Royal dragons – painted like murals

Royal dragons – painted like murals on glass doors – are charging against some invisible rival. Seen from the front, they are clearly headed left. Their power and glory echoes the hopelessness of the mantra: “No alternative!” – as it has been uttered in countless speeches by Margaret Thatcher. No alternative to economic liberalism, says the milk snatcher. The only valid remaining ideology. It still is an oblique and gloomy topic. Consumer culture, as it emerged in the eighties, in the wake of the historical defeat of the working classes. Peeking at these occurrences through the smudgy looking glass that is a group exhibition, we ask ourselves: Is this bloated bag of crisps half full or even less? The excess volume, usually pumped with nitrogen, is called “slack fill”. Keeps them crunchy. The crisps, that is. The ongoing mechanization of the reception of culture keeps us equally fresh. The constant feedback is supposed to keep us on our toes. But we find ourselves stuck in the lobby of streamlined thought patterns: Watch it, think it, watch it … Violence seems like the only possible intermittence. Imagine a wounded wolf: “Attracted by the scent of blood but confused over the absence of a carcass, other members of the pack attack each other until they are destroyed.” Or the violence becomes microscopic, brewing like bacteria in the dirt. Like hungry worms that manage to escape, only to realise there is nothing to escape to. So what do we lose when epistemes change? There definitely are closures. But things keep being made in a certain way. Things do die and they don’t live forever. But there is water on Mars. Maybe we’ve just lost the ability to mourn. The historical loops that we are witnessing are important. It is equally important to acknowledge whether they cycle into a continuum or a vicious circle. And when does something simply end? When there is no alternative. But please, let’s refuse. In so many happy returns we do manage to make out actual shapes and figures through the milky glass. The human figure stays relevant with all its potential of distortion and disfigurement. The Internet can kill the land of Tina. There are enough artists’ proposals that deal with the idea of transcription and repetition, not as dogma but as insistence. In order to keep weaving blurry utopias and to not stop believing. Like the student in the front row of Lacan’s lecture performance: She’s not an artist or famous, but she’s in the picture, shy, charming. After all: The world is full without you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มังกรหลวง – วาดเช่นภาพจิตรกรรมบนประตูกระจกชาร์จเทียบกับคู่แข่งที่มองไม่เห็นบาง เห็นจากด้านหน้า ที่ชัดเจนมุ่งหน้าไปทางซ้าย อำนาจหน้าที่และเกียรติ echoes หวังของมันตรา: "ไม่มีทางเลือก" – มันมีการพูดสุนทรพจน์นับไม่ถ้วน โดยมาร์กาเร็ต Thatcher ไม่มีทางเลือกทางเศรษฐกิจเสรีนิยม กล่าวว่า snatcher นม อุดมการณ์ที่เหลือเพียง ยังคงเป็นหัวข้อที่มืดมน และ oblique วัฒนธรรมบริโภค มันเกิดในอันดับ ในการปลุกของพ่ายแพ้ประวัติศาสตร์ของชนชั้นทำงาน เรา peeking ที่เหตุการณ์เหล่านี้ผ่านแก้วกำลังมองหา smudgy ที่เป็นนิทรรศการกลุ่ม ถามตัวเอง: เป็นถุงนี้บวมตังครึ่ง หรือแม้แต่น้อย ปริมาณส่วนเกิน สูบมักจะ มีไนโตรเจน เรียกว่า "เติมขึง" จะได้กรอบ ตัง ที่อยู่ Mechanization อย่างต่อเนื่องของการรับวัฒนธรรมช่วยให้เราสดพอ ๆ กัน ความคิดเห็นที่คงที่ควรให้เราบนเท้าของเรา แต่เราพบตัวเองติดอยู่ในล็อบบี้ของรูปแบบแนวคิด: ดูมัน คิดว่า ดูมัน... ความรุนแรงเหมือน intermittence เท่า ลองนึกภาพหมาป่าได้รับบาดเจ็บ: "ดึงดูด ด้วยกลิ่นของเลือดแต่งงมากกว่าของซากเป็น สมาชิกอื่น ๆ ของชุดโจมตีกันจนกว่าพวกเขาจะถูกทำลาย" หรือความรุนแรงกลายเป็นกล้องจุลทรรศน์ ทำการหมักเช่นแบคทีเรียในดิน เช่นหนอนหิวที่ จะหลบหนี จะตระหนักถึง สิ่งใดสามารถหลบหนีไป ดังนั้น อะไรทำเราเสียเมื่อเปลี่ยน epistemes มีแน่นอนคือปิด แต่สิ่งที่ทำให้การทำการ สิ่งที่ตาย และพวกเขาไม่ได้อยู่ตลอดไป แต่ยังมีน้ำบนดาวอังคาร บางทีเราเพิ่งได้หายความอาลัย วนรอบทางประวัติศาสตร์ที่เรามีพยานเป็นสำคัญ มันเป็นสิ่งสำคัญเพื่อรับทราบว่า พวกเขารอบความต่อเนื่องหรือเป็นอุบาทว์ และเมื่อไม่อะไรก็จบ เมื่อมีทางเลือกไม่ ได้โปรด ขอปฏิเสธ ในการส่งคืนมีความสุขมาก เราจัดการทำรูปร่างจริงและตัวเลขผ่านแก้วน้ำนม รูปมนุษย์ยังคงเกี่ยวข้องกับศักยภาพทั้งหมดของความผิดเพี้ยนและ disfigurement อินเทอร์เน็ตสามารถฆ่าแลนด์ที มีข้อเสนอศิลปินเพียงพอที่จัดการกับความคิดของการ transcription และซ้ำ ไม่เป็นไป ตามความเชื่อ แต่ เป็น insistence เพื่อให้ทอ utopias มัว และไม่หยุดเชื่อ เช่นนักเรียนในแถวหน้าของ Lacan บรรยายประสิทธิภาพ: เธอไม่ได้ศิลปิน หรือมีชื่อ เสียง แต่เธออยู่ในภาพ ขี้อาย เสน่ห์ จาก: โลกได้เต็มที่โดยไม่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มังกร Royal - วาดภาพจิตรกรรมฝาผนังเช่นประตูกระจก - มีการเรียกเก็บกับคู่แข่งที่มองไม่เห็นบางอย่าง เห็นได้จากด้านหน้าที่พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปทางด้านซ้ายอย่างเห็นได้ชัด อำนาจและความรุ่งเรืองของพวกเขาสะท้อนความสิ้นหวังของมนต์ที่ว่า "ทางเลือกที่ไม่!" - ตามที่ได้รับการพูดในการกล่าวสุนทรพจน์ที่นับไม่ถ้วนโดยมาร์กาเร็ตแทตเชอ ไม่มีทางเลือกที่จะเศรษฐกิจเสรีนิยมกล่าวว่าร่านนม อุดมการณ์ที่เหลือถูกต้องเท่านั้น มันก็ยังคงเป็นหัวข้อเอียงและมืดมน วัฒนธรรมของผู้บริโภคในขณะที่มันเกิดขึ้นในยุคแปดศูนย์ในการปลุกของความพ่ายแพ้ทางประวัติศาสตร์ของการเรียนการทำงานที่ แอบที่เกิดขึ้นเหล่านี้ผ่านกระจกมองสกปรกที่มีการจัดนิทรรศการกลุ่มเราถามตัวเอง: กระเป๋าใบนี้เป็นป่องของมันฝรั่งทอดกรอบครึ่งหนึ่งหรือน้อยลงหรือไม่ ปริมาณส่วนเกินสูบมักจะมีไนโตรเจนที่เรียกว่า "เติมหย่อน" ช่วยให้พวกเขากรุบกรอบ มันฝรั่งทอดกรอบที่เป็น เครื่องจักรกลอย่างต่อเนื่องของการรับวัฒนธรรมที่ทำให้เราสดอย่างเท่าเทียมกัน ข้อเสนอแนะอย่างต่อเนื่องควรจะให้เราอยู่บนเท้าของเรา แต่เราพบว่าตัวเองติดอยู่ในห้องโถงของรูปแบบความคิดคล่องตัว: ดูมันคิดว่ามันดูมัน ... ความรุนแรงดูเหมือนว่าเป็นไปได้เพียง intermittence ลองนึกภาพหมาป่าได้รับบาดเจ็บ "ดึงดูดโดยกลิ่นของเลือด แต่สับสนมากกว่ากรณีที่ไม่มีซากที่สมาชิกคนอื่น ๆ ของการโจมตีแพ็คแต่ละอื่น ๆ จนกว่าพวกเขาจะถูกทำลาย." หรือการใช้ความรุนแรงจะกลายเป็นกล้องจุลทรรศน์เบียร์เช่นแบคทีเรียในสิ่งสกปรก เหมือนหนอนหิวที่จัดการที่จะหลบหนีเท่านั้นที่จะรู้ว่ามีอะไรที่จะหลบหนีไป ดังนั้นสิ่งที่เราจะสูญเสียเมื่อเปลี่ยน epistemes? มีการปิดแน่นอน แต่สิ่งที่ทำให้การทำในวิธีการบางอย่าง สิ่งที่ไม่ตายและพวกเขาไม่ได้อยู่ตลอดไป แต่มีน้ำบนดาวอังคาร บางทีเราได้สูญเสียเพียงแค่ความสามารถในการไว้อาลัย ลูปทางประวัติศาสตร์ที่เราเป็นพยานที่มีความสำคัญ มันเป็นสิ่งสำคัญอย่างเท่าเทียมกันที่จะยอมรับว่าพวกเขาเข้ามาในวงจรต่อเนื่องหรือวงกลมหิน และเมื่อบางสิ่งบางอย่างก็ไม่จบ? เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น แต่โปรดขอปฏิเสธ ในผลตอบแทนที่มีความสุขมากดังนั้นเราจะจัดการเพื่อให้ออกมารูปทรงที่เกิดขึ้นจริงและตัวเลขผ่านกระจกน้ำนม ร่างของมนุษย์อยู่ที่เกี่ยวข้องกับศักยภาพของการบิดเบือนและทำให้เสียโฉม อินเทอร์เน็ตสามารถฆ่าที่ดินของทีน่า มีข้อเสนอศิลปินพอที่จะจัดการกับความคิดของการถอดรหัสและการทำซ้ำที่ไม่เป็นความเชื่อ แต่เป็นยืนกราน เพื่อที่จะให้การทอผ้า utopias ตาพร่าและไม่หยุดเชื่อ เช่นเดียวกับนักเรียนที่อยู่ในแถวหน้าของการปฏิบัติงานการบรรยายของเลปที่เธอไม่ได้เป็นศิลปินหรือมีชื่อเสียง แต่เธอในภาพ, ขี้อาย, มีเสน่ห์ หลังจากที่ทุกคน: โลกที่เต็มไปโดยที่คุณไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มังกรราชวงศ์–ทาสีเหมือนจิตรกรรมฝาผนังบนประตูกระจก กว่าจะชาร์จกับมองไม่เห็นคู่ต่อสู้ มองจากด้านหน้า จะว่าไปแล้ว อำนาจและเกียรติก้องความสิ้นหวังของ Mantra : " ไม่เลือก " ( ตามที่ได้กล่าวในสุนทรพจน์ที่นับไม่ถ้วนโดยมาร์กาเร็ต แธทเชอร์ ไม่ทางเลือกเสรีนิยมทางเศรษฐกิจ ว่า นมนักวิ่งราว เพียงที่ถูกต้องที่เหลืออุดมการณ์มันก็ยังเป็นแนวเฉียงและหัวข้อมืดมน วัฒนธรรมของผู้บริโภค ขณะที่มันเกิดขึ้นในยุค ในการปลุกของความพ่ายแพ้ทางประวัติศาสตร์ของชนชั้นทำงาน แอบดูเหตุการณ์เหล่านี้ผ่านโคลนกระจกนั่นคือ กลุ่มศิลปะ เราถามตัวเอง : เป็นกระเป๋าใบนี้มีมันฝรั่งครึ่งเต็มหรือแม้แต่น้อย ปริมาณส่วนเกินมักจะสูบด้วยไนโตรเจน , เรียกว่า " เติม " หย่อนช่วยให้พวกเขากรอบ ใช้มันฝรั่งที่ ส่วนเรื่องต่อเนื่องของการรับวัฒนธรรม ทำให้เราสดชื่นไม่แพ้กัน ความคิดเห็นที่คงต้องให้เราที่เท้าของเรา แต่เราพบตัวเองติดอยู่ในล็อบบี้ของรูปแบบความคิดคล่องตัว : ดู คิดว่า มันดู . . . . . . . ความรุนแรงเหมือนเป็นช่วงเดียวที่เป็นไปได้ จินตนาการ : หมาป่าที่บาดเจ็บ" ดึงดูดโดยกลิ่นของเลือด แต่ ความสับสนในการขาดงานของซาก สมาชิกอื่น ๆของชุดโจมตีแต่ละอื่น ๆจนกว่าพวกเขาจะถูกทำลาย หรือ ความรุนแรงกลายเป็นกล้องจุลทรรศน์ชงเช่นแบคทีเรียในดิน ชอบหิวหนอนที่จัดการที่จะหลบหนีเท่านั้นที่จะรู้ว่าไม่มีอะไรที่จะหลบหนีไป ดังนั้นเราจึงทำในสิ่งที่สูญเสียเมื่อ epistemes เปลี่ยน ? มีแน่นอนที่มีฝาปิด .แต่มันถูกทำในวิธีการบางอย่าง สิ่งที่ทำจะตายและพวกเขาไม่ได้อยู่ตลอดไป แต่มันมีน้ำบนดาวอังคาร บางทีเราเพิ่งจะสูญเสียความสามารถในการไว้อาลัย กับดักทางประวัติศาสตร์ที่เราเป็นพยานสำคัญ มันเป็นอย่างเท่าเทียมกันที่สำคัญที่จะยอมรับว่าพวกเขาเป็นวงจรต่อเนื่อง หรืออุบาทว์ . และเมื่อทำอะไรก็จบ เมื่อไม่มีทางเลือก แต่ได้โปรดขอปฏิเสธ ในคืนความสุขมากมายที่เราจัดการเพื่อให้ได้รูปร่างที่แท้จริงและตัวเลขที่ผ่านกระจกข้าง รูปของมนุษย์อยู่ที่เกี่ยวข้องกับศักยภาพของการบิดเบือน และสิ่งที่ทำให้เสียโฉม อินเทอร์เน็ตสามารถฆ่าที่ดินของทีน่า มีศิลปินมากพอข้อเสนอที่จะจัดการกับความคิดของการถอดความและซ้ำ ไม่ใช่กฎแต่เป็นคือเพื่อให้ทอผ้า utopias ตาพร่าและให้เลิกเชื่อ เหมือนนักเรียนในแถวหน้าของงานบรรยาย lacan : เธอไม่ใช่ศิลปิน หรือมีชื่อเสียง แต่เธอในรูปภาพ , ขี้อาย , เสน่ห์ หลังจากทั้งหมด : โลกเต็ม โดยไม่มีคุณ