While we usually think of laughter

While we usually think of laughter as coming from an audience after a wisecrack from a single speaker, contrary to expectation, the speakers we observed laughed almost 50% more than their audiences. The study also showed that banal comments like, "Where have you been?" or "It was nice meeting you, too" -- hardly knee-slappers -- are far more likely to precede laughter than jokes. Only 10% to 20% of the laughter episodes we witnessed followed anything joke-like. Even the most humorous of the 1,200 comments that preceded laughter weren't necessarily howlers: "You don't have to drink, just buy us drinks!" and "Was that before or after I took my clothes off?." being two of my favorites. This suggests that the critical stimulus for laughter is another person, not a joke.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่เรามักจะคิดว่า เสียงหัวเราะเป็นมาจากผู้ชมหลังจาก wisecrack จากลำโพงเดียว ขัดกับความคาดหวัง ลำโพงที่เราสังเกตเห็นหัวเราะเกือบ 50% มากกว่าผู้ชม การศึกษายัง แสดงให้เห็นว่า ชอบที่เห็นดาษดื่น "มา" หรือ "เสร็จสิ้นการประชุมคุณ เกินไป" - slappers เข่าแทบ - มักไกลนำหน้าหัวเราะกว่าเรื่องตลก เพียง 10% ถึง 20% ของตอนเสียงหัวเราะที่เราเห็นตามอะไรเหมือนเรื่องตลก อารมณ์ขันกระทั่งความเห็น 1,200 ก่อนเสียงหัวเราะที่ไม่จำเป็นต้อง howlers: "คุณไม่มีการดื่ม เพียงซื้อเครื่องดื่ม" และ "ถูกที่ก่อนหรือหลัง จากที่ผมเอาเสื้อผ้าออก? . " กำลังสองของรายการโปรดของฉัน นี้แสดงให้เห็นว่า การกระตุ้นที่สำคัญสำหรับเสียงหัวเราะคนอื่น ไม่ใช่เรื่องตลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เรามักจะคิดว่าเสียงหัวเราะว่ามาจากผู้ชมหลังจาก Wisecrack จากลำโพงเดียวตรงกันข้ามกับความคาดหวังของลำโพงที่เราสังเกตหัวเราะเกือบ 50% มากกว่าชมของพวกเขา การศึกษายังพบว่าความคิดเห็นดาษดื่นเช่น "ที่คุณได้รับ?" หรือ "มันคือการประชุมที่ดีคุณมากเกินไป" - แทบเข่า slappers - อยู่ห่างไกลมีแนวโน้มที่จะนำหน้ากว่าเสียงหัวเราะเรื่องตลก เพียง 10% ถึง 20% ของเอพเสียงหัวเราะที่เราเห็นการตามอะไรเหมือนเรื่องตลก แม้แต่อารมณ์ขันมากที่สุดของ 1,200 ความคิดเห็นที่นำเสียงหัวเราะได้ไม่จำเป็นต้องกัมปนาท: "คุณไม่จำเป็นต้องดื่มเพียงซื้อเครื่องดื่มเรา!" และ "ฮว่าก่อนหรือหลังผมเอาเสื้อผ้าของฉันออก ?. " เป็นสองรายการโปรดของฉัน นี้แสดงให้เห็นว่ามาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับเสียงหัวเราะเป็นคนอื่นไม่ตลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่เรามักจะนึกถึงเสียงหัวเราะที่ออกมาจากผู้ชมหลังจากคำคมจากลำโพงเดียว ขัดกับความคาดหวัง ลำโพงที่เราพบหัวเราะเกือบ 50% มากกว่าผู้ชมของพวกเขา การศึกษายังแสดงให้เห็นว่าจิ๊บจ๊อยแสดงความคิดเห็นว่า " ไปไหนมา ? " หรือ " ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน . . . " แทบจะเข่า slappers -- มีมากโอกาสที่จะนำหน้าเสียงหัวเราะมากกว่าตลก เพียง 10% ถึง 20% ของเสียงหัวเราะตอนเราเห็นตามสิ่งที่ตลกที่ชอบ แม้ที่สุดอารมณ์ขันของ 1200 ความคิดเห็นที่นำหน้าหัวเราะไม่จำเป็นต้อง howlers : " คุณไม่ต้องดื่ม เพียงซื้อเครื่องดื่มเรา ! " และ " นั้นมันก่อนหรือหลังจากผมถอดเสื้อผ้าฉันออก ? " ที่เป็นสองรายการโปรดของฉัน นี้แสดงให้เห็นว่าการกระตุ้นเสียงหัวเราะเป็นบุคคลอื่นที่ไม่ใช่เรื่องตลก