Growth at 42 ◦C, phospholipase and

Growth at 42 ◦C, phospholipase and protease enzyme production,
invasive growth and pseudohyphal formation assays were
carried out to assess yeast pathogenicity (Nally et al., 2012).
A human pathogenic yeast (Candida albicans ATCC10231) was
used as positive control in all pathogenicity assays. All yeast samples
were handled according to biosecurity standards of the World
Health Organization (WHO, 2004; Nally et al., 2012) and National
Committee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS, 1997; Nally
et al., 2012). All experiments were carried out in triplicate.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ 42 ◦C, phospholipase และโปรติเอสเอนไซม์การผลิต การเจริญเติบโตเจริญเติบโตแพร่กระจายและก่อ pseudohyphal assaysดำเนินการประเมิน pathogenicity อยู่ยีสต์ (Nally et al. 2012)แก้ไขเป็นมนุษย์เชื้อยีสต์ (Candida albicans ATCC10231)ใช้เป็นตัวควบคุมเชิงบวกใน assays pathogenicity อยู่ทั้งหมด ตัวอย่างยีสต์ทั้งหมดรับการจัดการตามมาตรฐานสำรวจของโลกองค์การอนามัย (WHO, 2004 Nally et al. 2012) และชาติคณะกรรมการมาตรฐานห้องปฏิบัติการทางคลินิก (NCCLS, 1997 Nallyet al. 2012) การทดลองทั้งหมดได้ดำเนินการลข้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจริญเติบโตที่ 42 ◦C, phospholipase และเอนไซม์โปรติเอสผลิต
การเจริญเติบโตรุกรานและการวิเคราะห์การก่อ pseudohyphal ถูก
ดำเนินการในการประเมินโรคยีสต์ (Nally et al., 2012)
ยีสต์ที่ทำให้เกิดโรคของมนุษย์ (Candida albicans ATCC10231) ถูก
ใช้เป็นตัวควบคุมในเชิงบวกในทุกชุดตรวจโรค ตัวอย่างยีสต์ทั้งหมด
ถูกจัดการตามมาตรฐานความปลอดภัยทางชีวภาพของโลก
องค์การอนามัย (WHO 2004; Nally et al, 2012). แห่งชาติและ
คณะกรรมการรับรองมาตรฐานห้องปฏิบัติการทางคลินิก (NCCLS ได้เปลี่ยนชื่อ, 1997; Nally
. et al, 2012) การทดสอบทั้งหมดได้ดำเนินการในการเพิ่มขึ้นสามเท่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจริญเติบโตที่ 42 ◦ C และการผลิตเอนไซม์โปรติเอสชิ้น ,การเจริญเติบโตและการรุกราน pseudohyphal ) คือวัตถุประสงค์เพื่อประเมินการใช้ยีสต์ ( แนลลี่ et al . , 2012 )มนุษย์เชื้อโรคยีสต์ Candida albicans atcc10231 ) คือใช้เป็นตัวควบคุมบวกในการใช้ทั้งหมด ตัวอย่างยีสต์ทั้งหมดถูกจัดการตามมาตรฐานความปลอดภัยทางชีวภาพของโลกองค์กรสุขภาพ ( ใคร , 2004 ; แนลลี่ et al . , 2012 ) และระดับชาติคณะกรรมการมาตรฐานห้องปฏิบัติการทางคลินิก ( แบรนด์ , 1997 ; แนลลี่et al . , 2012 ) นำมาวิเคราะห์หาปริมาณแคดเมียม .