Watercolor is the oldest painting m

Watercolor is the oldest painting medium known. It dates back to the early cave dwellers who discovered they could add lifelike qualities to drawings of animals and other figures on the walls of cave by mixing the natural colors found in the earth with water.
Fresco, one of the greatest of all art forms, is done with watercolor. It is created by mixing pigments and water and applying these to wet plaster. Of the thousands of people who stand under Michelangelo’s heroic ceiling in the Sistine Chapel, very few are aware that they are looking at perhaps the greatest watercolor painting in the world.
The invention of oil painting by the Flemish masters in the fifteenth century led to a decline in fresco painting, and for the next several centuries watercolor was used mainly as a medium for doing preliminary sketches or as a tool for study. It was not until the eighteenth and nineteenth centuries that English painters reinstated watercolor as a serious art form. The English have a notorious love for the outdoors and also a great fondness for small, intimate pictures. The subdued tones of watercolor had a remarkably strong appeal for them.
The popularity of watercolor continued to grow until in the twentieth century the United States passed England as the center for watercolor, producing such well-known watercolor artists as Thomas Eakins and Andrew Wyeth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สีน้ำเป็นรู้จักกันกลางภาพวาดเก่าแก่ที่สุด มันย้อนกลับไปอาศัยอยู่ถ้ำแรกที่ค้นพบลงคุณภาพสมจริงให้ภาพวาดของสัตว์และตัวเลขอื่น ๆ บนผนังถ้ำ โดยผสมสีธรรมชาติที่พบในดินกับน้ำ จิตรกรรมฝาผนัง มาแบบศิลปะ ทำ ด้วยสีน้ำ มันถูกสร้างขึ้น โดยใช้การเปียกปูนเหล่านี้ และผสมสีและน้ำ นับพันคนที่ยืนภายใต้เพดานชาเปลกล้าหาญ Michelangelo น้อยคนจะตระหนักว่า พวกเขากำลังดูที่ที่อาจเป็นจิตรกรรมสีน้ำมากที่สุดในโลก การประดิษฐ์ของจิตรกรรมสีน้ำมันโดยเฟล โทในศตวรรษที่สิบห้าให้ความเสื่อมของจิตรกรรมฝาผนังจิตรกรรม และสำหรับถัดไป หลายศตวรรษสีน้ำใช้ส่วนใหญ่เป็นสื่อกลาง สำหรับการทำภาพร่าง หรือ เป็นเครื่องมือสำหรับการศึกษา ไม่เสร็จจนถึงศตวรรษสิบแปด และ 19 สีน้ำสัญญาแต่งตั้งที่จิตรกรอังกฤษเป็นรูปแบบศิลปะอย่างจริงจัง ภาษาอังกฤษมีความรักฉาวโฉ่สำหรับกิจกรรมกลางแจ้ง และความชื่นชอบมากสำหรับรูปภาพขนาดเล็ก ใกล้ชิด เสียงเงียบของสีน้ำมีเสน่ห์แข็งแกร่งอย่างน่าทึ่งสำหรับพวกเขา ความนิยมของสีน้ำยังคงเติบโตจนในศตวรรษยี่สิบ ไทยผ่านอังกฤษเป็นศูนย์กลางของสีน้ำ ผลิตศิลปินสีน้ำดังกล่าวรู้จักทอมัสเอียคินส์และแอนดรูไวเอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สีน้ำเป็นสื่อภาพวาดที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกัน วันที่มันกลับไปที่อาศัยอยู่ในถ้ำต้นที่พบว่าพวกเขาสามารถเพิ่มคุณภาพสมจริงภาพวาดของสัตว์และตัวเลขอื่น ๆ บนผนังถ้ำโดยการผสมสีธรรมชาติที่พบในโลกด้วยน้ำ.
Fresco หนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของรูปแบบศิลปะทั้งหมด จะทำด้วยสีน้ำ มันถูกสร้างขึ้นโดยการผสมเม็ดสีและน้ำและการใช้พลาสเตอร์เหล่านี้ไปยังเปียก หลายพันคนที่ยืนอยู่ภายใต้เพดานที่กล้าหาญของ Michelangelo ในโบสถ์ Sistine น้อยมากที่ทราบว่าพวกเขากำลังมองหาที่อาจจะวาดภาพสีน้ำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก.
การประดิษฐ์ของภาพวาดสีน้ำมันโดยโทเฟลมิชในศตวรรษที่สิบห้านำไปสู่การ ลดลงในการวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังและสำหรับหลายศตวรรษสีน้ำต่อไปคือส่วนใหญ่ที่ใช้เป็นสื่อกลางสำหรับการทำภาพร่างหรือเป็นเครื่องมือในการศึกษา มันไม่ได้จนกว่าศตวรรษที่สิบเก้าที่จิตรกรสีน้ำภาษาอังกฤษเรียกตัวกลับเป็นรูปแบบศิลปะที่ร้ายแรง ภาษาอังกฤษมีความรักฉาวโฉ่สำหรับกิจกรรมกลางแจ้งและยังเป็นความรักที่ดีสำหรับธุรกิจขนาดเล็ก, ภาพที่ใกล้ชิด โทนสีอ่อนของสีน้ำที่มีการอุทธรณ์ที่แข็งแกร่งอย่างน่าทึ่งสำหรับพวกเขา.
ความนิยมของสีน้ำยังคงเติบโตจนกระทั่งในศตวรรษที่ยี่สิบสหรัฐอเมริกาอังกฤษผ่านการเป็นศูนย์กลางในการสีน้ำ, การผลิตเช่นศิลปินสีน้ำที่รู้จักกันดีเป็นโทมัส Eakins และแอนดรูไวเอท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพวาดสีน้ำเป็นสื่อที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักกัน มันวันที่กลับไปในช่วงต้นถ้ำที่พวกเขาสามารถเพิ่มคุณภาพเหมือนจริงแบบสัตว์และอื่น ๆ ตัวเลขบนผนังของถ้ำ โดยผสมสีธรรมชาติที่พบในดินที่มีน้ำเฟรสโก้ หนึ่งในที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของรูปแบบศิลปะทั้งหมด เสร็จกับสีน้ำ . มันถูกสร้างขึ้นโดยการผสมสีและน้ำ และใช้เหล่านี้เพื่อปูนเปียก ของผู้คนหลายพันคนยืนอยู่ใต้เพดานของ Michelangelo กล้าหาญในชาเปลซิสติน , น้อยมากที่ทราบว่า พวกเขากำลังมองหาที่บางทีภาพวาดสีน้ำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกการประดิษฐ์ของภาพวาดสีน้ำมันโดยโทเฟลมิชในศตวรรษที่สิบห้า นำไปสู่การปฏิเสธในภาพวาดปูนเปียกและสำหรับสีน้ำหลายศตวรรษถัดไปใช้ส่วนใหญ่เป็นสื่อสำหรับการทำภาพร่างเบื้องต้น หรือเป็นเครื่องมือในการศึกษา มันไม่ได้จนกว่าคริสตศตวรรษที่ 18 และ 19 ศตวรรษที่จิตรกรชาวอังกฤษครองอำนาจสีน้ำเป็นรูปแบบศิลปะที่ร้ายแรง ภาษาอังกฤษมีความรักฉาวโฉ่สำหรับกลางแจ้งและชอบมากๆ - รูปภาพ ปราบโทนสีน้ำได้อีกด้วย ที่น่าทึ่งของพวกเขาความนิยมของสีน้ำ ยังคงเติบโต จนกระทั่งในศตวรรษที่ยี่สิบสหรัฐอเมริกาผ่านอังกฤษเป็นศูนย์การผลิตสีน้ำ , สีน้ำ , ศิลปินที่รู้จักกันดีเช่น ฝนทิพย์ วัชรตระกูล แอนดรูว์ ไวเ .