Clinical ManifestationsSalmonellosi

Clinical Manifestations

Salmonellosis ranges clinically from the common Salmonella gastroenteritis (diarrhea, abdominal cramps, and fever) to enteric fevers (including typhoid fever) which are life-threatening febrile systemic illness requiring prompt antibiotic therapy. Focal infections and an asymptomatic carrier state occur. The most common form of salmonellosis is a self-limited, uncomplicated gastroenteritis.

Structure, Classification, and Antigenic Types

Salmonella species are Gram-negative, flagellated facultatively anaerobic bacilli characterized by O, H, and Vi antigens. There are over 1800 known serovars which current classification considers to be separate species.

Pathogenesis

Pathogenic salmonellae ingested in food survive passage through the gastric acid barrier and invade the mucosa of the small and large intestine and produce toxins. Invasion of epithelial cells stimulates the release of proinflammatory cytokines which induce an inflammatory reaction. The acute inflammatory response causes diarrhea and may lead to ulceration and destruction of the mucosa. The bacteria can disseminate from the intestines to cause systemic disease.

Host Defenses

Both nonspecific and specific host defenses are active. Non-specific defenses consist of gastric acidity, intestinal mucus, intestinal motility (peristalsis), lactoferrin, and lysozyme. Specific defenses consist of mucosal and systemic antibodies and genetic resistance to invasion. Various factors affect susceptibility.

Epidemiology

Non-typhoidal salmonellosis is a worldwide disease of humans and animals. Animals are the main reservoir, and the disease is usually food borne, although it can be spread from person to person. The salmonellae that cause Typhoid fever and other enteric fevers spread mainly from person-to-person via the fecal-oral route and have no significant animal reservoirs. Asymptomatic human carriers (“typhoid Marys”) may spread the disease.

Diagnosis

Salmonellosis should be considered in any acute diarrheal or febrile illness without obvious cause. The diagnosis is confirmed by isolating the organisms from clinical specimens (stool or blood).

Control

Effective vaccines exist for typhoid fever but not for non-typhoidal salmonellosis. Those diseases are controlled by hygienic slaughtering practices and thorough cooking and refrigeration of food.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาการทางคลินิกSalmonellosis ช่วงทางคลินิกจากกระเพาะและลำไส้อักเสบเชื้อ Salmonella ที่พบบ่อย (ท้องเสียปวดท้องและมีไข้) เพื่อไข้ลำไส้ (รวมถึงไข้รากสาด) ซึ่งเป็นอันตรายถึงชีวิตความเจ็บป่วยไข้ระบบที่ต้องรักษาด้วยยาปฏิชีวนะพร้อมรับคำ การติดเชื้อโฟกัสและรัฐผู้ให้บริการที่ไม่มีอาการเกิดขึ้น รูปแบบที่พบมากที่สุดของเชื้อ Salmonella เป็นตัว จำกัด กระเพาะอาหารและลำไส้ไม่ซับซ้อน. โครงสร้างการจำแนกประเภทและชนิดของแอนติเจนชนิดเชื้อ Salmonella จะแกรมลบ, flagellated แบคทีเรียที่ไม่อาศัยออกซิเจนที่โดดเด่นด้วย O, H, และแอนติเจน Vi มีอยู่มากกว่า 1,800 serovars ที่รู้จักกันซึ่งจัดหมวดหมู่ในปัจจุบันคิดว่าจะแยกสายพันธุ์. โรคที่ทำให้เกิดโรคเชื้อแบคทีเรียชนิดนี้กินอาหารอยู่รอดทางผ่านอุปสรรคกรดในกระเพาะอาหารและบุกเยื่อบุของลำไส้เล็กและขนาดใหญ่และผลิตสารพิษ การรุกรานของเซลล์เยื่อบุผิวช่วยกระตุ้นการปล่อยของ proinflammatory cytokines ที่ทำให้เกิดปฏิกิริยาการอักเสบ ตอบสนองการอักเสบเฉียบพลันทำให้เกิดอาการท้องเสียและอาจนำไปสู่การเป็นแผลและการทำลายเยื่อเมือก เชื้อแบคทีเรียที่สามารถเผยแพร่จากลำไส้จะทำให้เกิดโรคระบบ. ป้องกันโฮสต์ทั้งป้องกันเจ้าภาพเชิญชมและมีการใช้งานที่เฉพาะเจาะจง การป้องกันที่ไม่เฉพาะเจาะจงประกอบด้วยความเป็นกรดในกระเพาะอาหารเมือกลำไส้เคลื่อนไหวของลำไส้ (peristalsis) lactoferrin และไลโซไซม์ ป้องกันเฉพาะประกอบด้วยเยื่อเมือกและแอนติบอดีระบบและความต้านทานทางพันธุกรรมเพื่อการบุกรุก ปัจจัยต่างๆที่ส่งผลกระทบต่อความอ่อนแอ. ระบาดวิทยาNon-typhoidal salmonellosis เป็นโรคทั่วโลกของมนุษย์และสัตว์ สัตว์อ่างเก็บน้ำหลักและโรคที่มักจะ Borne อาหารแม้ว่ามันจะสามารถแพร่กระจายจากคนสู่คน เชื้อแบคทีเรียชนิดที่ทำให้เกิดไข้ไทฟอยด์และไข้ลำไส้อื่น ๆ ที่แพร่กระจายจากคนสู่คนผ่านทางเส้นทางอุจจาระช่องปากและไม่มีอ่างเก็บน้ำสัตว์อย่างมีนัยสำคัญ ผู้ให้บริการที่ไม่มีอาการของมนุษย์ ("ไทฟอยด์แมรี") อาจแพร่กระจายโรค. วินิจฉัยSalmonellosis ควรได้รับการพิจารณาในการเจ็บป่วยหรือโรคอุจจาระร่วงไข้เฉียบพลันโดยไม่ทราบสาเหตุที่ชัดเจน การวินิจฉัยได้รับการยืนยันโดยการแยกสิ่งมีชีวิตจากตัวอย่างทางคลินิก (อุจจาระหรือเลือด). การควบคุมการฉีดวัคซีนที่มีประสิทธิภาพที่มีอยู่สำหรับไข้รากสาด แต่ไม่ใช่สำหรับ non-typhoidal salmonellosis โรคเหล่านั้นจะถูกควบคุมโดยการปฏิบัติสุขอนามัยการฆ่าและการปรุงอาหารอย่างละเอียดและทำความเย็นของอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คลินิกอายุรกรรม

ช่วงจากที่พบเชื้อซัลโมเนลล่าในโรคกระเพาะ ( ท้องเสีย ปวดท้องและมีไข้ ) ที่มีไข้ ( รวมทั้งโรคไข้ รากสาด ) ซึ่งเป็นระบบที่ต้องให้ยาปฏิชีวนะเป็นอันตรายถึงชีวิตจากการรักษา โฟกัส การติดเชื้อและเป็นพาหะของโรค สภาพที่เกิดขึ้นได้ รูปแบบที่พบมากที่สุดของซาลโมเนลล่าเป็นตนเอง จำกัดที่ไม่ซับซ้อนและ

โครงสร้าง ประเภท และชนิดแอนติเจน

Salmonella ชนิดแกรมลบ flagellated facultatively ไร้เชื้อลักษณะ O , H , และ 6 แอนติเจน มีมากกว่า 1800 จักโนซึ่งการจำแนกปัจจุบันพิจารณาแยกชนิด .



พยาธิสภาพโรคแซลโมเนลล่ากินอาหารอยู่รอดผ่านสิ่งกีดขวางกรดในกระเพาะอาหารและบุก mucosa ของลำไส้ขนาดเล็กและขนาดใหญ่และผลิตสารพิษ การรุกรานของเยื่อบุเซลล์กระตุ้นการปล่อย proinflammatory cytokines ซึ่งก่อให้เกิดปฏิกิริยาการอักเสบ การตอบสนองการอักเสบเฉียบพลันเป็นสาเหตุของโรคท้องร่วง และอาจนำไปสู่การเกิดแผลเปื่อยและทำลายเยื่อบุ .แบคทีเรียสามารถเผยแพร่จากลำไส้ทำให้เกิดโรค .



ทั้งต่อต้านและป้องกันการติดเชื้อโดยเฉพาะโฮสต์ที่ใช้งานอยู่ การป้องกันเฉพาะไม่ประกอบด้วยความเป็นกรดในกระเพาะอาหาร , ลำไส้เมือกลำไส้เคลื่อนไหว ( peristalsis ) Lactoferrin และไลโซไซม์ . การป้องกันเฉพาะประกอบด้วยเยื่อบุและระบบภูมิคุ้มกันและพันธุกรรมต้านทานการรุกรานปัจจัยต่างๆที่มีผลต่อความไว

.

ไม่ typhoidal ซัลโมเนลล่า เป็นทั่วโลก โรคของมนุษย์และสัตว์ สัตว์เป็นอ่างเก็บน้ำหลัก และโรคอาหาร borne ปกติ แต่มันสามารถแพร่กระจายจากคนสู่คนผู้ที่เป็นไข้ไทฟอยด์ซาลเพราะไข้อื่น ๆส่วนใหญ่ที่มีการแพร่กระจายจากคนสู่คนผ่านเส้นทางปากมูล และไม่มีแหล่งสัตว์อย่างมีนัยสำคัญ พาหะมนุษย์หรือ ( " ไทฟอยด์แมรี่ " ) อาจจะแพร่กระจายเชื้อโรค โรคซัลโมเนลโลซิส



ควรพิจารณาในโรคอุจจาระร่วงหรือไข้เจ็บป่วยโดยไม่ชัดเจนสาเหตุการวินิจฉัยยืนยัน โดยการแยกสิ่งมีชีวิตจากตัวอย่างทางคลินิก ( อุจจาระ หรือเลือด ) .



มีประสิทธิภาพควบคุมวัคซีนมีอยู่ไข้รากสาด แต่ไม่ปลอด typhoidal ซัลโมเนลล่า . โรคเหล่านั้นถูกควบคุมโดยการปฏิบัติสุขอนามัยการฆ่าและปรุงอาหารอย่างละเอียดและแช่แข็งอาหาร