Unwittingly, the snowflakes had pra

Unwittingly, the snowflakes had practically all floated down. The young girl also stopped dancing as she looked unbearingly at the quietly melting layer of snow beneath her feet. She looked at Yun Che, and said in a pitiful lovely voice: “My dancing, was it good?”

“Good…” Yun Che nodded with a hazy expression. He sounded as though he was sleep talking, his mind was still immersed within the dancing earlier.

Princess Snow had heard this sort of praise too many times in her life, but she still laughed happily: “Then… Make a little bit more snow, okay? I can continue dancing for you. When I watch the snowflakes fall, I can’t help but want to dance with them.”

“All right…” How could Yun Che possibly decline? She was like a celestial being, seeing her for even an instant would be an indescribable pleasure and luxury. It was a beautiful scene an ordinary person would never be able to see in their entire lifetime. He stretched out his hand toward the sky and condensed profound energy…

But as soon as Frozen Cloud Arts activated, a tearing pain immediately came from his chest. Yun Che groaned and quickly used his hand to press against his chest, forcibly swallowing the surging blood back down. However, his complexion was still deathly pale.

“Ah!!” Princess Snow exclaimed in surprise. Without even bothering to put her shoes back on, her delicate ice lotus-like feet left the layer of snow, stepping onto soft grass. She extended both hands, withdrew them once more, and then asked nervously: “Are… Are you all right? It’s all my fault, only focusing on letting myself see snow, and forgetting about your injuries… I’m sorry… I’m so sorry…”

The treasure of Divine Phoenix Empire was currently panickedly apologizing to him, an “ordinary disciple”. Her beautiful eyes trembled slightly, filled with worry and self-blame. A spot in the depths of Yun Che’s heart was touched, he did his best to smile: “Don’t worry, I’m okay. I just accidentally stirred my internal injuries, I’ll be better after a short rest.”

When he finished speaking, Yun Che had already carefully sat down. He closed his eyes, slowly calmed his breathing, and the uncomfortable sensation quickly disappeared.

Only after hearing Yun Che’s words and seeing his complexion gradually regain its color, did Princess Snow’s worry and self-blame quietly scatter. Then, without being completely reassured, she sat in front of him as her eyes stared at him unblinkingly. She also didn’t know why she wanted to have a proper look at this man, perhaps, it was because of some kind of hazy and mysterious feeling that came from him… This was the first time in her entire life that she had taken a meaningfully look at a single person.

When the stirred internal injuries were pacified, Yun Che opened his eyes, directly meeting with Princess Snow’s gaze. Being found out that she was peeping at him, Princess Snow blinked, and laughed sweetly, suddenly blossoming into a smiling expression that stirred Yun Che’s soul. He also laughed, and said regretfully: “Your Highness, this is my fault for being wounded. Not only can I not make it snow for you, I even made you worry… My injuries would be much better tomorrow, at that time, I’ll make it snow a lot for you.”

“Okay!” Princess Snow readily agreed, then slightly tilted her head: “But, can you not call me Your Highness? It feels kind of awkward.”

“Then… What should I call Your Highness?”

“My name is Feng Xue’er, you can call me Xuexue, or you can call me Xue’er. I really like those two names, ‘Your Highness’ doesn’t sound good at all.” Princess Snow said with a laugh.

If a Divine Phoenix Sect member swapped places with him, they would instantly be terrified. But Yun Che naturally did not care as he smiled: “Alright, then from now on, I’ll call you… Xue’er.”

“Mn!” Princess Snow smiled lightly as she nodded, her star-like pupils gazed at his face: “Then can I call you… Big brother Lingyun?”

“Of course you can… but I’ll like it even more if Xue’er calls me Big brother Yun. Because I feel like it’s even more intimate than “Big brother Lingyun.” Yun Che smiled… Even though they were missing one word, “Big brother Lingyun” and Big brother Yun” were two completely different concepts. Because the former… totally benefited that Ling Yun guy!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดยไม่เจตนา เกล็ดหิมะมีจริงทั้งหมดที่รื้อ เด็กสาวหยุดเต้นรำกับเธอมอง unbearingly ในชั้นหิมะละลายอย่างเงียบ ๆ ภายใต้เท้าของเธอ เธอมองที่ Yun Che และกล่าวว่า เสียงน่ารักน่าสงสาร: "ฉันเต้นรำ ไม่มันดี""ดี..." Yun Che แล้วพยักหน้าอย่างกับนิพจน์ที่ฟ้าหลัว เขาฟังว่า เขาได้นอนพูดคุย จิตใจของเขาก็ยังคงไปอยู่ในเต้นก่อนหน้านี้เจ้าหญิงหิมะยินจัดเรียงของสรรเสริญนี้หลายครั้งในชีวิตของเธอ แต่เธอยังคงหัวเราะอย่างมีความสุข: "แล้ว... ทำนิด ๆ หน่อย ๆ ล่ะ หิมะ ฉันสามารถไปเต้นรำสำหรับคุณ เมื่อดูเกล็ดหิมะตก ฉันไม่สามารถช่วย แต่ต้องเต้นรำกับพวกเขา""เอาละ..." วิธีสามารถ Yun Che อาจปฏิเสธ เธอก็เหมือนเป็นสวรรค์อยู่ เห็นความทันทีแม้จะเป็นการถ่ายทอดความสุขและความหรูหรา มันเป็นฉากสวยงามที่คนธรรมดาจะไม่สามารถเห็นในช่วงชีวิตของพวกเขาทั้งหมด เขาเหยียดมือของเขาต่อท้องฟ้าและพลังงานลึกซึ้งประกอบ...แต่ เป็นแช่แข็งเมฆศิลปะเปิดใช้งาน ความเจ็บปวด tearing ทันทีมาจากหน้าอกของเขา Yun Che ครวญคราง และรวดเร็วใช้มือของเขากดกับหน้าอกของเขา บังคับให้กลืนเลือดเพิ่มขึ้นกลับลง อย่างไรก็ตาม ปรับสีผิวของเขาถูกรางยังคงซีด"Ah !!" เจ้าหญิงหิมะ exclaimed ในความประหลาดใจ โดยไม่ต้องแม้กระทั่งใส่รองเท้า เท้าบัวเหมือนน้ำแข็งที่ละเอียดอ่อนของเธอทิ้งชั้นหิมะ ก้าวลงบนหญ้านุ่ม ๆ เธอขยายมือทั้งสอง ถอนตัวออกอีกครั้ง และขอเป็น: "มี... ท่านทุกอย่าง มันเป็นทั้งความผิดของฉัน เพียง มุ่งเน้นให้ตัวเองดูหิมะ และลืมเกี่ยวกับการบาดเจ็บ... ขอโทษ ผมขอโทษ..."สมบัติของพระเจ้าจักรวรรดิฟีนิกซ์ถูกปัจจุบัน panickedly apologizing เขา ศิษย์เป็น"สามัญ" ดวงตาของเธอสวยงาม trembled เล็กน้อย มีกังวล และตำหนิตนเอง จุดในส่วนลึกของหัวใจ Yun Che เดิม ๆ เขาทำดีที่สุดยิ้ม: "ไม่ต้องห่วง ฉันโอเค ผมเพียงตั้งใจกวนบาดเจ็บภายในของฉัน จะดีขึ้นหลังจากการพักผ่อนสั้น ๆ "เมื่อเขาพูดจบ Che ยุนได้นั่งลงอย่างระมัดระวังแล้ว เขาปิดตาของเขา กสิกรรมค่อย ๆ หายใจของเขา และรู้สึกอึดอัดหายไปอย่างรวดเร็วหลังจากได้ยินคำพูดยุน Che และเห็นผิวของเขาค่อย ๆ ฟื้นสี ไม่ต้องกังวลเจ้าหญิงหิมะ และตำหนิตนเองเงียบ ๆ กระจาย แล้ว โดยไม่ต้องการอย่างมั่นใจ เธอนั่งหน้าเขาดวงตาของเธอจ้องที่เขา unblinkingly เธอยังไม่รู้ว่าทำไมเธอต้องการมีลักษณะที่เหมาะสมที่คนนี้ อาจจะ มันเป็น เพราะบางชนิดของฟ้าหลัว และความรู้สึกลึกลับที่มาจากเขา... นี้เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอทั้งที่เธอได้นำมีความหมายดูคนเดียวเมื่อการบาดเจ็บภายในตีถูกล็คไล Yun Che เปิดตา ประชุมโดยตรงกับสายตาของเจ้าหญิงหิมะ จะพบว่า เธอถูกแอบเขา เจ้าหญิงหิมะคันนั้นกะพริบ และหัวเราะหวาน จู่ ๆ บานในนิพจน์ยิ้มที่กวนจิตใจยุน Che เขายังหัวเราะ และตรัสว่า เพราะฉะนั้น: ฝ่าบาท เป็นความผิดของฉันสำหรับการบาดเจ็บ ไม่เพียงแต่ ฉันไม่สามารถทำมันสำหรับคุณ ฉันแม้หิมะที่ทำให้คุณกังวล... ฉันบาดเจ็บจะดีขึ้นวันพรุ่งนี้ ในเวลานั้น ฉันจะทำให้หิมะมากสำหรับคุณ""โอเค" เจ้าหญิงหิมะอย่างง่ายดาย แล้วเอียงหัวของเธอเล็กน้อย: "แต่ สามารถคุณไม่โทรหาฉันฝ่าบาท มันรู้สึกอึดอัดใจของนั้น""แล้ว... อะไรประชาธิปไตยของ""ชื่อของฉันคือ Xue'er ฮ คุณสามารถติดต่อฉัน Xuexue หรือคุณสามารถโทรหาผม Xue'er ผมชอบชื่อสอง 'ถวายพระ' ไม่ได้เสียงดีเลย" เจ้าหญิงหิมะกล่าวพร้อมกับหัวเราะถ้าเป็นสมาชิกนิกายพระเจ้า Phoenix สลับสถานที่กับเขา พวกเขาจะกลัวทันที แต่ยุน Che ตามธรรมชาติไม่ได้ดูแลเป็นยิ้ม: "ไม่เป็นไร แล้ว จากนี้ ฉันจะโทรหาคุณ... Xue'er""Mn" เจ้าหญิงหิมะเบา ๆ ยิ้ม ตามเธอเลยต้อง นักเรียนของเธอดาวชอบจ้องใบหน้าของเขา: "แล้วโทรคุณได้... Lingyun พี่ใหญ่""แน่นอนคุณสามารถได้... แต่ผมจะชอบมากถ้า Xue'er เรียกผมพี่ใหญ่ยุ เพราะรู้สึกว่าเหมือนมันใกล้ชิดยิ่งกว่า "พี่ใหญ่ Lingyun" Che ยืนยิ้ม... แม้ว่าพวกเขาได้หายไปหนึ่งคำ "พี่ใหญ่ Lingyun" และพี่ใหญ่ยุน"มีสองแนวคิดที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เนื่องจาก...อดีตคนนั้นหลิงหยุนที่ได้รับประโยชน์ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยไม่เจตนาเกล็ดหิมะได้จริงทุกลอยลง หญิงสาวหยุดเต้นขณะที่เธอมอง unbearingly ที่ชั้นอย่างเงียบ ๆ ละลายของหิมะใต้เท้าของเธอ เธอมองที่ยุน Che และพูดด้วยเสียงที่น่ารักน่าสงสาร "การเต้นรำของฉันเป็นดี?"

"ดี ... " ยุนเจ๊พยักหน้าด้วยการแสดงออกที่มีหมอก เขาฟังดูราวกับว่าเขาเป็นนอนหลับพูดความคิดของเขาก็ยังคงแช่อยู่ภายในเต้นก่อนหน้านี้.

ปริ๊นเซหิมะเคยได้ยินการเรียงลำดับของการสรรเสริญนี้หลายครั้งเกินไปในชีวิตของเธอ แต่เธอยังคงหัวเราะอย่างมีความสุข "แล้ว ... ทำให้หิมะนิด ๆ หน่อย ๆ โอเค? ฉันยังคงสามารถเต้นรำสำหรับคุณ เมื่อฉันดูเกล็ดหิมะตกฉันไม่สามารถช่วย แต่ต้องการที่จะเต้นรำกับพวกเขา. "

" สิทธิทั้งหมด ... "วิธีการอาจ Yun เจ๊อาจจะลดลง? เธอเป็นเหมือนเป็นสวรรค์เห็นเธอแม้แต่ทันทีจะเป็นความสุขสุดจะพรรณนาและความหรูหรา มันเป็นฉากที่สวยงามที่คนธรรมดาจะไม่สามารถที่จะเห็นในชีวิตของพวกเขาทั้ง เขายื่นมือออกไปยังท้องฟ้าและพลังงานที่ลึกซึ้งแบบย่อ ...

แต่ทันทีที่แช่แข็งเมฆศิลปะการเปิดใช้งานความเจ็บปวดฉีกขาดทันทีที่มาจากหน้าอกของเขา Yun เจ๊ครางอย่างรวดเร็วและใช้มือของเขาที่จะกดกับหน้าอกของเขาบังคับให้กลืนเลือดพล่านกลับลงมา แต่ผิวของเขาก็ยังคงซีดเหมือนคนตาย.

"อา !!" เจ้าหญิงหิมะอุทานด้วยความประหลาดใจ โดยไม่ต้องแม้แต่จะใส่รองเท้าของเธอกลับมาอยู่บนน้ำแข็งที่ละเอียดอ่อนฟุตบัวเหมือนของเธอออกจากชั้นของหิมะก้าวบนพื้นหญ้านุ่ม เธอขยายมือทั้งสองถอนตัวพวกเขาอีกครั้งแล้วถามอย่างหงุดหงิด "จะ ... คุณทั้งหมดใช่มั้ย? มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมดเพียงมุ่งเน้นไปที่การปล่อยให้ตัวเองดูหิมะและลืมเกี่ยวกับการบาดเจ็บของคุณ ... ผมขอโทษ ... ผมขอโทษ ... "

สมบัติของพระเจ้าฟินิกซ์จักรวรรดิขณะ panickedly ขอโทษเขาเป็น" ศิษย์ธรรมดา " ดวงตาที่สวยงามของเธอตัวสั่นเล็กน้อยที่เต็มไปด้วยความกังวลและตนเองตำหนิ จุดที่อยู่ในส่วนลึกของหัวใจหยุนเจ๊ถูกสัมผัสที่เขาทำดีที่สุดของเขาที่จะยิ้ม: "ไม่ต้องห่วงฉันไม่เป็นไร ฉันเพียงแค่ขยับตั้งใจบาดเจ็บภายในของฉันฉันจะดีขึ้นหลังจากที่เหลือสั้น. "

เมื่อเขาพูดจบยุนเจ๊มีอยู่แล้วอย่างรอบคอบนั่งลง เขาปิดตาของเขาค่อย ๆ สงบหายใจของเขาและความรู้สึกอึดอัดหายไปอย่างรวดเร็ว.

แต่หลังจากที่ได้ยินคำพูด Yun เจ๊และเห็นผิวของเขาค่อย ๆ ฟื้นสีของตนไม่กังวลปริ๊นเซหิมะและตำหนิตนเองอย่างเงียบ ๆ กระจาย จากนั้นได้โดยไม่ถูกมั่นใจอย่างสมบูรณ์เธอนั่งอยู่ตรงหน้าเขาเป็นดวงตาของเธอจ้องมองมาที่เขา unblinkingly นอกจากนี้เธอยังไม่ทราบว่าทำไมเธออยากจะมีรูปลักษณ์ที่เหมาะสมที่ชายคนนี้อาจจะเป็นเพราะความรู้สึกหมอกและลึกลับที่มาจากเขาบางอย่าง ... นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอว่าเธอได้ถ่าย ความหมายดูคนเดียว.

เมื่อได้รับบาดเจ็บภายในกวนถูกปิดปาก, Yun Che เปิดตาของเขาประชุมโดยตรงกับการจ้องมองเจ้าหญิงหิมะ ถูกพบว่าเธอแอบไปที่เขาเจ้าหญิงหิมะกระพริบตาและหัวเราะหวานก็บานเป็นแสดงออกยิ้มที่กวนจิตวิญญาณ Yun เจ๊ นอกจากนี้เขายังหัวเราะและกล่าวว่าน่าเศร้า "ใต้ฝ่าพระบาทนี้เป็นความผิดของฉันสำหรับการได้รับบาดเจ็บ ไม่เพียง แต่ฉันไม่สามารถทำให้มันหิมะสำหรับคุณฉันทำแม้กระทั่งคุณต้องกังวล ... การบาดเจ็บของฉันจะเป็นวันพรุ่งนี้ที่ดีมากในเวลานั้นฉันจะทำให้มันมีหิมะตกมากสำหรับคุณ. "

" โอเค! "เจ้าหญิงหิมะที่ตกลงกันได้อย่างง่ายดาย แล้วเอียงเล็กน้อยหัวของเธอ: " แต่คุณไม่สามารถโทรหาฉันใต้ฝ่าพระบาท? มันให้ความรู้สึกที่น่าอึดอัดใจชนิดของ. "

" แล้ว ... สิ่งที่ฉันควรจะเรียกใต้ฝ่าพระบาท? "

" ฉันชื่อฮ Xue'er คุณสามารถโทรหาฉัน Xuexue หรือคุณสามารถโทรหาฉัน Xue'er ผมชอบทั้งสองชื่อ "ใต้ฝ่าพระบาท 'ไม่ได้เสียงที่ดี at all." ปริ๊นเซหิมะกล่าวพร้อมกับหัวเราะ.

หากเป็นสมาชิกพระเจ้าฟินิกซ์นิกายสลับตำแหน่งกับเขาทันทีที่พวกเขาจะได้รับการกลัว แต่เจ๊ยุนตามธรรมชาติไม่ได้ดูแลในขณะที่เขายิ้ม: ". เอาล่ะแล้วจากนี้ไปฉันจะโทรหาคุณ ... Xue'er"

! "Mn" เจ้าหญิงหิมะยิ้มเบา ๆ ขณะที่เธอพยักหน้านักเรียนดาวเหมือนเธอจ้องมองเขา ใบหน้า "แล้วฉันจะโทรหาคุณ ... พี่ใหญ่ Lingyun?"

"แน่นอนคุณสามารถ ... แต่ฉันจะชอบมันมากยิ่งขึ้นถ้า Xue'er เรียกผมพี่ใหญ่หยุน เพราะผมรู้สึกว่ามันจะยิ่งใกล้ชิดมากขึ้นกว่า "พี่ใหญ่ Lingyun." ยุนเจ๊ยิ้ม ... ถึงแม้ว่าพวกเขาหายไปหนึ่งคำ "พี่ใหญ่ Lingyun" และน้องชายบิ๊กยุน "เป็นสองแนวคิดที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง เพราะอดีต ... ทั้งหมดที่ได้รับประโยชน์หลิงหยุนผู้ชาย!