Through the use of PROXSCAL and sta

Through the use of PROXSCAL and standard deviation ellipses
the research demonstrates how an analytical method more commonly
used in other research fields can be an effective technique
to visualise patterns in interview data and, in this case, show how
various sets of advisors fulfil different or similar roles in terms of
recommending DWPA mitigation measures.

From the interview results it is apparent that the advice delivered
by different advisors is not homogeneous and particular
niches exist within the farm advice sector. However, gaps were
discovered and concerns were raised by some advisors about a
lack of knowledge regarding activities by representatives from
other organisations. These results provide evidence which supports
Proctor et al. (2011)’s claims that advisors need to be better
informed ofthe networks and local contexts in which they are operating
and their role within them. To address such issues, two key
recommendations are made below.

The diversity highlighted in this study suggests there would
be merit in conducting further assessments of advisory services
in other regions. This would help policy makers, advisors and
farmers to better navigate the existing advisory landscapes and
identify potential sources and pathways for dissemination of information
on particular issues. Catchment Management Plans (CMPs)
required by the WFD, would significantly benefit from such work
and organisations involved in creating CMPs should consider conducting
similar advisory system assessments for their catchment.
In England, many CMPs currently fail to consider the importance
of advice provision to farmers (e.g. Norfolk Rivers Trust, 2014)
and only a few summarise the current advisory landscape (e.g.
Broadland Catchment Partnership, 2014) or include advice provision
in their strategy (e.g. Tamar Catchment Plan, 2012). The Eden
Rivers Trust CMP (2014:12) acknowledges the need for developing
a joined-up advice programme and better co-ordination of existing
initiatives, thus supporting the recommendation for further
assessments.

There is also scope for government policy implementation to
make better use of non-government advisors. Although regional
briefing sessions and training are provided for such advisors,
this has not always avoided conflict or confusion regarding what
guidance should be disseminated. Through greater cooperation
and better communication, advice dissemination schemes could
achieve more effective implementation of agri-environmental policies
to support catchment management (as evidenced in many
of the case studies discussed by Smith et al., 2015). It is recommended
that more funds are targeted towards organisations
providing advice which have well-established relationships with
farmers, acting as an intermediary for the government. The ability
to offer trusted, tailored advice reduces a farmer’s perception of
risk, and with the use of mechanisms such as grant incentives or
other innovative methods (e.g. the Wildlife Trust’s machinery ring)
allows flexibility and improves effectiveness of engagement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยใช้วงรี PROXSCAL และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานการวิจัยแสดงให้เห็นถึงวิธีการวิเคราะห์วิธีทั่วไปใช้ในสาขาอื่น ๆ สามารถเป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพการแสดงรูปแบบในข้อมูลสัมภาษณ์ และ ในกรณีนี้ แสดงวิธีชุดต่าง ๆ ของที่ปรึกษาตามบทบาทที่แตกต่างกัน หรือคล้ายกันในแง่ของแนะนำมาตรการเพื่อลด DWPAจากผลการสัมภาษณ์ ได้ชัดเจนว่า คำแนะนำการจัดส่งโดยที่ปรึกษาแตกต่างกันไม่เหมือนกัน และโดยเฉพาะตรงไหนที่มีอยู่ภายในภาคการคำแนะนำฟาร์ม อย่างไรก็ตาม มีช่องว่างค้นพบ และความกังวลก็เกิดขึ้น โดยที่ปรึกษาบางอย่างเกี่ยวกับการขาดความรู้เกี่ยวกับกิจกรรมโดยตัวแทนจากองค์กรอื่น ๆ ผลเหล่านี้ให้หลักฐานที่สนับสนุนเจ้า et al. (2011) ของสิทธิเรียกร้องที่ปรึกษาต้องดีแจ้งเครือข่ายและบริบทท้องถิ่นที่กำลังทำงานและบทบาทของพวกเขาภายในพวกเขา เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว คีย์ที่สองคำแนะนำที่ทำด้านล่างแสดงให้เห็นความหลากหลายที่เน้นในการศึกษานี้จะมีได้บุญในการทำการประเมินให้คำปรึกษาเพิ่มเติมในภูมิภาคอื่น ๆ นี้จะช่วยให้ผู้กำหนดนโยบาย ที่ปรึกษา และเกษตรกรเพื่อให้นำทางภูมิทัศน์ปรึกษาที่มีอยู่ และระบุแหล่งที่มีศักยภาพและทางเดินสำหรับเผยแพร่ข้อมูลในปัญหาเฉพาะ แผนการจัดการลุ่มน้ำ (CMPs)ตามแบบ WFD จะได้รับประโยชน์จากการทำงานดังกล่าวอย่างมีนัยสำคัญและองค์กรที่เกี่ยวข้องในการสร้าง CMPs ควรพิจารณาดำเนินการคล้ายระบบปรึกษาประเมินสำหรับลุ่มน้ำของพวกเขาในอังกฤษ CMPs หลายในขณะนี้ล้มเหลวในการพิจารณาถึงความสำคัญบทบัญญัติคำแนะนำแก่เกษตรกร (เช่นโฟล์คแม่ใจ 2014)และเพียงไม่กี่สรุปภูมิทัศน์ปรึกษาปัจจุบัน (เช่นลุ่มน้ำลดี้ Partnership, 2014) หรือรวมประมาณคำแนะนำในกลยุทธ์ของพวกเขา (เช่นมาร์ลุ่มน้ำแผน 2012) EdenCMP ไว้ใจแม่น้ำ (2014:12) รับทราบความต้องการพัฒนาแนะนำสายงานเข้าร่วมโครงการและร่วมมือกันดีกว่าที่มีอยู่ริเริ่ม จึง สนับสนุนคำแนะนำเพิ่มเติมประเมินผลมีขอบเขตสำหรับการใช้งานนโยบายของรัฐบาลในการได้ใช้ที่ปรึกษาเอกชน แม้ว่าในระดับภูมิภาคประชุมบรรยายสรุปและการฝึกอบรมไว้สำหรับที่ปรึกษาดังกล่าวนี้ได้ไม่หลีกเลี่ยงความขัดแย้งหรือความสับสนเกี่ยวกับอะไรคำแนะนำควรจะเผยแพร่ ผ่านความร่วมมือมากขึ้นและอาจใช้สารที่ดี แผนการเผยแพร่คำแนะนำบรรลุการดำเนินงานมีประสิทธิภาพมากขึ้นของนโยบายสิ่งแวดล้อมเกษตรเพื่อสนับสนุนการบริหารจัดการลุ่มน้ำ (เป็นหลักฐานในหลายกรณีศึกษาหารือโดย Smith et al. 2015) แนะนำว่า เงินคือเป้าหมายเป็นองค์กรให้คำแนะนำที่มีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นด้วยเกษตรกร ทำหน้าที่เป็นตัวกลางสำหรับรัฐบาล ความสามารถในให้เชื่อถือได้ ปรับคำแนะนำลดการรับรู้ของเกษตรกรความเสี่ยง และ มีการใช้กลไกต่าง ๆ เช่นการให้สิ่งจูงใจ หรือวิธีการนวัตกรรมอื่น ๆ (เช่นการสัตว์ป่าความเชื่อถือของเครื่องจักรแหวน)ช่วยเพิ่มความยืดหยุ่น และช่วยเพิ่มประสิทธิภาพของการมีส่วนร่วม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผ่านการใช้ proxscal วงรี และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานการวิจัยแสดงให้เห็นว่ามีวิธีการวิเคราะห์มากกว่าปกติที่ใช้ในงานวิจัยอื่น ๆสามารถเป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพให้เห็นภาพในรูปแบบการสัมภาษณ์ และในกรณีนี้ แสดงให้เห็นว่าชุดต่างๆของอาจารย์ที่ปรึกษาตอบสนองที่แตกต่างกันหรือบทบาทที่คล้ายคลึงกันในแง่ของการแนะนำการผ่อนคลายมาตรการ dwpa .จากผลการสัมภาษณ์ปรากฏว่าแนะนําส่งโดยที่ปรึกษาต่าง ๆไม่ใช่เฉพาะและเป็นเนื้อเดียวกันniches อยู่ภายในฟาร์มแนะนำภาค อย่างไรก็ตาม ช่องว่างคือการค้นพบและความกังวลถูกยกโดยมีอาจารย์ที่ปรึกษาเกี่ยวกับการขาดความรู้เกี่ยวกับกิจกรรมต่างๆ โดยตัวแทนจากองค์กรอื่น ๆ ผลลัพธ์เหล่านี้มีหลักฐานที่สนับสนุนตัวแทน et al . ( 2011 ) อ้างว่า อาจารย์ที่ปรึกษาต้องดีกว่าแจ้งของเครือข่ายท้องถิ่นและบริบทที่พวกเขาจะปฏิบัติการและบทบาทของพวกเขาในพวกเขา เพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าว สองคีย์แนะนำไว้ด้านล่างความหลากหลายเน้นในการศึกษานี้แสดงว่ามีจะได้รับการประเมินต่อไปของที่ปรึกษาในการในภูมิภาคอื่น ๆ นี้จะช่วยให้ผู้วางนโยบาย อาจารย์ที่ปรึกษา และเกษตรกรดีนำทางที่มีอยู่ภูมิประเทศและที่ปรึกษาระบุแหล่งที่อาจเกิดขึ้นและทางเดินสำหรับการเผยแพร่ข้อมูลในประเด็นที่เฉพาะเจาะจง แผนการจัดการลุ่มน้ำ ( CMPS )ต้องโดย WFD จะเป็นประโยชน์ต่อจากงานและองค์กรที่เกี่ยวข้องในการสร้างของ CMPS ควรพิจารณาดำเนินการการประเมินระบบที่ปรึกษาที่คล้ายกันสำหรับการเก็บกักน้ำของพวกเขาในประเทศอังกฤษ หลายล้มเหลวในการพิจารณาความสำคัญของ CMPS ในปัจจุบันแนะนำให้กับเกษตรกร เช่น นอร์ฟอล์ค แม่น้ำไว้ใจ 2014 )และมีเพียงไม่กี่สรุปแนวที่ปรึกษาในปัจจุบัน ( เช่นbroadland . ห้างหุ้นส่วน รวมถึงการให้คำแนะนำ 2014 ) หรือในการกำหนดกลยุทธ์ ( แผนพื้นที่รับน้ำ เช่น ทามาร์ 2012 ) สวนอีเดนแม่น้ำไว้ใจ CMP ( 2014:12 ) รับทราบความต้องการการพัฒนาเป็นเข้าร่วมโครงการแนะนำและประสานงานของที่มีอยู่ดีกว่าโครงการจึงสนับสนุนแนวทางเพิ่มเติมการประเมินนอกจากนี้ยังมีขอบเขต สำหรับนโยบายของรัฐบาลการทำให้การใช้งานที่ดีขึ้นของภาคเอกชนที่ปรึกษา . แม้ว่าภูมิภาคสรุปการประชุมและฝึกอบรมให้ เช่น ที่ปรึกษานี้ไม่ได้มักจะหลีกเลี่ยงความขัดแย้งหรือความสับสนเกี่ยวกับอะไรคำแนะนำที่เผยแพร่ . ผ่านความร่วมมือมากขึ้นและการสื่อสารที่ดี แนะนำรูปแบบการเผยแพร่สามารถให้การใช้งานที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นของนโยบายเกษตรสิ่งแวดล้อมเพื่อสนับสนุนการบริหารจัดการลุ่มน้ำ ( หลักฐานอยู่มากมายจากกรณีศึกษา อภิปรายโดย Smith et al . , 2015 ) ขอแนะนำกองทุนมีเป้าหมายไปยังองค์กรการให้คําแนะนําที่ดีขึ้น ซึ่งมีความสัมพันธ์กับเกษตรกร ทำหน้าที่เป็นตัวกลางให้กับรัฐบาล ความสามารถให้คำแนะนำที่เชื่อถือได้ โดยลดปัจจัยการรับรู้ของความเสี่ยงและการใช้กลไกเช่นแรงจูงใจให้หรือวิธีการนวัตกรรมอื่น ๆ ( เช่น เครื่องจักรแหวนสัตว์ป่า )ช่วยให้ความยืดหยุ่นและช่วยเพิ่มประสิทธิผลของงานหมั้น