Contemporary dance is a popular for

Contemporary dance is a popular form of dance which developed during the middle portion of the twentieth century and has since grown to become one of the dominating performance genres for formally trained dancers throughout the world, with particularly strong popularity in the U.S. and Europe. Although originally informed by and borrowing from classical, modern, and jazz styles, it has since come to incorporate elements from many styles of dance,[1] but due to its popularity amongst trained dancers and some overlap in movement type, it is often perceived as being closely related to modern dance, ballet and other classical concert dance styles.

In terms of the focus of its technique, contemporary dance tends to utilize both the strong and controlled legwork of ballet and modern dance's stress on the torso, and also employs contract-release, floor work, fall and recovery, and improvisation characteristic of modern dance.[2] Unpredictable changes in rhythm, speed, and direction are often used, as well. It sometimes also incorporates elements of non-western dance cultures such as elements from African dance including bent knees, or movements from the Japanese contemporary dance Buto

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เต้นรำร่วมสมัยเป็นแบบที่นิยมการเต้นที่พัฒนาในส่วนกลางของศตวรรษที่ยี่สิบ และมีตั้งแต่เติบโตขึ้นเป็นหนึ่งในประเภทประสิทธิภาพพลังอำนาจเหนือสำหรับนักเต้นที่ผ่านการฝึกอบรมอย่างเป็นกิจจะลักษณะทั่วโลก ด้วยความแข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาและยุโรป แม้ ว่าแต่เดิมทราบโดยกู้ยืมเงินจากคลาสสิก รูปแบบทันสมัย และแจ๊ส ตั้งแต่มารวมองค์ประกอบจากหลายลักษณะของการเต้น, [1] แต่เนื่องจากความนิยมของหมู่นักเต้นที่ผ่านการฝึกอบรมและบางทับซ้อนในการเคลื่อนไหว มันมักจะถือว่าเป็นการสัมพันธ์ใกล้ชิดกับโมเดิร์นแดนซ์ บัลเลต์ และลักษณะอื่น ๆ เต้นคอนเสิร์ตคลาสสิกในแง่ของความสำคัญของเทคนิค เต้นรำร่วมสมัยมีแนวโน้มใช้ ทั้ง legwork แข็งแรง และควบคุมความเครียดสมัยเต้นบนลำตัวและบัลเลต์ และใช้ ปล่อยสัญญา งานพื้น ฤดูใบไม้ร่วง และกู้คืน และลักษณะการเต้นสมัยใหม่ก่อ [2] เปลี่ยนแปลงจังหวะ ความเร็ว และทิศทางไม่แน่นอนมักใช้ เช่นกัน นั้นบางครั้งยังรวมเอาองค์ประกอบของวัฒนธรรมตะวันตกเต้นเช่นองค์ประกอบจากแอฟริกาเต้นรวมถึงเข่าโค้ง ความเคลื่อนไหวจากการเต้นรำร่วมสมัยญี่ปุ่น Buto

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเต้นรำร่วมสมัยเป็นรูปแบบที่นิยมของการเต้นที่พัฒนาขึ้นในช่วงส่วนตรงกลางของศตวรรษที่ยี่สิบและได้เติบโตขึ้นตั้งแต่ที่จะกลายเป็นหนึ่งในประเภทที่มีอำนาจเหนือผลการดำเนินงานสำหรับนักเต้นผ่านการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการทั่วโลกที่มีความนิยมที่แข็งแกร่งโดยเฉพาะในสหรัฐและยุโรป แม้ว่าเดิมโดยแจ้งและเงินกู้ยืมจากคลาสสิกที่ทันสมัยและรูปแบบดนตรีแจ๊สก็มีมาตั้งแต่ที่จะรวมองค์ประกอบจากหลายรูปแบบของการเต้นรำ [1] แต่เนื่องจากความนิยมในหมู่นักเต้นที่ได้รับการฝึกฝนและบางส่วนทับซ้อนในประเภทการเคลื่อนย้ายก็มักจะเป็นที่รับรู้ ในฐานะที่เป็นอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับการเต้นรำสมัยใหม่, บัลเล่ต์และอื่น ๆ รูปแบบการเต้นคอนเสิร์ตคลาสสิก. ในแง่ของการมุ่งเน้นของเทคนิคของการเต้นรำร่วมสมัยมีแนวโน้มที่จะใช้ทั้ง legwork ที่แข็งแกร่งและการควบคุมของบัลเล่ต์และความเครียดการเต้นรำสมัยใหม่บนลำตัวและยังมีพนักงานสัญญา -release ทำงานชั้นฤดูใบไม้ร่วงและการกู้คืนและลักษณะการปรับตัวของการเต้นรำที่ทันสมัย. [2] การเปลี่ยนแปลงไม่แน่นอนในจังหวะความเร็วและทิศทางที่มักจะใช้เป็นอย่างดี บางครั้งนอกจากนี้ยังประกอบด้วยองค์ประกอบของวัฒนธรรมการเต้นรำที่ไม่ใช่ตะวันตกเช่นองค์ประกอบจากการเต้นแอฟริกันรวมถึงหัวเข่างอหรือการเคลื่อนไหวจากการเต้นรำร่วมสมัยของญี่ปุ่นหลากหลายออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เต้นร่วมสมัยเป็นรูปแบบที่นิยมของการเต้นที่พัฒนาในส่วนตรงกลางของศตวรรษที่ยี่สิบ และได้เติบโตขึ้นเป็นหนึ่งในประเภทที่มีประสิทธิภาพสำหรับการฝึกอบรมอย่างเป็นทางการนักเต้นทั่วโลกที่มีความนิยมที่แข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหรัฐอเมริกาและยุโรป ถึงแม้ว่าแต่เดิมทราบด้วยและการกู้ยืมเงินจาก คลาสสิก โมเดิร์น สไตล์แจ๊สมันมีตั้งแต่มาเพื่อรวมองค์ประกอบจากหลายรูปแบบของการเต้นรำ , [ 1 ] แต่เนื่องจากความนิยมในหมู่ฝึกเต้นและบางส่วนทับซ้อนในประเภทเคลื่อนไหว มีการรับรู้มักจะเป็นอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับโมเดิร์นแดนซ์ เต้นบัลเล่ต์และการเต้นรำรูปแบบคลาสสิกคอนเสิร์ตอื่น ๆ .

ในแง่ของการมุ่งเน้นเทคนิคของเต้นร่วมสมัยมีแนวโน้มที่จะใช้ทั้งแรงและควบคุมการเต้นโมเดิร์นแดนซ์และอาชีพของความเครียดบนลำตัว และยังใช้รุ่น สัญญา ชั้นทำงานอยู่และการกู้คืนและพบลักษณะของโมเดิร์นแดนซ์ [ 2 ] ไม่อาจคาดเดาการเปลี่ยนแปลงในจังหวะ ความเร็ว และทิศทาง มักจะใช้ เช่นกันบางครั้งมันยังรวมองค์ประกอบของวัฒนธรรมตะวันตกที่ไม่เต้น เช่น องค์ประกอบจากการเต้นแอฟริกันรวมทั้งการงอเข่า หรือการเคลื่อนไหวจากการเต้นร่วมสมัย บูโตญี่ปุ่น