Inland capture fisheries are import

Inland capture fisheries are important sector for many local economies in Thailand for sustaining the livelihoods of many rural communities and usually operate in major rivers and their floodplains, canals, swamps, wetlands, paddy fields, lakes and reservoirs. The Department of Fisheries (DOF) is responsible for developing fisheries and aquaculture statistical collection system as well as implementing fishery statistical surveys, and compilation of the fishery statistical yearbook. In general, the DOF collects fishery data through routine sampling surveys. There are two major categories of inland fisheries statistics, including capture fisheries and aquaculture productions. The most recent national census in the agricultural sector throughout the country (2013) showed that there were only 962,404 labor households that mainly earned their living in inland fisheries activities.
The total inland capture fisheries production has increased from 1989 to reach more than 200,000 Mt in 1994 to the present. Inland fisheries productions from various habitats in Thailand are from swamps/ floodplain (38.8%), rivers and canals (28.9%), reservoirs (29.9 %), irrigation canals (1.4%), and trap ponds (0.9%). Freshwater fishes are extremely diverse with 573 indigenous and 16 introduced species. The fish landings of over 80% of the total production are mainly indigenous species. Over 150 fish species have been recorded in inland catches, but only about 20 species out of these are economically important. Catch composition varies by areas but the dominant species include silver barb, tilapia, striped snake-head fish, mud carp, and walking catfish. Regarding inland fish stock enhancement program in 2015, DOF released 1,200 million fingerlings of over 45 fish species, amphibian and crustaceans.
The majority of fishers are subsistence fishers, fishery activities are adapted in according to the financial situation of the fishers, fishing season, and fishing areas. The fishing gears are having various sizes and shapes. In general, the common inland fishing gears include gillnet, longline, cast net, scoop net, trap and big lift-net etc. The DOF Conservation Unit, of each reservoir is the authorized agency to implement the fisheries regulations including patrolling and control the fisheries. Many fishery regulations (e.g. closed season, closed area, size limitation, effort limitation and catch quota) have been applied globally. In the inland fisheries, the closed season enforced by DOF is the major management measure. Its duration is from 16 May to 15 September coinciding with the rainy season. Maintaining fish production for steadily increasing demand is a big challenge to competent authority like the DOF, Fisheries Law together with the approach of monitoring, control and surveillance (MCS) and many conservation measure and management are important tool that DOF uses to manage to sustain fisheries resources. DOF is aware that participation of the community in fisheries resources management is an important approach. Enhancing role of community in fisheries management is crucial in resolving the constraint of insufficient budget while effective fisheries resources management is promising. At the present the Royal Ordinance on Fisheries B.E. 2558 (2015) came into force since 15 November 2015. The highlights of Thailand’s new fisheries law include: key principles and objectives to establish good governance in the management of the fisheries sector and the conservation of aquatic resources, to combat IUU fishing, to ensure effective MCS, to bolster the traceability system of fisheries products, to eliminate all forms of forced labor and improve welfare and working conditions and to introduce proportional and deterrent administrative and criminal sanctions; more effective fisheries management and stakeholders’ involvement by Provincial Fisheries Committee, is established in each designated province to resolution of fisheries problems in the province.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประมงน้ำจืดจับเป็นภาคสำคัญสำหรับเศรษฐกิจในท้องถิ่นจำนวนมากในประเทศไทยดำรงวิถีชีวิตของชุมชนชนบทหลายแห่ง และมักจะใช้งานในแม่น้ำสายหลัก และต้น ลำคลอง หนอง พื้นที่ชุ่มน้ำ ทุ่งนา ทะเลสาบ และอ่างเก็บน้ำ กรมประมง (DOF) รับผิดชอบการพัฒนาระบบเก็บสถิติของสัตว์น้ำและประมง รวมทั้งการใช้แบบสำรวจสถิติประมง และรวบรวมรายงานประจำปีสถิติประมง ทั่วไป DOF เก็บรวบรวมข้อมูลประมงผ่านการสำรวจสุ่มตัวอย่างเป็นประจำ มีสองประเภทหลักของสถิติประมงน้ำจืด จับประมงและการผลิตสัตว์น้ำ สำรวจสำมะโนประชากรแห่งชาติล่าสุดในภาคการเกษตรทั่วประเทศ (2013) แสดงให้เห็นว่า มีเพียง 962,404 ครัวเรือนแรงงานได้รับส่วนใหญ่ของพวกเขาอาศัยอยู่ในกิจกรรมประมงน้ำจืดการผลิตประมงจับรวมภายในประเทศเพิ่มขึ้นจากปี 1989 ถึงกว่า 200,000 ตันในปี 2537 ถึงปัจจุบัน การผลิตประมงน้ำจืดจากแหล่งที่อยู่อาศัยต่าง ๆ ในประเทศไทยได้จากหนองน้ำ / floodplain ( 38.8%), แม่น้ำ และลำคลอง (28.9%), (29.9%) อ่างเก็บน้ำ ชลประทาน คลอง (1.4%), และดักบ่อ (0.9%) ปลาน้ำจืดมีมากหลากหลายกับ 573 16 และชนนำสายพันธุ์ Landings ปลามากกว่า 80% ของการผลิตทั้งหมดเป็นพันธุ์พื้นเมืองส่วนใหญ่ มีการบันทึกปลากว่า 150 สายพันธุ์น้ำจืดจับ แต่ประมาณ 20 สายพันธุ์เหล่านี้มีความสำคัญทางเศรษฐกิจ จับองค์ประกอบแตกต่างกันตามพื้นที่ แต่สายพันธุ์ที่โดดเด่นได้แก่ปลาเงิน ปลานิล ลายงูหัวปลา แกง และปลาดุก เกี่ยวกับปลาน้ำจืดโปรแกรมเพิ่มหุ้นใน 2015, DOF ออก 1,200 ล้านชนิดพันธุ์ปลากว่า 45 สะเทิน และกุ้งThe majority of fishers are subsistence fishers, fishery activities are adapted in according to the financial situation of the fishers, fishing season, and fishing areas. The fishing gears are having various sizes and shapes. In general, the common inland fishing gears include gillnet, longline, cast net, scoop net, trap and big lift-net etc. The DOF Conservation Unit, of each reservoir is the authorized agency to implement the fisheries regulations including patrolling and control the fisheries. Many fishery regulations (e.g. closed season, closed area, size limitation, effort limitation and catch quota) have been applied globally. In the inland fisheries, the closed season enforced by DOF is the major management measure. Its duration is from 16 May to 15 September coinciding with the rainy season. Maintaining fish production for steadily increasing demand is a big challenge to competent authority like the DOF, Fisheries Law together with the approach of monitoring, control and surveillance (MCS) and many conservation measure and management are important tool that DOF uses to manage to sustain fisheries resources. DOF is aware that participation of the community in fisheries resources management is an important approach. Enhancing role of community in fisheries management is crucial in resolving the constraint of insufficient budget while effective fisheries resources management is promising. At the present the Royal Ordinance on Fisheries B.E. 2558 (2015) came into force since 15 November 2015. The highlights of Thailand’s new fisheries law include: key principles and objectives to establish good governance in the management of the fisheries sector and the conservation of aquatic resources, to combat IUU fishing, to ensure effective MCS, to bolster the traceability system of fisheries products, to eliminate all forms of forced labor and improve welfare and working conditions and to introduce proportional and deterrent administrative and criminal sanctions; more effective fisheries management and stakeholders’ involvement by Provincial Fisheries Committee, is established in each designated province to resolution of fisheries problems in the province.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำจืดจับประมงเป็นภาคที่สำคัญสำหรับเศรษฐกิจในท้องถิ่นจำนวนมากในประเทศไทยอย่างยั่งยืนวิถีชีวิตของชุมชนในชนบทจำนวนมากและมักจะดำเนินการในแม่น้ำสายหลักของพวกเขาและที่ราบน้ำท่วมถึงคลองหนองน้ำพื้นที่ชุ่มน้ำทุ่งนาทะเลสาบและอ่างเก็บน้ำ กรมประมง (DOF) เป็นผู้รับผิดชอบในการพัฒนาการประมงและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำระบบการจัดเก็บสถิติเช่นเดียวกับการดำเนินการประมงการสำรวจสถิติและการสะสมของการประมงสมุดสถิติรายปี โดยทั่วไปอานนท์เก็บรวบรวมข้อมูลการประมงผ่านการสำรวจประจำการสุ่มตัวอย่าง มีสองประเภทหลักของสถิติการประมงน้ำจืดรวมทั้งการประมงและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำที่มีโปรดักชั่น การสำรวจสำมะโนประชากรแห่งชาติล่าสุดในภาคการเกษตรทั่วประเทศ (2013) แสดงให้เห็นว่ามีเพียง 962,404 ครัวเรือนแรงงานที่ส่วนใหญ่ได้รับการใช้ชีวิตของพวกเขาในกิจกรรมการประมงน้ำจืด.
รวมภายในประเทศการผลิตการจับภาพการประมงได้เพิ่มขึ้นจากปี 1989 ถึงกว่า 200,000 Mt ใน ปี 1994 ถึงปัจจุบัน ประมงน้ำจืดโปรดักชั่นจากแหล่งที่อยู่อาศัยในประเทศไทยมาจากหนองน้ำ / ควิ (38.8%), แม่น้ำและคลอง (28.9%) อ่างเก็บน้ำ (29.9%) คลองชลประทาน (1.4%) และบ่อดัก (0.9%) ปลาน้ำจืดที่มีความหลากหลายอย่างมากกับ 573 พื้นเมืองและ 16 ชนิดแนะนำ เพลย์ปลากว่า 80% ของการผลิตรวมส่วนใหญ่เป็นสายพันธุ์พื้นเมือง กว่า 150 สายพันธุ์ปลาที่ได้รับการบันทึกไว้ในจับภายในประเทศ แต่เพียงประมาณ 20 ชนิดจากเหล่านี้มีความสำคัญทางเศรษฐกิจ องค์ประกอบจับแตกต่างกันตามพื้นที่ แต่สายพันธุ์ที่โดดเด่นรวมถึงเข็มเงิน, ปลานิล, ลายปลาช่อนโคลนปลาคาร์พและปลาดุก เกี่ยวกับการประมงปลาโปรแกรมหุ้นเพิ่มประสิทธิภาพในปี 2015 อานนท์ปล่อยออก 1,200 ล้านลูกปลากว่า 45 สายพันธุ์ปลาครึ่งบกครึ่งน้ำและกุ้ง.
ส่วนใหญ่ของชาวประมงจะมีชาวประมงยังชีพกิจกรรมประมงจะสามารถปรับตัวในตามสถานการณ์ทางการเงินของชาวประมงที่ฤดูการประมงและ พื้นที่ประมง เกียร์ประมงที่มีขนาดและรูปทรงต่างๆ โดยทั่วไปที่พบเกียร์ประมงน้ำจืด ได้แก่ gillnet, longline, เหวี่ยงแหตักสุทธิกับดักและยกสุทธิใหญ่ ฯลฯ อนุรักษ์หน่วยอานนท์ของแต่ละอ่างเก็บน้ำเป็นหน่วยงานที่ได้รับอนุญาตให้ดำเนินการตามกฎระเบียบของการประมงรวมทั้งการตรวจตราและควบคุมการประมง . กฎระเบียบประมงหลายคน (เช่นปิดฤดูกาลพื้นที่ปิด จำกัด ขนาดข้อ จำกัด และความพยายามจับโควต้า) ได้ถูกนำไปใช้ทั่วโลก ในการประมงน้ำจืด, ปิดฤดูกาลบังคับใช้โดยอานนท์เป็นตัวชี้วัดการจัดการที่สำคัญ ระยะเวลาของมันคือตั้งแต่วันที่ 16 พฤษภาคมถึง 15 กันยายนประจวบกับช่วงฤดูฝน การดูแลรักษาการผลิตปลาสำหรับความต้องการที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เป็นความท้าทายใหญ่ที่จะมีอำนาจเช่นอานนท์กฎหมายประมงร่วมกับวิธีการของการตรวจสอบควบคุมและเฝ้าระวัง (MCS) และมาตรการอนุรักษ์จำนวนมากและการจัดการที่มีเครื่องมือที่สำคัญที่อานนท์ใช้ในการจัดการเพื่อรักษาประมง ทรัพยากร. อานนท์จะทราบว่ามีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการทรัพยากรประมงเป็นวิธีการที่สำคัญ การเสริมสร้างบทบาทของชุมชนในการจัดการประมงเป็นสิ่งสำคัญในการแก้ปัญหาข้อ จำกัด ของงบประมาณไม่เพียงพอในขณะที่การบริหารจัดการทรัพยากรประมงที่มีประสิทธิภาพมีแนวโน้ม ที่ปัจจุบันพระราชกำหนดประมง พ.ศ. 2558 (2015) มีผลบังคับใช้ตั้งแต่ 15 พฤศจิกายน 2015 ไฮไลท์ของกฎหมายประมงใหม่ของไทยรวมถึง: หลักการสำคัญและวัตถุประสงค์ที่จะสร้างการกำกับดูแลที่ดีในการจัดการของภาคการประมงและการอนุรักษ์สัตว์น้ำที่ ทรัพยากรในการต่อสู้กับการประมง IUU เพื่อให้มั่นใจว่า MCS มีประสิทธิภาพเพื่อหนุนระบบตรวจสอบย้อนกลับของผลิตภัณฑ์ประมงเพื่อขจัดทุกรูปแบบของการบังคับใช้แรงงานและปรับปรุงสวัสดิการและสภาพการทำงานและจะแนะนำโทษทางปกครองและทางอาญาสัดส่วนและยับยั้ง; การจัดการประมงที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้เสียตามที่คณะกรรมการประมงจังหวัดจะจัดตั้งขึ้นในแต่ละจังหวัดกำหนดให้แก้ไขปัญหาการประมงในจังหวัด