My brother, my own dearest big brot

My brother, my own dearest big brother, are we really going shopping here?”

“Mm. It’s here.” Lin Ming said as he entered the store. The shopkeeper somewhat recognized Lin Ming as he was also in ordinary clothing, and was young and small of stature. This was a very conspicuous look, and after a little thought, the shopkeeper remembered that Lin Ming was the youth who had tried to sell him inscription symbols a few days ago.

The storekeeper was immediately impatient and said, “You again, I told you that I will not take your inscription symbols.”

Lin Ming also naturally remembered this Hundred Treasure Hall’s storekeeper. Initially when he visited the private shops none of the storekeepers had treated him with respect. These storekeepers were in truth not the owners. The bosses were usually some rich character and would not often be in the store. They would hire some clerk or shopkeeper to take charge of the store’s business. Of course, their salaries were also tied to performance, so these shopkeepers would naturally treat the juniors of wealthy families with respect in order to earn some percentage of profits. Lin Ming still remained salty from the experience.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พี่ชาย พี่ชายของตัวเองใหญ่ dearest บ้างครับไปช้อปปิ้งจริงๆ""Mm มันเป็นที่นี่" หมิงหลินกล่าวว่า เขาป้อนร้าน เจ้าของร้านค่อนข้างรู้จักหลินหมิเขาในเสื้อผ้าสามัญ และหนุ่ม และรูปร่างเล็ก นี้ดูชัดเจนมาก และหลังจากคิดน้อย เจ้าของร้านจำได้ว่า หมิงหลินคือ เยาวชนที่ต้องพยายามขายเขาจารึกสัญลักษณ์มาหลายวันแล้วStorekeeper การแก้ไขทันทีใจร้อน และกล่าวว่า "คุณอีกครั้ง ฉัน บอกคุณว่า ผมจะใช้สัญลักษณ์ของจารึก"หมิงหลินเป็นธรรมชาติจำ storekeeper ของหอเก็บสมบัติร้อยนี้ เมื่อเขาเข้าเยี่ยมชมร้านค้าส่วนตัว ของ storekeepers ที่มีได้รับการรักษาเขา ด้วยความเคารพ Storekeepers เหล่านี้ในความเป็นจริงไม่ได้เจ้า ผู้บังคับบัญชาได้ปกติบางตัวละครที่อุดมไปด้วย และจะไม่มักจะเป็นในร้าน พวกเขาจะจ้างบางเสมียนหรือเจ้าของร้านเพื่อทำธุรกิจของร้านค้า แน่นอน เงินเดือนยังเชื่อมโยงกับประสิทธิภาพ เพื่อให้ธรรมชาติเหล่านี้เสมอจะถือรุ่นน้องของครอบครัวที่ร่ำรวยด้วยความเคารพเพื่อหาเปอร์เซ็นต์ของผลกำไร หมิงหลินยังคงอยู่เค็มจากประสบการณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พี่ชายของฉันเองพี่ชายใหญ่ของฉันสุดที่รักเราจริงๆจะไปช้อปปิ้งที่นี่? " " อืม มันเป็นที่นี่. "หลินหมิงกล่าวว่าในขณะที่เขาเดินเข้าไปในร้าน เจ้าของร้านที่ค่อนข้างได้รับการยอมรับหลินหมิงในขณะที่เขายังอยู่ในเสื้อผ้าธรรมดาและเป็นหนุ่มสาวและขนาดเล็กของความสูง นี่คือลักษณะที่เห็นได้ชัดเจนมากและหลังจากความคิดเล็ก ๆ น้อย ๆ เจ้าของร้านจำได้ว่าหลินหมิงเป็นเยาวชนที่ได้พยายามที่จะขายเขาสัญลักษณ์จารึกไม่กี่วันที่ผ่านมา. ภัณฑารักษ์เป็นคนใจร้อนทันทีและกล่าวว่า "คุณอีกครั้งผมบอกคุณ ว่าฉันจะไม่ใช้สัญลักษณ์จารึกของคุณ. " หลินหมิงยังจำได้ว่าธรรมชาติภัณฑารักษ์นี้ร้อยเทรเชอร์ฮอลล์ ในขั้นต้นเมื่อเขาไปเยี่ยมร้านค้าไม่มีส่วนตัวของของชำได้ปฏิบัติต่อเขาด้วยความเคารพ ของชำเหล่านี้อยู่ในความเป็นจริงไม่ได้เป็นเจ้าของ ผู้บังคับบัญชามักจะมีบางตัวละครที่อุดมไปด้วยและจะไม่มักจะสามารถในการจัดเก็บ พวกเขาจะจ้างพนักงานบางส่วนหรือเจ้าของร้านที่จะใช้ค่าใช้จ่ายของธุรกิจร้านค้า แน่นอนว่าเงินเดือนของพวกเขายังถูกผูกติดอยู่กับผลการปฏิบัติงานเพื่อให้เจ้าของร้านเหล่านี้ธรรมชาติจะรักษาน้องของครอบครัวที่ร่ำรวยด้วยความเคารพในการสั่งซื้อที่จะได้รับร้อยละของกำไรบางส่วน หลินหมิงยังคงเค็มจากประสบการณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พี่ชายของฉันเอง ที่รักของพี่ เราจะไปช้อปปิ้งที่นี่จริงๆ เหรอ "" อืม . . . . . . มันอยู่ที่นี่ . . . " หลินหมิงกล่าวว่าเขาเข้ามาในร้าน เจ้าของร้านค่อนข้างรู้จักหลินหมิงเขาก็เสื้อผ้าธรรมดาและเป็นเด็กเล็ก 1 นี่มันดูเด่น และ หลังจาก คิดนิดนึง เจ้าของร้านจำได้ว่าหลินหมิงเป็นเยาวชนที่มีการพยายามที่จะขายเขาจารึกสัญลักษณ์ เมื่อไม่กี่วันก่อนพวกเจ้าของร้านค้าทันที ใจร้อน และกล่าวว่า " คุณอีกแล้ว ผมบอกแล้วว่าผมจะไม่ใช้สัญลักษณ์ข้อความของคุณ”หลินหมิงยังเป็นธรรมชาติ จำเรื่องนี้ได้ร้อยสมบัติฮอลล์ของเจ้าของร้านค้า ตอนแรก ตอนที่เขาไปส่วนร้านไม่มีของ storekeepers ได้รักษาเขาด้วยความเคารพ storekeepers เหล่านี้อยู่ในความจริง ไม่ใช่เจ้าของ เจ้านายมักจะรวยๆ ตัวอักษรและจะไม่มักจะอยู่ในร้าน พวกเขาต้องการจ้างพนักงานหรือเจ้าของร้านไปดูแลธุรกิจของร้านค้า แน่นอน เงินเดือนยังเชื่อมโยงกับการปฏิบัติ ดังนั้นเจ้าของร้านเหล่านี้ย่อมดูแลน้องของครอบครัวที่ร่ำรวย มีความเคารพในการสั่งซื้อที่จะได้รับบางเปอร์เซ็นต์ของผลกำไร หลินหมิงยังคงเค็มจากประสบการณ์