Unfortunately, most of the hostile

Unfortunately, most of the hostile academic responses to Lewis’s culture of poverty concept have limited themselves to contradicting Lewis’s empirical assertions,rather than to critiquing theoretically his psychological reductionism, his sloppy use of the culture concept, and his failure to link in a dynamic manner macrostructural political and economic forces—including
gender power relations—to ideology,culture,and individual values (Valentine 1968, Stack 1974;for
a political economy exception, see Katz 1989; for a feminist literary criticism exception, see Franco 1989). The bulk of the negative reaction hinges on a political concern for replacing the negative imagery of Lewis’s painful but expressive ethnographic portraits of the everyday suffering of urbanized families, with positive images of the worthy poor, struggling for upward mobility against all odds. A late 1990s rehabilitating of the culture of poverty concept from a Marxist perspective dismissed the virulence of the US progressive reaction against the culture of poverty concept as a sectarian ‘ultra Bolshevism’ that swept the New Left when the general public was drifting ideologically to the Right following the War on Poverty. This precipitated a ‘fruitless game of radical one-upmanship’ among frustrated intellectuals, who were completely
marginal to public political discourse, and who chose instead to devote their energies to proving their dedication to protecting the image of the poor (Harvey and Reed 1996). More importantly, the urgent righteousness of the anti-culture of poverty social science literature is comparable to the polemics against Moynihan’s 1967 patriarchal attribution of the ‘tangle
of pathology’ in the black family as being the central cause for the persistence of poverty among urban African-Americans (Rainwater and Yancey 1967)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อับ ของศัตรูทางวิชาการการตอบรับของ Lewis วัฒนธรรมของความยากจนแนวคิดได้จำกัดตัวเองทะลึ่ง assertions เชิงประจักษ์ของ Lewis มากกว่าการ critiquing ในทางทฤษฎีแฃะจิตใจของเขา เขาเลอะเทอะแนวคิดวัฒนธรรม และความล้มเหลวของเขาเชื่อมโยงในลักษณะไดนามิก บังคับ macrostructural การเมือง และเศรษฐกิจซึ่งรวมถึงเพศสัมพันธ์พลังงาน — อุดมการณ์ วัฒนธรรม และแต่ละค่า (1968 วาเลนไทน์ กอง 1974 สำหรับมีข้อยกเว้นเศรษฐกิจการเมือง ดูแคทซ์ 1989 สำหรับการยกเว้นการวิจารณ์วรรณกรรมสตรี ดู Franco 1989) เป็นกลุ่มของปฏิกิริยาเชิงลบแต่ความกังวลทางการเมืองสำหรับการแทนที่ลบภาพของ Lewis เจ็บปวดแต่ภาพถ่ายชาติพันธุ์ความทุกข์ในชีวิตประจำวันของครอบครัวขวด ไวน์ด้วยภาพเชิงบวกของยากจนคุ้มค่า การดิ้นรนเพื่อความคล่องตัวขึ้นกับอัตราต่อรอง ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 รื้อชั้นแอสฟัสต์ของวัฒนธรรมของความยากจนแนวความคิดจากมุมมองของ Marxist ไล่ความรุนแรงของสหรัฐก้าวหน้าปฏิกิริยากับวัฒนธรรมของความยากจนเป็นการยุยง 'วิก ultra' ที่กวาดซ้ายใหม่เมื่อประชาชนทั่วไปถูกลอยถอยหลังเข้าคลองทางด้านขวาตามสงครามบนความยากจน นี้ตกตะกอน 'fruitless เกม one-upmanship รุนแรง' ในหมู่ปัญญาชนที่ผิดหวัง ที่สมบูรณ์ร่อแร่วาทกรรมทางการเมืองสาธารณะ และที่เลือกที่จะอุทิศพลังงานของพวกเขาเพื่อพิสูจน์อุทิศตนเพื่อปกป้องภาพคนจน (ฮาร์วีย์และ 1996 กก) สำคัญ ความชอบธรรมที่เร่งด่วนของวัฒนธรรมต่อต้านความยากจนสังคมศาสตร์วรรณคดีก็เปรียบได้กับ polemics กับของ Moynihan 1967 ปิตุระบุแหล่งที่มาของการ ' ไม่พันกันของพยาธิวิทยา ' ในครอบครัวเป็น สาเหตุกลางความคงทนของความยากจนในเมืองแอฟริกันอเมริกัน (น้ำฝนและ Yancey 1967) สีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่น่าเสียดายที่ส่วนใหญ่ของการตอบสนองทางวิชาการที่เป็นมิตรกับวัฒนธรรมของลูอิสของแนวคิดความยากจนได้รับการ จำกัด ตัวเองให้ขัดแย้งยืนยันเชิงประจักษ์ของลูอิสมากกว่าที่จะวิจารณ์ในทางทฤษฎี reductionism เขาจิตวิทยาใช้เลอะเทอะของเขาแนวคิดวัฒนธรรมและความล้มเหลวของเขาที่จะเชื่อมโยงใน macrostructural ลักษณะแบบไดนามิก ทางการเมืองและเศรษฐกิจรวมทั้งกองกำลัง
ความสัมพันธ์สู่อำนาจเพศอุดมการณ์วัฒนธรรมและค่านิยมของแต่ละบุคคล (Valentine 1968 กอง 1974 สำหรับ
ข้อยกเว้นการเมืองเศรษฐกิจดูแคทซ์ปี 1989 สำหรับข้อยกเว้นของการวิจารณ์ของนักสตรีนิยมวรรณกรรมเห็นฝรั่งเศส 1989) เป็นกลุ่มของการเกิดปฏิกิริยาเชิงลบขึ้นอยู่กับความกังวลทางการเมืองสำหรับการเปลี่ยนภาพเชิงลบของการเจ็บปวด แต่แสดงออกถ่ายภาพบุคคลชาติพันธุ์วิทยาลูอิสของความทุกข์ในชีวิตประจำวันของครอบครัวทำให้มีลักษณะที่มีภาพในเชิงบวกของที่คุ้มค่าน่าสงสารดิ้นรนเพื่อความคล่องตัวขึ้นกับอัตราต่อรอง ปลายปี 1990 rehabilitating ของวัฒนธรรมของแนวคิดความยากจนจากมุมมองของมาร์กซ์ไล่ความรุนแรงของการเกิดปฏิกิริยาก้าวหน้าสหรัฐกับวัฒนธรรมของแนวคิดความยากจนในฐานะที่เป็นสมาชิกพรรค 'สังคมนิยมพิเศษ' ที่กวาดซ้ายใหม่เมื่อประชาชนทั่วไปได้รับการดริฟท์อุดมการณ์ขวา ต่อไปนี้สงครามกับความยากจน นี้ตกตะกอน 'เกมไร้ผลหัวรุนแรงหนึ่งอย่างหนึ่งในหมู่ปัญญาชนผิดหวังที่ได้อย่างสมบูรณ์
ร่อแร่ในวาทกรรมทางการเมืองของประชาชนและผู้ที่เลือกที่จะอุทิศพลังงานของพวกเขาเพื่อพิสูจน์การอุทิศตนเพื่อปกป้องภาพของคนยากจน (ฮาร์วีย์และกก 1996) . สำคัญกว่าความชอบธรรมเร่งด่วนของการต่อต้านวัฒนธรรมของวรรณกรรมยากจนสังคมศาสตร์ก็เปรียบได้กับการทะเลาะโต้เถียงกับมอยนิฮา 1967 ระบุแหล่งที่มาปรมาจารย์ของ 'ยุ่งเหยิง
ของพยาธิสภาพในครอบครัวสีดำเป็นสาเหตุที่กลางสำหรับการคงอยู่ของความยากจนในหมู่แอฟริกันในเมือง -Americans (น้ำฝนและ Yancey 1967)