Part 2[edit]Little Garden, Outer Ga

Part 2[edit]
Little Garden, Outer Gate number: 2105380, Inner Wall

The four of them, Jin, Asuka, Yō and the calico cat arrived on the other side underneath the veil after passing through a passageway made of stone.

In that moment, the four of them were engulfed in radiant light.

They saw enormous buildings as far as the eye could see and the veil covering the city.

"O-Ojou! Even though we should've entered a shrouded city, we can see the sun!"

"...Seems like it. But we didn't see into Little Garden from the outside."

From high up in the air they could not see the streets and buildings below the cover of the city.

Nonetheless now the sun is apparent on the sky of the city.

Looking at the city with buildings reaching for the sky, they tilted their head in confusion.

"The shroud covering Little Garden becomes see-through from the inside. It was originally placed there for the protection of species that can't take sunlight directly."

While gazing at the blue sky, Asuka raised an eyebrow and remarked with an ironic tone.

"That is a very interesting story. Could vampires be living in this city?"

"Well..., they do."

"...I see..."

Asuka put on a mixed expression.

She didn't know what kind of lives those real vampires led, but she didn't think they would live in the same city with everyone.

The calico cat slid down from Yō's arms and started admiring the view of the Fountain Plaza.

"Still though... The air really feels different here than in other human settlements I know. It's as clear as the air deep in the mountains after the morning fog clears up. Look! That sculpture in the fountain is really well made! If Ojou's father could see it, he would be delighted for sure."

"Yeah, I agree."

"Oh, did you say something?"

"....Nothing."

Yō replied with a tone very different from the gentle way she spoke with the calico cat.

Asuka didn't pursue her strange behaviour further, rather she turned her gaze towards the crowded Fountain Plaza.

Near the fountain there were a number of elegant and stylish sidewalk cafes.

"Is there one you recommend?"

"I-I'm sorry. I left the arrangements to Kuro Usagi... Please choose any one you like."

"That is quite generous of you."

Finally they sat down at a cafe bearing the flag of 'Six Scars'. From inside the shop, a cat-eared young girl quickly appeared to take their orders.

"Welcome! What can I get you?"

"Let me see...Two black tea and a cup of green tea. As for a light meal...this... and that."

"And a nekomanma!"

"Yes yes. So three tea sets and a nekomanma."

Hm...? Asuka and Jin tilted their heads in confusion. But the one who was even more surprised was Kasukabe Yō. With eyes like she was experiencing something beyond belief, she asked the waitress.

"You can understand what calico cat is saying?"

"Of course I do~, I belong to the feline race. This gentleman has very charming fur for his age, so I'll give you a bit of an extra service~."

"Your ears are pretty too and have nicely bent tail, Nee-chan. The next chance I get, I will come again for a bite."

"Oh mister, you're such a sweet talker♪"

The cat-eared young girl returned to the shop, swinging her tail back and forth on the way.

After watching her go back inside the shop, Yō started to pat the calico cat with a happy smile.

"...Little Garden is an amazing place, isn't it calico cat? There is someone else who can understand what you say other than me."

"I'm happy for you, Ojou."

"Wai-Wait a second. Perhaps you can converse with cats?" Asked Asuka with an unusually flustered voice.

In response, Yō nodded a little.

Jin was also fascinated and started asking questions.

"Can you also communicate with other species, not just cats?"

"Yeah. If it's alive, then I can talk with it."

"That sounds wonderful. Then you can even talk with those wild birds flying around?"

"Yeah, I probably ... can. The only birds I spoke with were sparrow, heron and cuckoo..., but I could talk with a penguin so it should be no problem."

"Penguin!?"

"U-Un. I've met one at the Aquarium. I'm also friends with dolphins."

As if interrupting Yō, Asuka and Jin raised their voice. Both of them were surprised by the same thing.

There should be plenty of chances for one to meet wild birds, but to think she had the opportunity to talk to a penguin!

"Bu-But if it's really possible for you to talk with every kind of species, then it's a very reassuring Gift to have. Here in Little Garden, the gap in understanding with Mythical Beasts is very wide."

"Is that so?"

"Yes. Some of the feline race and those who belong to a deity's household, like rabbits, are given an ability to communicate with other races, but Mythical Beasts are a whole independent species. It's common knowledge that if you are not of the same species or possess a suitable Gift, then it is very difficult to reach an understanding. Even Kuro Usagi who is the part of the household of Little Garden's Creator should not be able to communicate with every species."

"I see...Kasukabe-san has a wonderful ability, I am a bit jealous."

Once smiled upon, Yō scratched her face nervously. In contrast Asuka whispered with a melancholic voice and expression. Yō and Asuka only met a few hours ago for the first time, but Yō could already tell that Asuka's current expression doesn't seem like her.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 2 [แก้ไข]โรงแรมไดมอนด์ จำนวนประตูภายนอก: ผนังภายใน 2105380สี่ของพวกเขา จิ อาสึกะ Yō และแมวคาลิโคมาในด้านอื่น ๆ ภายใต้ม่านหลังจากผ่านระเบียงทำด้วยหินในขณะที่ สี่ของพวกเขาที่สูง ๆ แสงเปล่งปลั่งจะเห็นอาคารขนาดใหญ่ เท่าที่ตาสามารถดู และผิวที่ครอบคลุมเมือง"O-Ojou ถึงแม้ว่าเราควรใส่เมือง shrouded เราจะเห็นดวงอาทิตย์""... ดูเหมือนว่าชอบ แต่เราไม่เห็นเป็นสวนเล็ก ๆ จากด้านนอก"จากการสูงขึ้นในอากาศ จะไม่สามารถเห็นถนนและอาคารด้านล่างปกของเมืองกระนั้น ตอนนี้ดวงอาทิตย์ได้ชัดบนท้องฟ้าของเมืองพวกเขามองที่เมือง มีอาคารถึงสงคราม ยืดหัวของพวกเขาในความสับสน"Shroud ครอบคลุมสวนน้อยจะดูผ่านจากภายใน มันมีเดิมอยู่มีการคุ้มครองชนิดที่ไม่สามารถรับแสงแดดโดยตรง"ในขณะที่คู่ที่มองที่ท้องฟ้าสีคราม อาสึกะยกคิ้วเป็น และกล่าว ด้วยเสียงเป็นเรื่อง"ที่เป็นเรื่องราวน่าสนใจมากขึ้น สามารถแวมไพร์จะอยู่ในเมืองนี้หรือไม่""ดี..., พวกเขาทำ""... เห็น..."อาสึกะใส่นิพจน์ผสมเธอไม่รู้อะไรของชีวิตแวมไพร์ที่จริงนำ แต่เธอไม่คิดว่า พวกเขาจะอาศัยอยู่ในเมืองเดียวกันกับทุกคนแมวคาลิโคฝ่อลงจากแผ่นดินของ Yō และเริ่มชื่นชมมุมมองของพลาซ่าน้ำพุ"ยังว่า... อากาศจริง ๆ รู้สึกแตกต่างกันที่นี่กว่าในการชำระเงินอื่น ๆ มนุษย์ ฉันรู้ เป็นที่ชัดเจนว่าเป็นอากาศลึกในภูเขาหลังจากตอนเช้าหมอกล้างค่า ดู ว่า ในน้ำพุจริง ๆ ทำดี ถ้าพ่อของ Ojou สามารถมองเห็นได้ เขาจะได้ยินดีแน่นอน""ใช่ ฉันยอมรับ""โอ้ นะอะไร"".... ไม่"Yō ตอบกลับ ด้วยเสียงมากแตกต่างจากวิธีอ่อนโยนที่เธอพูดกับแมวคาลิโคอาสึกะไม่ได้ติดตามพฤติกรรมแปลก ๆ ของเธอต่อไป แต่ เธอหันสายตาของเธอสู่พลาซ่าน้ำพุที่แออัดใกล้น้ำพุ มีจำนวนสิ่งสารพัดที่หรูหรา และทันสมัย"จะมีหนึ่งแนะนำไหม""ผม-ผมเสียใจ จากนี้ไปซางิบอร์ก... โปรดเลือกใดต้องการ""ก็ค่อนข้างใจกว้างของคุณ"ในที่สุด พวกเขานั่งลงที่ร้านกาแฟแบกธง 'รอยแผลเป็น 6' จากภายในร้าน เด็กสาวหูแมวได้อย่างรวดเร็วปรากฏจะสั่งของพวกเขา"ยินดีต้อนรับ รับอะไรคุณ""ผมดู... สองชาดำและชาเขียวหนึ่งถ้วย สำหรับมื้อเบา ๆ...นี้...และสิ่งนั้น ""และ nekomanma""ใช่ใช่ ดังนั้นสามชุดชาและ nekomanma"Hm... อาสึกะและจิยืดศีรษะของพวกเขาในความสับสน แต่คนมากยิ่งถูก Kasukabe Yō ด้วยสายตาเหมือนเธอประสบสิ่งอื่น ๆ belief เธอขอให้น้อง"คุณจะเข้าใจว่า แมวคาลิโคอะไร""แน่นอนฉัน ~, ฉันเป็นการแข่งขันแมว สุภาพบุรุษนี้มีบรรยากาศขนสำหรับอายุของเขา ฉันจะให้ของบริการเป็นพิเศษ ~ ""หูของคุณจะสวยเกินไป แล้วอย่างมีงอหาง ณีจันทร์ ผมรับโอกาสถัดไป ฉันจะมาอีกครั้งสำหรับกัด ""โอ้ มิสเตอร์ คุณ talker♪ หวาน"เด็กสาวหูแมวกลับไปร้าน ควงหางของเธอและกลับบนทางหลังจากที่ดูเธอกลับไปภายในร้าน Yō เริ่ม pat แมวคาลิโคดีมีความสุข"... สวนน้อยเป็นสถานที่ตื่นตาตื่นใจ ไม่ได้คาลิโคแมว ได้คนอื่นสามารถเข้าใจสิ่งที่คุณพูดไม่ใช่ฉัน""ฉันยินดี Ojou""หวายรอวินาที บางทีคุณสามารถสนทนากับแมว" ถามอาสึกะ มีเสียงผิดปกติเกิดความสับสนตอบ Yō พยักหน้าเล็กน้อยจิ้นได้ยังหลง และเริ่มถามคำถาม"สามารถคุณยังติดต่อกับสายพันธุ์อื่น ๆ แมวไม่เพียง""ใช่ ถ้ามันมีชีวิตชีวา แล้วฉันสามารถพูดกับมัน""ที่เสียงดี แล้ว คุณสามารถจะพูดคุยกับเหล่านกป่าบินรอบ""ใช่ ฉันคง...สามารถได้ มีนกเท่านั้นที่ฉันได้พูดกับสแปร์โรว์ เฮรอน และ cuckoo..., แต่ฉันสามารถพูดคุยกับเพนกวินดังนั้นควรจะไม่มีปัญหา""เพนกวิน?""U-สหประชาชาติ ฉันได้พบที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ฉันยังกับปลาโลมา"ถ้าขัดจังหวะ Yō อาสึกะ และจิยกเสียงของพวกเขา ทั้งสองอย่างได้ใจเหมือนควรมีโอกาสหนึ่ง จะพบนกป่า แต่ จะคิดว่า เธอมีโอกาสพูดคุยกับเพนกวินมากมาย"บุ- แต่ถ้าจำเป็นจริง ๆ ให้คุยกับทุกชนิดพันธุ์ แล้วมันเป็นของขวัญให้แข่งขันต่ออายุมาก ที่นี่สวนน้อย ช่องว่างในการทำความเข้าใจกับสัตว์ในตำนานอยู่มาก""คือว่าเพื่อ? ""ใช่ การแข่งขันแมวและผู้ที่อยู่ในครัวเรือนของพระเจ้า เช่นกระต่าย จะได้รับความสามารถในการสื่อสารกับชาติอื่น ๆ แต่สัตว์ในตำนาน ชนิดอิสระทั้งหมด ความรู้ทั่วไปที่ว่า ถ้าคุณยังไม่มีพันธุ์เดียวกัน หรือมีของขวัญที่เหมาะสม แล้วก็ยากที่จะเข้าถึงความเข้าใจได้ ซางิบอร์กแม้ที่เป็นส่วนหนึ่งของครัวเรือนของผู้สร้างสวนเล็กๆ ควรไม่สามารถสื่อสารกับทุกสายพันธุ์""ฉันเห็น... Kasukabe ซังได้ความสามารถที่ยอดเยี่ยม ฉันอิจฉามาก"เมื่อยิ้มตาม Yō มีรอยขีดข่วนใบหน้าของเธอคนนี้ ใน อาสึกะกระซิบ ด้วยเสียงคับอกคับและนิพจน์ Yō และอาสึกะพบกี่ชั่วโมงที่ผ่านมาครั้งแรกเท่านั้น แต่ Yō แล้วไม่สามารถบอกว่า นิพจน์ปัจจุบันของอาสึกะไม่เหมือนเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 2 [แก้ไข]
ลิตเติ้ลการ์เด้นจำนวนประตูด้านนอก: 2105380, ภายในกำแพงสี่ของพวกเขา, จิน, อะซึกะโย่และแมวผ้าดิบมาถึงในด้านอื่น ๆ ที่อยู่ภายใต้ผ้าคลุมหน้าหลังจากผ่านทางเดินที่ทำจากหิน. ในขณะนั้น ทั้งสี่ของพวกเขาถูกห้อมล้อมด้วยแสงกระจ่างใส. พวกเขาเห็นอาคารขนาดใหญ่เท่าที่ตาเห็นและม่านครอบคลุมเมือง. "O-Ojou! แม้ว่าเราควรจะได้เข้าปกคลุมเมืองที่เราสามารถมองเห็นดวงอาทิตย์ " "... ดูเหมือนว่ามัน. แต่เราไม่ได้เห็นในสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ จากภายนอก." จากที่สูงขึ้นไปในอากาศที่พวกเขาไม่สามารถมองเห็นถนนและอาคารที่อยู่ด้านล่างหน้าปกของเมือง. อย่างไรก็ตามขณะนี้ดวงอาทิตย์อยู่ ที่เห็นได้ชัดในท้องฟ้าของเมือง. มองไปที่เมืองที่มีอาคารเข้าถึงสำหรับท้องฟ้าที่พวกเขาเอียงหัวของพวกเขาในความสับสน. "ห่อหุ้มครอบคลุมสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ จะกลายเป็นดูผ่านจากภายใน. มันถูกวางไว้ แต่เดิมมีการคุ้มครองของสปีชีส์ ที่ไม่สามารถใช้แสงแดดโดยตรง. " ในขณะที่จ้องมองท้องฟ้าสีฟ้าอะซึกะยกคิ้วและตั้งข้อสังเกตด้วยน้ำเสียงแดกดัน. "นั่นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก อาจจะเป็นแวมไพร์ที่อาศัยอยู่ในเมืองนี้? " "ดี ... พวกเขาทำ." "... ผมเห็น ... " อะซึกะใส่ในการแสดงออกผสม. เธอไม่ทราบชนิดของการมีชีวิตอยู่แวมไพร์จริงผู้ที่นำ แต่เธอก็ไม่คิดว่าพวกเขาจะมีชีวิตอยู่ในเมืองเดียวกันกับทุกคน. เลื่อนแมวผ้าดิบลดลงจากแขนโย่และเริ่มชื่นชมมุมมองของน้ำพุพลาซ่า. "ยัง แต่ ... อากาศจริงๆรู้สึกที่แตกต่างกันที่นี่กว่าในมนุษย์อื่น ๆ ฉันรู้ว่าการตั้งถิ่นฐาน มันเป็นที่ชัดเจนเป็นอากาศที่ลึกลงไปในภูเขาหมอกในตอนเช้าหลังจากล้าง ดู! ประติมากรรมว่าในน้ำพุที่เป็นจริงทำดี! ถ้าพ่อของ Ojou จะได้เห็นมันเขาจะยินดีอย่างแน่นอน. " "ใช่ฉันเห็น." "โอ้คุณพูดว่าอะไร?" ".... ไม่มีอะไร." Yōตอบด้วยน้ำเสียงที่แตกต่างจากวิธีที่นุ่มนวล เธอได้พูดคุยกับแมวผ้าดิบ. อะซึกะไม่ได้ติดตามพฤติกรรมแปลกของเธอต่อไป แต่เธอหันมาจ้องมองเธอที่มีต่อแออัดน้ำพุพลาซ่า. ใกล้น้ำพุมีจำนวนของร้านกาแฟทางเท้าหรูหราและทันสมัย. "มีคนที่คุณแนะนำ?" "ฉันขอโทษฉันเป็น ผมออกจากการเตรียมการเพื่อ Kuro ยูซากิ ... กรุณาเลือกคนที่คุณชอบใด ๆ . " "นั่นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างใจกว้างของคุณ." ในที่สุดพวกเขานั่งลงที่ร้านกาแฟแบกธงของ 'หกแผลเป็น'. จากภายในร้านแมว เด็กสาว -eared อย่างรวดเร็วดูเหมือนจะใช้คำสั่งของพวกเขา. "ยินดีต้อนรับ! สิ่งที่ฉันสามารถให้คุณได้รับ? " "ให้ฉันเห็น ... สองชาดำและชาเขียว สำหรับอาหารมื้อเบา ๆ ... นี้ ... และที่. " "และ nekomanma!" "ใช่ใช่ ดังนั้นสามชุดชาและ nekomanma. " อืม ... ? อะซึกะและจินเอียงศีรษะของพวกเขาในความสับสน. แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นยิ่งแปลกใจเป็น Kasukabe Yō. ด้วยตาเหมือนที่เธอกำลังประสบสิ่งที่อยู่นอกเหนือความเชื่อที่เธอถามพนักงานเสิร์ฟ"คุณสามารถเข้าใจสิ่งที่แมวผ้าดิบไม่ว่าจะเป็น?" "แน่นอนฉัน ~ ฉันเป็นแมวแข่งขัน สุภาพบุรุษนี้มีขนที่มีเสน่ห์มากสำหรับอายุของเขาดังนั้นฉันจะให้คุณบิตของการบริการพิเศษ ~. " "หูของคุณจะสวยเกินไปและมีหางงออย่างไม่มีจัง โอกาสที่ฉันจะได้รับต่อไปผมจะกลับมาอีกครั้งสำหรับการกัด. " "โอ้นายคุณเช่นพูดหวาน♪" เด็กสาวหูแมวกลับไปยังร้านค้าที่แกว่งหางไปมาบนทาง. หลังจากที่ ดูเธอกลับไปภายในร้านโย่เริ่มที่จะลูบแมวผ้าดิบด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข. "... ลิตเติ้ลการ์เด้นเป็นสถานที่ที่น่าตื่นตาตื่นใจไม่ได้ผ้าดิบแมว? มีคนอื่นที่สามารถเข้าใจสิ่งที่คุณพูดอื่น ๆ กว่าฉันเป็น. " "ฉันมีความสุขสำหรับคุณ Ojou." "ไหว้รอที่สอง บางทีคุณอาจจะพูดคุยกับแมว? "ถามอะซึกะด้วยเสียงผิดปกติลน. ในการตอบสนองโย่พยักหน้าเล็กน้อย. จินก็ยังหลงใหลและเริ่มถามคำถาม. "คุณสามารถยังสื่อสารกับสายพันธุ์อื่น ๆ ไม่เพียง แต่แมว?" "ใช่ ถ้ามันยังมีชีวิตอยู่แล้วฉันสามารถพูดคุยกับมัน. " "นั่นคือเสียงที่ยอดเยี่ยม แล้วคุณยังสามารถพูดคุยกับนกป่าเหล่านั้นบินไปรอบ ๆ ? " "ใช่ ... ฉันอาจจะทำได้ นกเดียวที่ผมได้พูดคุยกับเป็นนกกระจอกนกกระสาและนกกาเหว่า ... แต่ฉันสามารถพูดคุยกับนกเพนกวินจึงควรจะไม่มีปัญหา. " "เพนกวิน !?" "U-Un ฉันได้พบหนึ่งที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ฉันยังมีเพื่อนปลาโลมา. " ถ้าเป็นขัดจังหวะ yo, อะซึกะและจินยกเสียงของพวกเขา. ทั้งสองของพวกเขาประหลาดใจโดยสิ่งเดียวกัน. ควรจะมีโอกาสมากมายสำหรับหนึ่งเพื่อตอบสนองความนกป่า แต่จะคิดว่าเธอมี โอกาสที่จะพูดคุยกับนกเพนกวิน! "บุ แต่ถ้าเป็นไปได้จริงๆสำหรับคุณที่จะพูดคุยกับชนิดของทุกชนิดแล้วก็ของขวัญมั่นใจมากที่จะมี ที่นี่ในลิตเติ้ลการ์เด้น, ช่องว่างในการทำความเข้าใจกับสัตว์ในตำนานกว้างมาก. " "นั่นคือเพื่อ?" "ใช่ บางส่วนของการแข่งขันแมวและผู้ที่อยู่ในครัวเรือนของเทพเช่นกระต่ายจะได้รับความสามารถในการสื่อสารกับการแข่งขันอื่น ๆ แต่สัตว์ในตำนานเป็นสายพันธุ์ที่เป็นอิสระทั้ง เป็นความรู้ทั่วไปว่าถ้าคุณไม่ได้ชนิดเดียวกันหรือมีของขวัญที่เหมาะสมแล้วมันเป็นเรื่องยากมากที่จะไปถึงความเข้าใจ แม้ Kuro ยูซากิที่เป็นส่วนหนึ่งของใช้ในครัวเรือนของผู้สร้างสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ไม่ควรจะสามารถสื่อสารกับทุกชนิด. " "ผมเห็น ... Kasukabe ซังมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมผมอิจฉานิด." เมื่อยิ้มเมื่อ, Yōรอยขีดข่วนใบหน้าของเธอประหม่า. ในทางตรงกันข้ามซึกะกระซิบด้วยเสียงเศร้าและการแสดงออก. Yōอะซึกะและพบเพียงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเป็นครั้งแรก แต่Yōแล้วบอกได้เลยว่าการแสดงออกของอะซึกะปัจจุบันดูเหมือนจะไม่ชอบเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนที่ 2 [ แก้ไข ]
น้อยสวน หมายเลขประตูด้านนอก : 2105380 ภายในผนัง

ทั้งสี่ของพวกเขา ชิน อาสึกะ โฮ Y และผ้าดิบแมวมาถึงฟากใต้ผ้าคลุมหน้า หลังจากผ่านทางเข้าทำจากหิน

ตอนนั้น สี่ของพวกเขาถูกปกคลุมใน แสงสว่าง

เห็นอาคารใหญ่เท่าที่ตาเห็น และผ้าคลุมเมือง

" o-ojou !ถึงแม้เราจะต้องเข้ามาปกคลุมเมือง เราจะเห็นดวงอาทิตย์ !

" . . . . . . . เหมือนมัน แต่เราไม่เห็นเป็นสวนเล็ก ๆน้อย ๆจากภายนอก "

จากที่สูงขึ้นในอากาศ พวกเขาไม่สามารถมองเห็นถนนและอาคารด้านล่างปกของเมือง

แต่ตอนนี้ดวงอาทิตย์ที่ปรากฏในท้องฟ้าของเมือง

มองเมืองที่มีอาคารถึงท้องฟ้าเขาเอียงศีรษะของพวกเขาในความสับสน

" ตราสังครอบคลุมสวนเล็ก ๆน้อย ๆ จะเห็นจากภายใน มันถูกวางไว้เดิมมีการคุ้มครองชนิดที่ไม่ได้รับแสงแดดโดยตรง "

ขณะที่จ้องมองท้องฟ้าสีฟ้า กะ ยกคิ้ว และกล่าวด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

" นั่นเป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก แวมไพร์สามารถอยู่ในเมืองนี้ ?

" เอ่อ . . . . . . . พวกเขาทำ . "

" . . . . . . .ผมเห็น . . . . . . . "

กะใส่ผสมสีหน้า

เธอไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ชนิดของชีวิตเหล่านั้นจริงแวมไพร์ LED , แต่เธอไม่ได้คิดว่า พวกเขาจะอาศัยอยู่ในเมืองเดียวกันกับทุกคน

ผ้าดิบแมวไถลลงจาก Y โฮแขนและเริ่มชื่นชมมุมมองของน้ำพุพลาซ่า

" ก็นะ . . . . . . . อากาศรู้สึกแตกต่างกันที่นี่กว่าในอื่น ๆการตั้งถิ่นฐานมนุษย์ ผมรู้มันชัดเจนราวกับอากาศในหุบเขาลึก หลังมีหมอกในตอนเช้าล้างขึ้น ดูสิ ! ที่ประติมากรรมน้ำพุเป็นอย่างดีทำ ถ้าคุณพ่อของคุณหนูเห็นมัน เขาก็จะยินดีแน่นอน "

" ใช่ ผมเห็นด้วย ว่า "

" โอ้ คุณพูดอะไร ? "

" . . . . . . . ไม่มีอะไร "

Y โฮตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนแตกต่างจากวิธีที่เธอพูดกับผ้าดิบแมว

กะ ก็ไม่ได้ตามพฤติกรรมแปลกๆ ของเธอ แต่เธอหันมาจ้องมองเธอจากทางลานน้ำพุเยอะ

ใกล้น้ำพุมีหลายหรูหราและมีสไตล์คาเฟ่ทางเท้า

" มีหนึ่งที่คุณแนะนำ ?

" ฉัน ฉันขอโทษ ฉันออกจากการจัดเรียงคุโระ อุซางิ . . . กรุณาเลือกหนึ่งที่คุณชอบ . . . "

" ที่ค่อนข้างใจกว้างของคุณ "

ในที่สุดพวกเขาก็มานั่งที่ร้านกาแฟเรืองธงของ ' หกแผล ' จากภายในร้านแมวหูเด็กสาวอย่างรวดเร็ว ปรากฏการ ใช้คำสั่ง

" ยินดีต้อนรับ ! ผมจะทำอะไรให้คุณ ?

" ให้ฉันดู . . . . . . . สองชาดำและชาเขียว สำหรับมื้อนี้ . . . . . . . แสง . . . . . . . และนั่น . . . "

" และ nekomanma ! "

" ใช่ใช่ใช่ ดังนั้นสามชุดชาและ nekomanma "

อืม . . . . . . . . . . . ? อาสึกะและจินเอียงหัวของพวกเขาในความสับสนแต่คนก็ยิ่งแปลกใจคือ Kasukabe Y โฮ . ตาเหมือนเธอกำลังประสบสิ่งที่เหนือความเชื่อ เธอถามพนักงานเสิร์ฟ

" คุณสามารถเข้าใจสิ่งที่ผ้าดิบแมวพูดเหรอ ? "

" แน่นอน ฉันทำ ฉันเป็นเผ่าพันธุ์แมว สุภาพบุรุษท่านนี้มีขนน่ารักมากสำหรับอายุของเขา ดังนั้นผมจะให้คุณบิตของ ~ บริการพิเศษ "

" หูของคุณจะสวยและโก่งทางหางนี่ ชาน โอกาสต่อไป ฉันได้ ฉันก็จะมาอีกให้กัด "

" โอ้คุณเป็นนักพูด♪หวาน "

แมวหูหญิงสาวกลับมาที่ร้าน แกว่งหางไปมาระหว่างทาง

หลังจากดูเธอกลับเข้าไปข้างในร้าน โฮ Y เริ่มลูบผ้าดิบแมวด้วยรอยยิ้มมีความสุข

" . . . . . . . เล็ก ๆน้อย ๆสวนที่น่าตื่นตาตื่นใจสถานที่ไม่ใช่ผ้าดิบแมว ?มีคนอื่นที่สามารถเข้าใจสิ่งที่คุณพูดนอกจากผม "

" ฉันมีความสุขสำหรับคุณ คุณหนู . . . . . "

" เดี๋ยวเดี๋ยวก่อน บางทีคุณสามารถสนทนากับแมว ? ถามอาสึกะกับเสียงผิดปกติ เขิน

ในการตอบสนอง , Y โฮพยักหน้าเล็กน้อย

จินก็หลงใหลและเริ่มถามคำถาม

" คุณยังสามารถสื่อสารกับสายพันธุ์อื่น ๆ ไม่ใช่แค่แมว ?

" ครับ ถ้ามันยังไม่ตายแล้วผมก็พูดกับมัน . "

" เสียงที่ยอดเยี่ยม จากนั้นคุณสามารถพูดคุยกับบรรดานกป่าบินไปรอบ ๆ ? "

" ใช่ ฉันอาจจะ . . . . . . . สามารถ แต่นกผมพูดกับ สแปโรว์ และนกกระสานกคัคคู . . . . . . . แต่ผมจะพูดกับเพนกวิน ก็น่าจะไม่มีปัญหา . "

" เพนกวิน ? "

" u-un . ฉันได้พบหนึ่งที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ฉันก็เป็นเพื่อนกับปลาโลมา "

ถ้ารบกวน โฮ Y ,อาสุกะ และ จินยกเสียงของพวกเขา ทั้งคู่ประหลาดใจเหมือนกัน

ควรมีความอุดมสมบูรณ์ของโอกาสสำหรับคนที่เจอนกป่า แต่คิดว่า เธอได้มีโอกาสพูดคุยกับเพนกวิน

" แต่ถ้าเป็นไปได้จริงๆสำหรับคุณที่จะพูดคุยกับทุกประเภทของชนิด แล้วขวัญมั่นใจมากที่จะมี ในสวนเล็กๆช่องว่างในการทำความเข้าใจกับสัตว์ในตํานานที่กว้างมาก . . . "

" งั้นเหรอ ? "

" ครับ บางส่วนของการแข่งขันแมวและผู้ที่เป็นสมาชิกในครัวเรือนของพระเจ้า เช่น กระต่าย มีความสามารถในการติดต่อกับเผ่าพันธุ์อื่น แต่สัตว์ในตํานานเป็นชนิดอิสระทั้งหมด เป็นความรู้ทั่วไปว่าถ้าคุณไม่ได้มีชนิดเดียวกัน หรือมีของขวัญที่เหมาะมันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจได้ แม้คุโระ อุซางิที่เป็นส่วนของครัวเรือนของผู้สร้างสวนก็ไม่ควรจะสามารถสื่อสารกับทุกสายพันธุ์ "

" ผมเห็น . . . . . . . Kasukabe ซาน มีความสามารถที่ยอดเยี่ยม ฉันก็อิจฉา "

เมื่อยิ้มให้ , Y โฮข่วนใบหน้าของเธออย่างหงุดหงิด ในทางตรงกันข้ามกะกระซิบด้วยเสียงและสีหน้าเศร้า .และ Y โฮกะเจอกันแค่ไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาเป็นครั้งแรก แต่ Y โฮสามารถบอกที่อาสึกะในปัจจุบันการแสดงออกไม่เหมือนเธอ