──Maa, the gains were worth the num

──Maa, the gains were worth the number of losses.

The thing cultivated for the past ten years, the general knowledge of elves, as well as relationships between fellow students.

The things I gained from this man, it will be an important guide on the road I walk.

「Emp~ty….now I’m more spirited.」

「Aa. Should I wake up Cheryl soon?」

「Sure. ….Che, I’m going to be lonely.
My dearest granddaughter──and this asshole of a friend, going on a trip at the same time.」(TLN: According to Google Translate, 最高のダチが, which I translated to ‘and this asshole’, means ‘The best of the nigga’)

Listening to Chester’s words, I stopped moving.

──An asshole of a friend, huh. This is a pretty good evaluation. (TLN: No it isn’t lmao)

He said he got embarrassed, this nemesis blushing, I couldn’t help but smile.

「Kuku, oi Chester」

「Don’t laugh. Don’t question. I’m considerably ashamed, of this.」

With Chester’s eyes turning into the same shape of his mouth, I looked ahead. (TLN: Basically Chester’s eyes are like ‘へ’ and Slava ignores it)

It was a self-destruction move that made him vengeful but, maa I’ll keep this sensation to myself.

「I’m going, my best friend.
Since I’ll bring a souvenir──when I come back, remember to serve me some tea.」

It was rare for me──I laughed with my teeth showing.

With a heart that was trembling from anticipating the outside battles, when was the last time it trembled like this.

Throwing out my fist, I turned a tightened fist towards Chester.

Chester’s face gave off the feeling of being bewildered, then turning into a smile.

「Ou, go. Don’t come back home empty-handed.」

Go get something, huh. This was what Chester’s face was implying, looking happy.

I know without being told. Surely when I return, I will surpass you and go to heights which you haven’t gone to.

「Aa, I’m going.
….Then, let’s first wake up a princess.」

「Do it. ….A, is Cheryl currently passable?」

「You’re the one who suggested it, stop getting stomach-sickness.
Cheryl seems to have been anticipating this trip, do you want to blow up her fun?」

「Underhanded….since I said it, I can’t say anything.」

With my nemesis whining his regrets and somewhat bitter feelings, my face was stained with a smile.

「Good food, good blankets. Good change of clothes──」

Rising when the day’s lights poured in, when the sun begins its duties.

I did a luggage check in front of Chester’s mansion.

There are plenty of jobs if I go to town, but no money before going there.

Although there is money borrowed from Chester, I decided to keep it until I could pay it back.

Before it is, it is just baggage which is prepared until I earn some income──iya, it amounts to a lifeline for us. It’s something that Chester prepared with a lot of effort even if it isn’t so. At any rate, I don’t want to forget it.

However I confirmed it the day before.

I also confirmed it again today just to make sure, and there seems to be no problems.

Originally there wasn’t much luggage──to. When I finished confirming my luggage, I discovered an unfamiliar large bag.

Let’s see, was there such a large among the luggage──checking my memory, the bag slowly began to move.

Although in all probability it could be guessed, I daringly watched the scene.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

──Maa กำไรถูกคุ้มค่าหมายเลขของการสูญเสียสิ่งเพาะปลูกมาสิบปีที่ผ่านมา ความรู้ทั่วไปของเอลฟ์ ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนสิ่งที่ฉันได้รับจากชายคนนี้ มันจะแนะนำสำคัญบนถนนเดิน「Emp ~ ty...ตอนนี้ผมมีชีวิตชีวามากขึ้นถูก「Aa ควรสมัคร Cheryl เร็ว ๆ นี้? ถูก「Sure ...เชอ ฉันจะต้องเหงาฉัน granddaughter──and เดียเรสนี้รูตูดของเพื่อน จะเดินทางในเวลาเดียวกัน. 」(TLN: According to Google Translate, 最高のダチが, which I translated to 'and this asshole', means 'The best of the nigga')ผมฟังคำของเชสเตอร์ หยุดเคลื่อนไหวไอ้ ──An ของเพื่อน ฮะ นี้เป็นการประเมินที่ดี (TLN: ไม่ไม่ lmao เกี่ยวกับ)เขากล่าวว่า เขาได้อาย ซวยนี้แดง ฉันไม่สามารถช่วยได้ แต่ยิ้มอ้อย Chester」, 「Kuku「Don ไม่หัวเราะ ไม่ถาม ผมละอายใจมาก นี้ถูกกับร้าน ดวงตาที่เปิดปาก รูปเดียวผมดูข้างหน้า (TLN: โดยทั่วไปมีตาของเชสเตอร์เช่น 'へ' และรัสเซียละเว้นมัน)มันเป็นการย้ายทำลายตนเองที่ทำให้เขาเคียดแค้น แต่ maa ฉันจะเก็บความรู้สึกนี้กับตัวเอง「I ไปครับ เพื่อนที่ดีที่สุดเนื่องจากจะนำ souvenir──when ที่มา อย่าลืมใช้บริการชาถูกก็หายากสำหรับ me──I หัวเราะกับฟันแสดงด้วยใจที่สั่นได้จากการคาดการณ์การต่อสู้นอก เมื่อแก้ไขครั้งล่าสุดมัน trembled เช่นนี้ขว้างปาออกหมัดของฉัน หันกำปั้น tightened ต่อเชสเตอร์ใบหน้าของ Chester ให้ปิดความรู้สึกที่ได้เกิดความสับสน แล้ว เปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม「Ou ไป ไม่กลับมามือเปล่าบ้านถูกไปรับบางสิ่งบางอย่าง ฮะ นี้คืออะไรใบหน้าของเชสเตอร์ถูกหน้าที่ กำลังมีความสุขฉันรู้ว่าไม่ได้รับการบอก แน่นอน เมื่อคืน ฉันจะเกินคุณ และไปที่ความสูงที่คุณยังไม่หายไป「Aa ไปครับ...แล้ว ลองครั้งแรกปลุกเจ้าหญิงถูก「Do มัน ...เป็น Cheryl พอควรในขณะนี้? ถูก「You เป็นคนที่แนะนำมัน ระงับโรคกระเพาะอาหารCheryl น่าจะ มีการคาดการณ์นี้ คุณต้องระเบิดเธอสนุก? ถูก「Underhanded...ตั้งแต่บอกว่า มัน ฉันไม่สามารถพูดอะไรได้ถูกมีซวยของฉันเสียงหอนของเขาความเสียใจและความรู้สึกที่ค่อนข้างขม ใบหน้าของฉันถูกย้อม ด้วยรอยยิ้ม「Good อาหาร ผ้าห่มดี เปลี่ยนแปลงที่ดีของ clothes──」เพิ่มขึ้นเมื่อไฟของวันก่อน เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มตามหน้าที่ผมเช็คกระเป๋าของเชสเตอร์แมนชั่นมีงานมากมายถ้าไปเมือง แต่ไม่มีเงินก่อนที่จะมีถึงแม้ เงินที่ยืมจากเชสเตอร์ ฉันตัดสินใจที่จะให้มันจนกว่าฉันจะจ่ายคืนก่อนที่จะ มันเป็นเพียงสัมภาระที่พิถีพิถันจนได้รับ income──iya บาง มันยอดไปเป็นเส้นชีวิตสำหรับเรา มันเป็นสิ่งที่เชสเตอร์พร้อมกับความพยายามอย่างมากแม้ว่าจะไม่ให้ ทั้งนั้น ฉันไม่ต้องการลืมอย่างไรก็ตาม ผมยืนยันวันก่อนผมยังยืนยันอีกครั้งวันนี้เพียงเพื่อให้แน่ใจ และดูเหมือนจะ ไม่มีปัญหาตอนแรก ไม่มาก luggage──to เมื่อเสร็จแล้วยืนยันว่า กระเป๋าของฉัน ฉันค้นพบถุงขนาดใหญ่ที่ไม่คุ้นเคยลองดู มีดังกล่าวมีขนาดใหญ่ในหมู่ luggage──checking ในความทรงจำ ถุงค่อย ๆ เริ่มที่จะย้ายแม้ว่าในความเป็นไปได้ทั้งหมด มันอาจจะเดา ฉัน daringly ดูฉาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

──Maaกำไรเป็นมูลค่าจำนวนของการสูญเสีย. สิ่งที่ปลูกฝังมานานที่ผ่านมาสิบปีที่ผ่านมาความรู้ทั่วไปของเอลฟ์เช่นเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนนักศึกษา. สิ่งที่ฉันได้รับจากชายคนนี้มันจะเป็นคู่มือสำคัญ บนถนนที่ฉันเดิน. 「 Emp ~ TY ... ตอนนี้ฉันมีชีวิตชีวามากขึ้น. 」「 Aa ฉันควรจะตื่นขึ้นมาเชอริลเร็ว ๆ นี้? 」「แน่นอน ... .Che ฉันจะต้องเหงา. รักของฉันgranddaughter──andไอ้ของเพื่อนนี้จะเดินทางในเวลาเดียวกัน」 (TLN:. ตาม Google Translate,最高のダチがซึ่งผมแปล ไปและไอ้นี้ 'หมายถึง' ที่ดีที่สุดของไอ้ ') ฟังคำพูดของเชสเตอร์ผมหยุดเคลื่อนไหว. ไอ้──Anของเพื่อนฮะ นี่คือการประเมินผลที่ดีงาม (TLN: ไม่มันไม่ LMAO) เขากล่าวว่าเขาได้อายหน้าแดงซวยนี้ผมไม่สามารถช่วย แต่รอยยิ้ม. 「 Kuku, OI เชสเตอร์」「ไม่หัวเราะ อย่าถาม ฉันละอายใจมากนี้. ' ตาเชสเตอร์กลายเป็นรูปร่างเช่นเดียวจากปากของเขาผมมองไปข้างหน้า (TLN: โดยทั่วไปตาเชสเตอร์เป็นเหมือน 'へและลาวาไม่สนใจมัน) มันเป็นย้ายทำลายตนเองที่ทำให้เขาพยาบาท แต่แม่ฉันจะเก็บความรู้สึกนี้กับตัวเอง. 「ฉันจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน. ตั้งแต่ ผมจะนำsouvenir──whenผมกลับมาอย่าลืมที่จะให้บริการผมชา. ' มันเป็นเรื่องยากสำหรับme──Iหัวเราะกับฟันของฉันแสดง. ด้วยหัวใจที่สั่นจากการคาดการณ์การต่อสู้นอกเมื่อเป็น ครั้งสุดท้ายมันก็หวั่นไหวเช่นนี้. ขว้างปาออกกำปั้นของฉันฉันหันกำปั้นรัดกุมต่อเชสเตอร์. ใบหน้าเชสเตอร์ให้ออกจากความรู้สึกของการสับสนแล้วกลายเป็นรอยยิ้ม. 「 Ou ไป อย่ากลับมาบ้านมือเปล่า. ' ไปรับบางสิ่งบางอย่างฮะ นี่คือสิ่งที่ใบหน้าเชสเตอร์ก็หมายความมองความสุข. ฉันรู้ได้โดยไม่ต้องได้รับการบอก แน่นอนเมื่อผมกลับมาผมจะเกินคุณและไปที่ความสูงที่คุณยังไม่ไป. 「 Aa ฉันจะ. ... จากนั้นเราจะมาปลุกขึ้นเป็นครั้งแรกเจ้าหญิง. 」「ทำมัน ... ลวด Cored Metallurgical เป็นเชอริลพอควรปัจจุบัน? 」「คุณเป็นผู้หนึ่งที่ชี้ให้เห็นว่าให้หยุดรับท้องเจ็บป่วย. เชอริลดูเหมือนว่าจะได้รับการคาดการณ์การเดินทางครั้งนี้คุณต้องการที่จะระเบิดขึ้นสนุกของเธอ? 」「ซ่อนเร้น ... ตั้งแต่ปี ผมบอกว่ามันฉันไม่สามารถพูดอะไร. ' ด้วยตัวซวยของฉันหอนเสียใจและความรู้สึกค่อนข้างขมของเขาใบหน้าของฉันถูกย้อมด้วยรอยยิ้ม. 「อาหารที่ดี, ผ้าห่มที่ดี การเปลี่ยนแปลงที่ดีของclothes──」ที่เพิ่มขึ้นเมื่อไฟวันเทในเมื่อดวงอาทิตย์เริ่มต้นหน้าที่. ฉันไม่ได้ตรวจสอบกระเป๋าเดินทางในด้านหน้าของคฤหาสน์เชสเตอร์. มีมากมายของงานที่มีถ้าผมไปเมือง แต่ไม่มีเงินก่อนที่จะไปที่นั่น . แม้ว่าจะมีเงินที่ยืมมาจากเชสเตอร์ฉันตัดสินใจที่จะเก็บมันไว้จนกว่าฉันจะสามารถจ่ายมันกลับ. ก่อนที่มันจะเป็นก็เป็นเพียงสัมภาระที่จัดทำจนกว่าฉันจะได้รับincome──iyaบางส่วนก็จะมีจำนวนเส้นชีวิตสำหรับเรา มันเป็นสิ่งที่เชสเตอร์จัดทำขึ้นด้วยความพยายามอย่างมากถึงแม้ว่ามันจะไม่เป็นเช่นนั้น ในอัตราใด ๆ ฉันไม่ต้องการที่จะลืมมัน. แต่ผมยืนยันว่าวันก่อน. ฉันยังได้รับการยืนยันอีกครั้งในวันนี้เพียงเพื่อให้แน่ใจและดูเหมือนว่าจะมีปัญหาใด ๆ . แต่เดิมมีไม่มากluggage──to . เมื่อฉันเสร็จยืนยันกระเป๋าเดินทางของผมที่ผมค้นพบถุงขนาดใหญ่ที่ไม่คุ้นเคย. ลองมาดูที่นั่นเช่นที่มีขนาดใหญ่ในหมู่luggage──checkingทรงจำของฉัน, กระเป๋าช้าเริ่มที่จะย้าย. แม้ว่าในทุกโอกาสก็อาจจะเดาผมผาดโผนดู ฉาก.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

── Maa , เพิ่มมูลค่าตัวเลขของความสูญเสียสิ่งปลูกสำหรับที่ผ่านมาสิบปี ความรู้ทั่วไปของเอลฟ์ ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนนักเรียนสิ่งที่ผมได้รับจากชายผู้นี้ จะเป็นคู่มือที่สำคัญบนถนนที่ฉันเดิน「 EMP ~ ไท . . . . . . . ตอนนี้ฉันมีชีวิตชีวามากขึ้น 」「 AA ฉันควรตื่น เชอรี่ เร็วๆ นี้ 」「แน่นอน . . . . . . . เจ๊ ผมจะเหงาหลานสาวสุดที่รัก ──และรูตูดของเพื่อน ไปเที่ยว ณเวลาเดียวกัน 」 ( tln : ตาม Google แปล 最高のダチがซึ่งผมแปลและหมอนี่ " หมายถึง " ที่ดีที่สุดของ nigga " )ฟังเพลง เชสเตอร์ เป็นคำ ที่ฉันหยุดเคลื่อนที่──งี่เง่าของเพื่อนนะ นี่คือการประเมินผลดี ( tln : ไม่ ไม่ใช่ LMAO )เขาบอกว่าเขาได้อายไง เนเมซิส หน้าแดง ผมไม่สามารถช่วยอะไรได้แต่ยิ้ม「ไก่ เฮ้ย」เชสเตอร์「อย่าหัวเราะ ไม่ต้องถาม ฉันค่อนข้างอับอาย นี่ 」กับเชสเตอร์ ดวงตาเปลี่ยนเป็นรูปร่างเดียวกัน จากปากของเขา ฉันมองไปข้างหน้า ( tln : โดยทั่วไปเชสเตอร์ตาเหมือน " へ " และ Slava ไม่สนใจมัน )มันคือการทำลายตัวเองไป มันทำให้เขาอาฆาต แต่ประเทศจะให้ความรู้สึกนี้กับตัวเอง「ฉันจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันเนื่องจากผมจะนำของที่ระลึก──เมื่อฉันกลับมา จำให้ฉันดื่มชา 」มันก็ยากสำหรับฉัน──ฉันหัวเราะกับฟันของฉันแสดงกับหัวใจที่สั่นไหวจากการคาดการณ์การต่อสู้ข้างนอก เมื่อครั้งที่แล้วมันก็เหมือนนี้โยนออกหมัดของฉัน ฉันหันไปกระชับหมัดต่อ เชสเตอร์หน้าเชสเตอร์ให้ปิดรู้สึกงุนงง แล้วเปลี่ยนเป็นรอยยิ้ม「โอ ไป ไม่กลับบ้านมือเปล่า 」ไปเหรอ นี้คือสิ่งที่หน้าเชสเตอร์ คือหมายความว่า ดูมีความสุขผมรู้โดยไม่บอก แน่นอน เมื่อผมกลับมา ผมจะเอาชนะคุณและไปที่ความสูงที่คุณยังไม่ได้ไป「 AA , ฉันกำลังจะไป. . . . . . . งั้นเริ่มปลุกเจ้าหญิง 」「ทำ . . . คือ เชอรีล ขณะนี้ผ่าน ? 」「คุณเป็นคนแนะนำ หยุดการเจ็บป่วยที่ท้องเชอรีลเหมือนจะรอคอยทริปนี้คุณต้องการที่จะระเบิดความสนุกของเธอ ? 」「เล่ห์เหลี่ยม . . . . . . . ตั้งแต่ที่ผมพูด ผมพูดไม่ได้ 」กับเนเมซิสคร่ำครวญเสียใจและความรู้สึกขมขื่นบ้าง ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม「ที่ดีอาหารที่ดี , ผ้าห่ม การเปลี่ยนแปลงที่ดีของเสื้อผ้า──」เพิ่มขึ้นเมื่อแสงของวันเท เมื่อดวงอาทิตย์เริ่มหน้าที่ผมทำที่เก็บตรวจหน้าเชสเตอร์เป็นแมนชั่นมีมากมายของงาน ถ้าผมเข้าไปในเมือง แต่ไม่มีเงิน ก่อนที่จะมีแม้ว่าจะมีเงินที่ยืมมาจาก เชสเตอร์ ฉันตัดสินใจที่จะให้มันจนกว่าฉันจะจ่ายมันกลับมาก่อนที่จะเป็นเพียงกระเป๋าสัมภาระที่เตรียมไว้ จนกว่าจะได้รับบางรายได้── iya แล้วยอดเงินจะเป็นเส้นชีวิตสำหรับเรา มันเป็นบางอย่างที่เชสเตอร์เตรียมที่มีความพยายามมาก ถึงแม้ไม่ใช่ ในอัตราใด ผมไม่อยากที่จะลืมมันแต่ฉันยืนยันเมื่อวันก่อนผมยังยืนยันอีกครั้งวันนี้ เพื่อความแน่ใจ และดูเหมือนว่าจะไม่มีปัญหาอะไรเดิมทีไม่มีที่เก็บ── . เมื่อฉันเสร็จยืนยันกระเป๋าของฉันฉันพบถุงขนาดใหญ่ที่ไม่คุ้นเคยลอง ดู ก็มีขนาดใหญ่ ระหว่างที่เก็บ──ตรวจสอบหน่วยความจำของฉัน กระเป๋าก็เริ่มขยับแม้ว่าในความน่าจะเป็นทุกคนสามารถเดาผมหราดูที่เกิดเหตุ