Antimicrobial use in animal product

Antimicrobial use in animal production has beenmonitored over the past two decades because of potential adverse effects on animal and human health related to antimicrobial resistance. Administration of antimicrobials in animal production began early after their initial discovery, primarily for treatment of diseases, but also for promoting growth and for disease prevention. The latter is particularly important because animals are commonly housed at high densities that can
facilitate the spread of disease. Nevertheless, there are disadvantages associated with antimicrobial use in animal production. For instance, administration of antimicrobials may select, or co-select for the presence of AMR genes in the commensal or pathogenic bacterial populations in animals and lead to a breakdown in the treatment of associated diseases or transfer of resistance pathogenic bacteria to humans by contaminated meat. AMR genes may also be transferred to human pathogens and lead to problems in the treatment of disease in human patients (Johnston, 2001; Wegener, 2003). In light of these disadvantages, animal feeds maybe supplemented with other feed additives as alternatives for or a complement to, the use of antimicrobials. For example, the clay mineral clinoptilolite has been used in an attempt to improve performance and health but also as an alternative to the use of antimicrobials or together with antimicrobials for prevention of diarrhea in weaned piglets (Papaioannou et al., 2004). However, little is known of the mechanism of action of clinoptilolite. It has been demonstrated that clay minerals induce bacterial mutation and promote genetic variability of bacteria (Yoshida et al., 2004), chromosomal and plasmid DNA bound to clay minerals being more resistant to degradation by DNase I than free DNA (Romanowski et al., 1991). Some in vitro studies have shown that clayminerals promote direct horizontal transfer of AMR genes in different bacterial species (Lotareva and Prozorov, 2000;
Rodriguez-Beltran et al., 2013). These data suggest that clay minerals may modulate the prevalence of AMR and virulence genes of bacteria in the animal gut. In weaning pigs, antimicrobials are used in feed primarily as a medication to prevent disease and thus reduce mortality and morbidity (Cromwell, 2002). Among the most frequently used in-feed antimicrobials
are penicillin and tetracycline, often in combination (Akwar et al., 2008). Use of in-feed antimicrobials in pigs has been associated with increased resistance of fecal Escherichia coli within and between classes of antimicrobials (Akwar et al., 2008; Kim et al., 2005). The main objective of the present study was to examine the dynamic of AMR phenotype and virulence profiles in E.coli and AMR gene profiles in these isolates from pigs receiving a diet containing chlortetracycline
and penicillin in therapeutic doses following weaning on a commercia farm and to investigate the effect of simultaneous feeding of the clay mineral, clinoptilolite, on this dynamic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้จุลินทรีย์ในการผลิตสัตว์มี beenmonitored ผ่านมาสองทศวรรษเนื่องจากอาจส่งผลต่อสุขภาพมนุษย์ และสัตว์ที่เกี่ยวข้องกับความต้านทานจุลินทรีย์ Antimicrobials ในการผลิตสัตว์การจัดการเริ่มต้นหลังจากการเริ่มต้นค้นหา หลัก สำหรับรักษาโรค แต่ยัง สำหรับการส่งเสริมการเจริญเติบโต และป้องกันโรค หลังมีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากสัตว์มักจะเอนที่ความหนาแน่นสูงที่สามารถช่วยในการแพร่กระจายของโรค อย่างไรก็ตาม มีข้อเสียที่เกี่ยวข้องกับการใช้จุลินทรีย์ในการผลิตสัตว์ ตัวอย่าง บริหาร antimicrobials อาจเลือก หรือร่วมเลือกสำหรับสถานะของอัมร์ใน commensal หรือ pathogenic แบคทีเรียประชากรสัตว์และนำไปแบ่งในการรักษาโรคที่เกี่ยวข้องหรือโอนของแบคทีเรีย pathogenic ต้านทานมนุษย์ โดยเนื้อสัตว์ที่ปนเปื้อน อัมร์ยีนอาจถูกถ่ายโอนไปโรคมนุษย์ และนำไปสู่ปัญหาในการบำบัดรักษาโรคในผู้ป่วยที่มนุษย์ (จอห์นสตัน 2001 Wegener, 2003) เมื่อเหล่านี้เสีย สัตว์ตัวดึงข้อมูลอาจเสริม ด้วยสารอาหารอื่น ๆ เป็นทางเลือกเสริมเพื่อ ใช้ antimicrobials ตัวอย่าง clinoptilolite แร่ดินเหนียวมีการใช้ความพยายามในการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานและสุขภาพ แต่ยัง เป็นทางเลือกในการใช้ antimicrobials หรือ antimicrobials พร้อมป้องกันโรคท้องร่วงในหย่านมถึงทรูด (Papaioannou et al., 2004) อย่างไรก็ตาม น้อยเป็นที่รู้จักของกลไกในการดำเนินการของ clinoptilolite มันได้ถูกสาธิตว่า แร่ธาตุดินก่อให้เกิดการกลายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรีย และความแปรผันทางพันธุกรรมของแบคทีเรีย (Yoshida et al., 2004), การส่งเสริมของโครโมโซม และ plasmid DNA กับแร่ดินเหนียวอยู่มากทนต่อการย่อยสลายโดย DNase ฉันกว่าดีเอ็นเอฟรี (Romanowski et al., 1991) บางเครื่องมือศึกษาแสดงให้เห็นว่า clayminerals ส่งเสริมโอนตรงแนวของอัมร์ในสายพันธุ์แบคทีเรียต่าง ๆ (Lotareva และ Prozorov, 2000Rodriguez-Beltran et al., 2013). These data suggest that clay minerals may modulate the prevalence of AMR and virulence genes of bacteria in the animal gut. In weaning pigs, antimicrobials are used in feed primarily as a medication to prevent disease and thus reduce mortality and morbidity (Cromwell, 2002). Among the most frequently used in-feed antimicrobialsare penicillin and tetracycline, often in combination (Akwar et al., 2008). Use of in-feed antimicrobials in pigs has been associated with increased resistance of fecal Escherichia coli within and between classes of antimicrobials (Akwar et al., 2008; Kim et al., 2005). The main objective of the present study was to examine the dynamic of AMR phenotype and virulence profiles in E.coli and AMR gene profiles in these isolates from pigs receiving a diet containing chlortetracyclineand penicillin in therapeutic doses following weaning on a commercia farm and to investigate the effect of simultaneous feeding of the clay mineral, clinoptilolite, on this dynamic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้ยาต้านจุลชีพในการผลิตสัตว์ได้ beenmonitored ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากผลกระทบทางลบต่อสัตว์และสุขภาพของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการดื้อยา การบริหารงานของยาต้านจุลชีพในการผลิตสัตว์เริ่มต้นหลังจากการค้นพบครั้งแรกของพวกเขาเป็นหลักสำหรับการรักษาโรค แต่ยังสำหรับการส่งเสริมการเจริญเติบโตและการป้องกันโรค หลังเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งเพราะสัตว์ทั่วไปจะตั้งอยู่ที่ความหนาแน่นสูงที่สามารถ
อำนวยความสะดวกในการแพร่กระจายของโรค แต่มีข้อเสียที่เกี่ยวข้องกับการใช้ยาต้านจุลชีพในการผลิตสัตว์ ยกตัวอย่างเช่นการบริหารงานของยาต้านจุลชีพอาจเลือกหรือเลือกร่วมการปรากฏตัวของยีน AMR ใน commensal หรือเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคประชากรในสัตว์และนำไปสู่ความล้มเหลวในการรักษาโรคที่เกี่ยวข้องหรือโอนต้านทานเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคกับมนุษย์โดยเนื้อสัตว์ที่ปนเปื้อน . ยีน AMR นอกจากนี้ยังอาจถูกโอนไปยังเชื้อโรคของมนุษย์และนำไปสู่ปัญหาในการรักษาโรคในผู้ป่วยมนุษย์ (จอห์นสัน, 2001; Wegener 2003) ในแง่ของข้อเสียเหล่านี้อาหารสัตว์เสริมอาจจะมีสารอาหารอื่น ๆ ที่เป็นทางเลือกหรือเติมเต็มให้กับการใช้ยาต้านจุลชีพ ตัวอย่างเช่นแร่ clinoptilolite ดินถูกนำมาใช้ในความพยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานและสุขภาพ แต่ยังเป็นทางเลือกในการใช้ยาต้านจุลชีพหรือร่วมกับยาต้านจุลชีพในการป้องกันโรคท้องร่วงในลูกสุกรหย่านม (Papaioannou et al., 2004) แต่ไม่ค่อยมีใครรู้จักกลไกของการกระทำของ clinoptilolite มันได้รับการแสดงให้เห็นว่าแร่ดินเหนียวทำให้เกิดการกลายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียและส่งเสริมความแปรปรวนทางพันธุกรรมของเชื้อแบคทีเรีย (โยชิดะ et al., 2004) ของโครโมโซมและดีเอ็นเอพลาสมิดผูกพันที่จะเป็นแร่ดินเหนียวทนต่อการย่อยสลายโดย DNase ฉันกว่าดีเอ็นเอฟรี (Romanowski et al., 1991) บางการศึกษาในหลอดทดลองได้แสดงให้เห็นว่าการถ่ายโอน clayminerals ส่งเสริมแนวนอนโดยตรงของยีน AMR ในสายพันธุ์แบคทีเรียที่แตกต่างกัน (Lotareva และ Prozorov, 2000
. Rodriguez-ตรา et al, 2013) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าแร่ดินเหนียวอาจปรับความชุกของ AMR และยีนความรุนแรงของเชื้อแบคทีเรียในลำไส้สัตว์ ในหย่านมสุกรที่มีการใช้ยาต้านจุลชีพในอาหารส่วนใหญ่เป็นยาในการป้องกันโรคและลดอัตราการตายและการเจ็บป่วย (รอมเวลล์, 2002) ในระหว่างที่ใช้บ่อยที่สุดยาต้านจุลชีพในอาหาร
เป็นยาปฏิชีวนะและยามักจะอยู่ในการรวมกัน (Akwar et al., 2008) การใช้ยาต้านจุลชีพในอาหารในสุกรที่มีความเกี่ยวข้องกับความต้านทานที่เพิ่มขึ้นของอุจจาระเชื้อ Escherichia coli ภายในและระหว่างชั้นเรียนของยาต้านจุลชีพ (Akwar et al, 2008;.. คิม et al, 2005) วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้คือการตรวจสอบแบบไดนามิกของฟีโนไทป์ AMR และรูปแบบความรุนแรงใน E.coli และ AMR โปรไฟล์ของยีนในสายพันธุ์เหล่านี้จากสุกรที่ได้รับอาหารที่มีคลอร์เตตราไซคลีน
และยาปฏิชีวนะในการรักษาในปริมาณที่หย่านมต่อไปนี้ในฟาร์ม commercia และการตรวจสอบ ผลของการให้อาหารพร้อมกันของแร่ดิน clinoptilolite ในแบบไดนามิกนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยาต้านจุลชีพที่ใช้ในการผลิตสัตว์ได้ beenmonitored ที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมาเนื่องจากผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อสุขภาพสัตว์และมนุษย์ที่สามารถต้านจุลชีพ การบริหารยาต้านจุลชีพในการผลิตสัตว์เริ่มต้นหลังจากการค้นพบครั้งแรกของพวกเขาเป็นหลักสำหรับการรักษาของโรค แต่ยังเพื่อส่งเสริมการเจริญเติบโต และป้องกันโรคหลังเป็นสิ่งสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งเพราะสัตว์มักตั้งอยู่ที่ความหนาแน่นสูงที่สามารถ
อำนวยความสะดวกในการแพร่กระจายของโรค . อย่างไรก็ตาม มีข้อเสียที่เกี่ยวข้องกับยาต้านจุลชีพที่ใช้ในการผลิตสัตว์ เช่น การบริหารงานของยาอาจเลือกหรือร่วมเลือกสำหรับการแสดงตนของ AMR ยีนในแบคทีเรียหรือเชื้อโรคที่อยู่แบบพึ่งพาอาศัยกัน ประชากรในสัตว์และนำไปสู่การรักษาที่เกี่ยวข้องกับโรคหรือแบคทีเรียต้านทานเชื้อโรคกับมนุษย์ถ่ายทอดโดยเนื้อสัตว์ที่ปนเปื้อน AMR ยีนอาจถูกโอนไปยังมนุษย์เชื้อโรคและนำไปสู่ปัญหาในการรักษา โรคของมนุษย์ ( จอห์นสตัน เวเกเนอร์ , 20012003 ) ในแง่ของข้อเสียเหล่านี้ อาหารสัตว์ อาจจะเสริมด้วยสารอาหารอื่น ๆเป็นทางเลือก หรือเป็นส่วนเติมเต็มให้กับ การใช้ยาต้านจุลชีพ . ตัวอย่างเช่นดินแร่ ไคลน็อพติโลไลท์ ถูกใช้ในความพยายามที่จะปรับปรุงประสิทธิภาพและสุขภาพ แต่ยัง เป็นทางเลือกในการใช้ยาต้านจุลชีพ หรือร่วมกับยาต้านจุลชีพ ในการป้องกันโรคท้องร่วงในลูกสุกรหลังหย่านม ( papaioannou et al . , 2004 ) แต่น้อยเป็นที่รู้จักของกลไกของการกระทำของไคลน็อพติโลไลท์ .มันได้ถูกแสดงให้แร่ดินเกิดการกลายพันธุ์ และส่งเสริมความแปรปรวนทางพันธุกรรมของแบคทีเรีย แบคทีเรีย ( โยชิดะ et al . , 2004 ) ของพลาสมิดดีเอ็นเอและผูกไว้กับแร่ดินเหนียวที่ทนต่อการย่อยสลายด้วยตรวจหา ADNase กว่าดีเอ็นเอฟรี โรมานอว์ ี et al . , 1991 )ในหลอดทดลองพบว่า clayminerals ส่งเสริมการถ่ายโอนยีนในแนวนอนโดยตรงของมิเตอร์ชนิดแบคทีเรียที่แตกต่างกัน ( lotareva และ Prozorov ในความเห็นของเขา , 2000 ;
Rodriguez เบลเทริ่น et al . , 2013 ) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าดินอาจผันความชุกของ AMR และภัยสังคมยีนของแบคทีเรียในทางเดินอาหารของสัตว์ . ในลูกสุกรยาต้านจุลชีพที่ใช้ในอาหารส่วนใหญ่เป็นยาเพื่อป้องกันโรค และลดอัตราการตายและการเจ็บป่วยจึง ( ครอมเวลล์ , 2002 ) ของที่ใช้บ่อยที่สุดในอาหารเป็นยา
เพนนิซิลลิน และเตตราซัยคลิน มักจะอยู่รวมกัน akwar et al . , 2008 )การใช้ยาต้านจุลชีพในอาหารสุกรได้รับการเกี่ยวข้องกับการเพิ่มความต้านทานของแบคทีเรีย Escherichia coli และเติมภายในระหว่างเรียนของยา ( akwar et al . , 2008 ; Kim et al . , 2005 ) วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาครั้งนี้ เพื่อศึกษาพลวัตของความรุนแรงการ AMR และโปรไฟล์ในเชื้อพันธุกรรมในดีเอ็นเอโพรไฟล์ AMR เหล่านี้สุกรได้รับอาหารที่มียารักษาโรคและวิลท์เชอร์
เพนนิซิลลินในต่อไปนี้การหย่าใน commercia ฟาร์ม และเพื่อศึกษาผลของการให้อาหารพร้อมกัน ดิน แร่ ไคลน็อพติโลไลท์ บนนี้แบบไดนามิก