AbstractOBJECTIVE:This study aims t

Abstract
OBJECTIVE:
This study aims to determine the efficacy of yoga in alleviating vasomotor symptoms (VMS) frequency and bother.
METHODS:
This study was a three-by-two factorial, randomized controlled trial. Eligible women were randomized to yoga (n = 107), exercise (n = 106), or usual activity (n = 142), and were simultaneously randomized to a double-blind comparison of ω-3 fatty acid (n = 177) or placebo (n = 178) capsules. Yoga intervention consisted of 12 weekly 90-minute yoga classes with daily home practice. Primary outcomes were VMS frequency and bother assessed by daily diaries at baseline, 6 weeks, and 12 weeks. Secondary outcomes included insomnia symptoms (Insomnia Severity Index) at baseline and 12 weeks.
RESULTS:
Among 249 randomized women, 237 (95%) completed 12-week assessments. The mean baseline VMS frequency was 7.4 per day (95% CI, 6.6 to 8.1) in the yoga group and 8.0 per day (95% CI, 7.3 to 8.7) in the usual activity group. Intent-to-treat analyses included all participants with response data (n = 237). There was no difference between intervention groups in the change in VMS frequency from baseline to 6 and 12 weeks (mean difference [yoga--usual activity] from baseline at 6 wk, -0.3 [95% CI, -1.1 to 0.5]; mean difference [yoga--usual activity] from baseline at 12 wk, -0.3 [95% CI, -1.2 to 0.6]; P = 0.119 across both time points). Results were similar for VMS bother. At week 12, yoga was associated with an improvement in insomnia symptoms (mean difference [yoga - usual activity] in the change in Insomnia Severity Index, 1.3 [95% CI, -2.5 to -0.1]; P = 0.007).
CONCLUSIONS:
Among healthy women, 12 weeks of yoga class plus home practice, compared with usual activity, do not improve VMS frequency or bother but reduce insomnia symptoms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์:การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพิจารณาประสิทธิภาพของโยคะในการบรรเทาอาการ vasomotor (VMS) ความถี่รบกวนวิธีการ:การศึกษานี้มีสามโดยสองแฟกทอเรียล ทดลองควบคุม randomized ผู้หญิงมีสิทธิ์มี randomized โยคะ (n = 107), ออกกำลังกาย (n = 106), หรือกิจกรรมปกติ (n = 142), และ randomized ได้พร้อมกันเพื่อคนตาบอดคู่เปรียบเทียบของกรดไขมันω 3 (n = 177) หรือยาหลอก (n = 178) แคปซูล แทรกแซงโยคะประกอบด้วยเรียนโยคะ 90 นาทีสัปดาห์ 12 แบบฝึกหัดที่บ้านทุกวัน ผลหลักความถี่ VMS และประเมิน โดยไดอารีส์วันที่พื้นฐาน สัปดาห์ที่ 6, 12 สัปดาห์และสิ่งที่น่ารำคาญ รองผลรวมอาการนอนไม่หลับ (นอนไม่หลับรุนแรงดัชนี) พื้นฐานและ 12 สัปดาห์ผลลัพธ์:ผู้หญิง randomized 249, 237 (95%) เสร็จสมบูรณ์ประเมินผล 12 สัปดาห์ พื้นฐานหมายถึงความถี่ VMS 7.4 ต่อวัน (95% CI, 6.6 การ 8.1 ในกลุ่มโยคะ) และ 8.0 ต่อวัน (95% CI, 7.3-8.7) ในกลุ่มกิจกรรมปกติ วิเคราะห์จุดประสงค์การรักษารวมร่วมกับข้อมูลการตอบสนอง (n = 237) มีไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มในการแทรกแซงในการเปลี่ยนแปลงความถี่ VMS จากพื้นฐานได้ถึง 6 และ 12 สัปดาห์ (หมายถึงความแตกต่าง [โยคะ - กิจกรรมปกติ] จากหลักที่ 6 wk, -0.3 [95% CI, -1.1 กับ 0.5] หมายถึงความแตกต่าง [โยคะ - กิจกรรมปกติ] จากพื้นฐานที่ 12 wk, -0.3 [95% CI, -1.2 ให้ 0.6]; P = 0.119 ระหว่างจุดทั้งสองครั้ง) ผลลัพธ์คล้ายกันสำหรับ VMS รำคาญ ในสัปดาห์ที่ 12 โยคะคือเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงในอาการนอนไม่หลับ (หมายถึงความแตกต่าง [โยคะ - กิจกรรมปกติ] ในการเปลี่ยนแปลงดัชนีความรุนแรงนอนไม่หลับ 1.3 [95% CI, -2.5 ให้สุด -0.1]; P = 0.007)บทสรุป:สุขภาพผู้หญิง 12 สัปดาห์เรียนโยคะและฝึกบ้าน เมื่อเทียบกับกิจกรรมปกติ ปรับปรุงความถี่ VMS หรือรำคาญ แต่ลดอาการนอนไม่หลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์: การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบประสิทธิภาพของการฝึกโยคะในการบรรเทาอาการ vasomotor (VMS) ความถี่และรำคาญ. วิธีการ: การศึกษาครั้งนี้เป็นสามโดยสองปัจจัย, สุ่มทดลองควบคุม ผู้หญิงที่มีสิทธิ์ได้รับการสุ่มในการฝึกโยคะ (n = 107) การออกกำลังกาย (n = 106) หรือกิจกรรมตามปกติ (n = 142) และได้รับการสุ่มพร้อมกันเพื่อการเปรียบเทียบแบบ double-blind ของกรดω-3 ไขมัน (n = 177) หรือ ได้รับยาหลอก (n = 178) แคปซูล การแทรกแซงของโยคะประกอบด้วย 12 รายสัปดาห์ชั้นเรียนโยคะ 90 นาทีกับการปฏิบัติที่บ้านทุกวัน ผลประถมความถี่ VMS และรำคาญการประเมินจากสมุดบันทึกประจำวันที่ baseline, 6 สัปดาห์และ 12 สัปดาห์ ผลลัพธ์รองรวมถึงอาการนอนไม่หลับ (Insomnia ดัชนีความรุนแรง) ที่ baseline และ 12 สัปดาห์. ผลการศึกษา: ในบรรดาผู้หญิงสุ่ม 249 237 (95%) เสร็จสิ้นการประเมินผล 12 สัปดาห์ ค่าเฉลี่ยความถี่พื้นฐาน VMS เป็น 7.4 ต่อวัน (95% CI, 6.6-8.1) ในกลุ่มโยคะและ 8.0 ต่อวัน (95% CI, 7.3-8.7) ในกลุ่มกิจกรรมตามปกติ เจตนาเพื่อรักษาวิเคราะห์รวมถึงผู้เข้าร่วมทั้งหมดที่มีข้อมูลการตอบสนอง (n = 237) มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มแทรกแซงในการเปลี่ยนแปลงในความถี่ VMS จาก baseline ถึง 6 และ 12 สัปดาห์ที่ผ่านมาไม่ได้ (หมายถึงความแตกต่าง [โยคะ - กิจกรรมตามปกติ] จาก baseline 6 สัปดาห์, -0.3 [95% CI, -1.1 ถึง 0.5]; เฉลี่ย ความแตกต่าง [โยคะ - กิจกรรมตามปกติ] จาก baseline ที่ 12 สัปดาห์, -0.3 [95% CI, -1.2 0.6]; P = 0.119 ทั่วทั้งจุดเวลา) ผลการวิจัยพบที่คล้ายกันสำหรับ VMS รำคาญ ในสัปดาห์ที่ 12 โยคะที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงในอาการนอนไม่หลับ (หมายถึงความแตกต่าง [โยคะ - กิจกรรมตามปกติ] ในการเปลี่ยนแปลงในการนอนไม่หลับดัชนีความรุนแรงที่ 1.3 [95% CI, -2.5 -0.1 ไป]; P = 0.007). สรุปในกลุ่มผู้หญิงที่มีสุขภาพดี 12 สัปดาห์ของการเรียนโยคะรวมทั้งการปฏิบัติที่บ้านเมื่อเทียบกับกิจกรรมปกติไม่ดีขึ้นความถี่ VMS หรือรำคาญ แต่นอนไม่หลับลดอาการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ :

บทคัดย่อการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสิทธิผลของการฝึกโยคะใน alleviating อาการ vasomotor ( VMS ) ความถี่รบกวน .

วิธีการศึกษา 3 โดยทั้งสองกลุ่ม และทดลอง ผู้หญิงมีสิทธิสุ่มให้โยคะ ( n = 107 ) การออกกำลังกาย ( n = 5 ) , หรือกิจกรรมปกติ ( n = 142 )และสุ่มแบบพร้อมกันเพื่อเปรียบเทียบω - 3 กรดไขมัน ( n = 177 ) หรือการใช้ยาหลอก ( 178 ) ชนิดแคปซูล กิจกรรมโยคะประกอบด้วย 12 สัปดาห์ 90 นาทีคลาสโยคะฝึกที่บ้านทุกวัน ผลลัพธ์ปฐมภูมิวัดความถี่ และต้องประเมินทุกวัน ไดอารี่ที่ 0 , 6 สัปดาห์และ 12 สัปดาห์ผลรอง ได้แก่ อาการนอนไม่หลับ ( ดัชนีความรุนแรงนอนไม่หลับ ) ที่ 0 และ 12 สัปดาห์ ผล :

ระหว่าง 249 คนผู้หญิง , 237 ( 95% ) เสร็จจาก 12 สัปดาห์ ค่าเฉลี่ยพื้นฐานวัดความถี่ 7.4 ต่อวัน ( 95% CI , 6.6 363 ) ในกลุ่มโยคะและ 8.0 ต่อวัน ( 95% CI , 7.3 ถึง 8.7 ) ในกลุ่มกิจกรรมปกติความตั้งใจที่จะรักษาและมีผู้เข้าร่วมทั้งหมดที่มีข้อมูลการตอบสนอง ( n = 237 ) ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มโดยวัดจากการเปลี่ยนแปลงในความถี่พื้นฐาน 6 และ 12 สัปดาห์ ( หมายถึงความแตกต่าง [ โยคะ -- ปกติกิจกรรม ] จากพื้นฐานที่ 6 สัปดาห์ , - 0.3 [ 95%CI , - 1.1 0.5 ] ; หมายถึงความแตกต่าง [ โยคะ -- ปกติกิจกรรม ] จากฐานที่ 12 สัปดาห์ - 0.3 , [ 95%CI , - 1.2 0.6 ] ; P = 0119 ทั้งเวลาจุด ) ผลลัพธ์ที่เหมือนกันสำหรับ HP เลย ในสัปดาห์ที่ 12 , โยคะเกี่ยวข้องกับการปรับปรุงในอาการนอนไม่หลับ ( หมายถึงความแตกต่าง [ โยคะปกติ - กิจกรรม ] ในการเปลี่ยนแปลงในดัชนีความรุนแรง 1.3 [ นอนไม่หลับ , 95% CI , - 2.5 - 0.1 ] ; P = 0.007 ) .

สรุป : ตรีสุขภาพ 12 สัปดาห์ของการปฏิบัติโยคะพร้อมบ้านเมื่อเทียบกับกิจกรรมปกติไม่ปรับปรุงวัดความถี่ หรือรำคาญ แต่ลดอาการนอนไม่หลับ