SummaryOn a frigid, foggy Christmas

Summary

On a frigid, foggy Christmas Eve in London, a shrewd, mean-spirited cheapskate named Ebenezer Scrooge works meticulously in his counting-house. Outside the office creaks a little sign reading "Scrooge and Marley"--Jacob Marley, Scrooge's business partner, has died seven years previous. Inside the office, Scrooge watches over his clerk, a poor diminutive man named Bob Cratchit. The smoldering ashes in the fireplace provide little heat even for Bob's tiny room. Despite the harsh weather Scrooge refuses to pay for another lump of coal to warm the office.

Suddenly, a ruddy-faced young man bursts into the office offering holiday greetings and an exclamatory, "Merry Christmas!" The young man is Scrooge's jovial nephew Fred who has stopped by to invite Scrooge to Christmas dinner. The grumpy Scrooge responds with a "Bah! Humbug!" refusing to share in Fred's Christmas cheer. After Fred departs, a pair of portly gentlemen enters the office to ask Scrooge for a charitable donation to help the poor. Scrooge angrily replies that prisons and workhouses are the only charities he is willing to support and the gentlemen leave empty-handed. Scrooge confronts Bob Cratchit, complaining about Bob's wish to take a day off for the holiday. "What good is Christmas," Scrooge snipes, "that it should shut down bus iness?" He begrudgingly agrees to give Bob a day off but insists that he arrive at the office all the earlier the next day.

Scrooge follows the same old routine, taking dinner in his usual tavern and returning home through the dismal, fog-blanketed London streets. Just before entering his house, the doorknocker on his front door, the same door he has passed through twice a d ay for his many years, catches his attention. A ghostly image in the curves of the knocker gives the old man a momentary shock: It is the peering face of Jacob Marley. When Scrooge takes a second re-focused look, he sees nothing but a doorknocker. With a disgusted "Pooh-pooh," Scrooge opens the door and trudges into his bleak quarters. He makes little effort to brighten his home: "darkness is cheap, and Scrooge liked it." As he plods up the wide staircase, Scrooge, in utter disbelief, sees a locomotive hearse climbing the stairs beside him.

After rushing to his room, Scrooge locks the door behind him and puts on his dressing gown. As he eats his gruel before the fire, the carvings on his mantelpiece suddenly transform into images of Jacob Marley's face. Scrooge, determined to dismiss the strange visions, blurts out "Humbug!" All the bells in the room fly up from the tables and begin to ring sharply. Scrooge hears footsteps thumping up the stairs. A ghostly figure floats through the closed door--Jacob Marley, transparent and bound in chains.

Scrooge shouts in disbelief, refusing to admit that he sees Marley's ghost--a strange case of food poisoning, he claims. The ghost begins to murmur: He has spent seven years wandering the Earth in his heavy chains as punishment for his sins. Scrooge loo ks closely at the chains and realizes that the links are forged of cashboxes, padlocks, ledgers, and steel purses. The wraith tells Scrooge that he has come from beyond the grave to save him from this very fate. He says that Scrooge will be visited by three spirits over the next three nights--the first two appearing at one o'clock in the morning and the final spirit arriving at the last stoke of midnight. He rises and backs toward the window, which opens almost magically, leaving a trembling Scrooge white with fear. The ghost gestures to Scrooge to look out the window, and Scrooge complies. He sees a throng of spirits, each bound in chains. They wail about their failure to lead honorable, caring lives and their inability to reach out to others in need as they and Marley disappear into the mist. Scrooge stumbles to his bed and falls instantly asleep.

Commentary

The opening Stave of A Christmas Carol sets the mood, describes the setting, and introduces many of the principal characters. It also establishes the novel's allegorical structure. (Allegory, a type of narrative in which characters and events represent particular ideas or themes, relies heavily on symbolism. In this case, Scrooge represents greed, apathy, and all that stands in opposition to the Christmas spirit. Bob personifies those who suffer under the "Scrooges" of the world--the English poor. Fred serves to remind readers of the joy and good cheer of the Christmas holiday.) The opening section also highlights the novel's narrative style--a peculiar and highly Dickensian blend of wild comedy (note the description of ##Hamlet# a passage that foreshadows the entrance of the ghosts) and atmospheric horror (the throng of spirits eerily drifting through the fog just outside Scrooge's window).

Summary

On a frigid, foggy Christmas Eve in London, a shrewd, mean-spirited cheapskate named Ebenezer Scrooge works meticulously in his counting-house. Outside the office creaks a little sign reading "Scrooge and Marley"--Jacob Marley, Scrooge's business partner, has died seven years previous. Inside the office, Scrooge watches over his clerk, a poor diminutive man named Bob Cratchit. The smoldering ashes in the fireplace provide little heat even for Bob's tiny room. Despite the harsh weather Scrooge refuses to pay for another lump of coal to warm the office.

Suddenly, a ruddy-faced young man bursts into the office offering holiday greetings and an exclamatory, "Merry Christmas!" The young man is Scrooge's jovial nephew Fred who has stopped by to invite Scrooge to Christmas dinner. The grumpy Scrooge responds with a "Bah! Humbug!" refusing to share in Fred's Christmas cheer. After Fred departs, a pair of portly gentlemen enters the office to ask Scrooge for a charitable donation to help the poor. Scrooge angrily replies that prisons and workhouses are the only charities he is willing to support and the gentlemen leave empty-handed. Scrooge confronts Bob Cratchit, complaining about Bob's wish to take a day off for the holiday. "What good is Christmas," Scrooge snipes, "that it should shut down bus iness?" He begrudgingly agrees to give Bob a day off but insists that he arrive at the office all the earlier the next day.

Scrooge follows the same old routine, taking dinner in his usual tavern and returning home through the dismal, fog-blanketed London streets. Just before entering his house, the doorknocker on his front door, the same door he has passed through twice a d ay for his many years, catches his attention. A ghostly image in the curves of the knocker gives the old man a momentary shock: It is the peering face of Jacob Marley. When Scrooge takes a second re-focused look, he sees nothing but a doorknocker. With a disgusted "Pooh-pooh," Scrooge opens the door and trudges into his bleak quarters. He makes little effort to brighten his home: "darkness is cheap, and Scrooge liked it." As he plods up the wide staircase, Scrooge, in utter disbelief, sees a locomotive hearse climbing the stairs beside him.

After rushing to his room, Scrooge locks the door behind him and puts on his dressing gown. As he eats his gruel before the fire, the carvings on his mantelpiece suddenly transform into images of Jacob Marley's face. Scrooge, determined to dismiss the strange visions, blurts out "Humbug!" All the bells in the room fly up from the tables and begin to ring sharply. Scrooge hears footsteps thumping up the stairs. A ghostly figure floats through the closed door--Jacob Marley, transparent and bound in chains.

Scrooge shouts in disbelief, refusing to admit that he sees Marley's ghost--a strange case of food poisoning, he claims. The ghost begins to murmur: He has spent seven years wandering the Earth in his heavy chains as punishment for his sins. Scrooge loo ks closely at the chains and realizes that the links are forged of cashboxes, padlocks, ledgers, and steel purses. The wraith tells Scrooge that he has come from beyond the grave to save him from this very fate. He says that Scrooge will be visited by three spirits over the next three nights--the first two appearing at one o'clock in the morning and the final spirit arriving at the last stoke of midnight. He rises and backs toward the window, which opens almost magically, leaving a trembling Scrooge white with fear. The ghost gestures to Scrooge to look out the window, and Scrooge complies. He sees a throng of spirits, each bound in chains. They wail about their failure to lead honorable, caring lives and their inability to reach out to others in need as they and Marley disappear into the mist. Scrooge stumbles to his bed and falls instantly asleep.

Commentary

The opening Stave of A Christmas Carol sets the mood, describes the setting, and introduces many of the principal characters. It also establishes the novel's allegorical structure. (Allegory, a type of narrative in which characters and events represent particular ideas or themes, relies heavily on symbolism. In this case, Scrooge represents greed, apathy, and all that stands in opposition to the Christmas spirit. Bob personifies those who suffer under the "Scrooges" of the world--the English poor. Fred serves to remind readers of the joy and good cheer of the Christmas holiday.) The opening section also highlights the novel's narrative style--a peculiar and highly Dickensian blend of wild comedy (note the description of ##Hamlet# a passage that foreshadows the entrance of the ghosts) and atmospheric horror (the throng of spirits eerily drifting through the fog just outside Scrooge's window).

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

SummaryOn a frigid, foggy Christmas Eve in London, a shrewd, mean-spirited cheapskate named Ebenezer Scrooge works meticulously in his counting-house. Outside the office creaks a little sign reading "Scrooge and Marley"--Jacob Marley, Scrooge's business partner, has died seven years previous. Inside the office, Scrooge watches over his clerk, a poor diminutive man named Bob Cratchit. The smoldering ashes in the fireplace provide little heat even for Bob's tiny room. Despite the harsh weather Scrooge refuses to pay for another lump of coal to warm the office. Suddenly, a ruddy-faced young man bursts into the office offering holiday greetings and an exclamatory, "Merry Christmas!" The young man is Scrooge's jovial nephew Fred who has stopped by to invite Scrooge to Christmas dinner. The grumpy Scrooge responds with a "Bah! Humbug!" refusing to share in Fred's Christmas cheer. After Fred departs, a pair of portly gentlemen enters the office to ask Scrooge for a charitable donation to help the poor. Scrooge angrily replies that prisons and workhouses are the only charities he is willing to support and the gentlemen leave empty-handed. Scrooge confronts Bob Cratchit, complaining about Bob's wish to take a day off for the holiday. "What good is Christmas," Scrooge snipes, "that it should shut down bus iness?" He begrudgingly agrees to give Bob a day off but insists that he arrive at the office all the earlier the next day.Scrooge follows the same old routine, taking dinner in his usual tavern and returning home through the dismal, fog-blanketed London streets. Just before entering his house, the doorknocker on his front door, the same door he has passed through twice a d ay for his many years, catches his attention. A ghostly image in the curves of the knocker gives the old man a momentary shock: It is the peering face of Jacob Marley. When Scrooge takes a second re-focused look, he sees nothing but a doorknocker. With a disgusted "Pooh-pooh," Scrooge opens the door and trudges into his bleak quarters. He makes little effort to brighten his home: "darkness is cheap, and Scrooge liked it." As he plods up the wide staircase, Scrooge, in utter disbelief, sees a locomotive hearse climbing the stairs beside him.After rushing to his room, Scrooge locks the door behind him and puts on his dressing gown. As he eats his gruel before the fire, the carvings on his mantelpiece suddenly transform into images of Jacob Marley's face. Scrooge, determined to dismiss the strange visions, blurts out "Humbug!" All the bells in the room fly up from the tables and begin to ring sharply. Scrooge hears footsteps thumping up the stairs. A ghostly figure floats through the closed door--Jacob Marley, transparent and bound in chains.Scrooge shouts in disbelief, refusing to admit that he sees Marley's ghost--a strange case of food poisoning, he claims. The ghost begins to murmur: He has spent seven years wandering the Earth in his heavy chains as punishment for his sins. Scrooge loo ks closely at the chains and realizes that the links are forged of cashboxes, padlocks, ledgers, and steel purses. The wraith tells Scrooge that he has come from beyond the grave to save him from this very fate. He says that Scrooge will be visited by three spirits over the next three nights--the first two appearing at one o'clock in the morning and the final spirit arriving at the last stoke of midnight. He rises and backs toward the window, which opens almost magically, leaving a trembling Scrooge white with fear. The ghost gestures to Scrooge to look out the window, and Scrooge complies. He sees a throng of spirits, each bound in chains. They wail about their failure to lead honorable, caring lives and their inability to reach out to others in need as they and Marley disappear into the mist. Scrooge stumbles to his bed and falls instantly asleep.Commentaryเปิด Stave ของอะคริสต์มาสแครอลตั้งอารมณ์ อธิบายการตั้งค่า และแนะนำตัวละครหลักมากมาย นอกจากนี้มันยังสร้างโครงสร้าง allegorical ของนวนิยาย (อุปมานิทัศน์ ชนิดของการเล่าเรื่องที่ตัวละครและเหตุการณ์ที่แสดงถึงการคิดหรือธีม อาศัยมากสัญลักษณ์ ในกรณีนี้ คนขี่เหนียวแทนความโลภ apathy และทั้งหมดที่ยืนในการต่อต้านกับวิญญาณคริสต์มาส Bob personifies ผู้ที่ทนทุกข์ภายใต้ "Scrooges" ของโลก - ยากภาษาอังกฤษ Fred ทำหน้าที่เพื่อเตือนผู้อ่านของความสุขและเชียร์ดีของวันหยุดคริสต์มาส) ส่วนเปิดยังเน้นนวนิยายของบรรยายลักษณะ - การผสมผสานที่แปลก และ Dickensian สูงป่าตลก (หมายเหตุคำอธิบายของ ##Hamlet # เส้นทางที่ foreshadows ของผี) และบรรยากาศสยองขวัญ (นั่งของวิญญาณที่ eerily ลอยผ่านหมอกอยู่นอกหน้าต่างของคนขี่เหนียว)

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

ข้อมูลอย่างย่อบนหนาว, วันคริสต์มาสอีฟมีหมอกหนาในลอนดอนฉลาดหมายความว่ากล้าหาญ cheapskate ชื่อ Ebenezer Scrooge ทำงานอย่างพิถีพิถันในการนับบ้านของเขา นอกสำนักงาน creaks สัญญาณการอ่านน้อย "สครูจและมาร์เลย์" - จาค็อบมาร์เลย์หุ้นส่วนทางธุรกิจของสครูจได้เสียชีวิตเจ็ดปีก่อนหน้า ภายในสำนักงานของสครูจนาฬิกามากกว่าพนักงานของเขาเป็นคนที่น่าสงสารเล็กชื่อบ๊อบ Cratchit ขี้เถ้าระอุในเตาผิงให้ความร้อนแม้เล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับห้องเล็ก ๆ ของบ๊อบ แม้จะมีสภาพอากาศที่รุนแรงของสครูจไม่ยอมที่จะจ่ายสำหรับก้อนถ่านหินเพื่อให้ความอบอุ่นสำนักงานอื่น. ทันใดนั้นชายหนุ่มที่แดงก่ำเผือดระเบิดเข้ามาในสำนักงานเสนอขายทักทายวันหยุดและอุทาน "เมอร์รี่คริสต์มาส" ชายหนุ่มร่าเริงเป็นหลานชายของสครูจเฟร็ดที่ได้หยุดการทำงานโดยจะเชิญครูจไปรับประทานอาหารค่ำวันคริสต์มาส สครูจไม่พอใจตอบสนองกับ "Bah Humbug!" ปฏิเสธที่จะมีส่วนร่วมในเชียร์คริสมาสต์ของเฟร็ด หลังจากที่เฟร็ดหยุมหยิมคู่ของสุภาพบุรุษสง่าเข้ามาในสำนักงานเพื่อขอให้สครูจสำหรับการบริจาคการกุศลที่จะช่วยให้คนยากจน สครูจโกรธตอบว่าเรือนจำและโรงเลี้ยงเป็นองค์กรการกุศลที่เดียวที่เขายินดีที่จะสนับสนุนและสุภาพบุรุษออกจากมือเปล่า สครูจ confronts บ๊อบ Cratchit บ่นเกี่ยวกับความปรารถนาของบ๊อบที่จะใช้เวลาวันหยุดสำหรับวันหยุด "สิ่งที่ดีคือคริสมาสต์" สไนป์สครูจ "ว่ามันควรจะปิดตัวลง iness รถ?" เขาตกลงที่จะสลับให้บ๊อบวันหยุด แต่ยืนยันว่าเขามาถึงที่สำนักงานทั้งหมดก่อนหน้านี้ในวันถัดไป. สครูจดังต่อไปนี้ประจำเดิม, การอาหารค่ำในร้านเหล้าตามปกติของเขาและกลับบ้านผ่านหดหู่หมอกปกคลุมท้องถนนในกรุงลอนดอน ก่อนที่จะเข้ามาในบ้านของเขา doorknocker บนประตูหน้าบ้านของเขาที่ประตูเดียวกับที่เขาได้ผ่าน Ay โฆษณาละสองครั้งเป็นเวลาหลายปีของเขาดึงดูดความสนใจของเขา ภาพที่น่ากลัวในโค้งของเคาะที่จะช่วยให้คนเก่าช็อตชั่วขณะ: มันเป็นใบหน้าที่หันมาร์เลย์ของยาโคบ เมื่อสครูจจะใช้เวลามองใหม่ที่มุ่งเน้นที่สองเขาเห็นอะไร แต่ doorknocker ด้วยความเบื่อหน่าย "หมีพูห์ pooh-" สครูจเปิดประตูและ trudges ลงในไตรมาสเยือกเย็นของเขา เขาทำให้ความพยายามเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อเพิ่มความสว่างบ้านของเขา: "ความมืดราคาถูกและสครูจชอบมัน." ในขณะที่เขา plods ขึ้นบันไดกว้างสครูจในการปฏิเสธศรัทธาที่สุด, เห็นศพหัวรถจักรปีนบันไดข้างเขา. หลังจากวิ่งไปที่ห้องของเขาสครูจล็อคประตูหลังเขาและสวมเสื้อคลุมของเขา ในขณะที่เขากินข้าวต้มของเขาก่อนที่ไฟไหม้แกะสลักบนหิ้งของเขาก็กลายเป็นภาพของใบหน้าของจาค็อบมาร์เลย์ สครูจที่กำหนดวิสัยทัศน์ที่จะยกเลิกแปลกโพล่งออกมาว่า "ไร้สาระ" ระฆังในห้องบินขึ้นจากตารางและเริ่มที่จะดังขึ้นอย่างรวดเร็ว สครูจได้ยินเสียงฝีเท้าเดินด้วยฝีเท้าหนักขึ้นบันได รูปผีลอยผ่านประตูปิด -. จาค็อบมาร์เลย์ที่โปร่งใสและล่ามโซ่สครูจตะโกนในการปฏิเสธศรัทธาปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเขาเห็นผีมาร์เลย์- กรณีที่แปลกประหลาดของโรคอาหารเป็นพิษเขาอ้างว่า ผีเริ่มบ่น: เขาได้ใช้เวลาเจ็ดปีที่หลงโลกในห่วงโซ่หนักของเขาเพื่อเป็นการลงโทษบาปของเขา สครูจลู KS อย่างใกล้ชิดที่โซ่และตระหนักว่าการเชื่อมโยงที่มีการปลอมแปลงของ cashboxes, กุญแจ, บัญชีแยกประเภทและกระเป๋าเหล็ก วิญญาณครูจบอกว่าเขาได้มาจากเหนือหลุมฝังศพที่จะช่วยเขาจากชะตากรรมอย่างนี้ เขาบอกว่าสครูจจะเข้าชมโดยสามสุราในช่วงสามคืนต่อไป - สองคนแรกที่ปรากฏที่ 01:00 ในตอนเช้าและจิตวิญญาณสุดท้ายมาถึงที่สุดท้ายของจี้เที่ยงคืน เขาลุกขึ้นและสำรองไปทางหน้าต่างที่เปิดได้อย่างน่าอัศจรรย์เกือบออกจากการสั่นสะเทือนของสครูจสีขาวด้วยความกลัว ท่าทางผีสครูจที่จะมองออกไปนอกหน้าต่างและสครูจตาม เขาเห็นฝูงชนของวิญญาณแต่ละล่ามโซ่ พวกเขาโอดครวญเกี่ยวกับความล้มเหลวของพวกเขาที่จะนำเกียรติดูแลชีวิตและไม่สามารถที่จะเอื้อมมือออกไปคนอื่น ๆ ในขณะที่พวกเขาจำเป็นที่จะต้องมาร์เลย์และหายไปในหมอก สครูจสะดุดไปที่เตียงของเขาและผล็อยหลับไปทันที. อรรถกถาเปิดขั้นบันไดของคริสต์มาสชุดอารมณ์อธิบายการตั้งค่าและแนะนำตัวละครหลัก นอกจากนี้ยังกำหนดโครงสร้างเชิงเปรียบเทียบนวนิยาย (ชาดกประเภทของการเล่าเรื่องที่ตัวละครและเหตุการณ์ที่เป็นตัวแทนของความคิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งหรือรูปแบบที่อาศัยอย่างหนักในสัญลักษณ์. ในกรณีนี้สครูจแสดงให้เห็นถึงความโลภความไม่แยแสและทุกคนที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับจิตวิญญาณของคริสมาสต์. บ๊อบ personifies ผู้ที่ประสบภายใต้ "การ Scrooges" ของโลก -.. น่าสงสารอังกฤษเฟร็ดทำหน้าที่ในการเตือนผู้อ่านของความสุขและกำลังใจที่ดีของวันหยุดคริสต์มาส) ส่วนการเปิดยังเน้นการบรรยายลักษณะของนิยาย - การผสมผสานที่แปลกประหลาดและดิกเคนส์สูงของตลกป่า (หมายเหตุรายละเอียดของ ## หมู่บ้าน # foreshadows ทางที่ทางเข้าของผีที่) และบรรยากาศสยองขวัญ (มุงวิญญาณขนลอยผ่านหมอกนอกหน้าต่างของสครูจ)

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

สรุปในความหนาวเย็น มีหมอก คริสต์มาส อีฟ ในลอนดอน ที่แยบคาย หมายถึงขี้เหนียวนะชื่อ Ebenezer สครูจทำงานอย่างพิถีพิถันในการนับ House นอกสำนักงานเอี๊ยดอ๊าดเล็กน้อยเครื่องหมายอ่าน " สครูจ และมาร์ลีย์ " -- เจคอบ มาร์ลีย์ หุ้นส่วนทางธุรกิจ สครูจ , เสียชีวิตเจ็ดปีก่อนหน้านี้ ภายในสำนักงาน สครูจมองเสมียนของเขาจนแคระ ชายที่ชื่อ บ๊อบ cratchit .ส่วนขี้เถ้าในเตาผิงให้ระอุร้อนแม้แต่น้อยสำหรับบ๊อบเล็กๆในห้อง แม้จะมีสภาพอากาศที่รุนแรงคนขี้เหนียวไม่ยอมจ่ายอีกก้อนถ่านร้อนสำนักงาน .

ทันใดนั้น แดงเจอระเบิดหนุ่มออฟฟิศให้หยุดทักทายและซึ่งอุทานออกมาว่า " สุขสันต์วันคริสต์มาส" ชายหนุ่มเป็นคนขี้เหนียวก็ร่าเริงหลานชายเฟรดที่แวะไปชวนคนขี้เหนียวกับอาหารค่ำวันคริสต์มาส คนขี่เหนียวไม่พอใจที่ตอบสนองกับ " ฮึ่ม ! น่า ! การปฏิเสธที่จะเปิดเผยในเฟร็ดเชียร์คริสต์มาส . หลังจากที่เฟร็ดจาก คู่ของท้วมทุกท่านเข้าสู่สำนักงานถามคนขี่เหนียวสำหรับการบริจาคการกุศลเพื่อช่วยเหลือคนจนคนขี้เหนียวอย่างโกรธเคืองตอบกลับที่เรือนจำและ workhouses เป็นเพียงองค์กรการกุศล เขายินดีที่จะสนับสนุน และสุภาพบุรุษไปมือเปล่า สครูจ confronts บ๊อบ cratchit , บ่นเกี่ยวกับบ๊อบต้องการพักผ่อนในวันหยุด . สิ่งที่ดีคือ คริสต์มาส " สครูจ สไนส์ " ว่า มันควรจะปิด iness รถบัส ?" เขา begrudgingly ตกลงให้บ๊อบ วัน หยุด แต่ยืนยันว่า เขามาถึงที่ทำงานทั้งหมดก่อนหน้านี้ในวันถัดไป

คนขี้เหนียวตามเดิม ตามปกติ การกินข้าวในโรงเตี้ยมตามปกติของเขา และกลับไปบ้าน ผ่านตม หมอกปกคลุมถนนลอนดอน แค่ก่อนเข้าบ้านเค้า เป็นอัตวิสัยที่ประตูด้านหน้าของเขา ประตูเดียวกันที่เขาได้ผ่าน 2 D . . หลายปีของเขาดึงดูดความสนใจของเขา เป็นภาพที่น่ากลัวในโค้งของผู้เคาะประตูให้คนแก่ช็อกชั่วขณะ เป็น peering ใบหน้าของเจคอบ มาร์ลีย์ เมื่อสครูจจะใช้เวลาสองจะเน้นดู เขาเห็น แต่ไม่มีอะไรที่เคาะประตู . ด้วยความเบื่อหน่าย " พูห์ Pooh " สครูจ เปิดประตูรถ และในไตรมาส trudges เยือกเย็นของเขา เขาทำให้ความพยายามเพียงเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความสว่างภายในบ้านของเขา : " ความมืดคือราคาถูกคนขี้เหนียวและชอบมัน . " เขา plods ขึ้นบันไดกว้าง สครูจในเปล่งออกมา , เห็นรถขนศพ รถจักรปีนบันไดข้างเขา

หลังจากวิ่งไปที่ห้องของเขา สครูจล็อคประตูด้านหลังและใส่ชุดแต่งกายของเขา ขณะที่กินโจ๊กก่อน ไฟ แกะสลักบนหิ้งของเขาก็เปลี่ยนไปเป็นภาพใบหน้าของ เจคอบ มาร์ลีย์ สครูจตัดสินใจที่จะยกเลิกนิมิตแปลก โพล่งออกมาว่า " ไร้สาระ " ระฆังทั้งหมดในห้องบินขึ้นมาจากโต๊ะและเริ่มที่จะดังขึ้นอย่างรวดเร็ว พ่อหนุ่มได้ยินเสียงฝีเท้าเดินด้วยฝีเท้าหนักขึ้นบันได รูปผีลอยผ่านประตูปิด . . . เจคอบ มาร์ลีย์ โปร่งใสและผูกโซ่

พ่อหนุ่มตะโกนอย่างไม่เชื่อ และปฏิเสธที่จะยอมรับว่าเขาเห็นมาร์ลีย์ผี -- กรณีแปลกของอาหารเป็นพิษ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.