Chlorella sp., N. closterium and I.

Chlorella sp., N. closterium and I. galbana, widely distributed in
the marine environment, were exposed to MeHg as food source of
zooplankton in this study. The zooplankton M. mongolica,
H. uniremis and Artemia nauplii were used as primary consumers in
the present food chain. M. mongolica, which was first collected in
Northwest China in 1984 (He et al., 1989), tolerates extreme salinity
fluctuation, and has been introduced into the marine finfish
aquaculture industry in China as a potential live food substitute for
Artemia (He et al., 2001). H. uniremis is a common marine copepod
that distributed in the North Pacific and its biological aspects have
been described well (Tatsunori, 1971). We successfully collected
this species from the marine littorals in Dalian, China and have
cultured it regularly in the laboratory for at least five years.
M. mongolica and H. uniremis were regarded as a representative of
cladocerans and copepods, respectively in the present study.
P. olivaceus, S. maximus and F. rubripes were chosen as secondary
consumers as they are typical marine fishes cultured in northern
China.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Chlorella sp. closterium ตอนเหนือ และ I. galbana นำไปเผยแพร่ในน้ำทะเล ได้สัมผัสกับ MeHg เป็นแหล่งอาหารของzooplankton ในการศึกษานี้ Zooplankton M. mongolicaH. uniremis และ Artemia nauplii ที่เคยเป็นผู้บริโภคหลักในห่วงโซ่อาหารปัจจุบัน M. mongolica ซึ่งถูกรวบรวมในครั้งแรกจีนตะวันตกเฉียงเหนือในปี 1984 (เขา et al., 1989), tolerates เค็มมากผันผวน และถูกนำเข้าไปใน finfish ทางทะเลอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในประเทศจีนเป็นเป็นอาหารสดArtemia (เขาและ al., 2001) H. uniremis จะมี copepod ทะเลทั่วไปที่กระจายในแปซิฟิกเหนือและด้านชีวภาพมีการอธิบายด้วย (Tatsunori, 1971) เรารวบรวมเสร็จเรียบร้อยแล้วนกชนิดนี้จาก littorals ทางทะเลในต้าเหลียน จีน และมีcultured มันเป็นประจำในห้องปฏิบัติการอย่างน้อย 5 ปีม. mongolica และ H. uniremis ได้ถือเป็นตัวแทนของcladocerans และ copepods ตามลำดับในการศึกษาปัจจุบันประมาณ P., S. maximus และ F. rubripes ถูกเลือกให้เป็นรองผู้บริโภคจะเป็นปลาทะเลโดยทั่วไปในภาคเหนืออ่างประเทศจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Chlorella sp. เอ็น closterium และ I. galbana กระจายกันอย่างแพร่หลายใน
สภาพแวดล้อมทางทะเลได้สัมผัสกับ MeHg เป็นแหล่งอาหารของ
แพลงก์ตอนสัตว์ในการศึกษานี้ แพลงก์ตอนสัตว์ M. mongolica,
เอช uniremis และอาร์ทีเมียอาร์ทีถูกนำมาใช้เป็นผู้บริโภคหลักใน
ห่วงโซ่อาหารในปัจจุบัน M. mongolica ซึ่งได้รับการรวบรวมครั้งแรกใน
ภาคตะวันตกเฉียงเหนือของจีนในปี 1984 (เขา et al., 1989), ทนความเค็มมาก
ผันผวนและได้รับการแนะนำใน finfish ทะเล
อุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงในประเทศจีนแทนอาหารสดที่มีศักยภาพสำหรับ
อาร์ทีเมีย (เขาและ al., 2001) H. uniremis เป็นโคพีพอดที่พบในทะเล
ที่กระจายอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือและด้านชีวภาพของ บริษัท ได้
รับการอธิบายอย่างดี (Tatsunori, 1971) เราประสบความสำเร็จในการเก็บรวบรวม
สายพันธุ์นี้จาก littorals ทางทะเลในต้าเหลียนประเทศจีนและมีการ
เลี้ยงเป็นประจำในห้องปฏิบัติการเป็นเวลาอย่างน้อยห้าปี.
M. mongolica และเอช uniremis ถูกมองว่าเป็นตัวแทนของ
ไรแดงและโคพีพอดตามลำดับในการศึกษาในปัจจุบัน.
P. olivaceus, เอสเอฟและสังฆ rubripes ได้รับการแต่งตั้งเป็นรอง
ผู้บริโภคที่พวกเขาเป็นปลาทะเลโดยทั่วไปเลี้ยงในภาคเหนือของ
ประเทศจีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Chlorella sp . , N . คล ทีเรียม และ ตัวอ่อนหอยที่เลี้ยงด้วย , การกระจายอย่างกว้างขวางใน
สภาพแวดล้อมทางทะเล มีการเปิดรับ mehg เป็นแหล่งอาหารของแพลงก์ตอนสัตว์ในการศึกษานี้
. ส่วนแพลงก์ตอนสัตว์ม. mongolica
h uniremis , อาร์ทีเมีย nauplii และใช้เป็นผู้บริโภคหลักใน
ห่วงโซ่อาหาร ปัจจุบัน เมตร mongolica ซึ่งเป็นครั้งแรกที่รวบรวมใน
ตะวันตกเฉียงเหนือจีนในปี 1984 เขา et al . , 1989 ) ยอมรับมาก
ความเค็มความผันผวนและได้รับการแนะนำลงในทะเลอุตสาหกรรมเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำตะกรุม
ในประเทศจีนเป็นศักยภาพสดอาหารทดแทนอาร์ทีเมีย
( เขา et al . , 2001 ) ชั่วโมง uniremis เป็นสามัญสัตว์ทะเล
ที่กระจายในแปซิฟิกเหนือ และลักษณะทางชีววิทยาของ
ถูกอธิบายไว้ดี ( tatsunori 1971 ) เราสามารถสะสม
ชนิดนี้จาก littorals ทางทะเลใน Dalian , จีนและมี
เลี้ยงเป็นประจำในห้องปฏิบัติการเป็นเวลาอย่างน้อยห้าปี mongolica และ H .
M uniremis ถือเป็นตัวแทนของ
cladocerans และโคพิปอดตามลำดับในการศึกษา .
หน้า olivaceus เอส Maximus และ f . rubripes ได้รับเลือกเป็นผู้บริโภคทุติยภูมิ
เช่นที่พวกเขาเป็นปกติปลาทะเลเลี้ยงในภาคเหนือจีน