- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Chapter 8: The Best Reward「Kazura-s
Chapter 8: The Best Reward
「Kazura-sama, is this board's thickness okay?」
「Let’s me see, I think it is all right. Also, why do you call me with ‘-sama’?」
One day after ordering the watermill .
Amidst the sound of saw cutting down the tree and the villager's chatters, Kazura directs the villager into building a aqueduct from wooden boards. It will channel the water from the waterwheel-powered water pump.
Near the forest entrance in the outskirt of the village, Kazura and the villagers work with the trees that they had felled.
「I understand. Then, the next 60 board will have the same thickness as this one.」
The young men of the village are confirming the board thickness with Kazura, and then start to be immersed in their work with serious expression.
Even if Kazura complain 「Will the next one will be perfect?」, he still gives direction to villagers who inquire him.
「Kazura-sama, is this support pillar's thickness and length fine?」
「Hmm, the thickness is fine but the length is a bit too long, please make it about this long. And also please stop adding ‘–sama’.」
「I understand, so it is about this long. I will tell the others.」
The villager drags away the support pillar which had been measured with a meter and marked with permanent marker. Then that same villager comes back once again while dragging the support behind him.
「Eh? What is this? Bullying? This is bullying right?」
「Kazura-san, I want to tell you that a lunch had been prepared... Is something wrong?」
Kazura was cursing while reviewing the waterwheel blueprint he drew in A4-sized notebook. Valetta and several village girls then arrived and brought the newly cooked porridge in several pots using the pullcart.
「Everyone in the village address me with –sama honorofics. Please do something about it.」
「Aa...... Everybody wants to say their gratitude to Kazura-san which they hold in high esteem. Please humbly receive it.」
「Eeh....」
Not accustomed being addressed with honorifics, Kazura frankly show his displeased expression.
So, Valetta said,
「Well, isn’t it fine? Leaving that aside, it’s time to eat so can you take a break from your work?」
Well, being addressed with honorifics is not something bad, so about being addressed with –sama honorifics, he decides to not let it bother him.
「I see, It’s the time right? I understand, let’s take a break ...... Everyone, the food has arrived so please gather to eat your share! We will continue after we finish the meal.」
Kazura called the villagers, from here and there they reply with acknowledgement.
This is a good time to stop, also several villagers is watching the work place, so there might not be any problems.
「Please wash your hand using this. I will bring the porridge now.」
Valetta put a bucket in front of Kazura, from the pot in Pullcart the porridge is scooped into a bowl.
The other girls are also carrying buckets around and distributing bowl of porridge and the cup fwater from the wooden tray to the gathered villager.
「Yes, sorry for the wait. Now then, please distribute it to the others.」
「A, Valetta! Leave this place to us. You just go and eat together with Kazura-sama!」
While distributing food to the queuing villagers, a girl said so to the Valetta who was standing behind the pullcart.
「E, but....」
Valetta steal glance to Kazura’s direction and become perplexed.
The food for Kazura had been placed in a different tray, ready to be delivered.
「It’s okay, it’s okay, Leave it to me.」
While saying that, the girl hand over tray with the food to Valetta, before going back to her work.
「Errr... May I sit beside you?」
With a small smile, Valetta asks while putting down the tray she carried.
「Sure, be my guest.」
So she sits beside Kazura.
For Kazura, except for Valetta and the village chief, he seldom engages in conversation with the villagers. So when Valetta come his mind felt more at ease.
Kazura isn’t shy or afraid of strangers, however because the villagers always show respect to Kazura, he somehow becomes reserved about it.
Now that they are building the aqueduct together, Kazura can actively give instructions and participates in conversations. Thanks to all of this, his mental condition somewhat improved.
「What about the people who work in the fields? Are the tools I gave useful?」
「Yes, it's easy to use and very popular. I am also a little surprised when I used it, I never imagined that I will be able to dig up the earth that easily.」
A large amount of farming tools had been bought at the home-center and this morning it had been delivered to Valetta house using the pullcart. Because Kazura is busy with manufacturing parts of the aqueducts, the distribution of farming tools is left to village chief discretion.
By the way, because the village chief said that he will distribute it as immediately, the villager had used the new farming tools in working the fields.
As a side note, as he was very tired last night, after he ate his dinner at a restaurant, he stayed at a business hotel and slept deeply.
「Uh-huh... I glad that it’s useful.」
While saying this, Kazura ceremoniously pulled off the lid of a can that had 「Broiled Mackerel」 written on the side. A pleasant appetite stimulating scent is emanating from the inside of the can.
Canned food is a food that is universally accepted by people, but the reason Kazura pick canned food is that it's his favorite dish.
The content can be heated with hot water, if it was perfectly performed, the can could be heated properly.
「Wow... What a nice scent. It looks delicious.」
Valetta also opens a can. She is smiling broadly because of the scent.
「Its scent is nice」 or 「This is delicious!」, these words can be heard from their surroundings.
「This is a kind of fish that is called Mackerel (Pacific Saury) that was cooked by broiling it in sauce. It’s quite tasty, you know.」
「This is fish? Although sometime we eat fish that we catch from the river, we never cook it like this.」
The river where they caught the fishes, is it the same river that they went to yesterday?
Even if this is a different world, did they also fishing with fishhook, net, and the likes? He become a little curious and decide to hear about it.
「Ano, when you go fishing at the river, do you use fishing rod?」
「Though it also can be used for fishing, it is time consuming. So, when the river had stopped flooding, it will leave puddle of water inland. The fishes that was trapped in the leftover puddles will be caught and cooked by roasting it in fire.」
「Aa... I see. That way is more efficient」
While the two is peacefully eating while conversing with each other, every villager comes to the pullcart to ask for seconds of porridge. While they do that they always send their gratitude to Kazura that sits beside the pullcart.
「Now, shall we call an end for today? Let’s continue tomorrow.」
The sun in the sky is already descending behind the faraway mountain peaks. The sky is dyed with sunset's color.
The daytime will be over in about 2 hours, so today share of work is done.
Listening to Kazura call to end the work, the villagers acknowledged it one by one.
The tools that the villagers used to work are saw, bronze cutter and wooden hammer, that belongs to the village, so it will be collected by Kazura and Valetta to be stored.
「Leave the collecting and storing the tools to us? Kazura-sama and Valetta-san should be the ones who go home first.」
So the villagers said.
Although they were a bit reluctant, the pair of Kazura and Valetta had been work without rest, so they ask them to return early as a sign of gratitude.
「Let's accept their humble request.」
「Ah, yes. Then shall we return?」
Kazura and Valetta give their thanks to the villagers who decide to tidy up the tools, before walking to Valetta’s home.
When they start walking, Kazura glimpses a scene of villagers clasping their hand as if praying to him. He decides that it is just his imagination.
On the way back, Kazura hear Valetta’s story about fish dishes in the village and the crops that the village produced until now.
Kazura sees Valetta’s profile who happily talks about the village. Her previously skin and bones body had become fleshier. Her nutrition condition had greatly improved in the last 4 days.
Maybe, the effect of being released from her previous depressed mental condition is large.
「(However, is it normal in here for someone to recover quickly like this?)」
He doesn’t really know in detail about how fast people recover in a state of starvation. Maybe because they are in a state of starvation for a long time, the cells in the body completely absorb the entire nutrient that it receives.
Though he really don’t understand how dozens of half-dead people can be restored by Lipo-D. He doesn’t possibly know, so he just let it slide.
He ponders about these things while looking at Valetta face.
「A, Ano Kazura-san, is something wrong?」
Valetta halts her steps. With a blush appearing on her cheek, she looks at Kazura with upturned eyes.
(TL: Just imagine “kininarimasu”-scene from Hyouka...)
It seems that he looked at Valetta for too long.
「N, No...... I just think that lately Valetta-san become more healthy.」
Valetta had a puzzled look for a moment after hearing Kazura words.
Then she replied,
「Yes. It’s all thanks to Kazura-san.」
The blushing girl in front of him is showing him her smile that comes from happiness in her heart.
To that beautiful smile, this time it‘s the turn for Kazura to blush. To be able to see her smile like this, somehow a sense of happiness is spreading in his heart.
「Kazura-sama, is this board's thickness okay?」
「Let’s me see, I think it is all right. Also, why do you call me with ‘-sama’?」
One day after ordering the watermill .
Amidst the sound of saw cutting down the tree and the villager's chatters, Kazura directs the villager into building a aqueduct from wooden boards. It will channel the water from the waterwheel-powered water pump.
Near the forest entrance in the outskirt of the village, Kazura and the villagers work with the trees that they had felled.
「I understand. Then, the next 60 board will have the same thickness as this one.」
The young men of the village are confirming the board thickness with Kazura, and then start to be immersed in their work with serious expression.
Even if Kazura complain 「Will the next one will be perfect?」, he still gives direction to villagers who inquire him.
「Kazura-sama, is this support pillar's thickness and length fine?」
「Hmm, the thickness is fine but the length is a bit too long, please make it about this long. And also please stop adding ‘–sama’.」
「I understand, so it is about this long. I will tell the others.」
The villager drags away the support pillar which had been measured with a meter and marked with permanent marker. Then that same villager comes back once again while dragging the support behind him.
「Eh? What is this? Bullying? This is bullying right?」
「Kazura-san, I want to tell you that a lunch had been prepared... Is something wrong?」
Kazura was cursing while reviewing the waterwheel blueprint he drew in A4-sized notebook. Valetta and several village girls then arrived and brought the newly cooked porridge in several pots using the pullcart.
「Everyone in the village address me with –sama honorofics. Please do something about it.」
「Aa...... Everybody wants to say their gratitude to Kazura-san which they hold in high esteem. Please humbly receive it.」
「Eeh....」
Not accustomed being addressed with honorifics, Kazura frankly show his displeased expression.
So, Valetta said,
「Well, isn’t it fine? Leaving that aside, it’s time to eat so can you take a break from your work?」
Well, being addressed with honorifics is not something bad, so about being addressed with –sama honorifics, he decides to not let it bother him.
「I see, It’s the time right? I understand, let’s take a break ...... Everyone, the food has arrived so please gather to eat your share! We will continue after we finish the meal.」
Kazura called the villagers, from here and there they reply with acknowledgement.
This is a good time to stop, also several villagers is watching the work place, so there might not be any problems.
「Please wash your hand using this. I will bring the porridge now.」
Valetta put a bucket in front of Kazura, from the pot in Pullcart the porridge is scooped into a bowl.
The other girls are also carrying buckets around and distributing bowl of porridge and the cup fwater from the wooden tray to the gathered villager.
「Yes, sorry for the wait. Now then, please distribute it to the others.」
「A, Valetta! Leave this place to us. You just go and eat together with Kazura-sama!」
While distributing food to the queuing villagers, a girl said so to the Valetta who was standing behind the pullcart.
「E, but....」
Valetta steal glance to Kazura’s direction and become perplexed.
The food for Kazura had been placed in a different tray, ready to be delivered.
「It’s okay, it’s okay, Leave it to me.」
While saying that, the girl hand over tray with the food to Valetta, before going back to her work.
「Errr... May I sit beside you?」
With a small smile, Valetta asks while putting down the tray she carried.
「Sure, be my guest.」
So she sits beside Kazura.
For Kazura, except for Valetta and the village chief, he seldom engages in conversation with the villagers. So when Valetta come his mind felt more at ease.
Kazura isn’t shy or afraid of strangers, however because the villagers always show respect to Kazura, he somehow becomes reserved about it.
Now that they are building the aqueduct together, Kazura can actively give instructions and participates in conversations. Thanks to all of this, his mental condition somewhat improved.
「What about the people who work in the fields? Are the tools I gave useful?」
「Yes, it's easy to use and very popular. I am also a little surprised when I used it, I never imagined that I will be able to dig up the earth that easily.」
A large amount of farming tools had been bought at the home-center and this morning it had been delivered to Valetta house using the pullcart. Because Kazura is busy with manufacturing parts of the aqueducts, the distribution of farming tools is left to village chief discretion.
By the way, because the village chief said that he will distribute it as immediately, the villager had used the new farming tools in working the fields.
As a side note, as he was very tired last night, after he ate his dinner at a restaurant, he stayed at a business hotel and slept deeply.
「Uh-huh... I glad that it’s useful.」
While saying this, Kazura ceremoniously pulled off the lid of a can that had 「Broiled Mackerel」 written on the side. A pleasant appetite stimulating scent is emanating from the inside of the can.
Canned food is a food that is universally accepted by people, but the reason Kazura pick canned food is that it's his favorite dish.
The content can be heated with hot water, if it was perfectly performed, the can could be heated properly.
「Wow... What a nice scent. It looks delicious.」
Valetta also opens a can. She is smiling broadly because of the scent.
「Its scent is nice」 or 「This is delicious!」, these words can be heard from their surroundings.
「This is a kind of fish that is called Mackerel (Pacific Saury) that was cooked by broiling it in sauce. It’s quite tasty, you know.」
「This is fish? Although sometime we eat fish that we catch from the river, we never cook it like this.」
The river where they caught the fishes, is it the same river that they went to yesterday?
Even if this is a different world, did they also fishing with fishhook, net, and the likes? He become a little curious and decide to hear about it.
「Ano, when you go fishing at the river, do you use fishing rod?」
「Though it also can be used for fishing, it is time consuming. So, when the river had stopped flooding, it will leave puddle of water inland. The fishes that was trapped in the leftover puddles will be caught and cooked by roasting it in fire.」
「Aa... I see. That way is more efficient」
While the two is peacefully eating while conversing with each other, every villager comes to the pullcart to ask for seconds of porridge. While they do that they always send their gratitude to Kazura that sits beside the pullcart.
「Now, shall we call an end for today? Let’s continue tomorrow.」
The sun in the sky is already descending behind the faraway mountain peaks. The sky is dyed with sunset's color.
The daytime will be over in about 2 hours, so today share of work is done.
Listening to Kazura call to end the work, the villagers acknowledged it one by one.
The tools that the villagers used to work are saw, bronze cutter and wooden hammer, that belongs to the village, so it will be collected by Kazura and Valetta to be stored.
「Leave the collecting and storing the tools to us? Kazura-sama and Valetta-san should be the ones who go home first.」
So the villagers said.
Although they were a bit reluctant, the pair of Kazura and Valetta had been work without rest, so they ask them to return early as a sign of gratitude.
「Let's accept their humble request.」
「Ah, yes. Then shall we return?」
Kazura and Valetta give their thanks to the villagers who decide to tidy up the tools, before walking to Valetta’s home.
When they start walking, Kazura glimpses a scene of villagers clasping their hand as if praying to him. He decides that it is just his imagination.
On the way back, Kazura hear Valetta’s story about fish dishes in the village and the crops that the village produced until now.
Kazura sees Valetta’s profile who happily talks about the village. Her previously skin and bones body had become fleshier. Her nutrition condition had greatly improved in the last 4 days.
Maybe, the effect of being released from her previous depressed mental condition is large.
「(However, is it normal in here for someone to recover quickly like this?)」
He doesn’t really know in detail about how fast people recover in a state of starvation. Maybe because they are in a state of starvation for a long time, the cells in the body completely absorb the entire nutrient that it receives.
Though he really don’t understand how dozens of half-dead people can be restored by Lipo-D. He doesn’t possibly know, so he just let it slide.
He ponders about these things while looking at Valetta face.
「A, Ano Kazura-san, is something wrong?」
Valetta halts her steps. With a blush appearing on her cheek, she looks at Kazura with upturned eyes.
(TL: Just imagine “kininarimasu”-scene from Hyouka...)
It seems that he looked at Valetta for too long.
「N, No...... I just think that lately Valetta-san become more healthy.」
Valetta had a puzzled look for a moment after hearing Kazura words.
Then she replied,
「Yes. It’s all thanks to Kazura-san.」
The blushing girl in front of him is showing him her smile that comes from happiness in her heart.
To that beautiful smile, this time it‘s the turn for Kazura to blush. To be able to see her smile like this, somehow a sense of happiness is spreading in his heart.
0/5000
บทที่ 8: สุดรางวัล「Kazura-sama เป็นความหนาของกระดานนี้ไร? 」「Let ของผมดู ฉันคิดว่า มันถูก ยัง ทำไมเรียกฉันด้วย ' -sama'? 」หนึ่งวันหลังจากสั่งซื้อวอเตอร์มิลล์ท่ามกลางเสียงของเลื่อยตัดต้นไม้และของชาวบ้าน chatters, Kazura นำชาวบ้านที่เป็นอาคารสะพานส่งน้ำจากไม้กระดาน มันจะช่องน้ำจากปั๊มน้ำขับเคลื่อน waterwheelใกล้ทางเข้าป่าในไม่หมู่บ้าน Kazura และชาวบ้านได้ มีต้นไม้ที่มีการคลิก「I เข้าใจ จากนั้น คณะ 60 ถัดไปจะมีความหนาเดียวกันนี้」ชายหนุ่มของหมู่บ้านจะยืนยันความหนาของบอร์ดกับ Kazura และเริ่มก้มหน้าก้มตาทำงานกับนิพจน์ที่ร้ายแรงแม้ Kazura บ่น 「Will ถัดไปจะเหมาะสม? 」, ยังให้ทิศทางกับชาวบ้านที่สอบเขา「Kazura-sama มีความหนาและความยาวที่ดีนี้สนับสนุนหลัก? 」「Hmm ความหนากำลังดี แต่ความยาวยาวมากเกินไป โปรดเกี่ยวกับยาวนี้ และยัง โปรดหยุดเพิ่ม ' -sama' 」「I เข้าใจ จึงเกี่ยวกับลองนี้ จะบอกคนอื่น ๆ 」ชาวบ้านที่ไปลากเสาสนับสนุนซึ่งมีวัด ด้วยเครื่องวัด และทำเครื่องหมาย ด้วยเครื่องหมายถาวร แล้ว ชาวบ้านที่เดียวกลับมาอีกครั้งขณะที่ลากสนับสนุนอยู่เบื้องหลังเขา「Eh นี้คืออะไร Bullying นี้เป็น bullying ขวา? 」「Kazura ซัง อยากจะบอกคุณว่า มีการเตรียมอาหารกลางวัน... เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องหรือไม่? 」Kazura เป็น cursing ขณะที่ทบทวนพิมพ์เขียว waterwheel ที่เขาวาดในสมุดบันทึกขนาด A4 Valetta และหลายหมู่บ้านหญิงมาถึง แล้วนำข้าวต้มสุกใหม่ในหม้อหลาย pullcart ใช้「Everyone ในหมู่บ้านฉัน มี-sama honorofics กรุณาทำอะไรเกี่ยวกับมัน」「Aa ... ทุกคนอยากบอกว่า ความกตัญญูของพวกเขา Kazura ซานซึ่งพวกเขาถือต้นทุนสูง กรุณาถ่อมใจรับการ」「Eeh...」ไม่คุ้นเคยถูกระบุ ด้วย honorifics, Kazura ตรงไปตรงมาแสดงนิพจน์ของเขาเห็นดังนั้น Valetta กล่าว「Well ไม่ดี ออกจากกันนั้น เวลากินดังนั้น คุณสามารถที่จะหยุดพักจากการทำงานของคุณ? 」ดี ถูกระบุ ด้วย honorifics ไม่ได้บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ดี ดังนั้นเกี่ยวกับถูกระบุด้วย-sama honorifics เขาตัดสินใจที่จะไม่ให้มันรำคาญเขาดู 「I มันถูกเวลาหรือไม่ ฉันเข้าใจ ลองหยุด... ทุกคน อาหารมาถึงดังนั้น กรุณารวบรวมกินใช้ร่วมกันของคุณ เราจะดำเนินต่อหลังจากเราเสร็จสิ้นอาหาร. 」ชาวบ้านเรียกว่า Kazura จากที่นี่และมีพวกเขาตอบกลับ ด้วยยอมรับนี่คือเวลาหยุด นอกจากนี้ ชาวบ้านหลายดูสถานทำงาน ดังนั้นอาจไม่มีปัญหาใด ๆ「Please ล้างมือของคุณใช้ ฉันจะนำข้าวต้มขณะนี้」Valetta ใส่ถังหน้า Kazura จากหม้อใน Pullcart ข้าวต้มเป็น scooped ลงในชามหญิงอื่นจะยังแบกถังรอบ ๆ และกระจายชามข้าวต้มและ fwater ถ้วยจากถาดไม้ให้ชาวบ้านรวบรวม「Yes ขอรอ ตอนนี้แล้ว กรุณากระจายให้ผู้อื่น」「A, Valetta ปล่อยให้สถานที่นี้ให้เรา คุณแค่ไป และกินร่วมกับ Kazura-sama ! 」ในขณะที่การกระจายอาหารที่ชาวบ้านจัดคิว สาวกล่าวนั้นกับ Valetta ที่ยืนอยู่เบื้องหลัง pullcart「E แต่...」Valetta ขโมยของ Kazura ทิศทางที่รวดเร็ว และกลายเป็นงงอาหารสำหรับ Kazura ได้ถูกวางไว้ในถาดอื่น พร้อมส่ง「It ของไร ก็ไม่เป็นไร ปล่อยฉัน」ขณะที่ว่า ที่ สาวมอบถาดกับอาหารเพื่อ Valetta ก่อนที่จะกลับไปทำงานของเธอ「Errr ... ผมอาจนั่งข้างคุณ? 」ด้วยรอยยิ้มเล็ก ๆ Valetta ถามขณะใส่ลงถาดที่เธอทำ「Sure พิมาน」เพื่อให้ เธออยู่ข้าง Kazuraสำหรับ Kazura ยกเว้น Valetta และหัวหน้าวิลเลจ เขาค่อยเกี่ยวในการสนทนากับชาวบ้าน ดังนั้น เมื่อ Valetta มา จิตใจของเขารู้สึกอุ่นใจมากขึ้นKazura ไม่อาย หรือกลัวคนแปลกหน้า แต่เนื่องจากชาวบ้านเสมอเคารพ Kazura เขาอย่างใดจะจองเลยหลังจากที่พวกเขากำลังสร้างสะพานส่งน้ำกัน Kazura สามารถให้คำแนะนำอย่างแข็งขัน และมีส่วนร่วมในบทสนทนา ด้วยทั้งหมดนี้ สภาพจิตใจของเขาค่อนข้างดีขึ้น「What เกี่ยวกับคนที่ทำงานในฟิลด์หรือไม่ เป็นเครื่องมือฉันได้ประโยชน์? 」「Yes, it's easy to use and very popular. I am also a little surprised when I used it, I never imagined that I will be able to dig up the earth that easily.」A large amount of farming tools had been bought at the home-center and this morning it had been delivered to Valetta house using the pullcart. Because Kazura is busy with manufacturing parts of the aqueducts, the distribution of farming tools is left to village chief discretion.By the way, because the village chief said that he will distribute it as immediately, the villager had used the new farming tools in working the fields.As a side note, as he was very tired last night, after he ate his dinner at a restaurant, he stayed at a business hotel and slept deeply.「Uh-huh... I glad that it’s useful.」While saying this, Kazura ceremoniously pulled off the lid of a can that had 「Broiled Mackerel」 written on the side. A pleasant appetite stimulating scent is emanating from the inside of the can.Canned food is a food that is universally accepted by people, but the reason Kazura pick canned food is that it's his favorite dish.The content can be heated with hot water, if it was perfectly performed, the can could be heated properly.「Wow... What a nice scent. It looks delicious.」Valetta also opens a can. She is smiling broadly because of the scent.「Its scent is nice」 or 「This is delicious!」, these words can be heard from their surroundings.「This เป็นชนิดของปลาที่เรียกว่าปลา (แปซิฟิก Saury) ที่ถูกใจ โดย broiling ซอส ก็อร่อยมาก คุณทราบ」「This เป็นปลา แม้ว่าบางครั้งเรากินปลาที่เราจับจากแม่น้ำ เราไม่เคยปรุงอาหารเช่น」ที่พวกเขาจับปลา แม่น้ำเป็นแม่น้ำที่พวกเขาไปเมื่อวานนี้ถ้าเป็นโลกอื่น ไม่พวกเขายังตกปลากับ fishhook สุทธิ และชอบ เขากลายเป็นเหมือนอยากรู้อยากเห็น และตัดสินใจที่จะได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้「Ano เมื่อคุณไปตกปลาที่แม่น้ำ คุณใช้เบ็ด? 」「Though ยังสามารถใช้สำหรับการตกปลา เป็นเวลานาน ดังนั้น เมื่อน้ำหยุดน้ำท่วม จะทำให้บ่อน้ำเข้า ปลาที่ติดอยู่ในปลิงเหลือจะจับ และโดยคั่วไฟไหม้」「Aa ... เข้าใจแล้ว วิธีที่จะเพิ่มเติม efficient」ในขณะที่ทั้งสองสงบกินในขณะที่สนทนากัน ชาวบ้านทุกมา pullcart ถามวินาทีของข้าวต้ม ในขณะที่พวกเขาทำให้พวกเขาเสมอส่งความกตัญญูของพวกเขา Kazura ที่ตั้งอยู่ pullcart「Now จะเรียกยุติในวันนี้ ลองต่อพรุ่งนี้」ดวงอาทิตย์ในท้องฟ้าแล้วจากมากไปน้อยอยู่เบื้องหลังแห่งภูเขาไกล ท้องฟ้าถูกย้อม ด้วยสีของพระอาทิตย์ตกเวลากลางวันจะมีมากกว่าในประมาณ 2 ชั่วโมง ดังนั้นหุ้นวันนี้งานเสร็จฟังโทร Kazura จบงาน ชาวบ้านรับทราบว่า หนึ่งThe tools that the villagers used to work are saw, bronze cutter and wooden hammer, that belongs to the village, so it will be collected by Kazura and Valetta to be stored.「Leave the collecting and storing the tools to us? Kazura-sama and Valetta-san should be the ones who go home first.」So the villagers said.Although they were a bit reluctant, the pair of Kazura and Valetta had been work without rest, so they ask them to return early as a sign of gratitude.「Let's accept their humble request.」「Ah, yes. Then shall we return?」Kazura and Valetta give their thanks to the villagers who decide to tidy up the tools, before walking to Valetta’s home.When they start walking, Kazura glimpses a scene of villagers clasping their hand as if praying to him. He decides that it is just his imagination.On the way back, Kazura hear Valetta’s story about fish dishes in the village and the crops that the village produced until now.Kazura sees Valetta’s profile who happily talks about the village. Her previously skin and bones body had become fleshier. Her nutrition condition had greatly improved in the last 4 days.Maybe, the effect of being released from her previous depressed mental condition is large.「(However, is it normal in here for someone to recover quickly like this?)」He doesn’t really know in detail about how fast people recover in a state of starvation. Maybe because they are in a state of starvation for a long time, the cells in the body completely absorb the entire nutrient that it receives.Though he really don’t understand how dozens of half-dead people can be restored by Lipo-D. He doesn’t possibly know, so he just let it slide.He ponders about these things while looking at Valetta face.「A, Ano Kazura-san, is something wrong?」Valetta halts her steps. With a blush appearing on her cheek, she looks at Kazura with upturned eyes.(TL: Just imagine “kininarimasu”-scene from Hyouka...)It seems that he looked at Valetta for too long.「N, No...... I just think that lately Valetta-san become more healthy.」Valetta had a puzzled look for a moment after hearing Kazura words.Then she replied,「Yes. It’s all thanks to Kazura-san.」The blushing girl in front of him is showing him her smile that comes from happiness in her heart.To that beautiful smile, this time it‘s the turn for Kazura to blush. To be able to see her smile like this, somehow a sense of happiness is spreading in his heart.
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 8: รางวัลที่ดีที่สุด「Kazura-sama, คือความหนาของบอร์ดนี้โอเค? 」「ขอฉันดูผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ถูก นอกจากนี้ทำไมคุณโทรหาฉันด้วย '-sama'? 」วันหนึ่งหลังจากที่สั่งซื้อโรงสี. ท่ามกลางเสียงเลื่อยตัดต้นไม้และ chatters ชาวบ้านที่ Kazura นำชาวบ้านในการสร้างท่อระบายน้ำจากกระดานไม้ มันจะช่องทางน้ำจากปั๊มน้ำกังหันน้ำขับเคลื่อน. ใกล้ทางเข้าป่าในละแวกหมู่บ้านที่ Kazura และชาวบ้านได้ร่วมงานกับต้นไม้ที่พวกเขาโค่น. 「ผมเข้าใจ จากนั้นต่อไปอีก 60 คณะกรรมการจะมีความหนาเช่นเดียวกับคนนี้. 'ชายหนุ่มในหมู่บ้านที่มีการยืนยันความหนาของคณะกรรมการที่มีKazura และจากนั้นเริ่มที่จะแช่อยู่ในการทำงานของพวกเขาด้วยการแสดงออกที่รุนแรง. แม้ว่า Kazura บ่น「ประสงค์ อย่างใดอย่างหนึ่งต่อไปจะเป็นที่สมบูรณ์แบบ? 」เขายังคงให้ทิศทางให้กับชาวบ้านที่สอบถามเขา. 「 Kazura-sama เป็นความหนาเสาสนับสนุนและปรับความยาว? 」「อืมความหนาเป็นดี แต่ความยาวเป็นบิตนานเกินไปโปรด ทำให้มันยาวประมาณนี้ และยังโปรดหยุดการเพิ่ม '-sama. 」「ผมเข้าใจดังนั้นมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความยาวนี้ ฉันจะบอกคนอื่น ๆ . 'ชาวบ้านลากไปเสาสนับสนุนที่ได้รับการวัดด้วยเครื่องวัดและทำเครื่องหมายด้วยเครื่องหมายถาวร จากนั้นชาวบ้านเดียวกับที่กลับมาอีกครั้งในขณะที่ลากสนับสนุนอยู่ข้างหลังเขา. 「ใช่มั้ย? นี้คืออะไร? ข่มขู่? การข่มขู่นี้ใช่มั้ย? 」「Kazura ซังผมอยากจะบอกคุณว่าอาหารกลางวันที่ได้รับการจัดทำ ... เป็นสิ่งที่ผิดหรือเปล่า? 」Kazura ถูกสาปแช่งในขณะที่การตรวจสอบพิมพ์เขียวกังหันน้ำเขาเข้ามาอยู่ในโน๊ตบุ๊คขนาด A4 วัลเลตตาและหญิงหลายหมู่บ้านแล้วมาถึงและนำโจ๊กที่ปรุงสุกใหม่ในกระถางโดยใช้หลาย pullcart ได้. 「ทุกคนในหมู่บ้านที่อยู่ผมด้วย honorofics -sama โปรดทำอะไรกับมัน. 」「Aa ...... ทุกคนต้องการที่จะพูดความกตัญญูต่อ Kazura ซังที่พวกเขาถืออยู่ในความนิยมสูง กรุณาเจียมได้รับมัน. 」「Eeh .... 」คุ้นเคยไม่ถูกaddressed กับสุภาพ, Kazura ตรงไปตรงมาแสดงแสดงออกไม่พอใจของเขา. ดังนั้นวัลเลตตากล่าวว่า「ดีไม่ได้ดี? ออกจากที่กันก็ถึงเวลาที่จะกินเพื่อให้คุณสามารถจะหยุดพักจากการทำงานของคุณหรือไม่? 」ดีถูกaddressed กับสุภาพไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่ดีดังนั้นเกี่ยวกับการอยู่กับ honorifics -sama เขาตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยให้มันรำคาญเขา. 「ฉัน เห็นมันเป็นเวลาที่เหมาะสมหรือไม่ ผมเข้าใจลองแบ่ง ...... ทุกคนเป็นอาหารที่ได้มาถึงดังนั้นโปรดรวมตัวกันเพื่อกินส่วนแบ่งของคุณ! เราจะยังคงหลังจากที่เราเสร็จสิ้นการรับประทานอาหาร. 'Kazura เรียกว่าชาวบ้านจากที่นี่และมีพวกเขาตอบด้วยการรับรู้. นี้เป็นเวลาที่ดีที่จะหยุดยังชาวบ้านหลายจะดูสถานที่ทำงานจึงมีอาจจะไม่เกิดปัญหาใด ๆ . 「 กรุณาล้างมือของคุณโดยใช้นี้ เราจะนำโจ๊กในขณะนี้. 'วัลเลตตาใส่ถังด้านหน้าของKazura จากหม้อใน Pullcart โจ๊กจะอุ้มลงไปในชาม. สาว ๆ อื่น ๆ ยังแบกถังรอบ ๆ และกระจายชามโจ๊กและ fwater ถ้วยจากไม้ ถาดกับชาวบ้านรวมตัวกัน. 「ใช่ขอโทษสำหรับการรอคอย ตอนนี้แล้วโปรดแจกจ่ายให้กับคนอื่น ๆ . 」「A, วัลเลตตา! ออกจากสถานที่นี้ให้เรา คุณเพียงแค่ไปกินด้วยกันกับ Kazura-sama! 」ขณะแจกจ่ายอาหารให้กับชาวบ้านเข้าคิวเป็นสาวกล่าวว่าดังนั้นกับวัลเลตตาที่ยืนอยู่ข้างหลังpullcart ได้. 「 E แต่ .... 」วัลเลตตาขโมยได้อย่างรวดเร็วไปในทิศทางKazura และ กลายเป็นงง. อาหารสำหรับ Kazura ได้ถูกวางไว้ในถาดที่แตกต่างกันและพร้อมที่จะส่งมอบ. 「มันโอเคก็โอเคปล่อยให้ฉัน. 'ในขณะที่บอกว่ามือสาวกว่าถาดที่มีอาหารให้กับวัลเลตตาก่อนที่จะไปกลับไปที่ทำงานของเธอ. 「 errr ... ฉันอาจนั่งเคียงข้างคุณ? 」ด้วยรอยยิ้มเล็กๆ ที่วัลเลตตาถามว่าในขณะที่วางลงในถาดที่เธอดำเนินการ. 「แน่นอนว่าเป็นแขกของฉัน. 'ดังนั้นเธอนั่งอยู่ข้างKazura. สำหรับ Kazura ยกเว้น สำหรับวัลเลตตาและหัวหน้าหมู่บ้านเขาไม่ค่อยมีส่วนร่วมในการสนทนากับชาวบ้าน ดังนั้นเมื่อมาวัลเลตตาใจของเขารู้สึกสบายใจมากขึ้น. Kazura ไม่อายหรือกลัวคนแปลกหน้า แต่เนื่องจากชาวบ้านมักจะแสดงความเคารพต่อ Kazura เขากลายเป็นลิขสิทธิ์อย่างใดเกี่ยวกับเรื่องนี้. ตอนนี้ที่พวกเขากำลังสร้างท่อระบายน้ำด้วยกัน Kazura สามารถแข็งขัน ให้คำแนะนำและมีส่วนร่วมในการสนทนา ขอขอบคุณทุกนี้สภาพจิตของเขาค่อนข้างดีขึ้น. 「สิ่งที่เกี่ยวกับคนที่ทำงานอยู่ในทุ่งนา? เป็นเครื่องมือที่ฉันให้มีประโยชน์หรือไม่」「ใช่มันใช้งานง่ายและเป็นที่นิยมมาก นอกจากนี้ผมยังแปลกใจเล็กน้อยเมื่อฉันใช้มันฉันไม่เคยคิดว่าผมจะสามารถที่จะขุดขึ้นแผ่นดินได้อย่างง่ายดาย. 'เป็นจำนวนมากเครื่องมือการเกษตรได้รับซื้อที่บ้านศูนย์และในเช้าวันนี้จะได้รับการส่งมอบให้กับวัลเลตตาบ้านใช้ pullcart เพราะ Kazura กำลังยุ่งอยู่กับการผลิตชิ้นส่วนของ aqueducts การกระจายของเครื่องมือการเกษตรที่เหลือไปยังหมู่บ้านดุลยพินิจหัวหน้า. โดยวิธีการเพราะหัวหน้าหมู่บ้านบอกว่าเขาจะแจกจ่ายเป็นทันทีชาวบ้านได้ใช้เครื่องมือการเกษตรใหม่ในการทำงาน เขต. ตามบันทึกข้างขณะที่เขากำลังเหนื่อยมากคืนที่ผ่านมาหลังจากที่เขากินข้าวเย็นที่ร้านอาหารของเขาที่เขาพักอยู่ที่โรงแรมและหลับลึก. 「เอ่อ-ฮะ ... ผมดีใจที่มันมีประโยชน์. 'ในขณะที่คำพูดนี้ Kazura พิธีการดึงออกฝากระป๋องที่มี「 Broiled ปลาทู」เขียนด้านข้าง ความอยากอาหารที่ถูกใจกระตุ้นกลิ่นหอมเป็นที่เล็ดลอดออกมาจากภายในของสามารถ. อาหารกระป๋องเป็นอาหารที่เป็นที่ยอมรับในระดับสากลโดยคน แต่เหตุผล Kazura คัดเลือกอาหารกระป๋องก็คือว่ามันเป็นอาหารจานโปรดของเขา. เนื้อหาที่สามารถให้ความร้อนด้วยน้ำร้อนถ้า มันได้รับการดำเนินการที่ดีที่สุดที่สามารถจะได้รับความร้อนอย่างถูกต้อง. 「ว้าว ... สิ่งกลิ่นที่ดี มันดูอร่อย. 'วัลเลตตายังเปิดกระป๋อง เธอยิ้มกว้างเพราะกลิ่น. 「กลิ่นของมันเป็นสิ่งที่ดี」หรือ「นี้อร่อย! 」คำเหล่านี้จะสามารถได้ยินเสียงจากสภาพแวดล้อมของพวกเขา. 「นี้เป็นชนิดของปลาที่เรียกว่าปลาทู (Pacific Saury) ที่ถูกปรุงสุก โดย broiling ในซอส มันอร่อยมากที่คุณรู้ว่า. 」「นี้เป็นปลา? แม้ว่าบางครั้งเรากินปลาที่เราจับจากแม่น้ำที่เราไม่เคยทำมันเช่นนี้. 'แม่น้ำที่พวกเขาจับปลาที่มันเป็นแม่น้ำเดียวกับที่พวกเขาไปเมื่อวานนี้? แม้ว่านี้เป็นโลกที่แตกต่างกันพวกเขายัง เบ็ดตกปลากับสุทธิและชอบ? เขากลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ อยากรู้อยากเห็นและตัดสินใจที่จะได้ยินเกี่ยวกับมัน. 「 Ano เมื่อคุณไปตกปลาในแม่น้ำที่คุณใช้เบ็ดตกปลา? 」「แม้ว่ามันจะยังสามารถใช้สำหรับการตกปลาก็จะใช้เวลานาน ดังนั้นเมื่อแม่น้ำได้หยุดน้ำท่วมก็จะออกจากแอ่งน้ำภายในประเทศ ปลาที่ถูกขังอยู่ในแอ่งน้ำที่เหลือจะถูกจับและปรุงสุกโดยการเผาในกองไฟ. 」「Aa ... ฉันเห็น วิธีการที่มีประสิทธิภาพมากขึ้น」ขณะที่ทั้งสองเป็นอย่างสงบรับประทานอาหารในขณะที่สนทนากับแต่ละอื่น ๆ ที่ชาวบ้านทุกคนมาถึง pullcart ที่จะขอวินาทีโจ๊ก ขณะที่พวกเขาทำเช่นนั้นพวกเขามักจะส่งความกตัญญูต่อ Kazura ที่ตั้งอยู่ข้าง pullcart ได้. 「ตอนนี้เราจะเรียกสิ้นสุดสำหรับวันนี้? Let 's ยังคงในวันพรุ่งนี้.' ดวงอาทิตย์ในท้องฟ้าที่มีอยู่แล้วลงมาอยู่ด้านหลังห่างไกลยอดภูเขา ท้องฟ้าจะถูกย้อมด้วยสีพระอาทิตย์ตกของ. เวลากลางวันจะถูกกว่าในประมาณ 2 ชั่วโมงดังนั้นในวันนี้ส่วนแบ่งของการทำงานจะทำ. ฟังโทร Kazura ที่จะยุติการทำงานของชาวบ้านที่ได้รับการยอมรับเป็นหนึ่งโดยหนึ่ง. เครื่องมือที่ชาวบ้านใช้ในการ ทำงานเลื่อยตัดสีบรอนซ์และค้อนไม้ที่เป็นของหมู่บ้านดังนั้นมันจะถูกเก็บรวบรวมโดย Kazura และวัลเลตตาจะถูกเก็บไว้. 「ออกจากการจัดเก็บภาษีและการจัดเก็บเครื่องมือให้เรา? Kazura-sama และวัลเลตตาซังควรจะเป็นคนที่ไปบ้านหลังแรก. 'ดังนั้นชาวบ้านกล่าวว่า. แม้ว่าพวกเขาจะมีบิตลังเลคู่ Kazura และวัลเลตตาที่ได้รับการทำงานโดยไม่เหลือดังนั้นพวกเขาจึงขอให้พวกเขากลับมาในช่วงต้นเป็น สัญญาณของความกตัญญู. 「ขอยอมรับคำขออ่อนน้อมถ่อมตนของพวกเขา. 」「อาใช่ แล้วเราจะกลับมา? 」Kazura วัลเลตตาและขอขอบคุณพวกเขาที่จะให้ชาวบ้านที่ตัดสินใจที่จะเรียบร้อยขึ้นเครื่องมือก่อนที่จะเดินไปที่บ้านของวัลเลตตา. เมื่อพวกเขาเริ่มต้นการเดิน Kazura glimpses ของชาวบ้านที่เกิดเหตุกุมมือของพวกเขาเป็นถ้าอธิษฐานกับเขา เขาตัดสินใจว่ามันเป็นเพียงจินตนาการของเขา. ในทางกลับ Kazura ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับวัลเลตตาอาหารปลาในหมู่บ้านและพืชที่หมู่บ้านผลิตจนถึงขณะนี้. Kazura เห็นรายละเอียดวัลเลตตาของผู้ที่มีความสุขพูดถึงหมู่บ้าน ผิวของเธอก่อนหน้านี้และกระดูกในร่างกายได้กลายเป็น fleshier สภาพโภชนาการของเธอได้ดีขึ้นอย่างมากในช่วง 4 วัน. อาจจะมีผลที่จะถูกปล่อยออกมาจากสภาพจิตของเธอก่อนหน้านี้มีความสุขที่มีขนาดใหญ่. 「 (แต่มันเป็นเรื่องปกติที่นี่สำหรับคนที่จะฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็วเช่นนี้?) 」เขาdoesn ' จริงๆรู้รายละเอียดเกี่ยวกับวิธีการที่รวดเร็วคนกู้คืนในสถานะของความอดอยาก อาจจะเป็นเพราะพวกเขาอยู่ในสถานะของการอดอาหารเป็นเวลานานที่เซลล์ในร่างกายได้อย่างสมบูรณ์ดูดซับสารอาหารทั้งหมดที่ได้รับ. แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจวิธีการหลายสิบคนครึ่งตายสามารถเรียกคืนโดย Lipo-D เขาไม่อาจรู้เพื่อให้เขาเพียงแค่ให้มันเลื่อน. เขาคิดใคร่ครวญเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ในขณะที่มองไปที่ใบหน้าของวัลเลตตา. 「 A, Ano Kazura ซังเป็นสิ่งที่ผิดหรือเปล่า? 」วัลเลตตาหยุดขั้นตอนของเธอ ด้วยบลัชออปรากฏบนแก้มของเธอเธอมีลักษณะที่ Kazura ด้วยตาหงาย. (TL: แค่คิด "kininarimasu" -scene จาก Hyouka ... ). ดูเหมือนว่าเขามองมาที่วัลเลตตานานเกินไป「 N, ไม่มี ... ... ฉันคิดว่าเมื่อเร็ว ๆ นี้วัลเลตตาซังกลายเป็นสุขภาพมากขึ้น. 'วัลเลตตาได้ดูสักครู่งงหลังจากที่ได้ยินคำKazura. จากนั้นเธอก็ตอบว่า「ใช่ มันขอบคุณทุก Kazura ซัง. 'หญิงสาวหน้าแดงอยู่ตรงหน้าเขาจะแสดงให้เขาเห็นรอยยิ้มของเธอที่มาจากความสุขในหัวใจของเธอ. เพื่อว่ารอยยิ้มที่สวยงามคราวนี้ก็ถึงตาสำหรับ Kazura การปัดแก้ม เพื่อให้สามารถที่จะเห็นเธอยิ้มเช่นนี้อย่างใดความรู้สึกของความสุขคือการแพร่กระจายในหัวใจของเขา
การแปล กรุณารอสักครู่..
บทที่ 8 : ดีที่สุดรางวัล
「 คาซึระซามะ นี่บอร์ดหนาโอเค ? 」
「ให้ฉันดู ฉันคิดว่ามันไม่เป็นไร ยัง ทำไมคุณถึงเรียกฉันด้วย ' - ซามะ " 」
วันนึงหลังจากสั่งให้วอเตอร์มิลล์ .
ท่ามกลางเสียงของเลื่อยตัดต้นไม้ของชาวบ้านที่ chatters คาซึระชักจูงชาวบ้าน , สร้างท่อระบายน้ำจากบอร์ดไม้มันจะดึงน้ำจากที่ขับเคลื่อนปั๊มน้ำ .
ใกล้ป่าทางเข้าในชานเมืองของหมู่บ้าน คาซึระ และชาวบ้านทำงานกับต้นไม้ที่โค่น
「ฉันเข้าใจ งั้นต่อไป 60 คณะกรรมการจะมีความหนาเดียวกันนี่ 」
หนุ่มของหมู่บ้านจะยืนยันคณะกรรมการ คาซึระที่มีความหนา ,แล้วเริ่มที่จะแช่ในงานของตนเอง ด้วยการแสดงออกที่รุนแรง
แม้ว่า คาซึระบ่น「ต่อไปจะสมบูรณ์แบบหรือไม่ 」 เขายังให้ทิศทางที่สอบถามชาวบ้านเค้า
「 คาซึระซามะ คือ ความหนา และความยาวของเสานี้สนับสนุนดี 」
「ฮืมม หนาก็ได้แต่ความยาวเป็นบิตยาวเกินไป โปรดทำเรื่องนานขนาดนี้ และกรุณาหยุดการเพิ่ม ' –ซามะ」
'「เข้าใจแล้ว มันก็ยาวประมาณนี้ ผมจะบอกคนอื่น ๆ 」
ชาวบ้านลากออกไปสนับสนุนเสาหลักซึ่งมีวัดด้วยเครื่องวัดและเครื่องหมายกับเครื่องหมายถาวร แล้วแบบนี้ชาวบ้านกลับมาอีกครั้งในขณะที่ลากสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง 「
เอ๊ะ นี่คืออะไร ? แกล้งเหรอ นี่แกล้งกันใช่มั้ย ? 」
「 คาซึระซัง ฉันต้องการที่จะบอกคุณว่าอาหารที่ได้รับการเตรียมความพร้อม . . . . . . .มีอะไรผิดปกติเหรอ 」
คาซึระด่าในขณะที่ทบทวนพิมพ์เขียวที่เขาวาดใน A4 ขนาดสมุดบันทึก Malta และสาวมาถึงหมู่บ้านหลายแล้วนำมาต้มข้าวต้มในหม้อใหม่หลายใช้ pullcart
「ทุกคนในหมู่บ้านที่ฉันอยู่ด้วย–ซามะ honorofics . กรุณาทำอะไรสักอย่างกับมัน 」
「 AA . . . . . . .ทุกคนต้องการที่จะพูดของความกตัญญู คาซึระ ซาน ซึ่งพวกเขาถือในคุณค่าสูง โปรดน้อมรับ 」
「เอ๋ . . . . . . . 」
ไม่ชินถูก addressed กับราชาศัพท์ คาซึระตรงไปตรงมา , การแสดงของเขาไม่พอใจการแสดงออก .
,
「 Malta กล่าวว่าดี มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ ? ช่างมันเถอะ ถึงเวลากิน ดังนั้นคุณสามารถหยุดพักจากการทำงานของคุณ 」
ดีถูก addressed กับสงครามไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดี ดังนั้น เรื่องการแก้ไข และให้เกียรติกับท่าน เขาตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยให้มันรบกวนเขา
「ผมเห็นมันถูกเวลา ? ผมเข้าใจ ไปพัก . . . . . . . ทุกคน , อาหารมาถึงแล้วกรุณารวบรวมเพื่อกินส่วนแบ่งของคุณ ! เราจะยังคงหลังจากเสร็จมื้ออาหาร 」
คาซึระเรียกชาวบ้าน
「 คาซึระซามะ นี่บอร์ดหนาโอเค ? 」
「ให้ฉันดู ฉันคิดว่ามันไม่เป็นไร ยัง ทำไมคุณถึงเรียกฉันด้วย ' - ซามะ " 」
วันนึงหลังจากสั่งให้วอเตอร์มิลล์ .
ท่ามกลางเสียงของเลื่อยตัดต้นไม้ของชาวบ้านที่ chatters คาซึระชักจูงชาวบ้าน , สร้างท่อระบายน้ำจากบอร์ดไม้มันจะดึงน้ำจากที่ขับเคลื่อนปั๊มน้ำ .
ใกล้ป่าทางเข้าในชานเมืองของหมู่บ้าน คาซึระ และชาวบ้านทำงานกับต้นไม้ที่โค่น
「ฉันเข้าใจ งั้นต่อไป 60 คณะกรรมการจะมีความหนาเดียวกันนี่ 」
หนุ่มของหมู่บ้านจะยืนยันคณะกรรมการ คาซึระที่มีความหนา ,แล้วเริ่มที่จะแช่ในงานของตนเอง ด้วยการแสดงออกที่รุนแรง
แม้ว่า คาซึระบ่น「ต่อไปจะสมบูรณ์แบบหรือไม่ 」 เขายังให้ทิศทางที่สอบถามชาวบ้านเค้า
「 คาซึระซามะ คือ ความหนา และความยาวของเสานี้สนับสนุนดี 」
「ฮืมม หนาก็ได้แต่ความยาวเป็นบิตยาวเกินไป โปรดทำเรื่องนานขนาดนี้ และกรุณาหยุดการเพิ่ม ' –ซามะ」
'「เข้าใจแล้ว มันก็ยาวประมาณนี้ ผมจะบอกคนอื่น ๆ 」
ชาวบ้านลากออกไปสนับสนุนเสาหลักซึ่งมีวัดด้วยเครื่องวัดและเครื่องหมายกับเครื่องหมายถาวร แล้วแบบนี้ชาวบ้านกลับมาอีกครั้งในขณะที่ลากสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง 「
เอ๊ะ นี่คืออะไร ? แกล้งเหรอ นี่แกล้งกันใช่มั้ย ? 」
「 คาซึระซัง ฉันต้องการที่จะบอกคุณว่าอาหารที่ได้รับการเตรียมความพร้อม . . . . . . .มีอะไรผิดปกติเหรอ 」
คาซึระด่าในขณะที่ทบทวนพิมพ์เขียวที่เขาวาดใน A4 ขนาดสมุดบันทึก Malta และสาวมาถึงหมู่บ้านหลายแล้วนำมาต้มข้าวต้มในหม้อใหม่หลายใช้ pullcart
「ทุกคนในหมู่บ้านที่ฉันอยู่ด้วย–ซามะ honorofics . กรุณาทำอะไรสักอย่างกับมัน 」
「 AA . . . . . . .ทุกคนต้องการที่จะพูดของความกตัญญู คาซึระ ซาน ซึ่งพวกเขาถือในคุณค่าสูง โปรดน้อมรับ 」
「เอ๋ . . . . . . . 」
ไม่ชินถูก addressed กับราชาศัพท์ คาซึระตรงไปตรงมา , การแสดงของเขาไม่พอใจการแสดงออก .
,
「 Malta กล่าวว่าดี มันก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ ? ช่างมันเถอะ ถึงเวลากิน ดังนั้นคุณสามารถหยุดพักจากการทำงานของคุณ 」
ดีถูก addressed กับสงครามไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดี ดังนั้น เรื่องการแก้ไข และให้เกียรติกับท่าน เขาตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยให้มันรบกวนเขา
「ผมเห็นมันถูกเวลา ? ผมเข้าใจ ไปพัก . . . . . . . ทุกคน , อาหารมาถึงแล้วกรุณารวบรวมเพื่อกินส่วนแบ่งของคุณ ! เราจะยังคงหลังจากเสร็จมื้ออาหาร 」
คาซึระเรียกชาวบ้าน
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Which country you belong
- In the pre-crisis world, relevant depart
- It's time for bad
- fundamental and irreversible shift in th
- It is hoped that theresults of the fores
- ฉันมีความสุขมากที่ได้มาเที่ยวต่างจังหวัด
- How were your day l ? All fine ?
- หุ้นกู้
- มันราคา
- เธอลืมฉัน
- ชีวิตดี๊ดี
- เธอลืมฉัน
- เรารักกันไม่มากพอKiddingyapp just get to
- Eye, adoption, adorable, animal, breed,
- we often had no choice about the distenc
- รายงานการวิจัยฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งจองการ
- My father took relatives to a Zoo and th
- pollutant molecules sticking to the soil
- แอสเบสทอล
- ที่จอดรถไม่เพียงพอต่อนักศึกษา
- กระติ๊บข้าวเหนียว
- ไม่มีๆ
- เรารักกันไม่มากพอKiddingyapp just get to
- ทั้งสองจะแต่งตัวตามสบายเป็นตัวของตัวเอง
