Golden Gate BridgeAn age-old challe

Golden Gate Bridge

An age-old challenge to the human ingenuity and engineering science was met in completion of the Golden Gate Bridge. Today, some call it the "most spectacular bridge in the world." However, a century ago, building the bridge appeared to be an impossible task. Any bridge in this location would have to withstand brutal winds, tide, and fog. It would also sit less than eight miles from the epicenter of the most catastrophic earthquake in history.

Only one engineer was willing to gamble that his bridge could withstand such destructive power. His name was Joseph Strauss.

The Golden Gate Bridge's 4,200-foot main suspension span became a world record that stood for 27 years. The bridge's two towers rise 746 feet, making them 191 feet taller than the Washington Monument. The five-lane bridge crosses Golden Gate Strait, which is about 400 feet deep.


The bridge's design reflects a distinct Art Deco style. Wide, vertical ribbing on the horizontal tower bracing accents the sun's light on the bridge. The towers that support the Golden Gate Bridge's suspension cables are smaller at the top than at the base, which emphasizes the tower height of 500 feet above the roadway.*

In April 1865, the Civil War ended and masses of soldiers demobilized, many of whom soon moved west. In 1872, entrepreneur Charles Crocker presented plans and cost estimates for a bridge spanning the Golden Gate, where San Francisco Bay meets the Pacific Ocean. On April 18, 1906, San Francisco was devastated by a destructive earthquake. Two-thirds of the city's population, about 250,000 people, became homeless.

In 1916, James H. Wilkins, a structural engineer, proposed the first serious design for spanning the Golden Gate. He campaigned for a bridge and caught the attention of San Francisco City Engineer Michael M. O'Shaughnessy. O'Shaughnessy consulted engineers about feasibility and cost. The majority speculated that a bridge would cost more than $100 million. Joseph Strauss, who had designed nearly 400 spans, claimed it could be built for only $25 to $30 million.



In November 1918, the San Francisco Board of Supervisors asked Congress to authorize a federal survey of the Golden Gate channel. In January 1920, at the city engineer's request, the U.S.S. Natoma sounded the Golden Gate channel. Then in May, O'Shaughnessy received the Natoma's survey data. He sent it to three nationally known engineers: Joseph Strauss in Chicago, Francis C. McMath in Detroit, and Gustav Lindenthal of Metuchen, New Jersey.

On June 28, 1921, O'Shaughnessy considered the engineers' proposals. Lindenthal had estimated a minimal cost of $56 million, thereby disqualifying himself as too expensive. McMath never officially responded. Strauss submitted preliminary sketches to O'Shaugnessy with an estimate of $27 million.

As the land owner on both sides of the Golden Gate, the War Department was the only entity that could authorize construction. The department also held jurisdiction over all harbor construction that might affect shipping traffic or military logistics. San Francisco and Marin counties submitted a joint application for a permit to build the bridge. On December 24, Secretary of War John W. Weeks issued a temporary permit.

On December 4, 1928, the Association of Counties formed the Golden Gate Bridge and Highway District to finance, design, and construct the bridge. The district consisted of San Francisco, Marin, Sonoma, Del Norte, and parts of Mendocino and Napa counties.

In August 1929, Joseph B. Strauss was chosen as the bridge's chief engineer. Leon S. Moisseiff, O.H. Amman and Charles Derleth Jr. were named consulting engineers. Later that summer, Strauss abandoned his initial plan to build a cantilever-suspension bridge and decided on an all-suspension bridge design.

Then on October 29, the stock market crashed, and the nation's financial doldrums worsened while more than 15 million Americans, a quarter of the work force, lost their jobs.

In February 1930, Strauss submitted a formal report to the bridge's directors, accounting for changes that included the conversion to an all-suspension bridge. On March 1, Charles Ellis returned to Chicago to begin the preliminary design and estimate. Ellis completed the overall design in four months.

During the summer of 1930, Strauss hired a local architect, Irving Morrow, to design an architectural treatment for the bridge. Morrow would later be recognized for his aesthetic contributions: the Golden Gate Bridge's distinctive Art Deco lines, burnt red-orange hue, and the structure's dramatic lighting.

On August 11, the War Department issued the final permit. On August 27, 1930, Joseph Strauss submitted his 285-page final plan to the District's board of directors, two months behind schedule. In November, as the country endured the Great Depression, the bridge's board proposed that voters underwrite the major construction of the Golden Gate Bridge. On November 4, voters from the six counties of the District agreed to a $35 million bond issue; the vote was 145,657 in favor and 46,954 against.

Ellis began the thousands of detailed calculations involving suspension ropes, decks, floor beams, highway track, cables, towers, and more. Ellis wrote the specifications for all 10 construction contracts, covering everything from cable wire to suspender ropes to concrete for the anchorages.

More than one million tons of concrete were used to build the anchors, the massive blocks that grip the bridge's supporting cables. The north pier, which supports the tower, was built easily on a bedrock ledge just 20 feet below the water, but on the southern San Francisco side, the pier had to be built in the open ocean, 100 feet below the surface. Strauss built a huge, watertight cofferdam; the cofferdam was big enough to enclose a football field, and pumped in hundreds of tons of concrete. By 1935, the towers were complete, and cable spinning began. Two years later, the bridge was finished.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สะพานโกลเด้นเกทท้าทายการโปรดลองอีกเพื่อประดิษฐ์คิดค้นมนุษย์และวิศวกรรมศาสตร์ถูกพบในความสมบูรณ์ของสะพานโกลเด้นเกท วันนี้ บางเรียกว่า "พระอาทิตย์สะพานในโลก" อย่างไรก็ตาม ศตวรรษ อาคารสะพานที่ปรากฏจะ เป็นไปไม่ได้ สะพานใด ๆ ในตำแหน่งนี้จะต้องทนต่อลมโหดร้าย ไทด์ และหมอก นอกจากนี้มันยังจะนั่งน้อยกว่าแปดไมล์จากจุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหวรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์วิศวกรเดียวกล้าแทงว่า สะพานของเขาสามารถทนต่ออำนาจทำลาย ชื่อของเขาคือ โจเซฟสโทรสช่วงระงับหลัก 4200 ฟุตของสะพานประตูทองกลายเป็น สถิติโลกที่ยืนปี 27 สะพานอาคารสองขึ้นเท้า 746 ทำให้เท้าสูงกว่าอนุสาวรีย์วอชิงตัน 191 สะพาน 5 เลนข้าม Golden Gate Strait ซึ่งลึกประมาณ 400 ฟุต การออกแบบสะพานสะท้อนสไตล์อาร์ตเดโคแตกต่างกัน แนวกว้าง ribbing บนหอแนว bracing สำเนียงแสงของดวงอาทิตย์บนสะพาน ทาวเวอร์ที่สนับสนุนสายเคเบิลของสะพานประตูทองแขวนมีขนาดเล็กที่ด้านบนมากกว่าที่ฐาน ที่เน้นความสูงของทาวเวอร์ของ roadway.* 500 ฟุตในเดือนเมษายนปี 1865 สงครามกลางเมืองสิ้นสุดลง และมวลของทหาร demobilized หลายคนเร็ว ๆ นี้ ย้ายไปทางทิศตะวันตก ในเนียร์ช ชาร์ลส์ซคูทีฟผู้ประกอบการนำเสนอแผน และประเมินต้นทุนสำหรับสะพานทอดข้าม Golden Gate ที่อ่าว San Francisco ตรงมหาสมุทรแปซิฟิก บน 18 เมษายน 1906, San Francisco ถูกทำลาย โดยแผ่นดินไหวทำลาย สองในสามของประชากรของเมือง 250000 คน เป็นจรจัดใน 1916, James H. Wilkins วิศวกรโครงสร้าง นำเสนอแบบจริงจังครั้งแรกในรัฐประตูทอง เขารณรงค์สำหรับสะพาน และจับความสนใจของ San Francisco เมืองวิศวกร Michael O'Shaughnessy เมตร O'Shaughnessy ขอคำปรึกษาวิศวกรเกี่ยวกับความเป็นไปได้และต้นทุน ส่วนใหญ่คาดการณ์ว่า สะพานจะมีต้นทุน มากกว่า $100 ล้าน โจเซฟสโทรส ที่ได้ออกแบบครอบคลุมเกือบ 400 อ้างว่า มันสามารถสร้างขึ้นสำหรับเพียง $25 กับ 30 ล้านเหรียญ ในเดือน 1918 พฤศจิกายน San Francisco คณะผู้บังคับบัญชาขอสภาอนุมัติสำรวจกลางช่องประตูทอง ในเดือน 1920 มกราคม ขอ ของวิศวกรเมือง U.S.S. Natoma แต่เพียงแห่งช่องประตูทอง แล้ว พฤษภาคม O'Shaughnessy รับข้อมูลการสำรวจของ Natoma เขาส่งให้วิศวกรสามรู้จักผลงาน: โจเซฟสโทรสในเมืองชิคาโก Francis C. McMath ในดีทรอยต์ และกุสตาฟลินเด็นธัลของ Metuchen นิวเจอร์ซีย์บน 28 มิถุนายน 1921, O'Shaughnessy พิจารณาข้อเสนอของวิศวกร ลินเด็นธัลได้ประเมินต้นทุนน้อยที่สุดของ $56 ล้าน ตัดสิทธิ์ตัวเองจึงเป็นราคาแพงเกินไป McMath ที่ไม่เป็นทางการตอบสนอง สโทรสส่งร่างเบื้องต้นการ O'Shaugnessy ด้วยการประเมินของ $27 ล้านบาทเป็นเจ้าของที่ดินทั้งสองด้านของประตูทอง แผนกสงครามเป็นเอนทิตีเท่านั้นที่สามารถอนุมัติการก่อสร้าง แผนกการจัดอำนาจเหนือก่อสร้างท่าเรือทั้งหมดที่อาจมีผลต่อการจราจรจัดส่งหรือโลจิสติกส์ทหารยัง San Francisco และมารีโนเขตส่งใบสมัครร่วมสำหรับใบอนุญาตการสร้างสะพาน บน 24 ธันวาคม เลขานุการของสงครามจอห์นปริมาณสัปดาห์ออกใบอนุญาตชั่วคราวบน 4 ธันวาคม 1928 สมาคมเขตเกิดสะพาน Golden Gate และเขตทางหลวง การ เงิน ออกแบบ สร้างสะพาน อำเภอประกอบด้วย San Francisco มารีโน Sonoma, Del เหนือ และบางส่วนของเขต Mendocino และแนในเดือนสิงหาคม โจเซฟ B. สโทรสถูกเลือกเป็นสะพานหัวหน้าวิศวกร Leon S. Moisseiff อัมมาน O.H. และชาร์ลส์ Derleth จูเนียร์มีชื่อวิศวกรที่ปรึกษา หลังจากที่ร้อน สโทรสละทิ้งแผนเริ่มต้นสร้างสะพาน cantilever ระงับ และตัดสินใจในการออกแบบสะพานแขวนทั้งหมดแล้ว 29 ตุลาคม ตลาดหุ้นพัง และ worsened doldrums ทางการเงินของประเทศในขณะที่ชาวอเมริกันมากกว่า 15 ล้าน หนึ่งในสี่ของแรงงาน การสูญเสียงานของพวกเขาในเดือน 1930 กุมภาพันธ์ สโทรสส่งสะพานกรรมการ บัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่แปลงเป็นสะพานทั้งหมดระงับการ รายงานอย่างเป็นทางการ บน 1 มีนาคม ชาร์ลส์เอลลิสกลับไปชิคาโกเพื่อเริ่มต้นการออกแบบเบื้องต้น และประเมิน เอลลิสเสร็จสมบูรณ์แบบโดยรวมในเดือนที่สี่ในช่วงฤดูร้อนของ 1930 สโทรสจ้างแบบภายในสถาปนิก เหล่าเออร์วิง การออกแบบการรักษาสถาปัตยกรรมสะพาน ในภายหลังจะรู้จักเหล่าสำหรับผลงานของเขางาม: รายการเยี่ยมโดดเด่นของสะพานประตูทอง เผาไหม้สีแดงสีส้มสีสัน และแสงสว่างที่ชัดเจนของโครงสร้างบน 11 สิงหาคม แผนกสงครามออกใบอนุญาตใบสุดท้าย บน 27 สิงหาคม 1930 โจเซฟสโทรสส่ง 285-หน้าสุดท้ายแผนการของอำเภอคณะกรรมการ คั่งค้างสองเดือน ในเดือนพฤศจิกายน เป็นประเทศทนภาวะซึมเศร้าที่ดี สะพานกระดานนำเสนอว่า ผู้ลงคะแนน underwrite ก่อสร้างหลักของสะพาน Golden Gate บน 4 พฤศจิกายน ผู้ลงคะแนนจากเขต 6 เขตตกลงออกพันธบัตรเป็น 35 ล้านเหรียญ เสียงถูก 145,657 ในโปรดปรานและ 46,954 กับเอลลิสเริ่มพันคำนวณรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับเชือกแขวน สำรับประจำ คานชั้น ติดตามทางหลวง สายเคเบิล อาคาร และอื่น ๆ เอลลิสเขียนข้อกำหนดในสัญญาก่อสร้าง 10 ทั้งหมด ครอบคลุมทุกอย่างจากสายเคเบิลเพื่อพยุงเชือกคอนกรีตสำหรับการ anchoragesกว่าหนึ่งล้านตันของคอนกรีตถูกใช้ในการสร้างจุดยึด บล็อกขนาดใหญ่ที่จับสะพานสายสนับสนุน ท่าเรือเหนือ ซึ่งสนับสนุนหอ ถูกสร้างขึ้นได้อย่างง่ายดายบนเชิงผาหินใต้น้ำเพียง 20 ฟุต แต่บน San Francisco ท่าเรือมีที่ทะเล 100 ฟุตใต้ผิวหนัง สโทรสแห่ง cofferdam ขนาดใหญ่ งาน cofferdam มีขนาดใหญ่พอที่จะใส่เขตข้อมูลฟุตบอล และขุ่นในหลายร้อยตันของคอนกรีต ไป อาคารที่ได้ทำ และสายปั่นเริ่ม สองปีต่อมา สะพานเสร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สะพานโกลเดนเกตท้าทายยุคเก่ากับความฉลาดของมนุษย์และวิทยาศาสตร์วิศวกรรมก็พบในความสำเร็จของสะพาน Golden Gate วันนี้บางคนเรียกมันว่า "สะพานที่งดงามที่สุดในโลก." แต่ศตวรรษที่ผ่านมาสร้างสะพานที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้งาน สะพานในสถานที่แห่งนี้ใด ๆ ที่จะต้องทนต่อลมโหดร้ายน้ำและหมอก นอกจากนี้ยังจะนั่งน้อยกว่าแปดไมล์จากศูนย์กลางของแผ่นดินไหวภัยพิบัติมากที่สุดในประวัติศาสตร์. เพียงคนเดียวที่วิศวกรก็เต็มใจที่จะเล่นการพนันที่สะพานของเขาสามารถทนต่ออำนาจการทำลายล้างดังกล่าว ชื่อของเขาคือโจเซฟสเตราส์. สะพาน Golden Gate ของ 4,200 ฟุตช่วงระงับหลักกลายเป็นสถิติโลกที่ยืนอยู่ 27 ปี สะพานสองอาคารที่สูงขึ้น 746 ฟุตทำให้พวกเขา 191 ฟุตสูงกว่าอนุสาวรีย์วอชิงตัน สะพานห้าเลนข้ามช่องแคบโกลเดนเกซึ่งเป็นประมาณ 400 ฟุตลึก. การออกแบบสะพานสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างสไตล์ Art Deco กว้างซี่โครงแนวตั้งบนหอแนวนอนสดชื่นสำเนียงแสงของดวงอาทิตย์บนสะพาน อาคารที่รองรับสะพาน Golden Gate ของสายระงับมีขนาดเล็กที่ด้านบนกว่าที่ฐานซึ่งเน้นความสูงของหอ 500 ฟุตเหนือถนน. * ในเดือนเมษายนปี 1865 สงครามกลางเมืองสิ้นสุดลงและมวลชนของทหารประจำการหลายคน ย้ายเร็ว ๆ นี้ทางทิศตะวันตก ในปี 1872 ผู้ประกอบการชาร์ลส์คร็อกเกอร์นำเสนอแผนและประมาณการค่าใช้จ่ายสำหรับสะพานที่ทอดโกลเดนเกที่อ่าวซานฟรานซิสได้พบกับมหาสมุทรแปซิฟิก เมื่อวันที่ 18 เมษายน 1906, ซานฟรานซิสได้รับความเสียหายจากแผ่นดินไหวทำลาย สองในสามของประชากรของเมืองประมาณ 250,000 คนกลายเป็นคนจรจัด. ในปี 1916, เจมส์เอชวิลกินส์, วิศวกรโครงสร้างที่นำเสนอการออกแบบอย่างจริงจังเป็นครั้งแรกสำหรับทอดโกลเดนเก เขารณรงค์ให้สะพานและเบนความสนใจของเมืองซานฟรานซิวิศวกรไมเคิลเอ็ม O'Shaughnessy O'Shaughnessy ปรึกษาวิศวกรเกี่ยวกับความเป็นไปได้และค่าใช้จ่าย ส่วนใหญ่คาดการณ์ว่าสะพานจะเสียค่าใช้จ่ายมากกว่า $ 100,000,000 โจเซฟสเตราส์ที่ได้รับการออกแบบมาเกือบ 400 ช่วงอ้างว่ามันอาจจะสร้างเพียง $ 25 ถึง $ 30,000,000. ในเดือนพฤศจิกายน 1918 คณะกรรมการซานฟรานซิหัวหน้าถามสภาคองเกรสที่จะอนุญาตให้มีการสำรวจของรัฐบาลกลางของช่องประตูโกลเด้น ในเดือนมกราคม 1920 ตามคำร้องขอวิศวกรของเมืองยูเอส Natoma ฟังช่องประตูโกลเด้น จากนั้นในเดือนพฤษภาคม O'Shaughnessy ได้รับข้อมูลจากการสำรวจของ Natoma เขาส่งมาให้สามวิศวกรรู้จักกันทั่วประเทศ. โจเซฟสเตราส์ในชิคาโก, ฟรานซิสซี McMath ในดีทรอยต์และกุสตาฟบูร์สังฑนิวเจอร์ซีย์เมื่อวันที่ 28 มิถุนายน 1921, O'Shaughnessy การพิจารณาข้อเสนอของวิศวกร บูร์ได้ประมาณค่าใช้จ่ายน้อยที่สุดของ $ 56,000,000 จึงสิทธ์ว่าตัวเองเป็นราคาแพงเกินไป McMath ไม่ตอบอย่างเป็นทางการ สเตราส์ส่งภาพร่างในเบื้องต้นให้ O'Shaugnessy กับประมาณการของ $ 27,000,000. ในฐานะเจ้าของที่ดินทั้งสองด้านของโกลเดนเก, กระทรวงกลาโหมเป็นนิติบุคคลเท่านั้นที่สามารถอนุญาตให้ก่อสร้าง แผนกเขตอำนาจยังถือการก่อสร้างท่าเรือทั้งหมดที่อาจส่งผลกระทบต่อการจราจรการจัดส่งสินค้าหรือโลจิสติกทหาร มณฑลซานฟรานซิสและ Marin ส่งประยุกต์ใช้ร่วมกันในการมีใบอนุญาตในการสร้างสะพาน ที่ 24 ธันวาคมเลขานุการของสัปดาห์ที่สงคราม John W. ออกใบอนุญาตชั่วคราว. เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 1928 สมาคมมณฑลที่เกิดขึ้นสะพาน Golden Gate และทางหลวงอำเภอเพื่อเป็นเงินทุนการออกแบบและการสร้างสะพาน อำเภอประกอบด้วยซานฟรานซิรีนโซโนมา, Del Norte และบางส่วนของมณฑลโดซิโนและ Napa. ในเดือนสิงหาคมปี 1929 โจเซฟขสเตราส์ได้รับเลือกเป็นหัวหน้าวิศวกรของสะพาน Leon S. Moisseiff, OH อัมมานและชาร์ลส์จูเนียร์เล็ ธ ถูกตั้งชื่อวิศวกรให้คำปรึกษา ต่อมาในช่วงฤดูร้อนที่สเตราส์ละทิ้งแผนแรกของเขาที่จะสร้างสะพานเท้าแขน-ระงับและตัดสินใจในการออกแบบสะพานทุกระงับ. จากนั้นในวันที่ 29 ตุลาคมตลาดหุ้นตกและความซบเซาทางการเงินของประเทศแย่ลงในขณะที่มากกว่า 15 ล้านชาวอเมริกัน ไตรมาสของแรงงานที่ตกงาน. ในเดือนกุมภาพันธ์ปี 1930 สเตราส์ส่งรายงานอย่างเป็นทางการให้แก่กรรมการของสะพานบัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่รวมการแปลงไปยังสะพานทุกระงับ เมื่อวันที่ 1 มีนาคมชาร์ลส์เอลลิสกลับไปชิคาโกที่จะเริ่มต้นการออกแบบเบื้องต้นและการประมาณการ เอลลิสเสร็จสิ้นการออกแบบโดยรวมในรอบสี่เดือน. ในช่วงฤดูร้อนของปี 1930 สเตราส์ได้รับการว่าจ้างสถาปนิกท้องถิ่นเออร์วิงก์มอร์โรว์, การออกแบบสถาปัตยกรรมสำหรับการรักษาสะพาน พรุ่งนี้หลังจากนั้นก็จะได้รับการยอมรับสำหรับผลงานความงามของเขา. สายศิลปะที่โดดเด่นสะพาน Golden Gate ของ Deco, เผาสีแดงสีส้มและแสงอย่างมากของโครงสร้างที่ 11 สิงหาคมกระทรวงกลาโหมออกใบอนุญาตครั้งสุดท้าย เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม 1930, โจเซฟสเตราส์ส่ง 285 หน้าแผนสุดท้ายของเขาไปยังคณะกรรมการอำเภอของกรรมการสองเดือนหลังการเดินทาง ในเดือนพฤศจิกายนเป็นประเทศที่ทนตกต่ำบอร์ดสะพานเสนอว่าผู้มีสิทธิเลือกตั้งรับประกันก่อสร้างที่สำคัญของสะพาน Golden Gate เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายนผู้มีสิทธิเลือกตั้งจากหกจังหวัดของอำเภอตกลงที่จะ $ 35,000,000 พันธบัตร; การออกเสียงลงคะแนนเป็น 145,657 ในความโปรดปรานและ 46,954 กับ. เอลลิสเริ่มนับพันของการคำนวณรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับเชือกระงับชั้น, คานพื้นแทร็คทางหลวงสาย, เสาและอื่น ๆ เอลลิสเขียนข้อกำหนดทั้งหมด 10 สัญญาก่อสร้างครอบคลุมทุกอย่างจากลวดสายเคเบิลเชือกแขวนคอนกรีตสำหรับ anchorages. มากกว่าหนึ่งล้านตันของคอนกรีตถูกนำมาใช้ในการสร้างแองเคอ, บล็อกขนาดใหญ่ที่จับสะพานสายสนับสนุน ท่าเรือทางตอนเหนือซึ่งสนับสนุนหอถูกสร้างขึ้นได้อย่างง่ายดายบนหิ้งข้อเท็จจริงเพียง 20 ฟุตใต้น้ำ แต่ในด้านที่ซานฟรานซิภาคใต้ของท่าเรือจะต้องมีการสร้างขึ้นในทะเลเปิด 100 ฟุตใต้พื้นผิว สเตราส์สร้างขนาดใหญ่ทำนบน้ำ; ดำน้ำมีขนาดใหญ่พอที่จะปิดล้อมสนามฟุตบอลและสูบในหลายร้อยตันของคอนกรีต โดยปี 1935 อาคารเสร็จสมบูรณ์และเริ่มปั่นสาย สองปีต่อมาสะพานเสร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สะพาน Golden Gate


มีความท้าทายกับความฉลาดของมนุษย์โบราณและวิทยาศาสตร์วิศวกรรมถูกพบในความสมบูรณ์ของ Golden Gate Bridge วันนี้ บางคนก็เรียกว่า " สะพานที่สวยที่สุดในโลก อย่างไรก็ตาม ในศตวรรษที่ผ่านมา อาคาร สะพาน ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ สะพานใด ๆในสถานที่นี้จะต้องทนต่อลมโหดร้าย กระแสน้ำ และหมอกก็นั่งน้อยกว่าแปดกิโลเมตรจากศูนย์กลางของแผ่นดินไหวที่รุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์

เดียววิศวกรยินดีที่จะเล่นการพนันที่สะพานของเขาสามารถทนต่อพลังทำลายนั้น ชื่อของเขาคือโจเซฟสเตราส์

สะพาน Golden Gate เป็น 4200 เท้าหลักระงับช่วงกลายเป็นสถิติโลกมา 27 ปี สะพานสองอาคารเพิ่มขึ้น 746 ฟุตทำให้พวกเขา 191 ฟุตสูงกว่าอนุสาวรีย์วอชิงตัน ห้าเลน สะพานข้ามช่องแคบโกลเดนเกต ซึ่งมีประมาณ 400 ฟุต


ออกแบบสะพานสะท้อนความแตกต่าง Art Deco สไตล์ กว้าง , แนวตั้งแนวนอนซึ่งอยู่ในหอสดชื่นเน้นแสงของดวงอาทิตย์บนสะพาน อาคารที่สนับสนุนสะพาน Golden Gate ระงับของสายเคเบิลขนาดเล็กที่ด้านบนมากกว่าที่ฐานซึ่งเน้นหอคอยสูง 500 ฟุตเหนือถนน *

ในเมษายน 1865 สงครามกลางเมืองสิ้นสุดลง และมวลชนของทหาร demobilized หลายคนแล้วย้ายไปทางทิศตะวันตก ใน 1872 , ผู้ประกอบการชาร์ลส์คร็อกเกอร์เสนอแผนและประมาณการค่าใช้จ่ายสำหรับสะพานทอดข้ามอ่าวซานฟรานซิสโก สะพานโกลเด้นเกท ซึ่งตรงกับมหาสมุทรแปซิฟิก วันที่ 18 เมษายน 1906ซานฟรานซิสโกเสียหายจากแผ่นดินไหวทำลายล้าง สองในสามของประชากรของเมืองประมาณ 250 , 000 คน กลายเป็นคนไร้บ้าน

ในปี 1916 , เจมส์เอช วิลคิน , วิศวกรโครงสร้าง , เสนอแบบจริงจังครั้งแรกตั้งแต่ประตูสีทอง เขารณรงค์ให้สะพานและที่จับความสนใจของวิศวกรเมืองซานฟรานซิสโก ไมเคิล เอ็ม o'shaughnessy .o'shaughnessy ปรึกษาวิศวกรเกี่ยวกับความเป็นไปได้และค่าใช้จ่าย ส่วนใหญ่สันนิษฐานว่าสะพานจะเสียค่าใช้จ่ายมากกว่า $ 100 ล้าน โจเซฟสเตราส์ ที่เคยออกแบบมาเกือบ 400 ครอบคลุม อ้างว่ามันอาจจะสร้างขึ้นสำหรับเพียง $ 25 ถึง $ 30 ล้าน



ในพฤศจิกายน 1918 ซานฟรานซิสโกเป็นหัวหน้าคณะ ขอให้รัฐสภาอนุญาตให้สำรวจแห่งชาติของช่องโกลเด้นเกท ในมกราคม 1920ขอเมืองวิศวกร , ยูเอสเอส natoma เป่าช่องโกลเด้นเกท จากนั้นในเดือนพฤษภาคม o'shaughnessy ได้รับข้อมูลการสำรวจของ natoma . เขาส่งมาให้สามโอเปอเรเตอร์รู้จักวิศวกร : โจเซฟสเตราส์ในชิคาโก , ฟรานซิส ซีเมิ่กแมทในดีทรอยต์และกุสตาฟ lindenthal ของเมตุเชน , New Jersey .

วันที่ 28 มิถุนายน 1921 o'shaughnessy ถือว่าวิศวกรของข้อเสนอlindenthal มีการประมาณต้นทุนที่น้อยที่สุดของ $ 56 ล้านบาท จึงบังคับตัวเองว่าแพงเกินไป เมิ่กแมทไม่ได้ตอบ สเตราส์ส่งสเก็ตช์เบื้องต้นเพื่อ o'shaugnessy กับประมาณของ $ 27 ล้าน

ในฐานะเจ้าของที่ดินทั้งสองข้างของประตูทอง , สงครามฝ่ายเป็นเพียงองค์กรที่สามารถอนุมัติก่อสร้างฝ่ายจัดยังเขตอำนาจเหนือทั้งหมดที่อาจส่งผลกระทบต่อการจราจร การก่อสร้างท่าเรือขนส่งหรือโลจิสติกส์ทางทหาร ซานฟรานซิสโก Marin มณฑลและส่งใบสมัครร่วมสำหรับใบอนุญาตในการสร้างสะพาน วันที่ 24 ธันวาคม , เลขานุการของสงครามจอห์นดับบลิวสัปดาห์ที่ออกใบอนุญาตชั่วคราว

ที่ 4 ธันวาคม 1928สมาคมการปกครองรูปแบบสะพาน Golden Gate และเขตทางหลวง การเงิน ออกแบบ และก่อสร้างสะพาน อำเภอ ประกอบด้วย ซานฟราน มาริน โซโนมา เดล นอร์ท และบางส่วนของมณฑลโดซิโน และ นภา

ในเดือนสิงหาคม 1929 , โจเซฟ บี สเตราส์ถูกเลือกเป็นสะพาน หัวหน้าวิศวกร ลีออน เอส moisseiff o.h. , อัมมานและชาร์ลเล็ธ จูเนียร์ ถูกตั้งชื่อ วิศวกรที่ปรึกษาหน้าร้อนหลังจากนั้นสเตราส์ละทิ้งแผนการแรกของเขาที่จะสร้างสะพานสะพานแขวนและตัดสินใจในการออกแบบทั้งหมดสะพานแขวน

แล้วในวันที่ 29 ตุลาคม ตลาดหุ้นตก และความตื่นตระหนกทางการเงินของประเทศแย่ลงในขณะที่มากกว่า 15 ล้านคนอเมริกัน 1 ใน 4 ของงานบังคับ

ในสูญเสียงานของพวกเขา กุมภาพันธ์ 1930 สเตราส์ส่งรายงานอย่างเป็นทางการของกรรมการของสะพานการบัญชีสำหรับการรวมการแปลงไปเป็นสะพานแขวนทั้งหมด เมื่อวันที่ 1 มีนาคม ชาร์ลสเอลลิสกลับไปชิคาโกเพื่อเริ่มต้นการออกแบบเบื้องต้นและประเมิน เอลลิสเสร็จสิ้นการออกแบบโดยรวมในช่วง 4 เดือน

ระหว่างฤดูร้อนของปี 1930 สเตราส์จ้างท้องถิ่น , สถาปนิก , เออร์วิง Morrow , ออกแบบสถาปัตยกรรมสำหรับการรักษาสะพานพรุ่งนี้จะได้รับการยอมรับสำหรับผลงานงามของเขา : สะพาน Golden Gate ที่โดดเด่นของ Art Deco เส้น สี ส้ม แดง ไหม้ และ แสงที่น่าทึ่งของโครงสร้าง .

วันที่ 11 สิงหาคม , สงครามฝ่ายออกใบอนุญาตขั้นสุดท้าย เมื่อวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 1930 โจเซฟสเตราส์แสดงความคิดเห็นของเขา 285 หน้าสุดท้ายแผนการคณะกรรมการอำเภอ กรรมการ สองเดือนหลังตาราง ในเดือนพฤศจิกายนเป็นประเทศที่ทน Great อาการซึมเศร้า , คณะกรรมการสะพานเสนอว่า ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง รวมการก่อสร้างหลักของสะพาน Golden Gate . เมื่อวันที่ 4 พฤศจิกายน ผู้มีสิทธิเลือกตั้ง จาก 6 จังหวัดของเขตตกลงที่จะออกพันธบัตร $ 35 ล้าน ; โหวตได้ 145657 ในกระป๋อง และ 46954 ต่อ

เอลลิสเริ่มพันรายละเอียดการคำนวณที่เกี่ยวข้องกับแขวนเชือก โต๊ะ พื้น คานติดตามทางหลวง , สายเคเบิล , อาคาร , และอื่น ๆ เอลลิส เขียนรายละเอียดทั้งหมด 10 สัญญาก่อสร้าง ครอบคลุมทุกอย่างจากสายเคเบิลกับเชือก suspender คอนกรีตสำหรับ anchorages

มากกว่าหนึ่งล้านตันของคอนกรีตที่ใช้ในการสร้างจุดยึดบล็อกขนาดใหญ่ที่ด้ามจับของสะพานเคเบิล . ท่าเรือทิศตะวันตกเฉียงเหนือซึ่งรองรับหอคอยสร้างได้อย่างง่ายดายบนหิ้งเพียง 20 ฟุต พื้นหินด้านล่าง น้ำ แต่ในด้านซานฟรานซิสโกใต้ ท่าเรือถูกสร้างขึ้นในทะเลเปิด , 100 ฟุตใต้พื้นผิว สเตราส์สร้างใหญ่ , หีบลมรั่ว , หีบลม ใหญ่พอที่จะใส่สนามฟุตบอล และสูบในหลายร้อยตันของคอนกรีต จากปี 1935 , อาคารได้เสร็จสมบูรณ์ และสายปั่นก็เริ่มขึ้นสองปีต่อมา สะพานเสร็จ