิตเพื่อการพึ่งพาอาศัยกันในปัจจุบันที่มีหลักฐานของการทำงานของสมองที่จะเริ่มต้นมานานกว่าสามสิบปีที่ผ่านมา (1968) และยังไปของญาติและบุคลากรทางการแพทย์เหมือนกันยังคงเสียงความสับสนและความสับสนเกี่ยวกับ " สมองตาย "(Joralemon 1995: 340) anthropologyists แพทย์มาร์กาเร็ล็อคและคริสติ Honed (1990; ล็อค 2002) มีเอกสารการต่อต้านการแพร่กระจายกว้างในญี่ปุ่นกับความคิดของการตายของสมองและผลกระทบนี้ได้มีการพัฒนาของการปลูกถ่ายอวัยวะในประเทศนั้น การรักษาของผู้ตายและความสัมพันธ์กับการปลูกได้รับการตรวจสอบเช่นเดียวกับในประเทศเยอรมนี (Hogle 1996) และเม็กซิโก (ลี่ย์ Matoka ND).
สำหรับชาแมนเปรูผม suggensted หัวข้อการวิจัยจำนวนมากเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วย ฟ็อกซ์และ Swazey (1974, 1992) ได้ทำผลงานที่สำคัญในการวิเคราะห์ประสบการณ์ของผู้ป่วยปลูกถ่ายฯ โดยมุ่งเน้นความสำคัญของการได้รับ "ของขวัญของชีวิต." พวกเขาใช้ทฤษฎีสังคมศาสตร์ดั้งเดิมเกี่ยวกับความสำคัญทางสังคมและวัฒนธรรมของการให้ของขวัญ ( เช่น Mauss 1954) ที่จะอธิบายภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกหลักที่ต้องเผชิญกับผู้รับการปลูก: ของขวัญที่พวกเขาได้รับมีค่าล้ำค่า (กล่าวคือความอยู่รอดของตัวเอง) แต่ในท้ายที่สุดเป็น unrepayable ฟ็อกซ์และ Swazey ประกาศเกียรติคุณ tyanny วลีของที่ระลึกในการจับภาพผลกระทบต่อผู้รับของการเป็นที่สิ้นสุดรับของที่ระลึกซึ่งกันและกันไม่ใช่.
เลสลีย์ชาร์ป (1995) ได้ศึกษาผู้ป่วยปลูกเพื่อดูว่าพวกเขาตอบสนองที่จะมีใครสักคนที่อวัยวะอื่น ๆ ในร่างกายของพวกเขา . บรรทัดนี้สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมที่สำคัญของการสร้างในจุดที่กล่าวมาแล้วเกี่ยวกับสัญลักษณ์ของส่วนต่างๆของร่างกาย การปลูกถ่ายอวัยวะมีโอกาสที่ไม่ซ้ำกันในการสำรวจเขตแดนระหว่าง "ตัวเอง" และ "ร่างกาย" โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อส่วนหนึ่งของร่างกายที่จะถูกแทนที่พกความหมายทางวัฒนธรรมที่สำคัญ (เช่นหัวใจสำหรับชาวอเมริกัน).
มีปัญหาการวิจัยที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยอื่น ๆ ที่จะสำรวจ ตัวอย่างเช่นประเทศเครือข่ายร่วมกันออร์แกน (UNOS) องค์กรที่รับผิดชอบในการกระจายเท่าเทียมกันของอวัยวะสำหรับการปลูกในประเทศสหรัฐอเมริการายงานสถิติชี้ไปที่ผลกระทบของระดับชั้นทางสังคมเพศและหน่วยงานชาติพันธุ์ในทุกอย่างจากอัตราการบริจาค เพื่อให้ผู้ป่วยที่ใช้เวลาอยู่ในรายชื่อรอ มีโอกาสที่เพียงพอสำหรับการวิเคราะห์ทางสังคมศาสตร์ของปัจจัยเหล่านี้ทั้งใน macrolevel ของแนวโน้มทางเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติและใน microlevel ประสบการณ์ของแต่ละบุคคล.
มุมมองทางชีวภาพและวัฒนธรรมที่อาจจะนำมาใช้กับคำถามของวิธีการจับคู่ศูนย์ปลูกอวัยวะของผู้บริจาคไปยังผู้รับที่มีศักยภาพ ความก้าวหน้าในการอนุญาตให้มียาเสพติด antirejection น้อยกว่าการแข่งขันที่สมบูรณ์แบบระหว่างผู้บริจาคและผู้รับ แต่ยังคงมีหลักฐานที่แสดงให้เห็นการรับสินบนการอยู่รอดอีกต่อไปเมื่อชนิดเลือดและแอนติเจนของเม็ดเลือดขาวของมนุษย์จะถูกจับคู่ กลุ่มประชากรที่มีความผิดปกติเมื่อเทียบกับชนิดเลือดและ / หรือการจับคู่แอนติเจนไม่น่าใช้อีกต่อไปในการปลูกรายการรอเมื่อมีลำดับความสำคัญสูงได้รับมอบหมายให้การแข่งขันอย่างใกล้ชิด.
ปัญหาที่เกิดขึ้นได้รับเฉียบพลันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับชาวอเมริกันแอฟริกันที่ประสบในอัตราสัดส่วนจากโรค ซึ่งอาจจะมีการปลูกถ่ายรักษาที่ดีที่สุดหรือเฉพาะ (เช่นหัวใจและหลอดเลือดและโรคไต) แต่น่าเสียดายที่ชาวอเมริกันแอฟริกันนอกจากนี้ยังมีชนิดเลือดและแอนติเจนที่มีร่วมกันน้อยลงในสระว่ายน้ำผู้บริจาคอวัยวะ (เช่นร้อยละ 27 ของชาวอเมริกันแอฟริกันมีกรุ๊ปเลือด B เมื่อเทียบกับเพียงร้อยละ 11 ในหมู่ชาวผิวขาว) (Kasiske et al. 1991) ค่อนข้างอัตราการบริจาคอวัยวะต่ำจากชุมชนแอฟริกันอเมริกันลดโอกาสของการแข่งขัน (ที่ Callener et al. 1995) ผลที่ได้คือว่าชาวอเมริกันแอฟริกันสามารถรอให้อวัยวะนานเป็นสองเท่าผิวขาว (Callender 1991).
ปัญหาที่น่าสนใจสำหรับนักมานุษยวิทยาการแพทย์เป็นวิธีการที่ความคิดทางชีวภาพของผู้บริจาคผู้รับ "จับคู่" ใช้งานได้จริงในระบบการจัดสรรปลูกทั่วโลก สิ่งที่ถือว่าเป็น "การแข่งขันที่ดี" กับ "การแข่งขันที่ดีที่สุด" (เช่นแอนติเจนหลายวิธีที่ควรจะสอดคล้อง) และระยะเวลาที่ผู้ป่วยจะได้รับอนุญาตให้เสื่อมลงในรายการที่รอคอยก่อนที่พวกเขาจะได้รับอวัยวะแม้ในขณะที่การแข่งขันไม่ดี? ปัจจัยอะไรอื่นนอกเหนือจากการจับคู่เนื้อเยื่ออาจบัญชีสำหรับการอยู่รอดการปลูกถ่ายอวัยวะที่แตกต่างกัน? คือการพึ่งพาหลักฐานการจับคู่ที่เข้มงวดของอคติทางเชื้อชาติในระบบการจัดสรรหรือไม่ คำถามเหล่านี้จำเป็นต้องให้ความสนใจจะจ่ายให้กับทั้งปัญหาทางชีวภาพและวัฒนธรรม.
ผลของการรักษาคือนิคในวาระการประชุมสำหรับการวิจัยกับผู้ป่วยที่เปรู มีวรรณกรรมอันยิ่งใหญ่ในเรื่องสำหรับผู้รับการปลูกถ่ายนี้ แต่เกือบทั้งหมดของมันขึ้นอยู่กับการสำรวจหรือสั้นแบบสอบถาม นักมานุษยวิทยารับรู้ข้อบกพร่องของการวิจัยอย่างเป็นทางการเหล่านี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีภายใต้การพิจารณาซับซ้อนเท่า "คุณภาพชีวิต" ของบุคคลที่ได้รับการรักษาทางการแพทย์เป็นอย่างมากการกำจัดและการเปลี่ยนหรือมากกว่าไม่มีอวัยวะที่สำคัญที่ วิธีการเสริมโดยใช้วิธีการเชิงคุณภาพจะเป็นผลงานที่สำคัญ (Joraelmon และ Fujinaga 1996)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

The bank estimates.The bank estimates.The bank estimates.The bank estimates.The bank estimates.The bank estimates.