Managing and Leading Some theorist

Managing and Leading
Some theorists and academicians distinguish managers and lead- ers, based on the view that managing is more caretaking and maintaining status quo (transactional) whereas leading is more visionary and dynamic (transformational). That distinction may be more important pedagogically than in practical application, however, especially at the organization’s operating level. Senior managers must ensure effective current organizational activities and that an organization’s future is envisioned. Using this vision, the organization can be transformed as needed. As they work to achieve organizational objectives, man- agers use technical, conceptual, and interpersonal skills. These skills are applied in various proportions, depending on the manager’s task and level in the organizational hierarchy. Usually, senior managers make greater use of conceptual skills, whereas middle- and entry-level managers use a more even mix of the three. The research of Henry Mintzberg found that managers have different roles, the general categories of which include interpersonal, informational, and decisional. Each may be seg- mented. For example, the interpersonal role includes figure- head and influencer, informational includes monitor and spokesperson, and the decisional role includes entrepreneur and negotiator. Successful managers integrate these various roles and are likely to engage in them without making a clear distinction. Another way to understand managers’ work is to identify their competencies, some of which are found in the catego- rizations discussed earlier. Conceptual, technical managerial/ clinical, interpersonal/collaborative, political, commercial, and governance competencies are used in different proportions by managers at various levels of the organization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การจัดการ และนำ นักทฤษฎีและนักวิชาการบางแตกต่างผู้จัดการและตะกั่ว-ers ตามมุมมองการบริหารว่า caretaking เพิ่มเติมและรักษาสถานะเดิม (ของทรานแซคชัน) ในขณะที่ผู้นำเป็นแบบไดนามิก และมีวิสัยทัศน์มากขึ้น (เปลี่ยนแปลง) ว่า ความแตกต่างอาจเพิ่มเติมสำคัญกว่า pedagogically ในภาคสนาม อย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่การดำเนินงานขององค์กรระดับนี้ ผู้จัดการอาวุโสต้องมั่นใจว่ากิจกรรมขององค์กรมีประสิทธิภาพ และองค์กรแห่งอนาคตเป็นจินตนาการ ใช้วิสัยทัศน์นี้ องค์กรสามารถเปลี่ยนตามความจำเป็น ขณะที่ทำงานเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ขององค์กร ร่ำคนใช้ทักษะทางเทคนิค แนวคิด และมนุษยสัมพันธ์ ทักษะเหล่านี้จะใช้ในสัดส่วนต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับงานและระดับในลำดับชั้นองค์กรของผู้จัดการ โดยปกติ ผู้จัดการอาวุโสทำใช้ทักษะแนวคิด ในขณะที่ผู้จัดการระดับกลาง และ entry ใช้ผสมได้สาม การวิจัยของ Henry Mintzberg พบว่า ผู้บริหารมีบทบาท ประเภททั่วไปซึ่งได้แก่มนุษยสัมพันธ์ ให้ข้อมูล และ decisional แต่ละคนอาจ seg-mented เช่น บทบาทระหว่างบุคคลรวมถึงรูปศีรษะ และ influencer ให้ข้อมูลรวมถึงการตรวจสอบและโฆษก และ decisional role ได้ผู้ประกอบการและเจรจา ผู้จัดการที่ประสบความสำเร็จรวมบทบาทต่าง ๆ เหล่านี้ และมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในพวกเขาโดยไม่ทำให้แตกต่างชัดเจน อีกวิธีหนึ่งที่เข้าใจการทำงานของผู้จัดการคือการ ระบุความสามารถของพวกเขา บางอย่างที่พบใน rizations catego ที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ แนวคิด เทคนิคบริหาร/ คลินิก มนุษยสัมพันธ์และร่วมกัน การเมือง พาณิชย์ และการบริหารความสามารถที่ใช้ในสัดส่วนต่าง ๆ ผู้จัดการในระดับต่าง ๆ ขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการและนำ
บางทฤษฎีและนักวิชาการแยกแยะผู้จัดการและ ERS นำาขึ้นอยู่กับมุมมองว่าการจัดการมากขึ้น caretaking และรักษาสถานะเดิม (การทำธุรกรรม) ในขณะที่เป็นผู้นำที่มีวิสัยทัศน์และมีชีวิตชีวา (เปลี่ยนแปลง) ความแตกต่างที่อาจจะมีความสำคัญมากขึ้นกว่า pedagogically ในการประยุกต์ใช้ในทางปฏิบัติอย่างไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระดับการดำเนินงานขององค์กร ผู้บริหารระดับสูงต้องให้แน่ใจว่ากิจกรรมขององค์กรที่มีประสิทธิภาพในปัจจุบันและอนาคตขององค์กรอยู่ในจินตนาการ ใช้วิสัยทัศน์นี้องค์กรสามารถเปลี่ยนได้ตามความต้องการ ขณะที่พวกเขาทำงานเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ขององค์กร, นิวเอจที่มนุษย์ใช้ทักษะทางเทคนิคแนวคิดและความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล ทักษะเหล่านี้ถูกนำมาใช้ในสัดส่วนที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับงานของผู้จัดการและระดับในลำดับชั้นขององค์กร โดยปกติผู้บริหารระดับสูงทำให้การใช้งานที่มากขึ้นของทักษะความคิดในขณะที่ผู้จัดการระดับกลางและระดับเริ่มต้นใช้มากขึ้นแม้ผสมของทั้งสาม การวิจัยของเฮนรี่ดึงเอาบทบาทพบว่าผู้บริหารมีบทบาทที่แตกต่างกันประเภททั่วไปซึ่งรวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในการให้ข้อมูลและการตัดสินใจ แต่ละคนอาจจะ seg- ได้ชัดเจน ยกตัวอย่างเช่นบทบาทความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลรวมถึงหัว Figure- และอิทธิพลในการให้ข้อมูลรวมถึงการตรวจสอบและโฆษกและบทบาทการตัดสินใจรวมถึงผู้ประกอบการและการเจรจาต่อรอง ผู้จัดการที่ประสบความสำเร็จบูรณาการบทบาทต่าง ๆ เหล่านี้และมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในการได้โดยไม่ทำให้ความแตกต่างที่ชัดเจน วิธีที่จะเข้าใจการทำงานของผู้จัดการก็คือการระบุความสามารถของพวกเขาบางส่วนที่พบใน rizations catego- กล่าวก่อนหน้านี้ แนวคิดการบริหารจัดการทางด้านเทคนิค / คลินิกความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล / ความร่วมมือทางการเมืองการค้าและความสามารถการกำกับดูแลที่ถูกนำมาใช้ในสัดส่วนที่แตกต่างกันโดยผู้บริหารในระดับต่างๆขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการและชั้นนําทฤษฎีและนักวิชาการแยกแยะผู้จัดการและตะกั่ว - ERS , ขึ้นอยู่กับมุมมองว่า การจัดการเป็น caretaking และรักษาสถานภาพ ( ธุรกรรม ) ส่วนนำเป็นวิสัยทัศน์มากขึ้นและแบบไดนามิก ( เปลี่ยนแปลง ) ความแตกต่างที่อาจจะสำคัญกว่าการใช้ประโยชน์ใน pedagogically , อย่างไรก็ตาม , โดยเฉพาะอย่างยิ่งในองค์กรในระดับปฏิบัติการ . ผู้บริหารระดับสูงต้องมั่นใจประสิทธิภาพในปัจจุบันและอนาคตองค์กรกิจกรรมที่องค์กรมีวิสัยทัศน์ ใช้วิสัยทัศน์นี้ องค์กรสามารถเปลี่ยนได้ตามต้องการ พวกเขาทำงานเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ขององค์การ มนุษย์ - agers ใช้เทคนิค แนวคิด และทักษะระหว่างบุคคล ทักษะเหล่านี้มีการใช้ในสัดส่วนต่างๆ ขึ้นอยู่กับงานของผู้จัดการและระดับในลำดับชั้นขององค์กร โดยปกติแล้วผู้จัดการอาวุโสให้ใช้มากกว่าทักษะด้าน ในขณะที่กลางและระดับผู้จัดการใช้ผสมมากขึ้นของทั้งสาม การศึกษาของเฮนรี่มินต์สเบิร์ก พบว่า ผู้บริหารจะมีบทบาทที่แตกต่างกัน ประเภททั่วไป ซึ่งได้แก่ บุคคล ครอบครัว และการตัดสินใจ . แต่ละคนอาจถูกขังเดี่ยว - mented . ตัวอย่างเช่น บทบาทระหว่างบุคคลมีรูป - หัวและอิทธิพลด้านข้อมูล รวมถึงการตรวจสอบ , และโฆษก และบทบาทการตัดสินใจรวมถึงผู้ประกอบการและเจรจา ผู้จัดการที่ประสบความสำเร็จรวมบทบาทต่าง ๆเหล่านี้ และมีแนวโน้มที่จะมีส่วนร่วมในพวกเขาไม่มีความแตกต่างที่ชัดเจน อีกวิธีหนึ่งที่จะเข้าใจการทำงานของผู้จัดการคือการระบุความเชี่ยวชาญของพวกเขา บางส่วนของที่พบใน catego - rizations กล่าวถึงก่อนหน้านี้ แนวคิด , เทคนิคการจัดการ / คลินิก , บุคคล / ความร่วมมือทางการเมือง , การค้า , และความสามารถหลักที่ใช้ในสัดส่วนที่แตกต่างกัน โดยผู้จัดการในระดับต่างๆขององค์กร