“You’re a long way from Rifthold, C

“You’re a long way from Rifthold, Captain,” she said, clearing her
throat. “Did you come with the army I heard thumping around earlier?”
She peered into the darkness beneath his hood but saw nothing.
Still, she felt his eyes upon her face, judging, weighing, testing. She
stared right back. The Captain of the Royal Guard would be an interesting
opponent. Maybe even worthy of some eff ort on her part.
Finally, the man raised his sword hand, and the folds of his cloak
fell to conceal the blade. As his cloak shifted, she spied the gold wyvern
embroidered on his tunic. The royal seal.
“What do you care for the armies of Adarlan?” he replied. How
lovely it was to hear a voice like her own— cool and articulate— even if
he was a nasty brute!
“Nothing,” she said, shrugging. He let out a low growl of annoyance.
Oh, it’d be nice to see his blood spill across the marble. She’d lost
her temper once before— once, when her first overseer chose the wrong
day to push her too hard. She still remembered the feeling of embedding
the pickax into his gut, and the stickiness of his blood on her
hands and face. She could disarm two of these guards in a heartbeat.
Would the captain fare better than her late overseer? Contemplating
the potential outcomes, she grinned at him again.
“Don’t you look at me like that,” he warned, and his hand drifted
back toward his sword. Celaena hid her smirk this time. They passed
a series of wooden doors that she’d seen a few minutes ago. If she
wanted to escape, she simply had to turn left at the next hallway and
take the stairs down three flights. The only thing all the intended disorientation
had accomplished was to familiarize her with the building.
Idiots.“Where are we going again?” she said sweetly, brushing a strand
of her matted hair from her face. When he didn’t reply, she clenched
her jaw.
The halls echoed too loudly for her to attack him without alerting
the whole building. She hadn’t seen where he’d put the key to herirons, and the six guards who trailed them would be nuisances. Not to mention the shackles.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณทางไกลจาก Rifthold กัปตัน เธอกล่าวว่า ล้างเธอคอ "ไม่ได้มากับกองทัพที่ผมได้ยิน thumping รอบก่อนหน้านี้"เธอ peered เข้าไปในความมืดใต้กระโปรงหน้ารถของเขา แต่เห็นอะไรยัง เธอรู้สึกว่าตาของเขาตามใบหน้า ตัดสิน ชั่ง ทดสอบ เธอเริ่มครับ กัปตันราชจะมีที่น่าสนใจฝ่ายตรงข้าม แม้บางทีน่า ort eff บางนางสุดท้าย คนยกมือดาบ และพับของฮูดตกลงมาปิดใบมีด เป็นฮูดเปลี่ยน เธอ spied ไวเวิร์นทองปักบนเสื้อคลุมของเขา ตรารอยัล"อะไรทำคุณดูแลกองทัพของ Adarlan " เขาตอบ วิธีน่ารักก็จะได้ยินเสียงเช่นตนเอง — เย็น และบอก — แม้ว่าเป็นเดรัจฉานน่ารังเกียจ"ไม่ เธอกล่าวว่า shrugging เขาให้ออก growl ต่ำของความรำคาญโอ้ มันจะดูเลือดของเขาหกข้ามหินอ่อนดี เธอได้หายไปอารมณ์ของเธอครั้งก่อน — ครั้ง เมื่อเธอ overseer แรกเลือกที่ไม่ถูกต้องวันที่จะผลักดันเธอหนักเกินไป เธอยังจำความรู้สึกของฝังpickax เข้าไปในลำไส้ของเขา และ stickiness เลือดของเขากับเธอมือและใบหน้า เธอสามารถอาวุธสองยามเหล่านี้ในการเต้นต้องกัปตันมีประสบการณ์ดีกว่า overseer ของเธอปลาย ใคร่ครวญผลอาจเกิดขึ้น เธอ grinned ที่เขาอีกครั้งเขา "ไม่คุณดูฉันเช่นนั้น เตือน และมือของเขาลอยกลับไปทางดาบ Celaena ซ่อนเธอเกเรเวลานี้ พวกเขาผ่านชุดประตูไม้ที่เธอได้เห็นไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ถ้าเธอต้องการที่จะหลบหนี เธอก็มีให้เลี้ยวซ้ายที่ห้องโถงถัดไป และใช้บันไดลงบิน สิ่งเดียวที่ disorientation วัตถุประสงค์ทั้งหมดก็ทำได้เพื่อเธอกับอาคารปัญญา"คือเราไปไหนอีก "ก็เพราะ แปรงสาระการของผมของเธอขมวดจากใบหน้าของเธอ เมื่อเขาไม่ได้ตอบ เธอกัดขากรรไกรของเธอห้องโถงได้พูดย้ำว่า สำหรับเธอโจมตีเขา โดยไม่มีการแจ้งเตือนอาคารทั้งหมด เธอไม่ได้เห็นที่เขาจะใส่คีย์ herirons และเจ้าหน้าที่ 6 ที่พวกเขา trailed จะ nuisances ไม่พูดถึงบูมเมอแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณมาไกลจาก rifthold , กัปตัน , " เธอกล่าว , กระแอมให้เธอ

" เธอมากับกองทัพฉันได้ยินเสียงดังมาจากรอบก่อน " เธอมองออกไปในความมืด
ใต้ฮู้ด แต่เห็นไม่มีอะไร .
ยัง เธอรู้สึกว่าดวงตาของเขาบนใบหน้าของเธอดู เครื่องชั่ง ทดสอบ เธอ
จ้องกลับมา หัวหน้าราชองครักษ์จะเป็นคู่แข่งที่น่าสนใจ

บางทีอาจจะคุ้มค่าของเอฟส่งออกในส่วนของเธอ .
ในที่สุด ชายหนุ่มยกดาบในมือของเขา และพับของเสื้อคลุมของเขาปกปิด
ตกใบ เป็นเสื้อคลุมของเขาขยับ เธอมองเห็นพวกไวเวิร์นทอง
ปักบนเสื้อของเขา พระราชลัญจกร .
" สิ่งที่คุณดูแลกองทัพ adarlan ? " เขาตอบ วิธีการ
น่ารักมันฟังเหมือนเสียงของเธอเอง - เย็นและชัดเจนแม้
เขาเป็นคนน่ารังเกียจ
" ไม่มีอะไร " เธอกล่าวๆ . เขาปล่อยออกมาคำรามต่ำ ด้วยความรำคาญ
โอ้ , มันจะดีที่จะเห็นเลือดทะลักข้ามหินอ่อน เธอจะสูญเสีย
อารมณ์ของเธอมาก่อนครั้งหนึ่ง เมื่อหัวหน้าของเธอครั้งแรกเลือกวันผิด
ดันเธอมากเกินไป เธอยังคงจำความรู้สึกของการฝังตัว
พลั่วในท้องของเขา และความหนืดของเลือดของเขาที่เธอ
มือและใบหน้าเธอสามารถปลดอาวุธของทหารเหล่านี้สองชั่วอึดใจ
จะกัปตันค่าโดยสารได้ดีกว่าหัวหน้าสายของเธอ ซอฟต์แวร์
ผลลัพธ์ที่อาจเกิดขึ้น เธอยิ้มจนเห็นฟันที่เขาอีกครั้ง .
" อย่ามองฉันแบบนี้ " เขาเตือน มือของเขาลอย
กลับไปทางดาบของเขา celaena ซ่อนยิ้มของเธอในครั้งนี้ พวกเขาผ่าน
ชุดของประตูไม้ที่เธอเห็นเมื่อครู่ ถ้าเธอ
ต้องการที่จะหนีเธอเพียงแค่ต้องเลี้ยวซ้ายตรงทางเดินข้างและ
ลงบันไดสามเที่ยวบิน สิ่งเดียวที่ทุกคนตั้งใจเลอะเลือน
ได้ทำเพื่อทำความคุ้นเคยกับอาคาร .
. " เรากำลังจะไปไหนอีก ? " เธอกล่าวอย่างอ่อนโยน แปรงเส้นผมสังกะตัง
ของเธอจากใบหน้าของเธอ เมื่อเขาไม่ตอบ เธอกำ

ขากรรไกรของเธอ