IntroductionDrought is a recurring

Introduction
Drought is a recurring theme in Australia, with the
most recent event, the so called ‘millennium’
drought, now having lasted for almost a decade. This
severe drought has affected most of southern eastern Australia and is regarded as one of the worst
in the region since European settlement (Murphy &
Timbal, 2007), with many rivers experiencing record
low flows over this period—in some cases almost
40% below previous records (Murray-Darling Basin
Commission, 2007). Both anecdotal observations and
empirical data clearly indicate that the drought has
had severe impacts on aquatic ecosystems. Populations
of many aquatic taxa—from small invertebrates
to fish—have declined in abundance and in some
rivers undergone localised extinctions (e.g. Bond &
Lake, 2005b; Lind et al., 2006). Riparian zones have
been depleted with an iconic species, the river red
gum (Eucalyptus camaldulensis), dying over extensive
areas (Murray-Darling Basin Commission, 2003;
Victorian Environment Assessment Council, 2006).
Other impacts, such as changes in aquatic populations
and altered biogeochemical processes are becoming
evident but remain poorly understood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำภัยแล้งเป็นซ้ำ ๆ ในออสเตรเลีย การล่าสุดเหตุการณ์ สิ่งที่เรียกว่า 'การันตี'ภัยแล้ง ตอนนี้ มี lasted สำหรับเกือบทศวรรษที่ผ่านมา นี้ภัยแล้งที่รุนแรงมีผลกระทบมากที่สุดของออสเตรเลียตะวันออกใต้ และถือเป็นหนึ่งในตัวร้ายในภูมิภาคตั้งแต่จ่ายเงินยุโรป (เมอร์ฟี่และTimbal, 2007) มีแม่น้ำหลายที่พบระเบียนต่ำขั้นตอนช่วงนี้ซึ่งในบางกรณีเกือบ40% ด้านล่างก่อนหน้าระเบียน (ลุ่มแม่น้ำเมอร์เรย์ดาร์ลิงค่าคอมมิชชัน 2007) ข้อสังเกตุเล็ก ๆ ทั้งสอง และข้อมูลประจักษ์ชัดเจนบ่งชี้ว่า ภัยแล้งที่มีมีผลกระทบอย่างรุนแรงต่อระบบนิเวศทางน้ำ ประชากรของ taxa น้ำจำนวนมาก — จาก invertebrates เล็กปลา — ได้ปฏิเสธ ในความอุดมสมบูรณ์ และ ในบางเปลี่ยน extinctions ไหนแม่น้ำ (เช่นพันธบัตรและทะเลสาบ 2005b Lind et al., 2006) มีโซน riparianการพร่อง ด้วยสายพันธุ์โดดเด่น แม่น้ำแดงหมากฝรั่ง (ยูคาลิปตัส camaldulensis), ตายไปมากมายพื้นที่ (เมอร์เรย์ดาร์ลิงอ่าง Commission, 2003สภาพแวดล้อมที่วิคตอเรียนประเมินมนตรี 2006)ผลกระทบอื่น ๆ เช่นในประชากรสัตว์น้ำที่เปลี่ยนแปลงและ biogeochemical กระบวนเปลี่ยนแปลงจะกลายเป็นเห็นได้ชัดแต่ยังคงไม่ดีเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำภัยแล้งเป็นรูปแบบที่เกิดขึ้นในประเทศออสเตรเลียกับเหตุการณ์ล่าสุดที่เรียกว่า'สหัสวรรษ' ภัยแล้งในขณะนี้ได้ดำเนินไปเป็นเวลาเกือบสิบปี นี้ภัยแล้งรุนแรงได้รับผลกระทบมากที่สุดของออสเตรเลียตอนใต้ตะวันออกและได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในที่เลวร้ายที่สุดในภูมิภาคตั้งแต่การตั้งถิ่นฐานยุโรป(เมอร์ฟี่และTimbal 2007) มีแม่น้ำหลายประสบบันทึกกระแสต่ำกว่านี้ในช่วงเวลาบางกรณีเกือบ40% ด้านล่าง บันทึกก่อนหน้า (เมอเรย์ดาร์ลิ่ง-ลุ่มน้ำคณะกรรมการ2007) ทั้งการสังเกตประวัติและข้อมูลเชิงประจักษ์อย่างชัดเจนระบุว่าภัยแล้งได้ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อระบบนิเวศทางน้ำ ประชากรของสัตว์น้ำหลายแท็กซ่าจากสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังขนาดเล็กไปปลาได้ลดลงในความอุดมสมบูรณ์และในบางแม่น้ำรับการแปลเป็นภาษาท้องถิ่นสูญพันธุ์(เช่นตราสารหนี้และทะเลสาบ 2005b. ลินด์ et al, 2006) พื้นที่ชายฝั่งได้รับหมดลงกับสายพันธุ์ที่โดดเด่นแม่น้ำแดงเหงือก(Eucalyptus camaldulensis) ตายมากกว่าที่กว้างขวางพื้นที่(เมอร์เร-ดาร์ลิ่งลุ่มน้ำคณะกรรมาธิการ 2003; วิคตอเรียสิ่งแวดล้อมการประเมินสภา 2006). ผลกระทบอื่น ๆ เช่นการเปลี่ยนแปลงในประชากรสัตว์น้ำและเปลี่ยนแปลงกระบวนการ biogeochemical จะกลายเป็นที่เห็นได้ชัดแต่ยังคงเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
แล้งเป็นที่เกิดขึ้นซ้ำซากในออสเตรเลีย กับเหตุการณ์ล่าสุด
, เรียกว่า ' สหัสวรรษ '
ภัยแล้ง ขณะนี้มีกินเวลาเกือบทศวรรษ ภัยแล้งที่รุนแรงนี้
ได้รับผลกระทบที่สุดของภาคใต้ภาคตะวันออกของออสเตรเลีย และถือได้ว่าเป็นหนึ่งในที่เลวร้ายที่สุด
ในภูมิภาค ตั้งแต่การตั้งถิ่นฐานในยุโรป ( เมอร์ฟี่&
ทิมบอล 2007 ) กับหลายแม่น้ำพบบันทึก
กระแสต่ำ ช่วงเวลานี้ในบางกรณีเกือบ
40% ด้านล่างบันทึกก่อนหน้านี้ ( เมอร์เรย์ที่รัก
คณะกรรมการลุ่มน้ำ , 2007 ) ทั้งสังเกต anecdotal และ
ข้อมูลเชิงประจักษ์ที่ชัดเจนบ่งชี้ว่าภัยแล้งที่มีผลกระทบอย่างรุนแรงต่อระบบนิเวศ
มีน้ำ . ประชากรของสัตว์น้ำมากมาย

และสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังขนาดเล็กปลาได้ลดลงในความอุดมสมบูรณ์และในบางท้องถิ่น เช่น
แม่น้ำผ่านการสูญพันธุ์พันธบัตร&
ทะเลสาบ , 2005b ; ลินด์ et al . , 2006 ) โซนชายฝั่งมี
ถูกหมดด้วยชนิดที่โดดเด่น , แม่น้ำแดง
( ยูคาลิปตัสคามาลดูเลนซิสกัม ) ตายมากกว่าพื้นที่กว้างขวาง
( เมอร์เรย์ดาร์ลิ่งลุ่มน้ำ คณะกรรมการ , 2003 ;
วิคตอเรียสิ่งแวดล้อมการประเมินสภา , 2006 ) .
ผลกระทบอื่น ๆเช่น การเปลี่ยนแปลงประชากรสัตว์น้ำ และเปลี่ยนแปลงกระบวนการชีวธรณีเคมีเป็น

ชัดเจนแต่ยังคงไม่ค่อยเข้าใจ .