During the global financial crisis,

During the global financial crisis, the Japanese labour market exhibited a remarkable resilience.
This is most clearly illustrated by the low responsiveness of the unemployment rate to the decline
in aggregate demand during the crisis, both in comparison with other countries as well as with historical
experience. For example, OECD (2012) shows that the response of the unemployment rate to the
decline in GDP during the crisis in Japan was among the lowest observed in the OECD area. In addition,
the unemployment impact of the crisis also appears to be smaller than what might have been suggested
on the basis of recent patterns.2
The unemployment response to the decline in output in Japan was widely expected to be small relative
to most other OECD countries since this has been consistently the case during previous recessionary
episodes. To some extent, this reflects the importance of the long-term employment system
which tends to be associated with a strong commitment by employers to preserve jobs during periods
of slack aggregate demand.3 However, the unemployment response was even smaller than expected by
professional forecasters and economic observers and seemingly inconsistent with the growing sensitivity
of unemployment to outputs shocks during the past 20 years. Indeed, the Japanese labour market had
been subject to4 important structural changes since the collapse of the bubble in 1992. The most notable
of these was the increase in the incidence of non-standard work, in part as a result of the gradual liberalisation
of the market for temporary work during the late 1990s, and this was seen as an important factor
behind the gradual rise in the sensitivity of unemployment with respect to output shocks (Steinberg
and Nakane, 2011).
The objective of is paper is to increase our understanding of aggregate labour dynamics during the
global financial crisis in Japan and the role of non-standard work by using micro data. A number of
previous studies have emphasised the importance of using micro data for studying aggregate dynamics
in the context of firm heterogeneity or non-linearities in the adjustment behaviour of firms (e.g.
Caballero et al., 1997; Davis et al., 2006; Gal et al., 2013). The use of micro data allows taking account
of these factors in the present context by differentiating between changes in the adjustment behaviour
of Japanese establishment at the micro level (‘‘technology effects”), changes in the composition ofworkers (standard and non-standard) and establishments (size and industry) (‘‘composition effects”)
and establishment-specific business conditions (‘‘shock effects”).
The analysis proceeds in two steps. First, using two alternative comprehensive and nationally representative
datasets of establishments for the period 1991–2009 (the Employment Trend Survey and
the Monthly Labour Survey), it provides a detailed portrait of the adjustment behaviour of establishments
at the micro level. Special emphasis is given to the adjustment behaviour of establishments
with respect to standard and non-standard workers. Second, building on this analysis, it compares
aggregate labour market dynamics during the global financial crisis with that observed during the
1997 crisis and decomposes the observed differences into components that can be attributed to
changes in the micro-adjustment behaviour of Japanese establishments, changes in the incidence of
non-standard work and changes in the distribution of shocks across establishments.
The remainder of this paper is structured as follows. Section 2 provides some further background
on the way the Japanese labour market has developed before the crisis, and particularly on the rise in
the incidence of non-standard work, and uses macro-economic data to compare the labour market
adjustment pattern during the recent crisis with that during the Asian crisis. Section 3 sets out the
methodological framework to analyse how establishments adjust their labour inputs and to assess
the macro-economic implications of any changes in the way establishments adjust. Section 4
describes the micro level data and presents some descriptive statistics. Section 5 presents microeconomic
results for the average adjustment behaviour of establishments in the cross-section as well
as that across different types of establishments and workers. Section 6 analyses the role of changes in
adjustment behaviour, changes in labour market composition and the nature of the shock to provide a
better understanding of the aggregate labour market dynamics during the recent crisis. Section 7

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจโลก ตลาดแรงงานญี่ปุ่นแสดงความยืดหยุ่นที่โดดเด่นจะเห็นได้ชัดเจนที่สุด โดยการตอบสนองต่ำสุดของอัตราการว่างงานจะลดลงในความต้องการรวมในช่วงวิกฤต เปรียบเทียบ กับประเทศอื่น ๆ ตลอดจน มีประวัติศาสตร์ประสบการณ์ทำงาน ตัวอย่างเช่น OECD (2012) แสดงให้เห็นว่าการตอบสนองของอัตราการว่างงานการลดลง GDP ในช่วงวิกฤตในญี่ปุ่นคือในหมู่สังเกตต่ำสุดใน OECD นอกจากนี้ผลกระทบของวิกฤตการว่างงานยังจะ มีขนาดเล็กกว่าอะไรอาจมีการแนะนำถกล่า patterns.2การว่างงานตอบสนองต่อการลดลงของผลผลิตในญี่ปุ่นอย่างกว้างขวางคาดว่าจะ พิจารณาประเทศ OECD อื่นส่วนใหญ่ตั้งแต่นี้อย่างต่อเนื่องกรณีได้รับในช่วงก่อนหน้า recessionaryตอนที่ ในบางกรณี นี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของระบบการจ้างงานระยะยาวซึ่งมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับการให้คำมั่นสัญญา โดยนายจ้างเพื่อรักษางานในช่วงระยะเวลาของ demand.3 รวมหย่อน การตอบสนองอัตราการว่างงานก็ยังน้อยกว่าที่คาดโดยพยากรณ์แบบมืออาชีพและผู้สังเกตการณ์ทางเศรษฐกิจ และดูเหมือนไม่สอดคล้องกับความเจริญเติบโตไวผลผลแรงกระแทกในช่วง 20 ปีผ่านมา แน่นอน มีตลาดแรงงานญี่ปุ่นเรื่อง to4 สำคัญโครงสร้างการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่การล่มสลายของฟองในปี 1992 โดดเด่นที่สุดเหล่านี้คือการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ของการทำงานไม่ได้มาตรฐาน บางส่วนเป็นผลจากการเปิดเสรีทีละน้อยของตลาดทำงานชั่วคราวในช่วงปลายปี 1990 และนี้ถูกมองว่าเป็นปัจจัยสำคัญหลังเพิ่มขึ้นทีละน้อยในความไวของการว่างงานเกี่ยวกับออกแรงกระแทก (Steinbergและ Nakane, 2011)วัตถุประสงค์ของเป็นกระดาษคือการ เพิ่มความเข้าใจของ dynamics แรงรวมในระหว่างการวิกฤตการเงินโลกในประเทศญี่ปุ่นและบทบาทของงานไม่ได้มาตรฐานโดยใช้ข้อมูลไมโคร จำนวนของการศึกษาก่อนหน้านี้ได้เน้นความสำคัญของการใช้ไมโครข้อมูลสำหรับการศึกษารวมข้อมูล dynamicsในบริบทของบริษัท heterogeneity หรือไม่ linearities ในการปรับปรุงพฤติกรรมของบริษัท (เช่นCaballero et al. 1997 Davis et al. 2006 Gal et al. 2013) ใช้ข้อมูลไมโครช่วยให้คำนึงปัจจัยเหล่านี้ในบริบทปัจจุบันโดยความแตกต่างระหว่างการเปลี่ยนแปลงในการปรับพฤติกรรมของญี่ปุ่นในระดับไมโคร ('' เทคโนโลยีผล"), การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบ ofworkers (มาตรฐาน และมาตรฐาน) และสถานประกอบการ (ขนาดและอุตสาหกรรม) ('' องค์ประกอบผล")และเงื่อนไขเฉพาะของการจัดตั้งธุรกิจ ('' ช็อกผล")การวิเคราะห์เงินสดรับในสองขั้นตอน ครั้งแรก ใช้สองทางเลือกครบวงจร และตัวแทนทั่วประเทศชุดข้อมูลของสถานประกอบการสำหรับงวดปี 1991-2009 (สำรวจแนวโน้มการจ้างงาน และการสำรวจรายเดือนแรงงาน), มีภาพรายละเอียดของการปรับพฤติกรรมของสถานประกอบการในระดับ micro เน้นเป็นพิเศษจะได้รับการปรับปรุงพฤติกรรมของสถานประกอบการเกี่ยวกับมาตรฐาน และมาตรฐานแรงงาน ที่สอง สร้าง วิเคราะห์นี้มันเปรียบเทียบรวมตลาดแรงงานในช่วงวิกฤตการเงินโลกที่สังเกตในระหว่างการ1997 วิกฤตการณ์ และสลายตัวไปถือครองเป็นส่วนประกอบที่สามารถนำมาประกอบกับการเปลี่ยนแปลงในการปรับพฤติกรรมของสถานประกอบการญี่ปุ่น การเปลี่ยนแปลงในอุบัติการณ์ของทำงานไม่ได้มาตรฐานและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายแรงกระแทกในสถานประกอบการส่วนที่เหลือของเอกสารนี้มีโครงสร้างดัง ส่วนที่ 2 มีพื้นหลังเพิ่มเติมทาง ตลาดแรงงานญี่ปุ่นได้พัฒนา ก่อนวิกฤติ และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มขึ้นของทำงานไม่ได้มาตรฐาน และใช้แมโครเศรษฐกิจข้อมูลเปรียบเทียบตลาดแรงงานปรับรูปแบบในช่วงวิกฤตล่ากับที่ในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจเอเชีย ส่วนที่ 3 กำหนดให้กรอบวิธี การวิเคราะห์วิธีการสถานประกอบการปรับปัจจัยการผลิตของแรงงาน และ การประเมินผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงในสถานประกอบการทางเศรษฐกิจแมปรับ ส่วนที่ 4อธิบายข้อมูลระดับไมโคร และแสดงสถิติเชิงพรรณนาบาง ส่วนที่ 5 นำเสนอเศรษฐศาสตร์ผลลัพธ์สำหรับการปรับปรุงค่าเฉลี่ยพฤติกรรมของสถานประกอบการในเช่นเป็นที่ข้ามชนิดของสถานประกอบการและแรงงาน ส่วนที่ 6 วิเคราะห์บทบาทการเปลี่ยนแปลงการปรับพฤติกรรม การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของตลาดแรงงานและธรรมชาติของช็อกให้เป็นเข้าใจการเปลี่ยนแปลงของตลาดแรงงานรวมในช่วงวิกฤตล่า ส่วนที่ 7

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงวิกฤตการเงินโลกตลาดแรงงานของญี่ปุ่นแสดงความยืดหยุ่นที่โดดเด่น.
นี้เป็นส่วนใหญ่แสดงโดยการตอบสนองต่ำของอัตราการว่างงานที่ลดลงอย่างเห็นได้ชัด
ในความต้องการรวมในช่วงวิกฤตเศรษฐกิจทั้งในการเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆ ได้เป็นอย่างดีเช่นเดียวกับประวัติศาสตร์
ประสบการณ์ . ยกตัวอย่างเช่น OECD (2012) แสดงให้เห็นว่าการตอบสนองของอัตราการว่างงานที่จะ
ลดลงใน GDP ในช่วงวิกฤตในประเทศญี่ปุ่นเป็นหนึ่งในที่ต่ำที่สุดพบในกลุ่มประเทศสมาชิก OECD นอกจากนี้ยัง
ส่งผลกระทบต่อการว่างงานของวิกฤตก็ดูเหมือนว่าจะมีขนาดเล็กกว่าสิ่งที่อาจจะได้รับการแนะนำ
บนพื้นฐานของ patterns.2 ที่ผ่านมา
การตอบสนองการว่างงานที่ลดลงในการส่งออกในประเทศญี่ปุ่นได้รับการคาดหวังอย่างกว้างขวางจะเป็นขนาดเล็กเมื่อเทียบ
กับส่วนใหญ่ประเทศ OECD อื่น ๆ ตั้งแต่นี้ได้รับอย่างสม่ำเสมอกรณีที่ก่อนหน้านี้ในช่วงถดถอย
ตอน บางส่วนนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของระบบการจ้างงานในระยะยาว
ซึ่งมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกับความมุ่งมั่นโดยนายจ้างที่จะรักษางานในช่วงระยะเวลา
ของ demand.3 รวมหย่อนอย่างไรก็ตามการตอบสนองต่อการว่างงานก็ยิ่งมีขนาดเล็กกว่าที่คาดไว้โดย
นักพยากรณ์มืออาชีพ และผู้สังเกตการณ์ทางเศรษฐกิจและดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกับความไวของการเจริญเติบโต
ของการว่างงานที่จะเอาท์พุทแรงกระแทกในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา แน่นอนว่าตลาดแรงงานของญี่ปุ่นได้
รับเรื่อง to4 การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างที่สำคัญตั้งแต่การล่มสลายของฟองสบู่ในปี 1992 ที่มีชื่อเสียงมากที่สุด
ในจำนวนนี้คือการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ของการทำงานที่ไม่ได้มาตรฐานในส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการเปิดเสรีอย่างค่อยเป็นค่อยไป
ของ ตลาดสำหรับการทำงานชั่วคราวในช่วงปลายปี 1990 และเรื่องนี้ถูกมองว่าเป็นปัจจัยสำคัญ
ที่อยู่เบื้องหลังการเพิ่มขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปในความไวของการว่างงานที่เกี่ยวกับแรงกระแทกเอาท์พุท (Steinberg
และ Nakane 2011).
วัตถุประสงค์ของการเป็นกระดาษเพื่อเพิ่มความเข้าใจของเรา Dynamics แรงงานรวมในช่วง
วิกฤตการเงินโลกในประเทศญี่ปุ่นและบทบาทของการทำงานที่ไม่ได้มาตรฐานโดยใช้ข้อมูลไมโคร หมายเลข
การศึกษาก่อนหน้านี้ได้เน้นความสำคัญของการใช้ข้อมูลขนาดเล็กสำหรับการศึกษาการเปลี่ยนแปลงรวม
ในบริบทของความแตกต่างของ บริษัท หรือไม่ linearities-ในพฤติกรรมการปรับตัวของ บริษัท (เช่น
บาล, et al, 1997;. เดวิส, et al, 2006. สาว et al., 2013) การใช้ข้อมูลไมโครช่วยให้คำนึงถึง
ปัจจัยเหล่านี้ในบริบทปัจจุบันโดยความแตกต่างระหว่างการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมการปรับตัว
ของสถานประกอบการญี่ปุ่นในระดับจุลภาค ( '' ผลกระทบเทคโนโลยี ") การเปลี่ยนแปลงใน ofworkers องค์ประกอบ (มาตรฐานและไม่ได้มาตรฐาน) และสถานประกอบการ (ขนาดและอุตสาหกรรม) ( '' เอฟเฟค ")
และสถานประกอบการเฉพาะเงื่อนไขทางธุรกิจ ( '' ผลกระทบช็อต").
เงินที่ได้วิเคราะห์ในขั้นตอนที่สอง ครั้งแรกที่ใช้สองทางเลือกที่ครอบคลุมและเป็นตัวแทนของชาติ
ชุดข้อมูลของสถานประกอบการสำหรับงวด 1991-2009 (การสำรวจแนวโน้มการจ้างงานและ
การสำรวจแรงงานรายเดือน) จะให้ภาพที่มีรายละเอียดของพฤติกรรมการปรับตัวของสถานประกอบการ
ในระดับจุลภาค เน้นเป็นพิเศษจะได้รับการปรับพฤติกรรมของสถานประกอบการ
ที่เกี่ยวกับคนงานที่ได้มาตรฐานและไม่ได้มาตรฐาน ประการที่สองการสร้างการวิเคราะห์นี้จะเปรียบเทียบ
การรวมการเปลี่ยนแปลงของตลาดแรงงานในช่วงวิกฤตการเงินโลกที่มีข้อสังเกตว่าในช่วงที่
เกิดวิกฤตเศรษฐกิจปี 1997 และสลายความแตกต่างที่สังเกตเป็นส่วนประกอบที่สามารถนำมาประกอบกับ
การเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมการปรับขนาดเล็กของสถานประกอบการญี่ปุ่น, การเปลี่ยนแปลงใน อุบัติการณ์ของ
การทำงานที่ไม่ได้มาตรฐานและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายของแรงกระแทกทั่วสถานประกอบ.
ส่วนที่เหลือของบทความนี้มีโครงสร้างดังนี้ มาตรา 2 มีพื้นหลังเพิ่มเติมบางอย่าง
ในทางที่ตลาดแรงงานของญี่ปุ่นได้มีการพัฒนาก่อนเกิดวิกฤตเศรษฐกิจและโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เพิ่มขึ้นใน
อุบัติการณ์ของการทำงานที่ไม่ได้มาตรฐานและใช้ข้อมูลเศรษฐกิจมหภาคเพื่อเปรียบเทียบตลาดแรงงาน
รูปแบบการปรับตัวในช่วงวิกฤตที่ผ่านมา กับว่าในช่วงวิกฤตเอเชีย มาตรา 3 ชุดออก
กรอบระเบียบวิธีการในการวิเคราะห์ว่าสถานประกอบการปรับปัจจัยการผลิตแรงงานของพวกเขาและในการประเมิน
ผลกระทบทางเศรษฐกิจมหภาคของการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในสถานประกอบการวิธีการปรับ หมวดที่ 4 การ
อธิบายข้อมูลระดับจุลภาคและนำเสนอสถิติเชิงพรรณนาบาง มาตรา 5 ที่มีการจัดเศรษฐศาสตร์จุลภาค
ผลการค้นหาสำหรับพฤติกรรมการปรับตัวโดยเฉลี่ยของสถานประกอบการใน cross-section เช่นเดียว
กับที่ในทุกประเภทที่แตกต่างกันของสถานประกอบการและแรงงาน มาตรา 6 การวิเคราะห์บทบาทของการเปลี่ยนแปลงใน
พฤติกรรมการปรับตัวในการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบของตลาดแรงงานและลักษณะของการช็อตที่จะให้
ความเข้าใจที่ดีขึ้นของการรวมการเปลี่ยนแปลงของตลาดแรงงานในช่วงวิกฤตที่ผ่านมา มาตรา 7

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงวิกฤตการเงินโลก ตลาดแรงงานญี่ปุ่นมีความยืดหยุ่นที่น่าทึ่งนี้เป็นอย่างชัดเจนที่สุด ภาพประกอบ โดยการตอบสนองต่ำ อัตราการว่างงานจะลดลงในความต้องการโดยรวมในช่วงวิกฤต ทั้งในการเปรียบเทียบกับประเทศอื่น ๆรวมทั้ง กับประวัติศาสตร์ประสบการณ์ ตัวอย่างเช่น , OECD ( 2012 ) พบว่า การตอบสนองของอัตราการว่างงานกับลดลงของจีดีพีในช่วงวิกฤตในญี่ปุ่นเป็นหนึ่งในสุด พบในพื้นที่ของ . นอกจากนี้ผลกระทบของวิกฤตการว่างงานยังปรากฏมีขนาดเล็กกว่าสิ่งที่อาจได้รับการแนะนำบนพื้นฐานของรูปแบบล่าสุด .มีการลดลงในการส่งออกในประเทศญี่ปุ่นคาดว่ากันอย่างแพร่หลายเพื่อจะเล็ก ญาติประเทศ OECD อื่นมากที่สุดตั้งแต่มีกรณีระหว่าง recessionary ก่อนอย่างต่อเนื่องตอน ที่มีขอบเขตนี้สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของระบบการจ้างงานระยะยาวซึ่งมีแนวโน้มที่จะเกี่ยวข้องกับความมุ่งมั่น โดยนายจ้างที่จะรักษางานในช่วงระยะเวลาของหย่อนอุปสงค์รวม 3 อย่างไรก็ตาม การตอบสนองที่แม้มีขนาดเล็กกว่าที่คาดไว้ โดยนักพยากรณ์มืออาชีพและผู้สังเกตการณ์ที่ดูเหมือนจะไม่สอดคล้องกับการเติบโตทางเศรษฐกิจ และความไวของการว่างงานที่จะออกกระแทกในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา ตลาดแรงงานญี่ปุ่นได้แน่นอนได้รับเรื่อง to4 สำคัญ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างตั้งแต่การล่มสลายของฟองสบู่ใน 1992 ที่เด่นที่สุดเหล่านี้คือการเพิ่มอุบัติการณ์ของมาตรฐานการทำงาน ส่วนหนึ่งเป็นผลจากการเปิดเสรี ?ของตลาดเพื่อทำงานชั่วคราวในช่วงปลายปี 1990 และถูกมองว่าเป็นปัจจัยที่สำคัญที่อยู่เบื้องหลังการเพิ่มขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไปในความไวของการว่างงานและผลผลิตกระแทก ( Steinbergและ nakane , 2011 )วัตถุประสงค์ของเป็นกระดาษเพื่อเพิ่มความเข้าใจของเรารวมแรงงานในพลศาสตร์วิกฤติการเงินโลกในญี่ปุ่น และบทบาทของมาตรฐานการทำงาน โดยใช้ข้อมูล Micro หมายเลขของการศึกษาก่อนหน้านี้ได้เน้นความสำคัญของข้อมูลที่ใช้ศึกษาพลวัตรวมไมโครในบริบทของ บริษัท ที่สามารถ linearities หรือไม่ในการปรับพฤติกรรมของ บริษัท ( เช่นเซนต์ et al . , 1997 ; Davis et al . , 2006 ; ผู้หญิง et al . , 2013 ) การใช้ข้อมูลบัญชีให้เอาไมโครปัจจัยเหล่านี้ในบริบทปัจจุบัน โดยความแตกต่างระหว่างการเปลี่ยนแปลงในการปรับพฤติกรรมสถานประกอบการของญี่ปุ่นในระดับจุลภาค ( ""technology ผล " ) , การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบ ofworkers ( มาตรฐานและไม่มาตรฐาน ) และสถานประกอบการ ( ขนาดและอุตสาหกรรม ( ""composition ผล " )และสถานประกอบการเฉพาะเงื่อนไขทางธุรกิจ ( ""shock ผล " )การวิเคราะห์รายได้ใน 2 ขั้นตอน ก่อนใช้ 2 ทางเลือกที่ครอบคลุมและเป็นตัวแทนระดับชาติข้อมูล ของสถานประกอบการ สำหรับช่วงปี พ.ศ. 2534 – 2009 ( แนวโน้มการจ้างงานและการสำรวจการสำรวจแรงงานต่อเดือน ) จะให้ภาพที่รายละเอียดของการปรับพฤติกรรม ของสถานประกอบการในระดับจุลภาค เน้นเป็นพิเศษจะได้รับการปรับพฤติกรรม ของสถานประกอบการด้วยความเคารพต่อมาตรฐานและแรงงานที่ไม่ได้มาตรฐาน สองอาคาร การวิเคราะห์นี้จะเปรียบเทียบรวมของตลาดแรงงานในช่วงวิกฤตการเงินโลกที่สังเกตในช่วง1997 วิกฤตและสลายตัว สังเกตความแตกต่างในองค์ประกอบที่สามารถนํามาประกอบการเปลี่ยนแปลงในการปรับพฤติกรรมของไมโครชมเชยญี่ปุ่น , การเปลี่ยนแปลงในการมาตรฐานการทำงานและการเปลี่ยนแปลงในการกระจายแรงกระแทกในสถานประกอบการ .ส่วนที่เหลือของบทความนี้มีโครงสร้างดังนี้ มาตรา 2 ให้พื้นหลังบางเพิ่มเติมทางตลาดแรงงานญี่ปุ่นได้พัฒนาก่อนวิกฤต และโดยเฉพาะอย่างยิ่งบนขึ้นอุบัติการณ์ของมาตรฐานการทำงาน และการใช้ข้อมูลเศรษฐกิจมหภาคเพื่อเปรียบเทียบตลาดแรงงานการปรับรูปแบบในช่วงวิกฤตล่าสุดที่ในช่วงวิกฤตเอเชีย ส่วน 3 ชุดออกวิธีการกรอบวิเคราะห์ว่าสถานประกอบการปรับปัจจัยการผลิตแรงงานของตน และเพื่อประเมินผลกระทบเศรษฐกิจมหภาคของการเปลี่ยนแปลงใด ๆในทางสถานประกอบการปรับ มาตรา ๔อธิบายข้อมูลระดับจุลภาคและเสนอบางสถิติเชิงพรรณนา . ส่วนที่ 5 แสดงเศรษฐศาสตร์จุลภาคผลการค้นหาสำหรับการปรับพฤติกรรมโดยเฉลี่ยของสถานประกอบการในภาคตัดขวางเช่นกันในฐานะที่ผ่านชนิดของสถานประกอบการ และลูกจ้าง มาตรา 6 เพื่อวิเคราะห์บทบาทของการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรม การปรับตัว การเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบของตลาด แรงงานและธรรมชาติของช็อตให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของตลาดรวมของแรงงานในช่วงวิกฤติที่ผ่านมา มาตรา 7