(xanthones) are also biologically a

(xanthones) are also biologically active as anti-inflammatory and
potent MAO inhibitor, respectively.
The analysed samples showed a content of gentiopicroside, the
major bitter principle of the gentian plant, that ranged from 1.85%
to 3.97% (Table 2, Fig. 3), with the highest quantity (3.97%)
observed in GL-11 (wild) and the lowest (1.85%) in GL-17 (commercial).
Gentiopicroside was present at high percentages in samples
GL-1, GL-4, GL-5, GL-6, GL-9, GL-10, GL-11, GL-12. The levels
of the bitterest natural product identified to date, amarogentin,
ranged from 0.01% to 0.07%, with the highest content (0.07%)
observed in GL-1 (cultivated) and the lowest (0.01%) in GL-13
(commercial). The contents of swertiamarin and sweroside ranged
from 0.08% to 0.30% and 0.05% to 0.35%, respectively. Loganic acid
showed a high percentage (1.30%) in cultivated samples (GL-1, GL-
2) compared to wild and commercial samples, more than the percentage
reported in literature (Aberham et al., 2011, 2007). The
levels of isogentisin ranged from 0.03% to 0.48%. According to the
results we obtained, the cultivated samples (GL-1, GL-2) were the
richest ones in loganic acid and amarogentin and contained high
percentages of gentiopicroside, quite close to wild samples. This
indicates that the G. lutea cultivated in the Monti Sibillini National
Park (Italy) for the first time is an excellent source for production of
high quality plant material. Fig. 3 represents concentrations of
loganic acid, swertiamarin, sweroside, gentiopicroside, amarogentin
and isogentisin in different G. lutea samples.
Finally, analysis of twenty samples of cultivated, wild and
commercial G. lutea L. showed that gentiopicroside is the most
dominant compound (1.85–3.97%), followed by loganic acid
(0.11–1.30%), isogentisin (0.03–0.48%), sweroside (0.05–0.35%),
swertiamarin (0.08–0.30%), and finally amarogentin (0.01–0.07%).
These results are in a good agreement with the reported data
(Aberham et al., 2011, 2007; Yang et al., 2009). The differences in
the content of constituents between cultivated and wild samples
could be due to the different altitudes at which they were collected,
while in the case of commercial samples the provenience
and the methods of drying and handling could be responsible for
the differences of concentration

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(แซนโทน)
นอกจากนี้ยังใช้งานทางชีวภาพเป็นต้านการอักเสบและยับยั้งMAO ที่มีศักยภาพตามลำดับ.
กลุ่มตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าการวิเคราะห์เนื้อหาของ gentiopicroside
ที่หลักการสำคัญขมของพืชพืชจำพวกดีมังกรที่อยู่ในช่วง1.85%
ไป 3.97% (ตารางที่ 2 รูป 3) ที่มีปริมาณมากที่สุด (3.97%)
ข้อสังเกตใน GL-11 (ป่า) และต่ำสุดที่ (1.85%) ใน GL-17 (เชิงพาณิชย์).
Gentiopicroside อยู่ที่ร้อยละที่สูงในตัวอย่าง
GL-1, GL-4, GL-5, GL-6, GL-9, GL-10 GL-11 GL-12 ระดับของผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติขมขื่นที่ระบุถึงวันที่ amarogentin, ตั้งแต่ 0.01% ถึง 0.07% โดยมีเนื้อหาที่สูงที่สุด (0.07%) ข้อสังเกตใน GL-1 (การเพาะปลูก) และต่ำสุด (0.01%) ใน GL-13 (เชิงพาณิชย์ ) เนื้อหาของ swertiamarin และ sweroside เรียงจาก0.08% เป็น 0.30% และ 0.05% มาอยู่ที่ 0.35% ตามลำดับ กรด Loganic พบว่ามีเปอร์เซ็นต์สูง (1.30%) ในตัวอย่างปลูก (GL-1, GL- 2) เมื่อเทียบกับกลุ่มตัวอย่างป่าและในเชิงพาณิชย์มากขึ้นกว่าร้อยละรายงานในวรรณคดี(Aberham et al., 2011, 2007) ระดับของ isogentisin ตั้งแต่ 0.03% ถึง 0.48% ตามที่ผลที่เราได้รับการปลูกฝังตัวอย่าง (GL-1, GL-2) เป็นคนที่รวยที่สุดในกรดloganic และ amarogentin และที่มีอยู่ในระดับสูงร้อยละของgentiopicroside ค่อนข้างใกล้เคียงกับตัวอย่างป่า นี้แสดงให้เห็นว่าลูทีจีได้รับการปลูกฝังใน Monti Sibillini แห่งชาติพาร์ค(อิตาลี) เป็นครั้งแรกเป็นแหล่งที่ดีสำหรับการผลิตของวัสดุปลูกที่มีคุณภาพสูง รูป 3 แสดงให้เห็นถึงความเข้มข้นของกรดloganic, swertiamarin, sweroside, gentiopicroside, amarogentin และ isogentisin ในที่แตกต่างกันตัวอย่างกรัม lutea. ในที่สุดการวิเคราะห์ตัวอย่างยี่สิบปลูกป่าและการค้ากรัม lutea ลิตรพบว่า gentiopicroside เป็นส่วนใหญ่สารประกอบที่โดดเด่น(1.85 -3.97%) ตามด้วยกรด loganic (0.11-1.30%) isogentisin (0.03-0.48%) sweroside (0.05-0.35%) swertiamarin (0.08-0.30%) และในที่สุดก็ amarogentin (0.01-0.07%) ผลเหล่านี้อยู่ในข้อตกลงที่ดีกับข้อมูลรายงาน(Aberham et al, 2011, 2007;.. ยาง et al, 2009) ความแตกต่างในเนื้อหาขององค์ประกอบระหว่างการเพาะปลูกและตัวอย่างป่าอาจจะเนื่องมาจากระดับความสูงที่แตกต่างกันที่พวกเขาถูกเก็บในขณะที่ในกรณีของกลุ่มตัวอย่างในเชิงพาณิชย์ที่แหล่งกำเนิดและวิธีการของการอบแห้งและการจัดการจะต้องรับผิดชอบต่อความแตกต่างของความเข้มข้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( คุณค่า ) ยังใช้งานทางชีวภาพ เช่น แก้อักเสบ และฤทธิ์ยับยั้ง

เหมาตามลำดับ วิเคราะห์ตัวอย่างพบว่าเนื้อหาของ gentiopicroside ,
หลักการขมหลักของยาฆ่าเชื้อโรคชนิดหนึ่งมีโรงงานที่อยู่ระหว่าง 1.85 %
3.97 % ( ตารางที่ 2 รูปที่ 3 ) มีปริมาณสูงสุด ( 3.97 % )
) ใน gl-11 ( ป่า ) และต่ำสุด ( 1.85 % ) ใน gl-17
( พาณิชย์ )gentiopicroside เป็นปัจจุบันที่ค่าสูงในตัวอย่าง
gl-1 gl-4 gl-5 gl-6 , , , , gl-9 gl-10 gl-11 gl-12 , , , . ระดับ
ของรับสุดยอดผลิตภัณฑ์ธรรมชาติที่ระบุถึงวันที่ amarogentin
ตั้งแต่ 0.01 % , 0.07 % ด้วยปริมาณสูงสุด ( 0.07 ) %
2 gl-1 ( ปลูก ) และต่ำสุด ( 0.01% ) ใน gl-13
( พาณิชย์ ) เนื้อหาของ swertiamarin sweroside
จาก 0.08 % และมีค่าเป็น 030 % และร้อยละ 0.05 0.35 เปอร์เซ็นต์ ตามลำดับ loganic กรด
มีเปอร์เซ็นต์สูง ( ร้อยละ 1.30 ) มีตัวอย่าง ( gl-1 GL -
2 ) เมื่อเทียบกับตัวอย่างป่าและเชิงพาณิชย์มากกว่าร้อยละ
รายงานในวรรณคดี ( aberham et al . , 2011 , 2007 )
ระดับ isogentisin ระหว่าง 0.03 ถึง 0.48 % ตาม
ผลลัพธ์ที่เราได้ปลูกตัวอย่าง ( gl-1 gl-2
, ) คือคนที่รวยใน loganic amarogentin กรดและมีเปอร์เซ็นต์สูง gentiopicroside
ค่อนข้างใกล้ชิดกับคนป่า นี้
แสดงว่ากรัม lutea cultivated ใน Monti sibillini แห่งชาติ
ปาร์ค ( อิตาลี ) ครั้งแรกเป็นแหล่งที่ดีสำหรับการผลิต
คุณภาพสูงวัสดุพืช รูปที่ 3 แสดงถึงความเข้มข้นของกรด
loganic swertiamarin sweroside gentiopicroside , , , ,amarogentin
isogentisin แตกต่างกันและในตัวอย่าง . lutea .
ในที่สุด การวิเคราะห์ 20 ตัวอย่างของการปลูกป่า และพบว่า lutea
พาณิชย์กรัมลิตร gentiopicroside เป็นสารประกอบที่เด่นที่สุด
( 1.85 ( 3.97 % ) รองลงมาคือ loganic กรด
( 0.11 ) 1.30 % ) isogentisin ( 0.03 - 0.48 % ) sweroside ( 0.05 ) 0.35 % )
swertiamarin ( 0.08 ( 0.30% ) และในที่สุดก็ amarogentin ( 0.01 0.07 %
) )ผลลัพธ์เหล่านี้ในข้อตกลงที่ดีกับรายงานข้อมูล
( aberham et al . , 2011 , 2007 ; ยาง et al . , 2009 ) ความแตกต่างในเนื้อหาขององค์ประกอบจาก

และป่าตัวอย่าง อาจเนื่องจากที่ระดับความสูงที่แตกต่างกันที่พวกเขารวบรวม
ในขณะที่ในกรณีของตัวอย่างพาณิชย์ แหล่งกำเนิด
และวิธีการของการอบแห้งและการจัดการจะเป็นผู้รับผิดชอบ
ความแตกต่างของความเข้มข้น