Creativity is acknowledged as the m

Creativity is acknowledged as the most important competency of the twenty-first century learning. Correspondingly, creativity education has been launched in various subject areas (Liu and Schonwetter 2004; Zampetakis et al. 2007; Cheng 2010; Lin 2011; DeHaan 2011; Poon et al. 2014). However, the popularization of creativity education in primary and secondary schools faces too many dilemmas, such as the balance between the requirements of the syllabus and the extra teaching objective—creativity development, dilemmas in pedagogical arrangements, and lack of resources (Cheng 2010). These issues present the need to perform practical research aimed at exploring the possibilities and limitations of integrating creativity techniques into daily instruction to teach creativity in concrete subject areas in primary and secondary schools.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดสร้างสรรค์เป็นที่ยอมรับความสามารถที่สำคัญที่สุดของการเรียนรู้ของศตวรรษที่ยี่สิบเป็นอันดับแรก ตามลำดับ การศึกษาความคิดสร้างสรรค์ได้รับการเปิดในเรื่องต่าง ๆ (หลิวและ Schonwetter 2004 Zampetakis et al. 2007 เชง 2010 หลิน 2011 DeHaan 2011 พูน et al. 2014) อย่างไรก็ตาม เพียงความคิดสร้างสรรค์การศึกษาในประถมและโรงเรียนมัธยมศึกษาประสบอุปสรรคมากเกินไป เช่นความสมดุลระหว่างความต้องการของหลักสูตรและวัตถุประสงค์การสอนเสริมซึ่งพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ อุปสรรค เตรียมการสอนและขาดทรัพยากร (Cheng 2010) ปัญหาเหล่านี้ปัจจุบันจำเป็นต้องทำวิจัยเชิงปฏิบัติเพื่อสำรวจความเป็นไปได้และข้อจำกัดของการบูรณาการความคิดสร้างสรรค์เทคนิคในประจำวันการเรียนการสอนเพื่อสอนความคิดสร้างสรรค์ในเรื่องคอนกรีตพื้นที่ในประถมและโรงเรียนมัธยมศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดสร้างสรรค์เป็นที่ยอมรับเป็นความสามารถที่สำคัญที่สุดของการเรียนรู้ในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด ตามลําดับการศึกษาความคิดสร้างสรรค์ที่ได้รับการเปิดตัวในสาขาวิชาต่าง ๆ (หลิวและ Schonwetter 2004. Zampetakis et al, 2007; เฉิง 2010; หลิน 2011; DeHaan 2011. พูน et al, 2014) อย่างไรก็ตามเป็นที่นิยมของการศึกษาความคิดสร้างสรรค์ในโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาใบหน้าอุปสรรคมากเกินไปเช่นความสมดุลระหว่างความต้องการของหลักสูตรและการเรียนการสอนเสริมการพัฒนาวัตถุประสงค์ความคิดสร้างสรรค์อุปสรรคในการจัดเรียนการสอนและการขาดทรัพยากร (เฉิง 2010) ปัญหาเหล่านี้นำเสนอความจำเป็นในการดำเนินการวิจัยในทางปฏิบัติมุ่งเป้าไปที่การสำรวจความเป็นไปได้และข้อ จำกัด ของการบูรณาการเทคนิคการคิดสร้างสรรค์ในการเรียนการสอนทุกวันเพื่อสอนความคิดสร้างสรรค์ในสาขาวิชาที่เป็นรูปธรรมในโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดสร้างสรรค์ คือ ยอมรับว่า เป็นสมรรถนะที่สำคัญที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบก่อนการเรียนรู้ ต้องกัน , ความสามารถในการสร้างสรรค์การศึกษา ได้รับการเปิดตัวในวิชาต่างๆ ( หลิวและ schonwetter 2004 ; zampetakis et al . 2007 ; เฉิง 2010 ; หลิน 2011 ; เดอ น 2011 ; พูน et al . 2014 ) อย่างไรก็ตาม กระแสของการศึกษาความคิดสร้างสรรค์ในโรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษาใบหน้าอุปสรรคมากเกินไป เช่น ความสมดุลระหว่างความต้องการของหลักสูตรและการสอนเสริมมีความคิดสร้างสรรค์พัฒนา อุปสรรคในการเตรียมการสอน และการขาดทรัพยากร ( เฉิง 2010 ) ปัญหาเหล่านี้ปัจจุบันต้องการที่จะดำเนินการปฏิบัติ การวิจัยมุ่งศึกษาความเป็นไปได้และข้อจำกัดของการบูรณาการเทคนิคความคิดสร้างสรรค์ในการสอนทุกวัน สอนเรื่องพื้นที่สร้างสรรค์ในคอนกรีตในโรงเรียนระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา .