9.5. Effect of irradiation wavelength and intensity
A wide range of light wavelengths have been applied to activate
the surface of photocatalysts during photocatalytic ozonation; UVC
[46,86], UVB [22,68], UVA [16,40] and visible light [3,65]. Since the
utilisation of light sources with wavelengths shorter than 300 nm
facilitates the generation of more reactive oxidising radicals by
direct irradiative decay of ozone and hydrogen peroxide (R3) and
(R4) in addition to surface reactions with photoinduced electron–
hole pairs, it is reasonable to conclude that moving towards shorter
wavelengths should lead to an increased efficiency of the oxidation
system. However, Zou and Zhu [58] reported the use of UVC irradiation
instead of a UVA under the same experimental conditions did
not considerably improve the decolourisation efficiency (84.3% vs.
87.2%) and TOC removal (34.3% vs. 37.3%) of a real wastewater
sample. Unfortunately, this effect was not investigated for photocatalytic
ozonation of other pollutants.
In terms of light intensity, results from the degradation of oxalic
acid and dichloroacetic acid showed that increasing the light intensity
of the irradiation source led to increased oxidation rates [55].
Similar results were reported by Wu et al. [73] for the remediation
of ballast water. Zou and Zhu [58] found no significant differences
in colour removal from wastewater using three different UVA light
intensities (11.1, 21.1 and 32.3 W/m2), while Rivas et al. [95]
reported a higher quantum yield of photocatalytic ozonation for
n-alkanoic acids at lower light intensities. Piera et al. [29] reported
a half-order dependence between TOC removal of 2,4-dichlorophenoxyacetic
acid and light intensity in a TiO2/UVA/O3 system which
indicated a significant electron–hole recombination and photon
energy loss in the range of light intensities investigated.
9.5. Effect of irradiation wavelength and intensity
A wide range of light wavelengths have been applied to activate
the surface of photocatalysts during photocatalytic ozonation; UVC
[46,86], UVB [22,68], UVA [16,40] and visible light [3,65]. Since the
utilisation of light sources with wavelengths shorter than 300 nm
facilitates the generation of more reactive oxidising radicals by
direct irradiative decay of ozone and hydrogen peroxide (R3) and
(R4) in addition to surface reactions with photoinduced electron–
hole pairs, it is reasonable to conclude that moving towards shorter
wavelengths should lead to an increased efficiency of the oxidation
system. However, Zou and Zhu [58] reported the use of UVC irradiation
instead of a UVA under the same experimental conditions did
not considerably improve the decolourisation efficiency (84.3% vs.
87.2%) and TOC removal (34.3% vs. 37.3%) of a real wastewater
sample. Unfortunately, this effect was not investigated for photocatalytic
ozonation of other pollutants.
In terms of light intensity, results from the degradation of oxalic
acid and dichloroacetic acid showed that increasing the light intensity
of the irradiation source led to increased oxidation rates [55].
Similar results were reported by Wu et al. [73] for the remediation
of ballast water. Zou and Zhu [58] found no significant differences
in colour removal from wastewater using three different UVA light
intensities (11.1, 21.1 and 32.3 W/m2), while Rivas et al. [95]
reported a higher quantum yield of photocatalytic ozonation for
n-alkanoic acids at lower light intensities. Piera et al. [29] reported
a half-order dependence between TOC removal of 2,4-dichlorophenoxyacetic
acid and light intensity in a TiO2/UVA/O3 system which
indicated a significant electron–hole recombination and photon
energy loss in the range of light intensities investigated.
การแปล กรุณารอสักครู่..
9.5. Effect of irradiation wavelength and intensity
A wide range of light wavelengths have been applied to activate
the surface of photocatalysts during photocatalytic ozonation; UVC
[46,86], UVB [22,68], UVA [16,40] and visible light [3,65]. Since the
utilisation of light sources with wavelengths shorter than 300 nm
facilitates the generation of more reactive oxidising radicals by
direct irradiative decay of ozone and hydrogen peroxide (R3) and
(R4) in addition to surface reactions with photoinduced electron–
hole pairs, it is reasonable to conclude that moving towards shorter
wavelengths should lead to an increased efficiency of the oxidation
system. However, Zou and Zhu [58] reported the use of UVC irradiation
instead of a UVA under the same experimental conditions did
not considerably improve the decolourisation efficiency (84.3% vs.
87.2%) and TOC removal (34.3% vs. 37.3%) of a real wastewater
sample. Unfortunately, this effect was not investigated for photocatalytic
ozonation of other pollutants.
In terms of light intensity, results from the degradation of oxalic
acid and dichloroacetic acid showed that increasing the light intensity
of the irradiation source led to increased oxidation rates [55].
Similar results were reported by Wu et al. [73] for the remediation
of ballast water. Zou and Zhu [58] found no significant differences
in colour removal from wastewater using three different UVA light
intensities (11.1, 21.1 and 32.3 W/m2), while Rivas et al. [95]
reported a higher quantum yield of photocatalytic ozonation for
n-alkanoic acids at lower light intensities. Piera et al. [29] reported
a half-order dependence between TOC removal of 2,4-dichlorophenoxyacetic
acid and light intensity in a TiO2/UVA/O3 system which
indicated a significant electron–hole recombination and photon
energy loss in the range of light intensities investigated.
การแปล กรุณารอสักครู่..
9.5 . ผลของการฉายรังสีและความเข้มแสง
กว้างช่วงของความยาวคลื่นแสงได้ถูกใช้เพื่อเปิดใช้งานพื้นผิวของตัวเร่งปฏิกิริยาระหว่างรี
[ 46,86 โอโซน ; UVC UVB 22,68 ] , [ ] , [ ] 16,40 UVA และแสง [ 3,65 ] ตั้งแต่
ใช้แหล่งแสงที่มีความยาวคลื่นสั้นกว่า 300 nm
ในรุ่นของมากขึ้นปฏิกิริยา oxidising อนุมูลโดย
โดยตรง irradiative การสลายตัวของโอโซนและไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ ( R3 )
( R4 ) นอกจากนี้ยังมีปฏิกิริยากับพื้นผิว photoinduced อิเล็กตรอนและหลุมคู่
, มีเหตุผลที่จะสรุปว่าย้ายต่อความยาวคลื่นสั้นกว่า
ควรนำไปสู่ประสิทธิภาพที่เพิ่มขึ้นของระบบออกซิเดชัน
อย่างไรก็ตาม โซจูและ [ 58 ] รายงานการใช้ UVC รังสี UVA
แทนที่จะภายใต้สภาวะการทดลองเดียวกันทำ
ไม่มีสีในน้ำเสียมากปรับปรุงประสิทธิภาพ ( 84.3 % vs
87.2 % ) และ TOC การกำจัด ( 34.3 % vs 37.3 % ) ของตัวอย่างน้ำเสีย
จริง แต่น่าเสียดายที่ผลนี้ไม่ได้สอบ ได้แก่ รี
ของสารมลพิษอื่น ๆในแง่ของความเข้มแสง ผลลัพธ์ที่ได้จากการสลายตัวของกรดอ๊อกซาลิค และกรดไดคลอโรอะซิติก พบว่าเพิ่มขึ้น
ความเข้มแสงแหล่งที่มาของรังสีทำให้เพิ่มอัตราออกซิเดชัน [ 55 ] .
ซึ่งการรายงานโดย Wu et al . [ 73 ] สำหรับการฟื้นฟู
น้ำอับเฉา โซจู [ 58 ] และพบว่าไม่มีความแตกต่างในการกำจัดสีจากน้ำเสียโดยใช้
3
ความเข้มแสง UVA ( 11.1 16.4% และ 32.3 W / m2 ) ในขณะที่ Rivas et al . [ 95 ]
รายงานสูงกว่าผลผลิตของโอโซนสำหรับ
รีควอนตัมกรด n-alkanoic ที่ความเข้มแสงต่ำ เพียร่า et al . [ 29 ] รายงาน
ครึ่งเพื่อการพึ่งพาระหว่าง TOC การกำจัด 2,4-dichlorophenoxyacetic
กรดและความเข้มแสงใน TiO2 / UVA / O3
( ระบบที่สำคัญและการสูญเสียอิเล็กตรอนและหลุมพลังงานโฟตอน
ในช่วงความเข้มแสงสาร
การแปล กรุณารอสักครู่..