poet Ella Wheeler Wilcox #34 on top

poet Ella Wheeler Wilcox #34 on top 500 poets Poet's PagePoemsQuotationsCommentsStatsE-BooksBiographyShare on FacebookShare on Twitter
Poems by Ella Wheeler Wilcox : 395 / 550 « prev. poem next poem »
The Little White Hearse


Somebody’s baby was buried to-day –
The empty white hearse from the grave rumbled back,
And the morning somehow seemed less smiling and gay
As I paused on the sidewalk while it crossed on its way,
And a shadow seemed drawn o’er the sun’s golden track.

Somebody’s baby was laid out to rest,
White as a snowdrop, and fair to behold,
And the soft little hands were crossed over the breast,
And those hands and the lips and the eyelids were pressed
With kisses as hot as the eyelids were cold.

Somebody saw it go out of her sight,
Under the coffin lid – out through the door;
Somebody finds only darkness and blight
All through the glory of summer-sun light;
Somebody’s baby will waken no more.

Somebody’s sorrow is making me weep:
I know not her name, but I echo her cry,
For the dearly bought baby she longed so to keep,
The baby that rode to its long-lasting sleep
In the little white hearse that went rumbling by.

I know not her name, but her sorrow I know;
While I paused on the crossing I lived it once more,
And back to my heart surged that river of woe
That but in the breast of a mother can flow;
For the little white hearse has been, too, at my door.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กวีวิลค็อกซ์ Ella ล้อ #34 บนบน 500 กวีกวี PagePoemsQuotationsCommentsStatsE BooksBiographyShare บน FacebookShare ใน Twitterบทกวี โดย Ella ล้อวิลค็อกซ์: 395 / 550 «prev. กลอนต่อกลอน»ทุกศพสีขาวเล็กน้อยเด็กของใครสักคนถูกฝังอยู่วันนี้ -ทุกศพสีขาวว่างเปล่าจากด้านหลัง rumbled ภัย และตอนเช้าอย่างใดประจักษ์ยิ้มน้อย และเกย์เป็นผมหยุดชั่วคราวบนสารพัดในขณะที่มันข้ามมา และเงาดูเหมือนวาด o'er ติดตามทองของดวงอาทิตย์เด็กของใครถูกวางที่เหลือ สีขาวเป็น snowdrop และแฟร์ไปเถิด และมือเล็ก ๆ นุ่มถูกข้ามเต้านม และกดที่มือ และริมฝีปาก และเปลือกด้วยจูบร้อนเปลือกตาอยู่เย็นใครเห็นออกจากสายตาของเธอ ภายใต้ฝาหีบศพออกผ่านประตู ใครพบความมืดและโรคเท่านั้นทั้งหมดผ่านเกียรติของแสงแดดฤดูร้อน เด็กของใครสักคนจะ waken ไม่ได้ความเสียใจของผู้ชายจะทำให้ฉันร้อง: ฉันรู้ว่าไม่ชื่อของเธอ แต่ฉันสะท้อนการร้องของเธอ สำหรับเด็กซื้อลอง เธอปรารถนาดังนั้นการเก็บ เด็กที่กำลังจะนอนหลับยาวนานในทุกศพสีขาวเล็กๆ ที่ไป rumbling โดยทราบชื่อของเธอไม่ แต่ความเสียใจของเธอฉันรู้ ขณะฉันหยุดชั่วคราวบนข้ามที่ ผมอาศัยมันอีกครั้ง และกลับไปยังหัวใจของฉันจากเพิ่มขึ้นที่แม่น้ำของ woeแต่ที่อกของแม่สามารถไหล สำหรับทุกศพสีขาวเล็กน้อยแล้ว เกินไป ที่ประตูของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กวีเอลล่า Wheeler Wilcox # 34 ด้านบน 500 กวีกวี PagePoemsQuotationsCommentsStatsE-BooksBiographyShare ใน FacebookShare บนทวิตเตอร์
บทกวีโดยเอลล่าวีลเลอร์วิลค็อก: 395/550 «ก่อนหน้า บทกวีแล้วต่อไป»
ลิตเติ้ลสีขาวรถบันทุกศพทารกใครบางคนถูกฝังอยู่ต่อวัน - ศพสีขาวที่ว่างเปล่าจากหลุมฝังศพแล่นกลับมาและตอนเช้าอย่างใดดูเหมือนน้อยยิ้มเกย์และขณะที่ผมหยุดชั่วคราวบนทางเท้าในขณะที่มันข้ามในทางของมันและ เงาดูเหมือนวาดเอ่อติดตามสีทองของดวงอาทิตย์. ทารกบางคนก็ออกมาวางที่เหลือเป็นสีขาววิงและเป็นธรรมต่อดูเถิดและมือน้อยนุ่มถูกข้ามเต้านมและมือเหล่านั้นและริมฝีปากและเปลือกตาได้ กด. ด้วยการจูบเป็นร้อนเป็นเปลือกตาเป็นเย็นใครบางคนเห็นมันออกไปจากสายตาของเธอภายใต้ฝาโลงศพ - ออกผ่านประตู; ใครบางคนพบว่าความมืดเท่านั้นและทำลายทั้งหมดผ่านความรุ่งเรืองของแสงฤดูร้อนดวงอาทิตย์ทารกบางคนจะลุกขึ้น . ไม่มากความเศร้าโศกของใครบางคนทำให้ฉันร้องไห้ฉันรู้ว่าไม่ใช่ชื่อของเธอ แต่ฉันสะท้อนเสียงร้องของเธอสำหรับทารกซื้ออย่างสุดซึ้งที่เธอปรารถนาเพื่อที่จะเก็บเด็กที่ขี่ม้าไปนอนหลับยาวนานของในรถบรรทุกศพสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไป . เสียงดังก้องโดยที่ผมไม่รู้ชื่อของเธอ แต่ความทุกข์โศกของเธอฉันรู้ในขณะที่ฉันหยุดชั่วคราวข้ามผมอยู่มันอีกครั้งและกลับไปยังหัวใจของฉันเพิ่มขึ้นแม่น้ำแห่งความฉิบหายที่นั่น แต่ในเต้านมของแม่สามารถไหล; สำหรับ ศพสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้รับมากเกินไปที่ประตูของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กวี เอลล่า วีลเลอร์ วิลคอกซ์# 34 ด้านบน 500 กวีกวี pagepoemsquotationscommentsstatse booksbiographyshare บน facebookshare บน Twitter
บทกวีโดยเอลล่า วีลเลอร์ วิลคอกซ์ : 395 / 550 «ก่อนหน้า . กลอนกลอน»ต่อไป



คนขาวเล็กน้อย รถขนศพทารกถูกฝังไว้ในวันนี้–
ว่างเปล่าสีขาวรถขนศพจากสุสานส่งเสียงดังกลับมา และตอนเช้าบางทีดูเหมือนน้อย

ยิ้ม และเกย์ฉันหยุดชั่วคราวบนทางเท้าขณะข้ามทาง ,
และเงา ดูวาดมากกว่าดวงอาทิตย์สีทองติดตาม

มีคนคลอดลูกออกมาวางพัก
ขาวเหมือนหิมะ และยุติธรรม ดูเถิด
และนุ่มมือเล็กข้ามเต้านม
และมือเหล่านั้น และริมฝีปาก และเปลือกตาถูกกด
ด้วยจูบร้อนเท่าที่เปลือกตาหนาว

ใครเห็นมันออกไปจากสายตาเธอ
,ใต้โลงและออกผ่านประตู ;
ใครเจอเพียงความมืดและทำลาย
ทั้งหมดผ่านความรุ่งโรจน์ของฤดูร้อน แสงแดด ;
เด็กบางคนจะปลุกให้ตื่นอีก

มีคนเศร้า ทำให้ฉันร้องไห้ :
ฉันไม่รู้ชื่อของเธอ แต่ผมก้องร้องไห้เธอ
สำหรับผู้ซื้อ เด็กที่เธอเฝ้ารอมานานที่จะเก็บ
ลูกที่ขี่ไปยืนหลับ
ในเล็ก ๆสีขาว รถบรรทุกที่ไปดัง

โดยฉันไม่รู้ชื่อเธอ แต่เธอเสียใจฉันรู้ ;
ในขณะที่ฉันหยุดบนข้ามผมอยู่ที่มันอีกครั้ง
และกลับไปหัวใจเพิ่มขึ้นที่แม่น้ำวิบัติ
ว่าแต่ในเต้านมของแม่ จะไหล ;
สำหรับรถบรรทุกสีขาวเล็ก ๆน้อย ๆได้เหมือนกัน ที่ประตูของฉัน