His eyebrows knitted in biggest con

His eyebrows knitted in biggest confusion of what was going on. He wanted to turn facing Chan but he had no strength to block it when he started to freeze for an unknown reason as soon as his neck made contact with Chan's kissy lips.

Soonyoung's eyes widening but he refused to move any inches away. A second later, Chan transform it from a small kiss into a bite as if he was happily eating a strawberry fruit. Soonyoung bite hit lower lip to prevent ing or a scream in the public. They was lucky there's no people in front of them, except that man.

A stranger elder man slowly turns to facing the other side, and saw those two boys in an exact awkward position.

“What is wrong with both of you, young men?” he gently asked before stood up and leaving the train.

Soonyoung blushes lightly after he heard what does that elder man had said.

“Cha-chan... wake up..,” his hands curling and gripping on his slacks.

Once Chan listened to the voice, he quickly wakes up and remove his mouth from the latter's neck. He switches his eyes to Soonyoung's neck and notice marks of his teeth were visible right on the skin. Soonyoung timidly touches the spot and Chan gasps in surprise.

“Oh– I'm sorry! I was fallen asleep and not aware of my surroundings,” he bows for multiple times at his senior, while apologizing for his embarrassing mistakes.

Soonyoung embark to crept up a smirk, “It's okay. I didn't knew I could be an edible fruit to someone and you're the first to volunteer,” he teased as Chan develops high-temperature blushes on his cheeks.



Exiting the train station, both of them had been silenced during the whole trip to their school building. They are still two blocks away and lessons will started in 10 minutes, so they got times to saunter on the sidewalks. Chan keeps his head down, unable to look at the person beside him as usual again.

He was too afraid. Afraid that it would drift them apart.

Soonyoung begin to suggest randomly, “I heard we had day off on Friday. Wanna have morning jog?”

Chan pursed his lips then answered, “Su-sure,”

Clueless and lost. They stepped in and departing to each different classrooms.

*Why is he acting that way?*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิ้วของเขาถักความยุ่งเหยิงที่ใหญ่ที่สุดของสิ่งเกิดขึ้น เขาอยากเปิดหันจันทร์ แต่เขามีความแข็งแรงไม่ให้บล็อกเมื่อเขาเริ่มตรึงโดยไม่ทราบสาเหตุเป็นคอของเขาทำติดต่อกับจันทร์ของ kissy ริมฝีปาก ตาของ Soonyoung ที่ขยับขยายแต่เขาปฏิเสธที่จะย้ายนิ้วใด ๆ สองหลัง จันแปลงมันจากจูบเล็ก ๆ เป็นกัดประหนึ่งว่าเขาได้รับประทานผลไม้สตรอเบอร์รี่อย่างมีความสุข Soonyoung กัดตีล่าง lip ให้กำลังหรือกรี๊ดใน พวกเขายังโชคดีที่มีคนไม่หน้าพวกเขา ยกเว้นผู้ชายคนนั้น คนแปลกหน้าพี่ช้าจะให้หันหน้าไปทางด้านอื่น ๆ และชายเห็นชายที่สองในตำแหน่งตกใจเป็นแน่นอน อะไรคือผิดทั้งสองของคุณ หนุ่ม "เขาเบา ๆ ถามก่อนยืนขึ้น และออกจากรถไฟ Soonyoung blushes เบา ๆ หลังจากที่เขาได้ยินอะไรคนที่พี่ได้กล่าวว่า " Cha-chan...ตื่น up.., " มือดัดผม และจับยึดบนกางเกงทรงหลวมของเขา เมื่อจันทร์ฟังเสียง เขาได้อย่างรวดเร็วกลับขึ้น แล้วเอาปากออกจากหลังของคอ เขาสลับตากับคอของ Soonyoung และเครื่องหมายสังเกตฟันของเขาถูกมองเห็นได้บนผิวหนัง Soonyoung timidly สัมผัสจุด และจัน gasps ในความประหลาดใจ "โอ้-ขอ ฉันถูกลดลงหลับ และไม่ตระหนักถึงสภาพแวดล้อมของฉัน เขาห่อในหลายครั้งที่อาวุโสเขา ในขณะที่ apologizing สำหรับข้อผิดพลาดของเขาอาย Soonyoung เริ่มดำเนินการ crept ค่าเกเร "ได้ล่ะ ผมไม่รู้ว่า อาจมีผลไม้กินให้คน และคุณคนแรกที่อาสา เขา teased เป็นจันทร์พัฒนา blushes อุณหภูมิสูงบนแก้มของเขา ออกจากสถานีรถไฟ ทั้งสองอย่างได้รับ silenced ในระหว่างการเดินทางทั้งหมดเพื่อสร้างโรงเรียนของพวกเขา พวกเขาจะยังคงบล็อกสองไป และบทเรียนจะเริ่มต้นใน 10 นาที เพื่อให้พวกเขามีเวลา saunter บนแยะ จันทร์รักษาศีรษะของเขาลง ไม่ดูคนข้างเขาตามปกติอีกครั้ง เขากลัวเกินไป กลัวว่า มันจะดริฟท์ให้ห่างกัน Soonyoung เริ่มต้นแนะนำสุ่ม "ฉันได้ยินเรามีวันปิดวันศุกร์ ต้องวิ่งจ๊อกกิ้งตอนเช้าหรือไม่" จัน pursed ริมฝีปากของเขา แล้ว ตอบ "Su-แน่ใจ Clueless และสูญหาย พวกเขาก้าวใน และออกเดินทางไปแต่ละห้องเรียนแตกต่างกัน * ทำไมเขาทำหน้าที่วิธี? *

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คิ้วของเขาถักนิตติ้งในความสับสนที่ใหญ่ที่สุดของสิ่งที่เกิดขึ้น เขาต้องการที่จะหันหน้าไปทางเปิดจันทร์ แต่เขาไม่ได้มีความแข็งแรงเพื่อป้องกันมันเมื่อเขาเริ่มที่จะหยุดด้วยเหตุผลที่ไม่รู้จักเร็วที่สุดเท่าที่คอของเขาได้ติดต่อกับริมฝีปาก Kissy จัน. ตา Soonyoung ของการขยับขยาย แต่เขาปฏิเสธที่จะย้ายนิ้วใด ๆ ออก เป็นครั้งที่สองต่อมาจันเปลี่ยนจากจูบกัดขนาดเล็กลงในขณะที่ถ้าเขามีความสุขกินผลไม้สตรอเบอร์รี่ กัด Soonyoung ตีริมฝีปากล่างเพื่อป้องกันไม่ให้ไอเอ็นจีหรือกรีดร้องในที่สาธารณะ พวกเขาโชคดีที่มีคนในด้านหน้าของพวกเขายกเว้นคนที่. คนแปลกหน้าคนคนโตช้าหันไปหันหน้าไปทางด้านอื่น ๆ และเห็นผู้ที่เด็กชายสองคนอยู่ในตำแหน่งที่น่าอึดอัดใจแน่นอน. "อะไรคือสิ่งที่ผิดปกติกับคุณทั้งสองชายหนุ่ม? "เขาถามเบา ๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนและออกจากรถไฟ. แดง Soonyoung เบา ๆ หลังจากที่เขาได้ยินสิ่งที่ไม่ว่าชายคนโตได้กล่าวว่า." ชะอำจัง ... ตื่นขึ้นมา .. "มือของเขาดัดผมและจับในกางเกงของเขา. เมื่อจันทร์ ฟังเสียงที่เขาตื่นขึ้นมาได้อย่างรวดเร็วและลบปากของเขามาจากลำคอหลัง เขาสลับสายตาของเขาไปคอ Soonyoung และเครื่องหมายแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของฟันของเขามีสิทธิที่มองเห็นได้บนผิวหนัง Soonyoung เหนียมสัมผัสจุดและจันอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ. "OH- ฉันขอโทษ! ผมก็ผล็อยหลับไปและไม่ได้ตระหนักถึงสภาพแวดล้อมของฉัน "เขาคันธนูสำหรับหลายครั้งที่ผู้บริหารระดับสูงของเขาในขณะขอโทษสำหรับความผิดพลาดที่น่าอายของเขา. Soonyoung เริ่มดำเนินการที่จะพุ่งขึ้นรอยยิ้มว่า" มันโอเค ฉันไม่ได้รู้ว่าผมอาจจะเป็นผลไม้กินกับใครสักคนและคุณเป็นคนแรกที่เป็นอาสาสมัคร "เขาแกล้งเป็นจันพัฒนาสีแดงที่อุณหภูมิสูงบนแก้มของเขา. ออกจากสถานีรถไฟทั้งสองคนได้รับการเงียบระหว่างทั้ง การเดินทางไปยังอาคารเรียนของพวกเขา พวกเขายังคงอยู่ห่างออกไปสองช่วงตึกและบทเรียนที่จะเริ่มต้นในเวลา 10 นาทีเพื่อให้พวกเขาได้ครั้งเพื่อเดินทอดน่องบนทางเท้า จันทร์ช่วยให้หัวของเขาลงไม่สามารถที่จะมองไปที่คนที่อยู่ข้าง ๆ เขาตามปกติอีกครั้ง. เขากลัวเกินไป กลัวว่ามันจะลอยออกจากกัน. Soonyoung เริ่มต้นที่จะแนะนำแบบสุ่ม "ผมได้ยินเรามีวันหยุดในวันศุกร์ อยากมีเขย่าเบา ๆ ตอนเช้า? "จันเม้มริมฝีปากของเขาแล้วตอบว่า" ซูแน่ใจว่า "บื้อและการสูญเสีย พวกเขาก้าวเข้ามาและออกเดินทางไปยังแต่ละห้องเรียนที่แตกต่างกัน. * ทำไมเขาทำหน้าที่ที่ทาง? *

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิ้วของเขาถักในความสับสนที่ใหญ่ที่สุดของสิ่งที่เกิดขึ้น เขาต้องการที่จะเปิดเจอ ชาน แต่เขาไม่มีพลังป้องกันมันเมื่อเขาเริ่มที่จะตรึงสำหรับเหตุผลที่ไม่รู้จักพอ คอของเขาติดต่อกับชานซอกปาก

soonyoung ดวงตาขยับขยาย แต่เขาปฏิเสธที่จะย้ายนิ้วไป วินาทีต่อมาชานเปลี่ยนจากจูบเป็นขนาดเล็กกัด ถ้าเขามีความสุข กินสตอเบอร์รี่ผลไม้ soonyoung กัดริมฝีปากล่างเพื่อป้องกันไม่ให้ไอเอ็นจีตีหรือตะโกนในที่สาธารณะ พวกเขาโชคดีที่ไม่มีผู้คนในด้านหน้าของพวกเขา ยกเว้นคนนั้น

คนแปลกหน้าผู้อาวุโสชายค่อยๆ กลายเป็นหันด้านอื่น ๆ และเห็นเด็กชายสองคนในตำแหน่งที่ไม่ดีแน่นอน

" มีอะไรผิดปกติกับเธอทั้งคู่ หนุ่ม ?" เขาถามเบาๆ ก่อนลุกขึ้นยืนออกจากรถไฟ

soonyoung หน้าแดงเล็กน้อยหลังจากที่เขาได้ยินอะไรที่พี่แมนบอก

" ชาจัง . . . . . . . ตื่น . . . . . . . " มือม้วนและจับในกางเกงของเขา . . . . . .

เมื่อชานฟังเสียง เขารีบตื่น และเอาปากของเขาจากหลังของคอเขาเปลี่ยนตาให้ soonyoung คอและสังเกตเห็นรอยฟันของเขาได้ปรากฏให้เห็นบนผิว soonyoung ขลาดๆสัมผัสจุดและชานอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ

" โอ้ - ฉันขอโทษ ผมเผลอหลับไป และไม่ตระหนักถึงสภาพแวดล้อมของฉัน " เขาโค้งหลายครั้งที่รุ่นพี่ของเขา ในขณะที่ ขอโทษสำหรับความผิดพลาดที่น่าอับอายของเขา

soonyoung นจะพุ่งขึ้นยิ้มเยาะ " ไม่เป็นไรไม่รู้ว่าฉันอาจจะกินผลไม้กับใครสักคนและคุณเป็นคนแรกที่อาสา " เขาแกล้งเป็นชานพัฒนาสูง - ปัดแก้ม



ออกจากสถานีรถไฟ พวกเขาทั้งสองก็ปิดปากเงียบในระหว่างการเดินทางทั้งเพื่อสร้างโรงเรียน พวกเขายังคงเป็นสองบล็อกออกไปและบทเรียนจะเริ่มใน 10 นาที ก็เลยเวลาเดินทอดน่องบนทางเท้าชานเอาแต่ก้มหน้า ไม่ได้มองคนที่อยู่ข้างๆ เขาเหมือนเดิมอีกแล้ว

เค้ากลัวมากเกินไป กลัวว่ามันจะลอยพวกเขาออกจากกัน

soonyoung เริ่มแนะนำให้สุ่ม " ฉันได้ยินว่าเราได้หยุดงานในวันศุกร์ อยากเขย่าเบา ๆเช้า ? "

ชาน pursed ริมฝีปากของเขาตอบว่า " ซูว่า "

clueless และหายไป พวกเขาได้ก้าวเข้ามา และจากไปเพื่อที่แตกต่างกันในแต่ละห้องเรียน

* ทำไมเค้าทำท่าแบบนั้น ? *