The objective of this study was to

The objective of this study was to investigate the influence of interfacial composition on the in vitro digestion of emulsified lipids coated by various emulsifiers by pancreatic lipase. Sodium caseinate, whey protein isolate (WPI), lecithin and Tween 20 were used to prepare corn oil-in-water emulsions (3 wt% oil). Pancreatic lipase (1.6 mg/mL) and/or bile extract (5.0 mg/mL) were added to each emulsion and the particle charge, droplet aggregation, microstructure and free fatty acids released were measured. In the absence of bile extract, the amount of free fatty acids released per unit volume of emulsion was much lower for lipid droplets coated by Tween 20 (13 ± 16 μmol ml−1) than those coated by lecithin (75 ± 20 μmol ml−1), sodium caseinate (220 ± 24 μmol ml−1) or WPI (212 ± 6 μmol ml−1). In the presence of bile extract, there was an appreciable increase in the amount of free fatty acids released in all the emulsions, with the most appreciable effects being observed in the Tween 20-stabilized emulsions. The stability of the emulsions to droplet flocculation and coalescence during hydrolysis was also strongly dependent on emulsifier type, with the WPI emulsions being the least stable and the Tween 20 emulsions being the most stable. Our results suggest that the access of pancreatic lipase to emulsified fats decreases in the following order: proteins (caseinate and WPI) > phospholipids (lecithin) > non-ionic surfactants (Tween 20). These results may have important consequences for the design of foods with either increased or decreased lipid bioavailability.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลขององค์ประกอบในการสัมผัสในหลอดทดลองการย่อยอาหารของไขมัน emulsified เคลือบผิวด้วย emulsifiers ต่างๆโดยเอนไซม์ไลเปสตับอ่อน โซเดียมเคซีเนต, เวย์โปรตีนไอโซเลต (WPI), เลซิตินและ Tween 20 ถูกนำมาใช้เพื่อเตรียมความพร้อมข้าวโพดอิมัลชันน้ำมันในน้ำ (3 น้ำหนักน้ำมัน%) เอนไซม์ไลเปสตับอ่อน (1.6 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร) และ / หรือสารสกัดจากน้ำดี (5.0 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร) ถูกเพิ่มเข้าไปในแต่ละอิมัลชันและค่าใช้จ่ายของอนุภาคการรวมหยดจุลภาคและกรดไขมันอิสระปล่อยออกมาอยู่ในวัด ในกรณีที่ไม่มีของสารสกัดน้ำดีปริมาณกรดไขมันอิสระที่ปล่อยออกมาต่อหน่วยปริมาตรของอิมัลชันเป็นที่ต่ำกว่ามากสำหรับหยดไขมันเคลือบผิวด้วย Tween 20 (13 ± 16 ไมโครโมลมล-1) กว่าที่เคลือบผิวด้วยเลซิติน (75 ± 20 ไมโครโมล ML- 1), โซเดียมเคซีเนต (220 ± 24 ไมโครโมลมล-1) หรือ WPI (212 ± 6 ไมโครโมลมล-1) ในการปรากฏตัวของสารสกัดน้ำดี, มีการเพิ่มขึ้นเห็นได้ในปริมาณกรดไขมันอิสระปล่อยออกมาในทุกของผสมที่มีผลกระทบที่เห็นได้มากที่สุดที่จะถูกตั้งข้อสังเกตใน Tween อิมัลชัน 20 ทรงตัว เสถียรภาพของอิมัลชันเพื่อหยดตะกอนและการเชื่อมต่อกันระหว่างการย่อยสลายก็ยังขึ้นอยู่กับชนิดของอิมัลชันกับอิมัลชัน WPI เป็นอย่างน้อยที่มีเสถียรภาพและ Tween 20 อิมัลชันเป็นมีเสถียรภาพมากที่สุด ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการเข้าถึงของเอนไซม์ไลเปสตับอ่อนไขมัน emulsified ลดลงในลำดับต่อไปนี้: โปรตีน (เคซีและ WPI)> ฟอสโฟ (เลซิติน)> ลดแรงตึงผิวที่ไ​​ม่ใช่ไอออนิก (Tween 20) ผลลัพธ์เหล่านี้อาจมีผลกระทบที่สำคัญสำหรับการออกแบบของอาหารที่มีเพิ่มขึ้นหรือลดลงการดูดซึมไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลขององค์ประกอบบนผิวหน้าประสิทธิภาพในการย่อยอาหารที่มีไขมันเคลือบต่าง ๆของอิมัลซิไฟเออร์ โดยตับอ่อนไลเปส โซเดียมเคซีเนต เวย์โปรตีนไอโซเลท ( WPI ) เลซิตินและ Tween 20 ที่ใช้เตรียมข้าวโพดน้ำมันในน้ำอิมัลชัน ( 3 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนักน้ำมัน ) ตับอ่อนเอนไซม์ไลเปส ( 1.6 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ) และ / หรือสารสกัดน้ำดี ( 50 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร ) มีการเพิ่มชนิดและแต่ละอนุภาคประจุ , การหยด , โครงสร้างจุลภาคและกรดไขมันอิสระออกวัด . ในการขาดของน้ำดี สารสกัด ปริมาณกรดไขมันอิสระออกต่อหน่วยปริมาณของอิมัลชันไขมันต่ำกว่ามากสำหรับหยดเคลือบ โดย Tween 20 ( 13 ± 16 μ mol − 1 มิลลิลิตร ) มากกว่าผู้ที่เคลือบด้วยโปรตีนจาก 75 ± 20 μ mol − 1 มิลลิลิตร )โซเดียมเคซีเนต ( 220 ± 24 μ mol − 1 มิลลิลิตร ) หรือ WPI ( 212 ± 6 μ mol − 1 มิลลิลิตร ) ในการแสดงตนของน้ำดี สารสกัดมีเพิ่มขึ้นชดช้อยในปริมาณของกรดไขมันอิสระออกในอิมัลชันทั้งหมด ด้วยตนเองมากที่สุด ผลการตรวจสอบใน Tween 20 เสถียรภาพอิมัลชัน .ความเสถียรของอิมัลชันเพื่อรวมตะกอน และการรวมตัวระหว่างการย่อยสลายหยดก็ขอพึ่งอิมัลซิไฟเออร์ชนิด กับ WPI อิมัลชันเป็นมั่นคงน้อยที่สุด และทวี 20 อิมัลชันเป็นมั่นคง ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการเข้าถึงของตับอ่อนเอนไซม์ไลเปสเพื่อใช้ไขมันลดลงในลำดับต่อไปนี้ :โปรตีน ( เคซี และฟอสโฟลิพิด ( WPI ) > > แคลเซียมเลซิติน ) สารลดแรงตึงผิว ( Tween 20 ) ผลลัพธ์เหล่านี้อาจมีผลกระทบที่สำคัญสำหรับการออกแบบอาหารที่มีทั้งการเพิ่มขึ้นหรือลดลงของไขมัน .