No legal authority would step in to

No legal authority would step in to impose a Pigouvian tax on my behavior. Likewise there is nothing that guarantees or even requires that I comply with some duty of repair or the residual obligations of the duty of care. Rather,
nothing happens unless the plaintiff chooses to act. A plaintiff must bring suit, and upon a declaration that the defendant is liable the plaintiff is given control of the remedial machinery that acts against the defendant. For example,
the plaintiff controls whether a writ of fieri facias issues to the sheriff instructing him to seize the defendant’s property. The same is true to a certain extent with the criminal law. Nothing happens unless a prosecutor chooses to act. The difference is that—at least in theory—the prosecutor acts as an agent of the public, albeit one who exercises enormous discretion.
47 He or she has a duty to “take Care that that the Laws be faithfully executed.”48 A civil plaintiff has no such duty. Rather, he or she owns his or her claims, which are treated as a piece of personal property.49 Public officials, in contrast, who treat the powers conferred by their offices as personal property have generally committed a crime (such as accepting bribes when they try to sell that power).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีหน่วยงานกฎหมายจะขั้นตอนในการกำหนดภาษี Pigouvian บนลักษณะการทำงานของฉัน ในทำนองเดียวกัน ไม่มีอะไรที่รับประกัน หรือต้องให้ฉันปฏิบัติตามหน้าที่บางอย่างของการซ่อมแซมหรือหน้าที่เหลือของหน้าที่ของการดูแล ค่อนข้างไม่มีอะไรเกิดขึ้นเว้นแต่โจทก์เลือกที่จะดำเนินการ โจทก์ต้องนำชุด และเมื่อประกาศว่าจำเลยรับผิดต่อ โจทก์กำหนดควบคุมการแก้ไขที่กระทำกับจำเลย เช่นโจทก์ควบคุมว่าไม่ fieri facias ปัญหาการอำเภอสอนเขาจะยึดทรัพย์สินของจำเลย เดียวกันเป็นจริงในบางกรณีกฎหมายอาญา ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเว้นแต่พนักงานอัยการที่เลือกทำ ความแตกต่างอยู่ที่ — น้อยในทฤษฎี — อัยการทำหน้าที่เป็นตัวแทนของประชาชน แม้ว่าหนึ่งที่ออกกำลังมหาศาลดุลยพินิจ47 เขาหรือเธอมีหน้าที่ "ดูแลว่า กฎหมายสามารถนับถือดำเนินการ" 48 เป็นแพ่งโจทก์ไม่มีหน้าที่ดังกล่าวได้ ค่อนข้าง เขาหรือเธอเป็นเจ้าของของเขา หรือเรียกร้องของเธอ ซึ่งถือว่าเป็นชิ้นส่วนของ property.49 ส่วนบุคคลหน้าที่ คมชัด ผู้ถืออำนาจที่รับจากสำนักงานเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคล โดยทั่วไปมีความมุ่งมั่นอาชญากรรม (เช่นรับสินบนเมื่อพวกเขาพยายามที่จะขายคืนไฟฟ้าที่)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีอำนาจตามกฎหมายที่จะขั้นตอนในการกำหนดภาษี Pigouvian เกี่ยวกับพฤติกรรมของฉัน ในทำนองเดียวกันมีอะไรที่รับประกันหรือแม้กระทั่งการกำหนดให้ข้าพเจ้าต้องสอดคล้องกับการปฏิบัติหน้าที่บางส่วนของการซ่อมแซมหรือภาระผูกพันที่เหลือจากการปฏิบัติหน้าที่ในการดูแล แต่
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเว้นแต่โจทก์เลือกที่จะทำหน้าที่ โจทก์จะต้องนำชุดและเมื่อประกาศว่าจำเลยต้องรับผิดโจทก์จะได้รับการควบคุมของเครื่องจักรการแก้ไขที่ทำหน้าที่กับจำเลย ยกตัวอย่างเช่น
โจทก์ควบคุมไม่ว่าจะเป็นคำสั่งของปัญหา facias Fieri นายอำเภอสั่งให้เขาไปยึดทรัพย์สินของจำเลย เดียวกันเป็นจริงในระดับหนึ่งกับกฎหมายอาญา ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเว้นแต่อัยการเลือกที่จะทำหน้าที่ ความแตกต่างก็คือว่าอย่างน้อยในทฤษฎีอัยการทำหน้าที่เป็นตัวแทนของประชาชนที่แม้จะเป็นผู้หนึ่งที่มีดุลยพินิจมหาศาล.
47 เขาหรือเธอมีหน้าที่ที่จะต้องเป็น "ดูแลที่ว่ากฎหมายจะดำเนินการนับถือ." 48 ประชา โจทก์ไม่มีหน้าที่ดังกล่าว แต่เขาหรือเธอเป็นเจ้าของเรียกร้องของเขาหรือเธอซึ่งจะถือว่าเป็นชิ้นส่วนของเจ้าหน้าที่สาธารณะส่วนบุคคล property.49 ในทางตรงกันข้ามที่รักษาอำนาจตามความในสำนักงานของพวกเขาเป็นทรัพย์สินส่วนบุคคลที่มีความมุ่งมั่นโดยทั่วไปอาชญากรรม (เช่นรับสินบนเมื่อ พวกเขาพยายามที่จะขายไฟฟ้าที่)