Shorter lactation lengths have been

Shorter lactation lengths have been associated with
longer weaning-to-service intervals (Koketsu and Dial,
1997; Knox and Zas, 2001; Belstra et al., 2004) which result
in reduction of reproductive performance (Tantasuparuk
et al., 2000; Bracken et al., 2003; Poleze et al., 2006; Takai
and Koketsu, 2007). If lactations are shorter than 14 days
low farrowing rates (below 70%) are observed regardless of
WEI (Takai and Koketsu, 2007) because the transition
phase of postpartum reproductive system recovery lasts
until about day 14 of lactation and it is characterized by the
presence of small follicles, low levels of FSH, LH and
estrogen (Britt, 1996). Lower farrowing rates have been
reported in sows with LL of 17–19 days (Koketsu et al.,
1997) and LL of 15–21 days (Gaustad-Aas et al., 2004)
compared to sows with longer lactations (up to 25 or 27
day). Although the lactation length was already in the
normalization phase of reproductive system recovery,
these observations were confirmed in the present study, in
which sows lactating during 15–19 days had higher risk of
return to estrus than those with longer lactations. More
females with LL of 15–19 days showed WEI >5 days
(33.3%; 24/72) than females with LL of 20–25 days (17.8%;
46/258). In females with longer WEI, the return to estrus
rate was higher in shorter (33.3%; 8/24) than in longer
(15.2%; 7/46) lactations, indicating that lactation length
has additional effects on reproductive performance other
than those mediated by a longer WEI. Less females
ovulating (Knox and Zas, 2001) and longer estrus duration
have been reported in sows with shorter lactation length
(Willis et al., 2003; Belstra et al., 2004). Therefore, the
incomplete postpartum recovery of the endocrine status
and of the integrity of oviductal and uterine environment
may be related to the reduced fertility of early weaned
sows (Willis et al., 2003; Gaustad-Aas et al., 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ด้านการให้นมสั้นยาวได้ถูกเชื่อมโยงกับช่วง weaning ให้บริการอีกต่อไป (Koketsu และโทรศัพท์1997 น็อกและ Zas, 2001 Belstra et al., 2004) ผลการในการลดประสิทธิภาพการสืบพันธุ์ (Tantasuparukและ al., 2000 Bracken et al., 2003 Poleze และ al., 2006 ตะไก้ก Koketsu, 2007) ถ้า lactations จะสั้นกว่า 14 วันราคาพิเศษ farrowing ต่ำ (ต่ำกว่า 70%) พบไม่ว่าเว่ย (ตะไก้และ Koketsu, 2007) เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงระยะเวลาการกู้คืนระบบสืบพันธุ์หลังคลอดจนกระทั่งประมาณวัน 14 ของด้านการให้นมและเป็นลักษณะของรูขุมขนเล็ก ระดับต่ำของ FSH, LH และฮอร์โมนหญิง (Britt, 1996) Farrowing ราคาต่ำกว่าได้รายงานใน sows กับ LL 17-19 วัน (Koketsu et al.,ปี 1997) และ LL 15 – 21 วัน (Gaustad-Aas et al., 2004)เมื่อเทียบกับ sows กับ lactations อีกต่อไป (ถึง 25 หรือ 27วัน) ถึงแม้ว่าด้านการให้นมมีอยู่แล้วในการขั้นตอนการฟื้นฟูของการฟื้นตัวของระบบสืบพันธุ์ข้อสังเกตเหล่านี้ได้ยืนยันในการศึกษาปัจจุบัน ในsows ซึ่งการศึกษาในระหว่างวันที่ 15 – 19 มีความเสี่ยงสูงหรือไม่กลับไป estrus มากกว่าผู้ที่มี lactations อีกต่อไป เพิ่มเติมหญิงที่จะมีของวันที่ 15-19 แสดงให้เห็นว่า WEI > 5 วัน(33.3%; 24/72) มากกว่าหญิงที่มีจะ 20-25 วัน (17.8%46/258) ในหญิงที่มียาว WEI การ estrusอัตราสูงในสั้น (33.3%; 8/24) กว่าอีกต่อไป(15.2%; 7/46) lactations ระบุความยาวของด้านการให้นมนั้นมีผลสืบพันธุ์ประสิทธิภาพอื่น ๆ เพิ่มเติมกว่าผู้ mediated โดย WEI อีกต่อไป หญิงน้อยovulating (น็อกและ Zas, 2001) และระยะเวลา estrus อีกต่อไปมีการรายงานใน sows ความยาวสั้นกว่าด้านการให้นม(Willis et al., 2003 Belstra et al., 2004) ดังนั้น การการฟื้นตัวหลังคลอดที่สมบูรณ์ของสถานะต่อมไร้ท่อและความสมบูรณ์ของมดลูก และ oviductalอาจเกี่ยวข้องกับความอุดมสมบูรณ์ลดลงของช่วงหย่านมถึงsows (Willis et al., 2003 Gaustad-Aas et al., 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สั้นยาวให้นมบุตรได้เกี่ยวข้องกับนานหย่านมต่อการให้บริการช่วงเวลา (Koketsu และกด, 1997; น็อกซ์และ Zas 2001; Belstra et al, 2004.) ซึ่งส่งผลในการลดการสืบพันธุ์(Tantasuparuk et al, 2000;. เฟิร์น et al, 2003;. Poleze et al, 2006;. Takai และ Koketsu 2007) หาก lactations จะสั้นกว่า 14 วันอัตราการคลอดต่ำ(ต่ำกว่า 70%) มีการปฏิบัติโดยไม่คำนึงถึงWEI (Takai และ Koketsu 2007) เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนของการกู้คืนระบบสืบพันธุ์หลังคลอดเป็นเวลาจนถึงวันที่14 ของการให้นมและเป็นที่โดดเด่นด้วยการแสดงตน ของรูขุมขนาดเล็กระดับต่ำของ FSH, LH และสโตรเจน(Britt, 1996) ลดอัตราการคลอดได้รับการรายงานในแม่สุกรที่มี LL ของ 17-19 วัน (Koketsu et al., 1997) และ LL ของ 15-21 วัน (Gaustad-Aas et al., 2004) เมื่อเทียบกับแม่สุกรที่มี lactations อีกต่อไป (ถึง 25 หรือ 27 วัน) แม้ว่าระยะเวลาในการให้นมบุตรได้แล้วในขั้นตอนการฟื้นฟูของการกู้คืนระบบสืบพันธุ์สังเกตเหล่านี้ได้รับการยืนยันในการศึกษาปัจจุบันในที่หว่านให้นมบุตรในระหว่างวันที่15-19 วันมีความเสี่ยงที่สูงขึ้นของผลตอบแทนให้กับสัดกว่าผู้ที่มีlactations อีกต่อไป อื่น ๆหญิง LL 15-19 วันแสดงให้เห็น WEI> 5 วัน(33.3%; 24/72) มากกว่าเพศหญิงที่มี LL 20-25 วัน (17.8%; 46/258) ในเพศหญิงมีอีกต่อไป WEI กลับไปเป็นสัดอัตราสูงในที่สั้นกว่า(33.3%; 8/24) กว่าในอีกต่อไป(15.2%; 7/46) lactations แสดงให้เห็นว่าระยะเวลาในการให้นมที่มีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานที่เพิ่มขึ้นของระบบสืบพันธุ์อื่นๆกว่าผู้ไกล่เกลี่ย โดยมีความยาว WEI หญิงน้อยตกไข่ (น็อกซ์และ Zas, 2001) และอีกต่อไประยะเวลาตกมันได้รับการรายงานในแม่สุกรที่มีความยาวสั้นกว่าการให้นมบุตร(วิลลิส, et al, 2003;.. Belstra, et al, 2004) ดังนั้นการกู้คืนหลังคลอดที่ไม่สมบูรณ์ของสถานะต่อมไร้ท่อและความสมบูรณ์ของสภาพแวดล้อมที่ท่อนำไข่และมดลูกอาจจะเกี่ยวข้องกับความอุดมสมบูรณ์ที่ลดลงของต้นหย่านมแม่สุกร(วิลลิส, et al, 2003;.. Gaustad-Aas, et al, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สั้นยาวได้เกี่ยวข้อง กับการให้บริการในช่วงหย่านม
อีกต่อไป ( koketsu และกด
, 1997 ; Knox และ zas , 2001 ; belstra et al . , 2004 ) ซึ่งผลในการลดลงของสมรรถภาพการสืบพันธุ์ (

เสวกงาม et al . , 2000 ; ใบเฟิร์น et al . , 2003 ; poleze et al . , 2006 ;
koketsu Takai และ 2007 ) ถ้า lactations สั้นกว่า
14 วันโรงเรือนต่ำอัตรา ( ด้านล่าง 70% ) จะสังเกตได้ว่า
Wei ( Takai และ koketsu , 2007 ) เนื่องจากการเปลี่ยนเฟสของการกู้คืนระบบการสืบพันธุ์

หลังคลอดจนถึงวันที่ 14 เวลาการให้นม และเป็นลักษณะการปรากฏตัวของ
รูขุมขนเล็ก ระดับต่ำของฮอร์โมน FSH , LH และ
( บริท 1996 ) ลดอัตราการได้รับรายงานในโรงเรือนสุกร
ด้วยจะ 17 – 19 วัน koketsu et al . ,
1997 ) และจะ 15 – 21 วัน ( กัวสแตด AAS et al . , 2004 )
เมื่อเปรียบเทียบกับสุกรกับ lactations อีกต่อไป ( ถึง 25 หรือ 27
วัน ) แม้ว่าปริมาณความยาวอยู่ในช่วงของการฟื้นตัวการฟื้นฟู
ระบบสืบพันธุ์
สังเกตเหล่านี้ได้รับการยืนยันในการศึกษาในแม่สุกรในช่วง 15 –
ที่สำคัญ 19 วัน มีความเสี่ยงสูงของ
กลับสัดมากกว่าผู้ที่มี lactations อีกต่อไป
เพิ่มเติมเพศหญิงจะ 15 – 19 วันพบเว่ย > 5 วัน
( 33.3 % ; 24 / 72 ) กว่าเพศหญิง จะ 20 – 25 วัน ( 17.8 % ;
0 / 258 ) ในเพศหญิงกับยาว Wei , กลับไปที่อัตราการเป็นสัด
สูงสั้น ( 33.3 % ; 8 / 24 ) มากกว่าในอีกต่อไป
( 15.2% ; 7 / 46 ) lactations ระบุว่า การให้นมต่ออีกยาว

กว่าอื่น ๆเพื่อการสืบพันธุ์โดย Wei อีกต่อไป หญิง
น้อยไข่ตกแล้ว ( Knox และ zas , 2001 ) และระยะเวลานานสัด
มีรายงานในแม่สุกรที่มีความยาวสั้นกว่า 1
( วิลลิส et al . , 2003 ; belstra et al . , 2004 ) ดังนั้น การฟื้นตัวของต่อมไร้ท่อสมบูรณ์คลอด

สถานะและความสมบูรณ์ของสภาพแวดล้อม
oviductal และมดลูกอาจจะเกี่ยวข้องกับการลดภาวะเจริญพันธุ์ของแม่สุกรก่อนหย่านม
( วิลลิส et al . , 2003 ; กัวสแตด AAS et al . , 2004 )