(For you to run away from that girl

(For you to run away from that girl Flamia, and for you who is running away from this situation…….It totally makes you look uncool)

Palmyra was floating through the passageway with her arms folded, and these words that were spoken by Kirika in the past entered into her mind.

Whilst it wasn’t a self-ridiculing expression, it was enough to bring a smile to her face.

「Kufuh……those words really hit me hard nou…..」

It was without a doubt these words that provided courage for Palmyra to fight against Flamia, and it reignited her pride that was severely crushed down for several hundreds of years.

Tooru and Kirika, both of these people gave words of encouragement that empowered her.

「With this, I believe I have repaid by debt for that time, Princess Knight. The rest is up to you human beings…..to make it up to each other jyana」

Before I noticed it, I had already returned to my own room.

After hearing Kirika’s devotion towards me from a third party, I just couldn’t arrange my thoughts and it made me feel irritated.

(There should be a limit to how good-natured someone can be…….Crap, why would she do something like that for someone like me?)

Not only that, she didn’t even try to take credit for the things she has done.

In other words, she wasn’t doing it just to make me feel grateful. In that case, why did she do it?

……..What is going on, at first I was the one who wanted to make Kirika feel flustered about me, but why is the reverse happening instead? Why am I the one that has to feel like this?

(Am I feeling shaken? Just by hearing something like this…..? Eeei, this is totally unlike me)

Palmyra said…..”Why don’t you at least say a word of thanks?”

Does she think it’s easy to say something like that so frivolously…?

Saying something like this face to face is something so embarrassing, I don’t think it’s that easy.

While holding all these incomplete feelings bottled up inside of me, I blew away the candles and threw myself down into the bed——At that time.

「…….Odamori-kun?」

「U, Uwaahh!?」

Suddenly someone spoke and I felt like my heart was going to fly out of my mouth.

The person who spoke out was the usual girl with huge breasts pushed up by her plump white blouse and her healthy thighs which were peeking out of her navy blue mini skirt.

Before I realized it, she was already standing before me.

「W-what is it? You scared me you know? Suddenly barging into my room like that, where are your usual manners——」

Her raven black hair swayed gently and she closed the distance. Inside of this dim room, her hot breath tickled the nape of my neck.

「H….Himeno, san?」

She firmly grabbed on to my sleeves. She took one more step forward. And just like that she lost her balance and stumbled into my body.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

(คุณสามารถเรียกใช้จากที่สาว Flamia และ สำหรับคุณที่กำลังเรียกใช้ออกจากสถานการณ์นี้...ทั้งหมดทำให้คุณดู uncool)ปาล์มไมร่าลอยผ่านทางเดินแขนพับ และคำเหล่านี้ที่ถูกพูด โดย Kirika ในอดีตเข้าสู่ใจของเธอในขณะที่มันไม่ได้เป็นนิพจน์ ridiculing ตนเอง มันเป็นเพียงพอที่จะนำรอยยิ้มที่ใบหน้าของเธอ「Kufuh...คำพูดเหล่านั้นจริง ๆ ตียาก nou...ถูกมันไม่ต้องสงสัยคำเหล่านี้ที่มีความกล้าหาญสำหรับปาล์มไมร่าในการต่อสู้กับ Flamia และก็จุดความภาคภูมิใจของเธอที่ถูกบดอย่างรุนแรงลงหลายร้อยปีTooru และ Kirika ทั้งสองคนเหล่านี้ให้ถ้อยคำของกำลังใจที่เพิ่มขีดความสามารถของเธอ「With นี่ ผมเชื่อว่า ผมได้คืน โดยหนี้ที่เวลา เจ้าหญิงอัศวิน ส่วนที่เหลือเป็นคุณมนุษย์...ให้ถึง jyana」 แต่ละอื่น ๆก่อนที่จะพบมัน ฉันได้แล้วกลับไปห้องของตัวเองหลังจากได้ยินความจงรักภักดีของ Kirika ต่อผมจากบุคคลสาม เพียงแค่ไม่สามารถจัดเรียงความคิดของฉัน และมันทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิด(ควรมีการจำกัดว่าอัธยาศัยดีคนสามารถ...อึ ทำไมต้องเธอทำสิ่งที่สำหรับคนอย่างผม)ไม่เพียงแค่นั้น เธอไม่ได้พยายามที่จะใช้สินเชื่อสำหรับสิ่งที่เธอทำในคำอื่น ๆ เธอไม่ได้ทำมันก็จะทำให้ฉันรู้สึกขอบคุณ ในกรณีนี้ ทำไมมัน…….. เกิดอะไรขึ้น เป็นครั้งแรกที่ผมเป็นหนึ่งที่อยากจะทำให้รู้สึกถึงความสับสนเกี่ยวกับฉัน Kirika แต่ทำไมย้อนกลับที่เกิดขึ้นแทน ทำไมฉันหนึ่งที่มีความรู้สึกเช่นนี้(ฉันรู้สึกเขย่า เพียงแค่ได้ยินสิ่งนี้... Eeei เป็นทั้งหมดซึ่งแตกต่างจากฉัน)ปาล์มไมร่ากล่าว... ทำไมไม่คุณน้อยบอกคำขอบคุณ"เธอไม่คิดว่า มันง่ายที่จะบอกอะไรเช่นนั้นดังนั้น frivolously...บอกว่า เหมือนหน้าเป็นสิ่งที่น่าอายดังนั้น ผมไม่คิดว่า มันไม่ยากขณะที่กดความรู้สึกไม่สมบูรณ์เหล่านี้ที่ขวดขึ้นภายในของฉัน ฉันพัดเทียนออกไป และโยนตัวเองลงที่พัก — — ในเวลานั้นอบ... Odamori-kun ? ถูก「U, Uwaahh 」ก็มีคนพูด และเหมือนหัวใจของฉันกำลังจะบินออกจากปากของฉันบุคคลที่พูดออกเป็นสาวปกติที่ มีหน้าอกขนาดใหญ่ผลักดันขึ้น โดยเสื้อขาวอวบของเธอและต้นขาของเธอมีสุขภาพดีซึ่งถูกหินจากเธอมินิกระโปรงน้ำเงินก็มันรู้ เธอแล้วยืนฉันก่อน「W อะไรคืออะไร คุณกลัวฉันคุณรู้หรือไม่ ก็ barging เข้าไปในห้องของฉันเช่นนั้น ที่มีมารยาทของคุณปกติ — — ถูกผมของเธอสีดำกาเปี่ยมไปเบา ๆ และเธอปิดระยะ ภายในห้องนี้ติ่มซำ ลมหายใจของเธอร้อนโดนจับ nape มีดของคอ「H...ต้น ซาน? ถูกเธอมั่นคว้าแขนของฉันไป เธอเอาไปข้างหน้าอีกหนึ่งขั้นตอน และแบบของเธอสูญเสียสมดุลของเธอสะดุดลงในร่างกายของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

(สำหรับคุณที่จะหนีออกจากหญิงสาวที่ Flamia และสำหรับท่านที่จะวิ่งหนีจากสถานการณ์นี้ ...... มันโดยสิ้นเชิงทำให้คุณดูเทห์)

Palmyra ลอยผ่านทางเดินด้วยแขนของเธอพับและคำพูดเหล่านี้ที่ได้รับการพูดโดย Kirika ในอดีตที่ผ่านมาได้ลงนามในความคิดของเธอ.

ขณะที่มันไม่ได้เป็นการแสดงออกของตัวเองหัวเราะเยาะมันก็มากพอที่จะนำรอยยิ้มให้ใบหน้าของเธอ.

「 Kufuh ...... คำพูดเหล่านั้นมันตีฉันยาก Nou ... .. 」

มันเป็นโดยไม่ต้องสงสัย คำเหล่านี้ที่ให้ความกล้าหาญสำหรับ Palmyra ที่จะต่อสู้กับ Flamia และจุดความภาคภูมิใจของเธอที่ถูกบดลงอย่างรุนแรงเป็นเวลาหลายร้อยปี.

Tooru และคิริทั้งของคนเหล่านี้ให้คำของการให้กำลังใจที่เพิ่มขีดความสามารถของเธอ.

「ด้วยวิธีนี้ผมเชื่อว่า ฉันได้ชำระคืนหนี้ในช่วงเวลานั้นเจ้าหญิงอัศวิน ส่วนที่เหลือขึ้นอยู่กับคุณมนุษย์ ... ..to ทำให้มันขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ Jyana 」

ก่อนที่ผมสังเกตเห็นมันฉันเพิ่งกลับมาแล้วไปที่ห้องของตัวเอง.

หลังจากที่ได้ยินความจงรักภักดีที่มีต่อ Kirika ฉันจากบุคคลที่สามผมก็ไม่สามารถ จัดความคิดของฉันและมันทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิด.

(ควรจะมีการ จำกัด ว่าคนที่มีอัธยาศัยดีสามารถ ...... .Crap ทำไมเธอจะทำสิ่งที่ต้องการที่สำหรับคนอย่างฉัน?)

ไม่เพียง แต่ที่เธอไม่ได้ ได้พยายามที่จะใช้บัตรเครดิตสำหรับสิ่งที่เธอได้ทำ.

ในคำอื่น ๆ ที่เธอไม่ได้ทำมันก็จะทำให้ฉันรู้สึกขอบคุณ ในกรณีที่เธอทำทำไมมันได้หรือไม่

...... ..What เป็นไปในตอนแรกผมเป็นคนหนึ่งที่อยากจะทำให้คิริรู้สึกลนเกี่ยวกับผม แต่ทำไมกลับเกิดขึ้นแทน? ทำไมฉันคนหนึ่งที่มีความรู้สึกเช่นนี้หรือไม่

(ฉันรู้สึกสั่นคลอนหรือไม่เพียงโดยการได้ยินบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้ ... .. ? Eeei นี้มีทั้งหมดแตกต่างจากฉัน)

ตาลกล่าวว่า ... .. "ทำไมคุณไม่บอกว่าอย่างน้อย คำขอบคุณ? "

เธอไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องง่ายที่จะพูดอะไรเช่นนั้นเพื่อแต้ ... ?

เธอชอบพูดว่าใบหน้านี้เพื่อใบหน้าเป็นสิ่งที่น่าอายดังนั้นฉันไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องที่ง่าย.

ในขณะที่ถือทุกความรู้สึกที่ไม่สมบูรณ์เหล่านี้ขวดขึ้นภายใน ของฉันฉันพัดออกไปเทียนและโยนตัวเองลงไปในเตียง -. ในเวลานั้น

「 ...... .Odamori คุง」

「 U, Uwaahh !? 」

ทันใดนั้นคนพูดและฉันรู้สึกเหมือนหัวใจของฉันกำลังจะบิน ออกมาจากปากของฉัน.

คนที่พูดออกมาเป็นผู้หญิงคนปกติที่มีหน้าอกขนาดใหญ่ผลักดันขึ้นมาจากเสื้อสีขาวของเธออวบและต้นขาที่ดีต่อสุขภาพของเธอซึ่งถูกแอบออกจากกองทัพเรือของเธอมินิกระโปรงสีฟ้า.

ก่อนที่ผมจะรู้ว่ามันเธอแล้วก็ยืนอยู่ตรงหน้าฉัน .

「 W-ว่ามันคืออะไร? คุณกลัวฉันคุณรู้หรือไม่? ทันใดนั้นบุกเข้ามาในห้องของฉันเช่นนั้นอยู่ที่ไหน manners-- 」ตามปกติของคุณ

ดำขลับของเธอผมสีดำแกว่งเบา ๆ และเธอปิดระยะทาง ภายในห้องสลัวนี้ลมหายใจร้อนของเธอ tickled ท้ายทอยของฉัน.

「 H ... .Himeno, San? 」

เธอแน่นคว้าแขนของฉัน เธอเอาขั้นตอนหนึ่งไปข้างหน้ามากขึ้น และเช่นเดียวกับที่เธอสูญเสียความสมดุลของเธอและสะดุดลงไปในร่างกายของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

( คุณจะหนีจากผู้หญิง flamia และสำหรับคุณที่เป็นคนหนีจากสถานการณ์นี้ . . . . . . . มันทำให้คุณดูเท่ )ตาลโตนดเป็นลอยผ่านทางผ่านกับแขน พับเก็บได้ และคำพูดที่พูดโดยคิริกะในอดีตเข้าไปในจิตใจของเธอในขณะที่มันไม่ได้หัวเราะเยาะตนเองแสดงออก มันก็เพียงพอที่จะนำรอยยิ้มให้กับใบหน้าของเธอ. . . . . . 「 kufuh คำเหล่านั้นจริงๆ ตีผมอย่างหนัก」นู๋ . . . . .มันเป็นโดยไม่ต้องสงสัยคำเหล่านี้ที่ให้กำลังใจในการต่อสู้กับ flamia ตาลโตนดและ reignited ศักดิ์ศรีของเธอที่รุนแรงบดขยี้ลงเป็นเวลาหลายร้อยปีโทรุ และ คิริกะ ทั้งของคนเหล่านี้ให้คำปลอบใจว่าอำนาจของเธอ「กับนี้ ฉันเชื่อว่าฉันได้ชดใช้ โดยหนี้นั้น อัศวิน เจ้าหญิง ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับคุณมนุษย์ . . . . . เพื่อให้แต่ละอื่น ๆ jyana 」ก่อนที่ผมจะรู้ตัว ผมก็กลับไปที่ห้องของตัวเองหลังจากได้ยินคิริกะก็จงรักภักดีต่อฉันจากบุคคลที่สาม , ฉันก็ไม่สามารถจัดเรียงความคิดของฉันและมันทำให้ฉันหงุดหงิด( ควรมีขีดจำกัด อารมณ์ดี บางคนได้ . . . . . . . แย่แล้ว ทำไมเขาทำอย่างนั้น สำหรับคนที่ชอบฉัน ?ไม่เพียงแค่นั้น เธอไม่ได้พยายามที่จะใช้บัตรเครดิตสำหรับสิ่งที่เธอได้ทำในคำอื่น ๆที่เธอไม่ได้ทำมันทำให้ฉันรู้สึกดีมาก ถ้าอย่างนั้น ทำไมเธอถึงทำแบบนั้น. . . . . เกิดอะไรขึ้น ตอนแรกผมก็เป็นคนหนึ่งที่อยากให้คิริกะรู้สึกตื่นเต้นเกี่ยวกับฉัน แต่ทำไมกลับเกิดขึ้นแทน ทำไมฉันเป็นคนเดียวที่รู้สึกแบบนี้( ผมรู้สึกหวั่นไหว ? แค่ได้ยินแบบนี้ . . . . . ? eeei นี้แตกต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง )ตาลว่า . . . . " ทำไมคุณไม่พูดขอบคุณหน่อยนะ "เธอคิดว่ามันง่ายที่จะพูดแบบนั้นได้ . . . . . . . ?จะพูดแบบหน้าต่อหน้า เป็นสิ่งที่น่าอายมาก ผมไม่คิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นในขณะที่ถือความรู้สึกไม่สมบูรณ์เหล่านี้ทั้งหมดบรรจุขวดขึ้นภายในตัวฉัน ฉันจึงเก็บเทียนและโยนตัวเองลงไปในเตียง -- ในเวลาที่. . . . . . . 「 odamori คุง ? 」「 U , อุ๊ ว้าว ! ? 」จู่ๆ คนที่พูดและฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันกำลังจะบินออกจากปากของฉันคนที่พูดออกมา คือผู้หญิงปกติกับหน้าอกใหญ่ผลักขึ้นโดยเสื้อขาวอวบของเธอ และมีสุขภาพดี ต้นขาที่แอบออกมาสีน้ำเงินกระโปรงมินิผมรู้ตัวอีกที เธอก็อยู่ตรงหน้า「นี่มันอะไรกัน ? คุณกลัวฉัน คุณรู้มั้ย ? อยู่ๆก็โผล่เข้ามาในห้องฉันแบบนี้ ไม่มีมารยาท」ปกติ . . . . . .นางราดำผมแกว่งเบาๆ เธอปิดระยะไกล ภายในห้องที่สลัว ลมหายใจของเธอร้อนจี้ท้ายทอยของผม「 H . . . . . . . . มุระ เมโนะซัง ? 」เธอมั่นคว้าที่แขนของฉัน เธออีกก้าว และเหมือนกับว่าเธอเสียสมดุลของเธอและสะดุดเข้าไปในร่างกายของฉัน