The floor of the Salle Wagram still

The floor of the Salle Wagram still bears the marks of the track that was laid out for Alexander McQueen's show in October 2003, the one that re-created the last-man-standing dance marathon from They Shoot Horses, Don't They?. That particular presentation found savage beauty in darkness and despair. Quintessential McQueen, in other words. But today, Sarah Burton well and truly laid those old ghosts to rest with a show that celebrated, in her words, "a beautiful future, positivity, optimism."

Burton described shapes and patterns that would organically "explode" as the show reeled on. So the first short, shaped skirts were "pods," initially in graphic jacquards, with decoration embedded in the fabric. Then they began to open out, first into cherry blossoms (maybe it was that Japanese connotation that triggered visions of a manga army with the models' uniform white wigs, sci-fi visors, and Rollerball booties), next into "doilies" of laser-cut ponyskin mounted on leather, and finally fur pompoms. Then the pods exploded, like puffballs, into extravagantly shaggy shapes in goat fur, ostrich feather, or Mongolian lamb, their shivering undulation evoking another organic association: anemones swaying in the tide.

"The future's usually shown as stark and cold," said Burton. "I wanted lightness, the sense that the dresses were hovering." One tiered dress, sprinkled with "dandelions" that looked like they were floating on air, had 80 godets, according to the woman who sewed it. The number of dandelions, she had totally lost count of. There were probably a dozen other such stats, underscoring how obsessive Burton's remarkable vision is (a quality she shares with her late mentor). Backstage before the show, nine people surrounded a huge froth of deep pink organza, hand-massaging its multilayers to bring them to life. The dress itself stood to silent attention, like an object of cultish worship—the cult being, of course, beauty.

The show's progression from pure white to the grandest possible finale of red and black felt like a journey from innocence to experience. Burton's own story, in other words. "I pushed myself more," she acknowledged. "It has to move forward." Even those in the audience who queried the absence of anything approaching clothes for the everyday surrendered to the forward movement of the stunning technique. As for pushing herself, Burton has tapped a vein of absolute magic. Its spell is irresistible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชั้นของ Salle Wagram ยังหมีเครื่องหมายของการติดตามที่ถูกวางในอเล็กซานเดอร์แม็กควีนแสดงในเดือน 2003 ตุลาคม ยืนอยู่คนสุดท้ายเต้นรำมาราธอนจากพวกเขายิงม้า ไม่ก็ถูกสร้างขึ้นใหม่ นำเสนอเฉพาะที่พบความงามที่ป่าเถื่อนในความมืดและความสิ้นหวัง รี่ควีน กล่าว แต่วันนี้ ซาราห์เบอร์ตันอย่างดี และแท้จริงวางเหล่าผีเก่าที่เหลือพร้อมดูที่เฉลิมฉลอง คำพูดของเธอ "ความสวยงามในอนาคต positivity มองในแง่ดี"

เบอร์ตันอธิบายรูปร่างและลวดลายจะ organically "ระเบิด" เป็นการแสดง reeled ใน ดังนั้น กระโปรงสั้น รูปแรกถูก "ฝัก ในรูปภาพ jacquards เริ่มต้น ด้วยการตกแต่งที่ฝังตัวอยู่ในผ้า จากนั้น ก็เริ่มเปิดออก แรกเป็นดอกซากุระ (อาจเป็นนัยที่ญี่ปุ่นที่วิสัยทัศน์ของกองทัพบกการ์ตูน กับของรุ่นวิกขาวสม่ำเสมอ sci-fi visors, Rollerball booties), ถัดไปเป็น "doilies" ของ ponyskin ตัดเลเซอร์ติดตั้งบนหนัง และสุดท้ายขน pompoms แล้วฝักกระจาย เช่น puffballs เป็นรูปทรงดีปุยขนแพะ ขนนกกระจอกเทศ หรือ แกะมองโกเลีย ลอนของ shivering evoking อินทรีย์สมาคมอื่น: หมู่ต้นในน้ำ

"อนาคตของมักแสดงเป็นสิ้นเชิง และ เย็น กล่าวว่า เบอร์ตัน"ฉันต้องการความสว่าง ความรู้สึกที่ว่า ชุดที่ถูกสามารถโฉบ" ชุดด้านหนึ่ง กับ "dandelions" ที่ดูเหมือนว่าพวกเขาถูกลอยบนอากาศ มี 80 godets ตามสาว sewed มัน จำนวน dandelions เธอได้หายไปจำนวนทั้งหมด มีคงโหลอื่น ๆ เช่นสถิติ underscoring วิสัยทัศน์โดดเด่นว่า obsessive เบอร์ตันคือ (คุณภาพเธอร่วมกับที่ปรึกษาของเธอช่วงปลาย) Backstage ก่อนแสดง เก้าคนล้อมรอบ froth ใหญ่ของ organza สีชมพูลึก มือนวดของ multilayers เพื่อนำพวกเขาให้มีชีวิต แต่งตัวเองยืนอยู่ในความเงียบ ชอบวัตถุบูชา cultish — ลัทธิถูก แน่นอน ความงาม

การแสดงความก้าวหน้าจากสีขาวบริสุทธิ์กับ finale ได้บรรยากาศของสักหลาดสีแดง และดำเช่นการเดินทางจากบริสุทธิ์สัมผัส เบอร์ตันของตัวเองเรื่อง ในคำอื่น ๆ "ฉันผลักดันตัวเองมากขึ้น เธอยอมรับ "มันมีต่อไป"แม้แต่ผู้คนของอะไรกำลังเสื้อผ้าทุกวันมีการสอบถาม surrendered การเคลื่อนไหวไปข้างหน้าของเทคนิคสวยงาม สำหรับการผลักดันตัวเอง เบอร์ตันได้เคาะหลอดเลือดดำของแน่นอน สะกดความต้านทานได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นของซาลวากรัมยังหมีเครื่องหมายของแทร็คที่ถูกวางสำหรับ Alexander McQueen แสดงในเดือนตุลาคม 2003 ที่กำลังสร้างเมื่อชายคนนั้นยืนเต้นมาราธอนจากพวกเขายิงม้า พวกเขาไม่ ? ที่นำเสนอโดยเฉพาะเจอโหด ความงามในความมืดและความสิ้นหวัง ที่เป็นแก่นสาร แม็คควีน ในคำอื่น ๆ แต่ในวันนี้ซาร่าห์เบอร์ตันดีและอย่างแท้จริงวางผีเก่าๆที่เหลือกับการแสดงที่ลือนามในคำพูดของเธอ " อนาคตที่สวยงาม น่ารัก มองโลกในแง่ดี "

เบอร์ตันอธิบายรูปร่างและลวดลายที่อินทรีย์ " ระเบิด " เป็นแสดง reeled บน อย่างแรกสั้น ตัวกระโปรงเป็น " ฝัก " ครั้งแรกใน jacquards กราฟิก ตกแต่งด้วย ฝังอยู่ในเนื้อผ้า แล้วพวกเขาก็เริ่มที่จะเปิดออกแรกเป็นดอกซากุระ ( อาจจะเป็นที่ญี่ปุ่นนัยที่เรียกวิสัยทัศน์ของมังงะ กองทัพกับโมเดลเครื่องแบบสีขาววิกผม , visors , Sci - Fi และ rollerball booties ) ถัดไปเป็น " doilies " ของ ponyskin ตัดเลเซอร์ที่ติดตั้งบนเครื่องหนังและขนสัตว์ pompoms ในที่สุด . แล้วฝักระเบิดเหมือนร่าอยู่ในรูปทรงที่หรูหรา ขนดกในขนแพะ ขนนกกระจอกเทศ หรือมองโกเลีย ลูกแกะของพวกเขาสั่นกระเพื่อม evoking อื่นอินทรีย์สมาคม : ดอกไม้ทะเล แกว่งในน้ำ

" อนาคตมักจะแสดงเป็น สตาร์คและเย็น " เบอร์ตัน " ผมต้องการความสว่าง ความรู้สึกว่าชุดก็ผลุบๆโผล่ๆ หนึ่งเป็นชุดโรย " วัชพืช " ที่ดูเหมือนจะลอยอยู่ในอากาศ มี 80 godets ตามผู้หญิงที่เย็บมัน หมายเลขของวัชพืช ,เธอได้หายไปโดยสิ้นเชิง นับจาก มันอาจจะโหลสถิติอื่นๆ ( ว่าหมกมุ่น เบอร์ตันที่วิสัยทัศน์ ( คุณภาพเธอหุ้นกับปลายพี่เลี้ยงของเธอ ) หลังเวทีก่อนการแสดง เก้าคนล้อมรอบ มีฟองมาก ลึกสีชมพู organza , มือนวด multilayers ของมันเพื่อให้มันสมบูรณ์ เสื้อที่ตัวเองยืนตรงนิ่งเหมือนเป็นวัตถุของ cultish บูชาลัทธิเป็น , แน่นอน , ความงาม

ของแสดงความก้าวหน้าจากสีขาวบริสุทธิ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสุดท้ายของสีแดงและสีดำ ให้ความรู้สึกเหมือนการเดินทางจากความบริสุทธิ์ เพื่อประสบการณ์ เบอร์ตันเล่าเรื่องของตัวเอง ในคำอื่น ๆ " ฉันผลักตัวเองให้มากขึ้น " เธอตอบรับ " มันต้องก้าวไปข้างหน้า" แม้ผู้ที่อยู่ในกลุ่มผู้ชมที่สอบถามไม่มีอะไรใกล้เสื้อผ้าสําหรับทุกวันต่อการเคลื่อนไหวของเทคนิคที่สวยงามต่อไป สำหรับการผลักดันตัวเอง เบอร์ตันมี tapped เป็นหลอดเลือดดำของ แน่นอน วิเศษ คาถา คือ ตราซีพี