Death, in the form of a gentleman s

Death, in the form of a gentleman suitor, stops to pick up the speaker and take her on a ride in his horse-drawn carriage.

They move along at a pretty relaxed pace and the speaker seems completely at ease with the gentleman. As they pass through the town, she sees children at play, fields of grain, and the setting sun. Pretty peaceful, right?

As dusk sets in our speaker gets a little chilly, as she is completely under-dressed – only wearing a thin silk shawl for a coat. She was unprepared for her impromptu date with Death when she got dressed that morning.

They stop at what will be her burial ground, marked with a small headstone.

In the final stanza, we find out the speaker's ride with Death took place centuries ago (so she's been dead for a long time). But it seems like just yesterday when she first got the feeling that horse heads (like those of the horses that drew the "death carriage") pointed toward "Eternity"; or, in other words, signaled the passage from life to death to an afterlife.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาย ในรูปของแฟนเป็นสุภาพบุรุษ หยุดการรับลำโพง และพาเธอนั่งในรถม้าของเขาเคลื่อนตัวไปที่ผ่อนคลายเป็นจังหวะ และลำโพงดูเหมือนสมบูรณ์สะดวกกับสุภาพบุรุษ พวกเขาผ่านเมือง เธอเห็นเด็กเล่น เขตข้อมูลของเมล็ด และดวงอาทิตย์ สวยสงบ ขวาเป็นชุดย่ำค่ำใน ลำโพงของเรารับหนาวเล็กน้อย เป็นเธออย่างสมบูรณ์ภายใต้เติม – เพียง สวมใส่ผ้าไหมสไบบางสำหรับเสื้อ เธอได้เตรียมแปรรูปสำหรับวันเธอประจักษ์พยานด้วยตายเมื่อเธอได้แต่งตัวในเช้าวันนั้นพวกเขาหยุดที่จะเธอฝังศพ มรณะศิลาจารึกขนาดเล็กมีเครื่องหมายในบทสุดท้าย เราค้นหาลำโพงของนั่งกับตายเกิดศตวรรษที่ผ่านมา (เพื่อให้เธอได้ตายไปเป็นเวลานาน) แต่ดูเหมือนวันนี้เพียงเมื่อเธอครั้งแรกมีความรู้สึกว่า หัวม้า (เช่นเดียวกับที่ม้าที่ดึง "ขนส่งตาย") ชี้ไปทาง "นิรันดร์" หรือ ในคำอื่น ๆ ส่งสัญญาณทางจากชีวิตไปสู่ความตายกับการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตายในรูปแบบของแฟนสุภาพบุรุษหยุดที่จะรับลำโพงและพาเธอไปนั่งในรถม้าของเขา.

พวกเขาย้ายไปตามที่ก้าวผ่อนคลายสวยและลำโพงดูเหมือนสมบูรณ์สบายใจกับสุภาพบุรุษ ขณะที่พวกเขาผ่านเมืองที่เธอเห็นเด็กที่เล่นทุ่งข้าวและดวงอาทิตย์ พริตตี้ที่เงียบสงบใช่ไหม?

เป็นชุดลำโพงในค่ำของเราได้รับอากาศหนาวเย็นเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นเธอสมบูรณ์ภายใต้การแต่งตัว - เพียงสวมผ้าคลุมไหล่ผ้าไหมบางสำหรับเสื้อโค้ท เธอเป็นคนที่ไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับวันอย่างกะทันหันของเธอกับความตายเมื่อเธอได้สวมใส่ในเช้าวันนั้น.

พวกเขาหยุดที่สิ่งที่จะเป็นสถานที่ฝังศพของเธอถูกทำเครื่องหมายด้วยป้ายขนาดเล็ก.

ในบทสุดท้ายเราหานั่งพูดกับความตายที่เกิดขึ้นมานานหลายศตวรรษที่ผ่านมา ( เพื่อให้เธอได้ตายไปแล้วเป็นเวลานาน) แต่ดูเหมือนว่าเมื่อวานนี้เมื่อแรกที่เธอมีความรู้สึกว่าหัวม้า (เหมือนม้าที่ดึง "รถม้าตาย") ชี้ไป "นิรันดร์"; หรือในคำอื่น ๆ ที่ส่งสัญญาณทางจากชีวิตไปสู่ความตายไปสู่ชีวิตหลังความตาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตายในรูปแบบของสุภาพบุรุษผู้ฟ้องร้องหยุดรับลำโพง และพาเธอขึ้นหลังม้าของเขา .พวกเขาเดินไปที่ผ่อนคลายสวยก้าวและผู้พูดดูจะสบายใจกับสุภาพบุรุษ ที่พวกเขาผ่านเมือง เธอเห็นเด็กเล่น ช่องของเมล็ดข้าว และพระอาทิตย์ . สวยสงบ ใช่มั้ย ?เป็นชุดลำโพงของเราได้รับมืดหนาวเย็นเล็กน้อย เมื่อเธอจะสมบูรณ์ภายใต้การแต่งตัวและใส่ผ้าพันคอผ้าไหมบางสำหรับเสื้อโค้ท เธอไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับวันที่ทันควันเธอตายเมื่อเธอแต่งตัวตอนเช้าพวกเขาหยุดที่อะไรจะฝังศพของเธอไว้กับป้ายหลุมศพเล็กๆในบาทสุดท้าย เราหา ลำโพงขี่กับความตายที่เกิดขึ้นเมื่อหลายศตวรรษก่อน ( เธอตายไปนานแล้ว ) แต่มันเหมือนเกิดขึ้นเมื่อวาน ตอนที่รู้สึกว่าหัวม้า ( เหมือนพวกม้าดึง " ความตายรถม้า " ) ชี้เข้าหา " นิรันดร์ " หรือในคำอื่น ๆที่แสดงผ่านจากชีวิตตายเป็นตาย