Mahmud Gami (1765-1855) was a proli

Mahmud Gami (1765-1855) was a prolific writer who used with equal competence
almost all forms of poetry in Kashmiri — mathnavi, vatsun, ghazal, rouf, na’t — although
his greatest contribution is in the area of mathnavi.Rasul Mir was a younger
contemporary of Gami but his poetry, far less in volume and variety than that of Gami, is
much more chiselled and artistically consummate. He is perhaps the greatest and most immaculate master of the ghazal in our tradition.Parmanand (1789- 1885) was a Hindu
devotional poet and, thematically, his poetry is mainly concerned with mystical themes.
Maqbool Kralawari (1820-1877) wrote both in Persian and Kashmiri, and in Kashmiri he
made use of most of the poetic forms — devotional poems, satirical pieces and ghazals
— but his reputation rests on his great mathnavi, Gulrez, which is a free rendering of a
Persian romance by Zia-ud-Din Nakhshabi. The Earliest use of Kashmiri in literature is
found in Kalhana’s Rajatarangini (12th century AD) in which a three-word phrase of
Kashmiri Apabhramsa is used. However, the earliest composition in Kashmiri appears
to be the Mahanayaprakasa of Sitikantha Acharya, which belong to the period 1200-
1500 AD. Another work of unknown date called Chumma-sampradaya also provides the
oldest specimen of Kashmiri literature. The 14th century Saiva woman-saint Lal Ded or
Lalla Ded has written many compositions in Kashmiri which are still very popular, both
among Hindus and Muslims. The sayings or shruks of another mystic poet Sheikh
Nuruddin (1377-1440 AD) have been collected in the book Nurnama or Rshinama.
Utthasoma, Yodhabhatta and Bhatta Avatara were the important Kashmiri poets in the
court of Zainul Abidin (1420-1470 AD). Utthasoma’s treatise on music called Manaka,
Yodhabhatta’s Jainacharita and Jainaprakasa and Avatara’s Jainavilasa were important
works of this period. Banasuravadha is considered as the earliest epic poem in
Kashmiri.The period 1500-1800 AD witnessed the continuous development of Kashmiri
literature. Hubba Khatun (1551-1606 AD) was a very remarkable poetess, whose lyrics
on love and romance called lol still captivate the Kashmiri people. Rupabhavani and
Aranimal were other great poetesses of Kashmir. Sahib Kaul, a Hindu poet who lived
during the time of Jehangir, wrote Krishnaavatara and Jananmcharita. The Ramayana
was adapted into Kashmiri by Prakasarama (or Divakaraprakasa Bhatta) in his
Ramavataracharita in the late 18th century. He later wrote its sequel the
Lavakusacharita. Mir Abdullah Baihaqi’s Koshir-Aqaid and Mukhtasar Waqayah also
belong to this period, which saw many Persian works like Laila-Majnu and Shirin-Khusro
being adapted in Kashmiri.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มาห์มุด Gami (ลตัน-1855) ถูกเขียนที่มีลูกที่ใช้ มีความสามารถเท่ากันเกือบทุกรูปแบบของกวีนิพนธ์ใน — mathnavi, vatsun กาซาล rouf, na't — แม้ว่าเขามหาศาลอยู่ในพื้นที่ของ mathnaviมีร์ปลอดมีอายุน้อยกว่าเป็นสมัยของ Gami แต่บทกวีของเขา ไกลน้อยกว่าในปริมาณและความหลากหลายมากกว่าของ Gamiมาก chiselled มาก และบริการร เขาอาจจะเป็นต้นแบบมากที่สุด และนฤมลสุดของกาซาลในประเพณีของเราParmanand (ค.ศ. 1789-1885) เป็นแบบฮินดูกวี devotional และ thematically บทกวีของเขาเป็นส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับรูปแบบลึกลับMaqbool Kralawari (1820-1877) เขียนในเปอร์เซียแคชเมียร์ และในเขาใช้ทำส่วนใหญ่ของรูปแบบบทกวีเช่นบทกวี devotional ชิ้น satirical และ ghazals— แต่ชื่อเสียงของเขาอยู่บนเขาใหญ่ mathnavi, Gulrez ซึ่งเป็นการแสดงฟรีโรแมนซ์ที่เปอร์เซีย โดย Zia-อุดดิน Nakhshabi แคชเมียร์ใช้เร็วที่สุดในวรรณคดีพบได้ใน Rajatarangini ของ Kalhana (12 ศตวรรษ AD) ซึ่งสามคำวลีApabhramsa แคชเมียร์เป็นใช้ อย่างไรก็ตาม การปรากฏขึ้นขององค์ประกอบแรกสุดในแคชเมียร์ต้อง การ Mahanayaprakasa ของ Sitikantha ก้มคาราวะ ซึ่งอยู่ในช่วง 1200-โฆษณา 1500 ยังมีงานอื่นไม่ทราบวันที่เรียกว่า Chumma sampradayaตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของวรรณคดีแคชเมียร์ ศตวรรษที่ 14 Saiva ผู้หญิงเซนต์ Lal Ded หรือLalla Ded เขียนหลายองค์ในที่ยังคงนิยมมาก ทั้งสองระหว่างฮินดูและมุสลิม คำพูดหรือ shruks ของกวีผู้วิเศษอีกนี่Nuruddin (1377-1440 AD) มีการรวมไว้ในหนังสือ Nurnama หรือ RshinamaUtthasoma, Yodhabhatta และ Bhatta Avatara มีกวีแคชเมียร์ที่สำคัญในการศาลของ Zainul อา (1420-1470 AD) เพลงของ Utthasoma ธรรมศาสตร์เรียกว่า Manakaของ Yodhabhatta Jainacharita และ Jainavilasa Jainaprakasa และของ Avatara มีความสำคัญการทำงานของรอบระยะเวลานี้ Banasuravadha ถือว่าเป็นบทกวีมหากาพย์ที่เก่าที่สุดในKashmiri.The ช่วง 1500-1800 AD เห็นการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของแคชเมียร์วรรณคดี Poetess โดดเด่นมาก เนื้อเพลงถูก Hubba Khatun (1551-1606 AD)ความรักและโรแมนติกเรียกว่าฮ่า ๆ ยัง captivate คนแคชเมียร์ Rupabhavani และAranimal ได้ poetesses ดีอื่น ๆ ของแคชเมียร์ ซาฮิบ Kaul กวีฮินดูที่อาศัยอยู่ในช่วงเวลาของ Jehangir เขียน Krishnaavatara และ Jananmcharita ในรามายณะถูกดัดแปลงเป็นแคชเมียร์ โดย Prakasarama (หรือ Divakaraprakasa Bhatta) ในเขาRamavataracharita ในปลายพุทธศตวรรษที่ เขาเขียนภายหลังเป็นผลสืบเนื่องLavakusacharita Koshir-Aqaid และ Mukhtasar Waqayah Baihaqi อับดุลลอฮมีร์ยังอยู่ในเวลานี้ ซึ่งเห็นผลงานในเปอร์เซีย Majnu ไลลาและชิ Khusroการดัดแปลงใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุด Gami (1765-1855) เป็นนักเขียนที่ใช้กับความสามารถเท่ากัน
เกือบทุกรูปแบบของบทกวีในแคชเมียร์ - mathnavi, vatsun, Ghazal, Rouf, na't - แม้ว่า
ผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาอยู่ในพื้นที่ของ mathnavi.Rasul เมียถูก น้อง
ร่วมสมัยของ Gami แต่บทกวีของเขาน้อยในปริมาณและความหลากหลายกว่า Gami เป็น
มากขึ้นสกัดและสมบูรณ์งดงาม เขาอาจจะเป็นเจ้านายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและบริสุทธิ์ที่สุดของ Ghazal ใน tradition.Parmanand ของเรา (1789- 1885) เป็นชาวฮินดู
กวีสักการะบูชาและหัวเรื่อง, บทกวีของเขาเป็นส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบลึกลับ.
Maqbool Kralawari (1820-1877) เขียนทั้งใน เปอร์เซียและแคชเมียร์และในแคชเมียร์เขา
ทำให้การใช้มากที่สุดในรูปแบบบทกวี - บทกวีสักการะชิ้นเหน็บแนมและ ghazals
- แต่ชื่อเสียงของเขาที่วางอยู่บน mathnavi ที่ดีของเขา, Gulrez ซึ่งเป็นอิสระจากการแสดงผล
ความโรแมนติกเปอร์เซียโดยเซีย UD- ดินแดง Nakhshabi ใช้งานได้เร็วที่สุดของแคชเมียร์ในวรรณคดีที่ถูก
พบใน Kalhana ของ Rajatarangini (AD ศตวรรษที่ 12) ซึ่งเป็นวลีสามคำของ
แคชเมียร์ Apabhramsa ถูกนำมาใช้ แต่องค์ประกอบที่เก่าแก่ที่สุดในแคชเมียร์จะปรากฏขึ้น
ที่จะเป็น Mahanayaprakasa ของ Sitikantha คาราซึ่งเป็นระยะเวลา 1200-
1500 AD การทำงานของวันที่ไม่รู้จักอีกเรียกว่า Chumma-Sampradaya นอกจากนี้ยังมี
ตัวอย่างที่เก่าแก่ที่สุดของวรรณกรรมแคชเมียร์ ศตวรรษที่ 14 Saiva ผู้หญิงนักบุญ Lal เด็ดหรือ
Lalla เด็ดได้เขียนองค์ประกอบหลายอย่างในแคชเมียร์ซึ่งยังคงเป็นที่นิยมมากทั้ง
ในหมู่ชาวฮินดูและมุสลิม คำพูดหรือ shruks ของกวีลึกลับอีกอาหรับ
Nuruddin (1377-1440 AD) ได้รับการรวบรวมไว้ในหนังสือเล่ม Nurnama หรือ Rshinama.
Utthasoma, Yodhabhatta และ Bhatta Avatara เป็นกวีแคชเมียร์สำคัญใน
ศาล Zainul Abidin (1420-1470 AD) ตำรา Utthasoma ในเพลงที่เรียกว่า Manaka,
Yodhabhatta ของ Jainacharita และ Jainaprakasa และ Avatara ของ Jainavilasa มีความสำคัญ
การทำงานของช่วงเวลานี้ Banasuravadha ถือเป็นบทกวีมหากาพย์ที่เก่าแก่ที่สุดใน
ช่วงเวลา Kashmiri.The 1500-1800 AD เห็นการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของแคชเมียร์
วรรณกรรม Hubba คาตุน (1551-1606 AD) เป็นกวีที่น่าทึ่งมากที่มีเพลง
เกี่ยวกับความรักและความโรแมนติกที่เรียกว่าฮ่า ๆ ยังคงจับใจคนแคชเมียร์ Rupabhavani และ
Aranimal เป็น poetesses ที่ดีอื่น ๆ ของแคชเมียร์ นายท่าน Kaul กวีชาวฮินดูที่อาศัยอยู่
ในช่วงเวลาของ Jehangir เขียน Krishnaavatara และ Jananmcharita รามเกียรติ์
มาดัดแปลงเป็นแคชเมียร์โดย Prakasarama (หรือ Divakaraprakasa Bhatta) ในของเขา
Ramavataracharita ในช่วงปลายศตวรรษที่ 18 หลังจากนั้นเขาก็เขียนผลสืบเนื่อง
Lavakusacharita เมียร์อับดุลลาห์ Baihaqi ของ Koshir-Aqaid และ Mukhtasar Waqayah ยัง
อยู่ในช่วงเวลานี้ซึ่งเห็นผลงานมากมายเช่นเปอร์เซียไลลา-Majnu และ Shirin-Khusro
ถูกดัดแปลงในแคชเมียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาห์มูด gami ( 1765-1855 ) เป็นนักเขียนที่เคยอุดมสมบูรณ์ด้วย
ความสามารถเท่ากันเกือบทุกรูปแบบของบทกวีในแคชเมียร์ - mathnavi ตัวอย่างเช่น rouf ghazal , , , , ไม่ - แม้ว่า
ผลงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในพื้นที่ของ mathnavi . ราซูล Mir เป็นน้อง
ร่วมสมัยของ gami แต่บทกวีของเขา และปริมาณน้อยกว่ามาก หลากหลายกว่าของ gami ,
มากขึ้น chiselled สวยและสมบูรณ์เขาคือบางทีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและอาจารย์บริสุทธิ์ที่สุดของคาซัลในประเพณีของเรา parmanand ( 1789 - 1885 ) เป็นชาวฮินดู
ศรัทธากวี และ ใจ บทกวีของเขาเป็นหลักที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบลึกลับ .
maqbool kralawari ( 1820-1877 ) เขียนทั้งในเปอร์เซียและแคชเมียร์และในแคชเมียร์เขา
ใช้มากที่สุด แบบฟอร์ม - บทกวีศรัทธาบทกวีชิ้น ghazals
และเสียดสี- แต่ชื่อเสียงของเขาวางอยู่บน mathnavi gulrez ที่ดีของเขา , ซึ่งคือการฟรีของ
เปอร์เซีย โรแมนติก โดยเซีย UD ดิน nakhshabi . แรกสุดใช้แคชเมียร์ในวรรณคดี
พบใน kalhana เป็น rajatarangini ( 12 ศตวรรษโฆษณา ) ซึ่งเป็นสามคำของ
รี apabhramsa ใช้ อย่างไรก็ตาม องค์ประกอบแรกในแคชเมียร์ปรากฏ
เป็น mahanayaprakasa sitikantha Acharya ของ ,ซึ่งเป็นของช่วง 1200 - 1500 AD อีก
งานไม่ทราบวันที่เรียกว่า chumma sampradaya ยังให้ตัวอย่างของแคชเมียร์
เก่าแก่วรรณกรรม ศตวรรษที่ 14 เซนต์ หรือผู้หญิง saiva ลัลลัลล้า เด็ด เด็ด
ได้เขียนหลายองค์ประกอบในแคชเมียร์ซึ่งยังเป็นที่นิยมมากในหมู่ทั้ง
ชาวฮินดูและมุสลิม ถ้อยคำหรือ shruks อีกลึกลับ Sheikh
กวีnuruddin ( 1377-1440 โฆษณา ) ได้รับการรวบรวมไว้ในหนังสือ nurnama หรือ rshinama .
utthasoma yodhabhatta bhatta , และเเป็นสำคัญมีกวีในราชสำนักของ zainul Abidin
( 1420-1470 โฆษณา ) utthasoma เป็นบทความเพลงชื่อมานากะ
yodhabhatta , jainacharita jainaprakasa ของและและของเ jainavilasa สำคัญ
ผลงานของช่วงเวลานี้banasuravadha ถือว่าเป็นบทกวีมหากาพย์เร็วที่สุด
kashmiri.the ระยะเวลา 1500-1800 โฆษณาเห็นการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของวรรณกรรมภาษาแคชเมียร์

โอ๊ะ khatun ( 1551-1606 โฆษณา ) เป็นนักกวีหญิงน่าทึ่งมากที่มีเนื้อเพลงเกี่ยวกับความรักและโรแมนติกที่เรียกว่า
ฮ่า ๆยังจับใจคนแคชเมียร์ . rupabhavani และ
aranimal เป็น poetesses ที่ดีอื่น ๆของแคชเมียร์ นายคอล , ฮินดูกวีที่อาศัยอยู่
ในช่วงเวลาของ jehangir , เขียน krishnaavatara และ jananmcharita . รามเกียรติ์
ถูกดัดแปลงในแคชเมียร์ โดย prakasarama ( หรือ divakaraprakasa bhatta ) ใน ramavataracharita ของเขา
ในปลายศตวรรษที่ 18 หลังจากนั้นเขาก็เขียนผลสืบเนื่อง
lavakusacharita . เมอลา baihaqi และ koshir aqaid mukhtasar waqayah ยัง
เป็นของรอบระยะเวลานี้