We now turn from the question of wh

We now turn from the question of what kind of subject applied linguistics is. to the question of what topic areas fall within its scope. Unfortunately, establishing the boundaries of applied linguistics is no easy task, Part of the problem here is that applied linguistics is still a comparatively young subject. As such, it is still in the process of forming a distinctive identity of its own. In this sense, applied linguistics can be likened to a volcano that has recently sprung out of the sea, Eventually this volcano will turn into an island wits a relatively clear shape, but for the time being it is impossible to predict exactly what that shape will be. Another problem-as we will see in more detail later-is that applied linguists do not always agree about which topic areas do and do not (or should and should not) fall within the boundaries of their field, Some prefer to define applied linguistics in very narrow terms, while others take a much broader view of the subject,Finally, attempts to define the scope of applied linguistics are inevitably hampered by the eclectic and interdisciplinary character of applied linguistics as an academic subject area, as mentioned previously. The boundaries of interdisciplinary subjects are, by their very nature, much harder to describe than are those of more traditional academic disciplines, and it may even be the case that applied linguistics cannot ultimately be clearly defined in terms of its scope at all.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราตอนนี้คือเปิดจากคำถามอะไรเรื่องใช้ภาษาศาสตร์ คำถามของอะไรอยู่พื้นที่หัวข้อภายในขอบเขตของ อับ การกำหนดขอบเขตของภาษาศาสตร์ประยุกต์เป็นงานไม่ง่าย ส่วนหนึ่งของปัญหานี้ได้ว่า ภาษาศาสตร์ประยุกต์ยังคงเป็นเรื่องที่ดีอย่างหนึ่งหนุ่ม เช่น กำลังยังคงเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของตัวเอง ในความรู้สึกนี้ สามารถ likened ภาษาศาสตร์ประยุกต์กับภูเขาไฟที่มีการเปิดเผยเมื่อเร็ว ๆ นี้ในทะเล ในที่สุดภูเขาไฟนี้จะแปรสภาพเป็นปัญญาเกาะมีรูปร่างค่อนข้างชัดเจน แต่ในไปทำนายว่า สิ่งที่รูปร่างจะ ปัญหาอื่น-ก็เราจะดูในรายละเอียดเพิ่มเติมในภายหลัง-ที่บางต้องกำหนดภาษาศาสตร์ประยุกต์ในแง่แคบมาก นักภาษาศาสตร์ใช้เสมอไม่ยอมรับเกี่ยวกับการทำพื้นที่หัวข้อ และไม่ (หรือควร และไม่ควร) อยู่ภายในขอบเขตของความ ในขณะที่คนอื่นใช้มากกว้างมุมมองของเรื่อง สุดท้าย ความพยายามที่จะกำหนดขอบเขตของภาษาศาสตร์ประยุกต์เป็นย่อมขัดขวางตามตัวอักษร และในอาศัยของภาษาศาสตร์ประยุกต์เป็นการศึกษา เรื่องตั้ง ตามที่กล่าวมาแล้ว ขอบเขตของเรื่องอาศัย อยู่ โดยธรรมชาติของพวกเขามาก ชัดเพื่ออธิบายกว่า ของสาขาวิชาการศึกษาแบบดั้งเดิมมากขึ้น และอาจจะมีกรณีที่ใช้ภาษาศาสตร์ไม่สุดชัดเจนกำหนดในขอบเขตของที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้เราหันจากคำถามของสิ่งที่ชนิดของเรื่องภาษาศาสตร์ประยุกต์เป็น กับคำถามของสิ่งที่พื้นที่หัวข้อตกอยู่ในขอบเขต แต่น่าเสียดายที่การสร้างขอบเขตของภาษาศาสตร์ประยุกต์ใช้ไม่ง่าย, ส่วนหนึ่งของปัญหาที่นี่คือที่ภาษาศาสตร์ประยุกต์ยังคงเป็นเรื่องที่หนุ่มเปรียบเทียบ เช่นนี้มันยังอยู่ในกระบวนการของการสร้างอัตลักษณ์ที่โดดเด่นของตัวเอง ในแง่นี้ภาษาศาสตร์ประยุกต์สามารถเอาไปเปรียบกับภูเขาไฟที่เพิ่งผุดออกมาจากทะเลในที่สุดภูเขาไฟจะแปรสภาพเป็นเกาะปัญญารูปร่างค่อนข้างชัดเจน แต่ในเวลานั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดการณ์สิ่งที่จะรูปร่าง เป็น ปัญหาอีกประการหนึ่งที่เป็นเราจะเห็นในรายละเอียดเพิ่มเติมในภายหลังเป็นนักภาษาศาสตร์ที่ใช้ไม่เคยเห็นด้วยกับการที่ในพื้นที่เรื่องการทำและทำไม่ได้ (หรือควรและไม่ควร) ตกอยู่ภายในขอบเขตของข้อมูลของพวกเขาบางคนชอบที่จะกำหนดภาษาศาสตร์ประยุกต์ใน เงื่อนไขแคบมากขณะที่คนอื่นใช้มุมมองที่กว้างมากของเรื่องในที่สุดความพยายามที่จะกำหนดขอบเขตของภาษาศาสตร์ประยุกต์จะขัดขวางการหลีกเลี่ยงไม่ได้โดยตัวละครที่ผสมผสานและสหวิทยาการภาษาศาสตร์นำไปใช้เป็นพื้นที่วิชาการเรื่องดังกล่าวก่อนหน้านี้ ขอบเขตของวิชาสหวิทยาการเป็นโดยธรรมชาติของพวกเขายากมากที่จะอธิบายกว่าเป็นของสาขาวิชาการแบบดั้งเดิมมากขึ้นและมันอาจจะเป็นกรณีที่ใช้ไม่สามารถภาษาศาสตร์ในที่สุดได้รับการกำหนดไว้อย่างชัดเจนในแง่ของขอบเขตที่ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้เราเปลี่ยนจากคำถามของชนิดของวิชาภาษาศาสตร์ประยุกต์ คือ กับคำถามของสิ่งที่พื้นที่หัวข้อที่ตกอยู่ภายในขอบเขตของ แต่น่าเสียดายที่การสร้างขอบเขตของภาษาศาสตร์เชิงประยุกต์จะไม่มีงานที่ง่ายเป็นส่วนหนึ่งของปัญหาที่นี่คือ ภาษาศาสตร์ประยุกต์ ยังคงเป็นหัวข้อ โดยหนุ่ม เช่น มันยังคงอยู่ในกระบวนการของการสร้างเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของตนเองในความรู้สึกนี้ , ภาษาศาสตร์ประยุกต์สามารถเปรียบกับภูเขาไฟที่เพิ่งเด้งออกมาจากทะเล ในที่สุดภูเขาไฟนี้จะกลายเป็นเกาะปัญญารูปร่างค่อนข้างชัดเจน แต่สำหรับตอนนี้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำนายว่ารูปทรงนั้นจะปัญหาอีกอย่างที่เราจะเห็นในรายละเอียดเพิ่มเติมในภายหลังที่ใช้นักภาษาศาสตร์ไม่เคยเห็นด้วย ซึ่งในพื้นที่หัวข้อที่ทำ และไม่ได้ ( หรือไม่ควร และไม่ควร ) ตกอยู่ภายในขอบเขตของเขตของพวกเขา บางคนชอบที่จะนิยามภาษาศาสตร์ประยุกต์ในแง่ที่แคบมาก ในขณะที่คนอื่นมีมุมมองที่กว้างมากของเรื่องในที่สุด ,ความพยายามที่จะนิยามขอบเขตของภาษาศาสตร์เชิงประยุกต์จะย่อมขัดขวางโดยผสมผสานลักษณะสหวิทยาการและภาษาศาสตร์ประยุกต์ เป็น พื้นที่ เรื่องทางวิชาการ ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ ขอบเขตของวิชาสหวิทยาการเป็นโดยธรรมชาติของพวกเขามากยากที่จะอธิบายว่า เป็นพวกวินัยทางวิชาการแบบดั้งเดิมมากขึ้นและมันอาจจะเป็นคดีที่ภาษาศาสตร์ประยุกต์ไม่สุดจะชัดเจนในแง่ของขอบเขตของมันทั้งหมด