We have discussed some of the commo

We have discussed some of the commonly cited factors that
have been associatedwith heightened risk ofADHDdiagnosis or
symptoms. GxE offer substantial promise for the future understanding
of ADHD aetiology (Wermter et al. 2010) and genetic
research is striving to identify specific interactions between gene
variants and environmental risk factors that heighten risk for
ADHD. Identifying environmental risk factors thatmay heighten risk for disorder in thosewith genetic vulnerability is paramount
given that they are likely to be more amenable to intervention;
we are probably a long way from genetic research holding any
clinical impact (Thapar et al. 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราได้กล่าวถึงบางส่วนของปัจจัยที่อ้างถึงโดยทั่วไปได้รับ ofADHDdiagnosis associatedwith เย็นฉ่ำความเสี่ยง หรืออาการ GxE เสนอพบสัญญาที่เข้าใจในอนาคตของสมาธิสั้น aetiology (Wermter et al. 2010) และพันธุกรรมมุ่งวิจัยระบุเฉพาะปฏิสัมพันธ์ระหว่างยีนตัวแปรและปัจจัยเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมที่เพิ่มความเสี่ยงสมาธิสั้น ระบุปัจจัยเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม thatmay เพิ่มความเสี่ยงในช่องโหว่ทางพันธุกรรม thosewith เป็นสำคัญระบุว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะคล้อยตามมากกว่าการแทรกแซงเราเป็นทางยาวจากงานวิจัยทางพันธุกรรมที่ถือใด ๆผลกระทบทางคลินิก (Thapar et al. 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราได้กล่าวถึงบางส่วนของปัจจัยธรรมดาอ้างว่า
ได้รับ associatedwith ofADHDdiagnosis ความเสี่ยงหรือ
อาการ GXE ให้สัญญาที่สำคัญสำหรับการทำความเข้าใจในอนาคต
ของเด็กสมาธิสั้นสาเหตุ (Wermter et al. 2010) และทางพันธุกรรม
วิจัยมุ่งมั่นที่จะระบุเฉพาะเจาะจงปฏิสัมพันธ์ระหว่างยีน
สายพันธุ์และปัจจัยความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมที่เพิ่มระดับความเสี่ยงในการ
เป็นโรคสมาธิสั้น ระบุปัจจัยความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อม thatmay ระดับความเสี่ยงต่อการเกิดความผิดปกติใน thosewith ช่องโหว่ทางพันธุกรรมเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง
ที่ได้รับว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะคล้อยตามมากขึ้นในการแทรกแซง;
เราอาจจะเป็นทางยาวจากการวิจัยทางพันธุกรรมถือใด ๆ ที่
ส่งผลกระทบต่อทางคลินิก (ธาปาร์ et al, 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราได้กล่าวถึงบางส่วนของปัจจัยที่อ้างถึงโดยทั่วไปมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยง ofadhddiagnosis หรืออาการ gxe เสนอสัญญาอย่างมากสำหรับความเข้าใจในอนาคตการศึกษาที่เกี่ยวกับสาเหตุของสมาธิสั้น ( wermter et al . 2553 ) และทางพันธุกรรมการวิจัยคือมุ่งมั่นที่จะศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างยีนที่เฉพาะเจาะจงตัวแปรสิ่งแวดล้อมและปัจจัยเสี่ยงที่เพิ่มความเสี่ยงสำหรับอาการสมาธิสั้น การระบุปัจจัยความเสี่ยงด้านสิ่งแวดล้อมได้เพิ่มความเสี่ยงสำหรับโรคทางพันธุกรรมช่องโหว่เป็นมหาระบุว่าพวกเขามีแนวโน้มที่จะมากขึ้นยอมรับการแทรกแซง ;เราอาจจะไกลจากพันธุกรรมงานวิจัยถือใด ๆผลกระทบทางคลินิก ( thapar et al . 2013 )