When you were born, you were not ab

When you were born, you were not able to communicate with the adults around you by using language. But by the time you were five or six, you were able to produce sentences, make jokes, ask questions, and so on. In short, you had become a fluent native speaker. During those first few years of your life, you accumulated a wide range of knowledge about at least one language, probably with very little conscious effort. If you studied a foreign language later on, it’s likely that you discovered that it was not nearly as easy.

Speakers of all languages know a lot about their languages, usually without knowing that they know it. For example, as a speaker of English, you possess knowledge about English word order. Perhaps without even knowing it, you understand that Sarah admires the teacher is grammatical, while Admires Sarah teacher the is not, and also that The teacher admires Sarah means something entirely different. You know that when you ask a yes-no question, you may reverse the order of words at the beginning of the sentence and that the pitch of your voice goes up at the end of the sentence (for example, in Are you going?).

However, if you speak French, you might add est-ce que at the beginning, and if you know American Sign Language, you probably raise your eyebrows during the question. In addition, you understand that asking a wh-question (who, what, where, etc.) calls for a somewhat different strategy (compare the rising intonation in the question above to the falling intonation in Where are you going?). You also possess knowledge about the sounds of your language—for example, which consonants can go together in a word, and how they go together. You know that slint could be an English word, while sbint and lsint could not be. And you most likely know something about the role of language in your interactions with others. You know that certain words are “taboo” or controversial, that certain contexts might require more formal or less formal language, and that certain expressions or ways of speaking draw upon shared knowledge between speakers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อคุณเกิด คุณก็ไม่สามารถที่จะสื่อสารกับผู้ใหญ่รอบตัวคุณ โดยใช้ภาษา แต่เวลาคุณมีห้า หรือหก คุณสามารถผลิตประโยค ทำเรื่องตลก คำถาม และอื่น ๆ ในระยะสั้น คุณได้เป็นเจ้าของภาษาได้อย่างคล่องแคล่ว ในช่วงไม่กี่ปีแรกของชีวิตของคุณ คุณสะสมหลากหลายความรู้เกี่ยวกับภาษาน้อยหนึ่ง อาจจะมีความพยายามใส่ใจน้อยมาก ถ้าคุณศึกษาภาษาต่างประเทศในภายหลัง มันมีแนวโน้มว่า คุณค้นพบว่า มันเป็นไม่ได้เกือบเป็นเรื่องง่ายลำโพงของภาษาทั้งหมดรู้มากเกี่ยวกับภาษาของพวกเขา มักจะไม่ทราบว่า พวกเขารู้ว่า ตัวอย่างเช่น เป็นวิทยากรบรรยายภาษาอังกฤษ คุณมีความรู้เกี่ยวกับภาษาอังกฤษคำสั่ง บางทีโดยไม่รู้กระทั่งมัน คุณเข้าใจว่า ซาร่าห์ admires ครูเป็นไวยากรณ์ ในขณะที่ซาร่าห์ Admires ครูไม่ และยังให้ครู admires ซาร่าห์หมายถึงสิ่งที่แตกต่างกัน คุณทราบว่า เมื่อคุณถามคำถามใช่ไม่ใช่ คุณอาจย้อนกลับลำดับของคำที่อยู่ต้นประโยค และระดับเสียงของเสียงของคุณไปขึ้นที่ส่วนท้ายของประโยค (เช่น ในจะไปไหน)อย่างไรก็ตาม ถ้าคุณพูดภาษาฝรั่งเศส คุณอาจเพิ่มเอส ce que ที่จุดเริ่มต้น และถ้าคุณรู้ภาษาอเมริกัน คุณอาจจะยกคิ้วระหว่างคำถาม นอกจากนี้ คุณเข้าใจว่าคำถาม wh- (ใคร อะไร ที่ ฯลฯ) สำหรับกลยุทธ์แตกต่าง (เปรียบเทียบท่านจะเน้นเพิ่มขึ้นในคำถามข้างต้นจะเน้นสายไหน) นอกจากนี้คุณยังมีความรู้เกี่ยวกับเสียงของภาษาของคุณ — เช่น พยัญชนะที่สามารถไปด้วยกันใน word และวิธีการที่พวกเขาไปด้วยกัน คุณรู้ว่า slint อาจเป็นคำภาษาอังกฤษ ในขณะที่ sbint และ lsint ไม่สามารถ และคุณน่ารู้เกี่ยวกับบทบาทของภาษาในการติดต่อกับผู้อื่น คุณทราบว่า คำบางคำที่เป็น "ห้าม" หรือว่า บริบทบางอย่างอาจต้องใช้ภาษาอย่างเป็นทางการ หรืออย่างเป็นทางการน้อย แย้ง และว่า บางนิพจน์หรือวิธีการพูดวาดตามความรู้ที่ใช้ร่วมกันระหว่างลำโพง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคุณเกิดมา คุณไม่สามารถสื่อสารกับผู้ใหญ่ที่อยู่รอบตัวคุณ โดยใช้ภาษา แต่เวลาที่คุณมี ห้า หรือ หก คุณสามารถสร้างประโยค , พูดตลก , ถาม , และดังนั้นบน ในสั้น , คุณได้กลายเป็น คล่องแคล่ว เจ้าของภาษา ในช่วงไม่กี่ปีแรกของชีวิตของคุณ คุณสะสมหลากหลายความรู้เกี่ยวกับอย่างน้อยหนึ่งภาษา อาจ มี น้อยมาก มีสติ ความพยายาม ถ้าคุณเรียนภาษาต่างประเทศในภายหลัง มันเป็นโอกาสที่คุณพบว่ามันไม่ได้เกือบง่ายผู้พูดภาษารู้มากเกี่ยวกับภาษาของพวกเขามักจะไม่ได้รู้ว่าพวกเขารู้ ตัวอย่างเช่น เป็นผู้บรรยายภาษาอังกฤษ คุณมีความรู้เกี่ยวกับคำสั่งภาษาอังกฤษ บางที โดยไม่แม้แต่จะรู้ว่ามัน เข้าใจว่า ซาร่า ชื่นชมคุณครูไวยากรณ์ในขณะที่ชื่นชมครูซาร่าไม่ได้ และยัง ที่ครูชื่นชมซาร่าหมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง คุณรู้ว่าเมื่อคุณถาม ใช่ ไม่ ถาม คุณอาจย้อนกลับลำดับของคำที่จุดเริ่มต้นของประโยคและระดับเสียงของเสียงของคุณไปในตอนท้ายของประโยค ( เช่น ใน คุณจะ ? ) .แต่ถ้าคุณพูดภาษาฝรั่งเศส คุณอาจเพิ่ม EST CE Que ที่จุดเริ่มต้น และถ้าคุณรู้จักภาษามืออเมริกัน , คุณอาจจะยกคิ้วของคุณในคำถาม นอกจากนี้ คุณเข้าใจที่ถามอะ ( ใคร , อะไร , ที่ไหน , ฯลฯ ) เรียกกลยุทธ์ที่แตกต่างกันบ้าง ( เปรียบเทียบการเพิ่มขึ้นในคำถามข้างต้นเพื่อล้มทำนองเสียงในจะไปไหน ? ) คุณมีความรู้เกี่ยวกับเสียงในภาษาของคุณตัวอย่างเช่น ซึ่งพยัญชนะสามารถไปด้วยกันในคำและวิธีการที่พวกเขาไปด้วยกัน คุณรู้ว่า slint อาจเป็นคำภาษาอังกฤษ ในขณะที่ sbint และ lsint ไม่สามารถ . และคุณน่าจะรู้อะไรเกี่ยวกับบทบาทของภาษาในการโต้ตอบกับคนอื่น ๆ คุณทราบว่า คำบางคำเป็น " ข้อห้าม " หรือแย้งว่า บริบทบางอย่างอาจต้องใช้มากกว่าที่เป็นทางการหรือเป็นทางการภาษา และบางสำนวนหรือวิธีการพูดที่วาดเมื่อการแบ่งปันความรู้ระหว่างลำโพง