RESULTS AND DISCUSSIONFinal germina

RESULTS AND DISCUSSION
Final germination percentage (FGP)
At 20 dS m-1 salinity, germination was completely inhibited
for varieties. Germination percentages were inversely
related to salt concentration level. The percentage of
germination significantly decreased in all varieties due to
increasing salinity level (Table 1). At the salinity level of 4
dS m-1, a higher germination percentage of more than
90% was observed from the varieties MR52 and MR 211,
which were statistically similar with four other varieties
MR219, MR232, BR40 and salt tolerant check ‘Pokkali’.
The other four varieties IR20, MR33, MR68 and MR84 were
capable of germinating at rates of 80 to 90%. The lowest
germination percentage < 70% was observed for the
varieties of MR220 and BR29. Similar trend with decreasing
germination percentage was also observed for
salinity level at 8 dS m-1 (Table 1). Germination less than
80% mainly occurred at and above 12 dS m-1 salt concentrations
for all rice varieties except MR211. However,
variety differences were visible at 16 dS m-1 salinity level.
Significantly, highest germination percentage was found
in MR232, which was identical to variety MR211. Among
the tested varieties, MR52, MR 211, MR 232, BR 40 and
IR20 were the superior in germination under saline condition
at 12 dS m-1 in comparison to salt tolerant cultivar
Pokkali. The variability in salinity tolerance among rice
varieties at germination have been reported (Reddy and
Vaid, 1983; Mondal et al., 1988). Salinity results in poor
stand due to decrease in the rate of seed germination.
Presumably, the osmotic effect due to salinity was the
main inhibitory factor that reduced germination as
indicated by Akbar and Ponnamperuma (1982).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลและการสนทนาเปอร์เซ็นต์การงอกขั้นสุดท้าย (FGP)ใน 20 dS m 1 เค็ม การงอกได้สมบูรณ์ห้ามสำหรับพันธุ์ เปอร์เซ็นต์การงอกได้ inverselyที่เกี่ยวข้องกับระดับความเข้มข้นเกลือ เปอร์เซ็นต์ของการงอกลดลงอย่างมีนัยสำคัญทั้งหมดพันธุ์เนื่องเพิ่มระดับเค็ม (ตาราง 1) ระดับเค็ม 4dS m-1 เปอร์เซ็นต์การงอกสูงของมากกว่า90% ถูกตรวจสอบจากสายพันธุ์ MR52 และนาย 211ซึ่งก็คล้ายคลึงกันทางสถิติกับพันธุ์อื่น ๆ 4MR219, MR232, BR40 และเกลือทนกับตรวจสอบ 'Pokkali'อื่น ๆ สี่สายพันธุ์ IR20, MR33, MR68 และ MR84 ได้ความสามารถของ germinating ที่ราคา 80-90% ต่ำสุดเปอร์เซ็นต์การงอก < 70% ถูกตรวจสอบสำหรับการพันธุ์ MR220 และ BR29 แนวโน้มที่คล้ายกันกับการลดเปอร์เซ็นต์การงอกยังไม่สังเกตสำหรับขาวสามารถ 8 dS m-1 (ตาราง 1) การงอกน้อยกว่า80% ส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่ ความ 12 dS m 1 ความเข้มข้นเกลือสำหรับพันธุ์ข้าวทั้งหมดยกเว้น MR211 อย่างไรก็ตามความแตกต่างหลากหลายได้เห็น 16 dS เค็ม 1 เมตรระดับอย่างมีนัยสำคัญ ค้นพบเปอร์เซ็นต์การงอกสูงใน MR232 ซึ่งเป็นเหมือนกับหลากหลาย MR211 ระหว่างนายทดสอบพันธุ์ MR52, 211 นาย 232, BR 40 และIR20 ได้ราคาห้องในการงอกภายใต้เงื่อนไข salinem-1 โดย cultivar เกลือทนกับ 12 dSPokkali สำหรับความผันผวนในค่าเผื่อเค็มในข้าวพันธุ์ที่การงอกมีการรายงาน (Reddy และVaid, 1983 Mondal et al., 1988) ผลคนจนเค็มยืนครบกำหนดลดอัตราการงอกของเมล็ดพืชทับ ผลการออสโมติกเนื่องจากเค็มได้ลิปกลอสไขปัจจัยหลักที่ลดการงอกเป็นตามสานและ Ponnamperuma (1982)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และอภิปรายผล
เปอร์เซ็นต์การงอกสุดท้าย (FGP)
20 dS M-1 ความเค็มงอกเป็นยับยั้งอย่างสมบูรณ์
สำหรับพันธุ์ เปอร์เซ็นต์ความงอกถูกผกผัน
ที่เกี่ยวข้องกับระดับความเข้มข้นของเกลือ ร้อยละของ
การงอกลดลงอย่างมีนัยสำคัญในทุกสายพันธุ์เนื่องจากการ
เพิ่มระดับความเค็ม (ตารางที่ 1) ในระดับความเค็มของ 4
dS M-1 เปอร์เซ็นต์การงอกสูงขึ้นกว่า
90% ได้รับการสังเกตได้จากพันธุ์ MR52 และ MR 211,
ซึ่งเป็นสถิติที่คล้ายกันกับสี่พันธุ์อื่น ๆ
MR219, MR232, BR40 และเกลือใจกว้างกา 'Pokkali' .
อีกสี่พันธุ์ IR20, MR33, MR68 และ MR84 มี
ความสามารถในการงอกในอัตรา 80-90% ต่ำสุดที่
เปอร์เซ็นต์การงอก <70% เป็นข้อสังเกตสำหรับ
พันธุ์ของ MR220 และ BR29 แนวโน้มที่คล้ายกันกับการลด
เปอร์เซ็นต์การงอกก็สังเกต
ระดับความเค็มที่ 8 dS เมตร-1 (ตารางที่ 1) งอกน้อยกว่า
80% ส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่ด้านบนและ 12 dS M-1 ความเข้มข้นของเกลือ
สำหรับทุกพันธุ์ข้าวยกเว้น MR211 อย่างไรก็ตาม
ความแตกต่างหลากหลายได้เห็นวันที่ 16 dS M-1 ระดับความเค็ม.
อย่างมีนัยสำคัญเปอร์เซ็นต์การงอกสูงที่สุดก็พบว่า
ใน MR232 ซึ่งก็เหมือนกับความหลากหลาย MR211 ในบรรดา
สายพันธุ์ทดสอบ MR52, MR 211, MR 232, BR 40 และ
IR20 ได้เหนือกว่าในการงอกภายใต้เงื่อนไขน้ำเกลือ
ที่ 12 dS M-1 เมื่อเปรียบเทียบกับพันธุ์ทนเค็ม
Pokkali ความแปรปรวนในการทนทานต่อความเค็มในหมู่ข้าว
พันธุ์ที่งอกได้รับรายงาน (เรดดี้และ
Vaid 1983;. Mondal, et al, 1988) ผลของความเค็มในยากจน
ยืนเนื่องจากการลดลงของอัตราการงอกของเมล็ด.
สันนิษฐานผลออสโมติกเนื่องจากความเค็มเป็น
ปัจจัยหลักที่ยับยั้งการงอกลดลงในขณะที่
แสดงโดยอัคบาร์และ Ponnamperuma (1982)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลและการอภิปราย
สุดท้ายความงอก ( fgp )
ที่ 20 DS ความเค็ม m-1 การงอกของเมล็ดคือยับยั้ง
สำหรับพันธุ์ ความงอกอยู่ตรงกันข้าม
ที่เกี่ยวข้องกับระดับความเข้มข้นของเกลือ เปอร์เซ็นต์ความงอกลดลงในพันธุ์ทั้งหมด

เพิ่มจากระดับความเค็ม ( ตารางที่ 1 ) ที่ระดับความเค็มของดิน 4
d M - 1 ,มีเปอร์เซ็นต์ความงอกสูงมากกว่า 90% พบว่า
จากพันธุ์ mr52 และนาย 211
ซึ่งพบว่าคล้ายคลึงกับ 4 พันธุ์อื่น ๆ mr219 mr232 br40
, , และเกลือใจกว้างตรวจสอบพันธุ์พอคคาลี '
4 พันธุ์อื่น ๆ ir20 mr33 mr68 , , และมีความสามารถ mr84
จากที่อัตรา 80 90 % สุด
ความงอก < 70% เป็นสังเกตสำหรับ
พันธุ์ของ mr220 และ br29 . ที่คล้ายกันแนวโน้มลดลง
ความงอก พบว่าระดับความเค็มของดินที่ DS สำหรับ
8 M - 1 ( ตารางที่ 1 ) งอกน้อยกว่า
80% ส่วนใหญ่เกิดขึ้นที่ขึ้นไป 12 DS m-1 ความเข้มข้นเกลือ
สำหรับข้าว ยกเว้น mr211 . อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างหลากหลายอยู่ที่มองเห็นที่
16 DS m-1 ความเค็มระดับ .
% ความงอกสูงสุดพบ
ใน mr232 ซึ่งตรงกับความหลากหลาย mr211 . ระหว่าง
ทดสอบพันธุ์ mr52 MR 211 , นาย 232 , BR และ
ir20 เป็นผู้บังคับบัญชาในการงอกภายใต้ความเค็ม
ที่ 12 DS m-1 เปรียบเทียบกับพันธุ์ทนเค็ม
พันธุ์พอคคาลี . ความแปรปรวนในทนเค็มของข้าวงอก
ที่ได้รับรายงาน ( Reddy และ
vaid , 1983 ; mondal et al . , 1988 ) ความเค็มส่งผลไม่ดี
ยืนเนื่องจากลดอัตราความงอกของเมล็ด
สันนิษฐาน , การศึกษาผลกระทบจากความเค็มเป็นหลักปัจจัยยับยั้งการงอก

( เช่น Akbar และ ponnamperuma ( 1982 )