Long DescriptionThe Buddhist tradit

Long Description
The Buddhist tradition of religious cave art achieved its first major impact at Yungang, where it developed its own distinct character and artistic power. The Yungang cave art represents the successful fusion of Buddhist religious symbolic art from south and central Asia with Chinese cultural traditions, starting in the 5th century AD under imperial auspices. At the same time it vividly illustrates the power and endurance of Buddhist belief in China.
Datong, known as Pingcheng in ancient times, became the capital of the Northern Wei dynasty between 398 and 494, and thus the political, economic and cultural centre of their kingdom. It kept its importance until 523, when it was deserted following a revolt. The statues of the Yungang Grottoes were completed in sixty years (460-525); this period marks the peak of development in Buddhist cave art of the Northern Wei dynasty. When the first emperor assumed the throne, Buddhism flourished and in 460 the monk Tan Yao started the carving of the Five Caves; since then, these grottoes have become the centre of Buddhist art in North China.
By 525 the initial project, sponsored by the court, was mostly completed, but low ranking officials and monks continued to dig more caves and carve statues. During the Liao dynasty, wooden shelter structures were built in front of the caves, turning the grottoes into temple buildings, such as the Ten Famous Temples. In 1122 these temples were destroyed in a war.
The Yungang Grottoes, known as Wuzhoushan Grottoes in ancient times, are located on the southern foot of the Wuzhou Mountains, in the Shi Li River valley, 16 km west of Datong City. They consist of 252 caves of various sizes housing more than 51,000 statues; the site extends much as 1 km east-west. Three main periods can be identified in the construction: the Early Period (460-65), the Middle Period (c . 471-94) and the Late Period (494-525). Apart from the grottoes, the nominated core area includes the remains of a castle, a defence wall, and a beacon tower of the Ming dynasty on the plain above the grottoes. The grottoes of the early period (460-65) are composed of five main caves; these magnificent and simple caves were dug under the direction of the monk Tan Yao and are named after him. For the layout of the grottoes, large caves were dug to house the giant statues, 13-15m tall. They have a U-shaped plan and arched roofs, imitating the thatched sheds in ancient India. Each cave has a door and a window. The central images have tall bodies and occupy the major part of the caves, while on the outer walls 1,000 Buddhist statues are carved, a feature rarely seen in the tradition of Chinese history of grotto carving.
They form the essence of the Yungang Grottoes, consisting of large caves, including four groups of twin caves and one group of triple caves. In this period there was a rapid development of the Han style and many new subject matters and combinations of statues were introduced, shifting the attention to the creation of law-enforcing images and various kinds of adornment. These caves are square in plan, usually with chambers both in front and in the rear; carvings on the walls are divided into upper and lower bands and right and left sections. Level caisson ceilings are carved on the roofs in most cases. On both sides of the outer walls there are high double-floored attics, and monuments stand high in the centre of the courtyard. The shelters in the style of wooden structures are supported by octagonal pillars, each carved with 1,000 Buddhas. The walls inside the caves are covered by long rolls of paintings divided into different layers and columns. All these reflect the layouts and traditional arrangements of halls in vogue in China during the Han dynasty.
The grottoes of the late period (494-525) are located in the west of the grotto area, in the Dragon King Temple Valley. In total, over 200 caves and niches were cut in this period. These caves are of medium and small size with varied and complicated irregular shapes. Decorations were also carved on the cliff around the door of the caves. There is a tendency towards simplification of the contents of the statuary and stylizing the forms, but with a new look of delicacy and gracefulness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำอธิบายแบบยาวประเพณีพุทธศิลปะถ้ำทางศาสนาได้รับผลกระทบหลักแรกที่นกัง ที่มันพัฒนาอักขระของตัวเองและพลังศิลปะ นกังถ้ำแสดงศิลปะฟิวชั่นสำเร็จพุทธศาสนาสัญลักษณ์ศิลปะจากเอเชียใต้และเอเชียกลางด้วยประเพณีวัฒนธรรมจีน เริ่มต้นใน 5 ศตวรรษโฆษณาภายใต้ปฎิบัติการอิมพีเรียล ขณะเดียวกัน มันน่าฟังแสดงพลังและความอดทนความเชื่อศาสนาพุทธในประเทศจีนต้าถง รู้จักกันเป็น Pingcheng ในสมัยโบราณ กลายเป็น เมืองหลวงของราชวงศ์เว่ยเหนือระหว่าง 398 และ 494 และดังนั้นในการ เมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมศูนย์กลางของอาณาจักรของพวกเขา มันเก็บความสำคัญจนถึง 523 เมื่อมันถูกร้างต่อเป็นกบฏ รูปปั้นของถ้ำผาหยุนกังเสร็จสมบูรณ์ในปีที่หก (460-525); ช่วงนี้ทำเครื่องหมายสูงสุดของการพัฒนาถ้ำพุทธศิลป์ในราชวงศ์เว่ยเหนือ เมื่อจักรพรรดิแรกสันนิษฐานบัลลังก์ พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง และใน 460 พระตาลยาวเริ่มแกะสลักของถ้ำ 5 หลังจากนั้น ถ้ำผาหยุเหล่านี้ได้กลายเป็น ศูนย์กลางของพุทธศิลป์ในประเทศจีนเหนือโดย 525 โครงการเริ่มต้น สนับสนุนศาล ส่วนใหญ่เสร็จสมบูรณ์ แต่เจ้าหน้าที่จัดอันดับต่ำและพระสงฆ์ยังคงขุดขึ้นถ้ำ และแกะสลักรูปปั้น ระหว่างราชวงศ์เหลียว โครงสร้างไม้กำบังสร้างหน้าถ้ำ เปลี่ยนถ้ำผาหยุเป็นวัดอาคาร เช่นวัดเฟมมัสสิบ ใน 1122 วัดเหล่านี้ถูกทำลายในสงครามถ้ำผาหยุนกัง เรียกว่าถ้ำผาหยุ Wuzhoushan ในสมัยโบราณ ตั้งอยู่ที่ใต้เท้าของภูเขาหวู่ หุบเขาแม่น้ำ Li Shi กิโลเมตรทางตะวันตกของเมืองต้าถง ประกอบด้วยถ้ำ 252 บ้านรูปปั้นมากกว่า 51,000 ขนาดต่าง ๆ เว็บไซต์ขยายมากเป็น 1 กิโลเมตรตะวันออกตะวันตก สามารถระบุสามรอบระยะเวลาที่หลักในการก่อสร้าง: ระยะกลาง ระยะต้น (460-65) (c. 471-94) และสายระยะ (494-525) ได้ นอกจากถ้ำผาหยุ ตั้งหลักรับการเสนอชื่อรวมของปราสาท ผนังป้องกัน และเบคอนทาวเวอร์ราชวงศ์หมิงในราบเหนือถ้ำผาหยุ ถ้ำผาหยุของรอบระยะเวลาเริ่มต้น (460-65) จะประกอบด้วยถ้ำหลักห้า ถ้ำที่สวยงาม และง่ายเหล่านี้ถูกขุดภายใต้ทิศทางของสงฆ์ตาลยาว และตั้งชื่อเขา สำหรับเค้าโครงถ้ำผาหยุ ถ้ำขนาดใหญ่ที่ขุดเพื่อบ้านรูปปั้นยักษ์ 13-15 เมตรสูง พวกเขามีแผนที่รูปตัวยู และปักษาหลังคา เลียน sheds มุงในอินเดียโบราณ แต่ละถ้ำมีประตูและหน้าต่าง ภาพเซ็นทรัลมีร่างกายสูง และครอบครองส่วนใหญ่ของถ้ำ ในขณะที่บนผนังภายนอก 1000 พุทธรูปแกะสลัก คุณลักษณะไม่ค่อยเห็นในประเพณีของจีนประวัติศาสตร์ถ้ำแกะสลักพวกเขาฟอร์มของถ้ำผาหยุนกัง ถ้ำใหญ่ ถ้ำแฝดสี่กลุ่มและถ้ำสามกลุ่มหนึ่งประกอบด้วย ในช่วงนี้ มีการพัฒนาอย่างรวดเร็วแบบฮั่น และเรื่องเรื่องใหม่มากและชุดของรูปปั้นได้แนะ นำ ขยับความสนใจไปที่การสร้างภาพที่มีการบังคับใช้กฎหมายและเครื่องประดับชนิดต่าง ๆ ถ้ำเหล่านี้มีพื้นที่ในการวางแผน มักจะมีห้องทั้งด้านหน้า และด้าน หลัง แกะสลักบนผนังแบ่งออกเป็นแถบบน และล่างและขวา และด้านซ้ายส่วนการ Caisson ระดับเพดานมีสลักบนหลังคาในกรณีส่วนใหญ่ ทั้งสองด้านของผนังภายนอก มีสูงคู่ตกแต่ง attics และอนุสาวรีย์ยืนสูงในคอร์ตยาร์ด พักอาศัยในลักษณะของโครงสร้างไม้ได้รับการสนับสนุน โดยเสาแปดเหลี่ยม ละแกะสลัก ด้วยพระ 1000 ผนังภายในถ้ำครอบคลุม โดยแบ่งออกเป็นชั้นต่าง ๆ และคอลัมน์ภาพวาดม้วนยาว ทั้งหมดนี้สะท้อนรูปแบบการเรียงแบบห้องโถงในสมัยในจีนระหว่างราชวงศ์ฮั่นถ้ำผาหยุของรอบระยะเวลาล่าช้า (494-525) ตั้งอยู่ในทิศตะวันตกของพื้นที่ถ้ำ ในหุบเขากษัตริย์มังกรวัด รวม ถ้ำกว่า 200 และตรงไหนถูกตัดในช่วงนี้ ถ้ำนี้มีขนาดกลาง และขนาดเล็กมีรูปร่างที่ผิดปกติแตกต่างกัน และซับซ้อน ตกแต่งยังแกะสลักบนหน้าผาใกล้ประตูถ้ำ มีแนวโน้มไปทางการรวบเนื้อหา statuary และ stylizing แบบฟอร์ม แต่ ด้วยรูปลักษณ์ใหม่ของอาหารและอารักษ์แห่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำอธิบายยาวประเพณีของชาวพุทธศิลปะถ้ำศาสนาประสบความสำเร็จในผลกระทบที่สำคัญเป็นครั้งแรกที่ Yungang ที่จะพัฒนาตัวละครที่แตกต่างกันของตัวเองและพลังศิลปะ
ศิลปะถ้ำ Yungang แสดงให้เห็นถึงฟิวชั่นที่ประสบความสำเร็จของศิลปะสัญลักษณ์พุทธศาสนาจากเอเชียใต้และกลางที่มีวัฒนธรรมประเพณีจีนเริ่มต้นในศตวรรษที่ 5 ภายใต้การอุปถัมภ์ของจักรพรรดิ ในขณะเดียวกันมันเต็มตาแสดงให้เห็นถึงอำนาจและความอดทนของความเชื่อทางพุทธศาสนาในประเทศจีน.
ต้าถงที่เรียกว่าพิงในสมัยโบราณได้กลายเป็นเมืองหลวงของราชวงศ์เหนือ Wei ระหว่าง 398 และ 494 และทำให้ศูนย์กลางทางการเมืองเศรษฐกิจและวัฒนธรรมของพวกเขา อาณาจักร มันยังคงความสำคัญจนถึง 523 เมื่อมันถูกทิ้งร้างดังต่อไปนี้การก่อจลาจล รูปปั้นของ Yungang Grottoes เสร็จสมบูรณ์ในหกสิบปี (460-525); ช่วงเวลานี้นับเป็นจุดสูงสุดของการพัฒนาในศิลปะถ้ำพุทธของราชวงศ์เว่ยเหนือ เมื่อจักรพรรดิแรกสันนิษฐานบัลลังก์พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองและพระภิกษุสงฆ์ 460 ตันยาวเริ่มแกะสลักของห้าถ้ำ; ตั้งแต่นั้นมาอุโมงค์เหล่านี้ได้กลายเป็นศูนย์กลางของพุทธศิลป์ในภาคเหนือของจีน.
โดย 525 โครงการที่เริ่มต้นได้รับการสนับสนุนโดยศาลก็เสร็จสมบูรณ์ส่วนใหญ่ แต่เจ้าหน้าที่ระดับต่ำและพระสงฆ์ยังคงขุดถ้ำมากขึ้นและรูปปั้นแกะสลัก ในช่วงราชวงศ์เหลียวโครงสร้างที่พักพิงไม้ที่ถูกสร้างขึ้นในด้านหน้าของถ้ำหันอุโมงค์เข้าไปในอาคารของวัดเช่นวัดที่มีชื่อเสียงสิบ 1122 ในวัดเหล่านี้ถูกทำลายในสงคราม.
Yungang Grottoes เป็นที่รู้จัก Wuzhoushan ถ้ำในสมัยโบราณตั้งอยู่บนเท้าใต้ของเทือกเขา Wuzhou ในหุบเขาแม่น้ำหลี่ชิ 16 กิโลเมตรทางตะวันตกของเมืองต้าถง พวกเขาประกอบด้วย 252 ถ้ำขนาดต่างๆที่อยู่อาศัยกว่า 51,000 รูปปั้น; เว็บไซต์ขยายมากที่สุดเท่าที่ 1 กิโลเมตรทางตะวันออกตะวันตก สามช่วงหลักสามารถระบุได้ในการก่อสร้าง: ขึ้นในช่วงต้น (460-65), Middle ระยะเวลา (c. 471-94) และระยะเวลาปลาย (494-525) นอกเหนือจากอุโมงค์ที่พื้นที่หลักเสนอชื่อเข้าชิงรวมถึงซากของปราสาทผนังป้องกันและหอสัญญาณของราชวงศ์หมิงบนที่ราบเหนืออุโมงค์ อุโมงค์ของช่วงต้น ๆ (460-65) จะประกอบด้วยห้าถ้ำหลัก เหล่านี้ถ้ำที่สวยงามและเรียบง่ายถูกขุดภายใต้การดูแลของพระภิกษุสงฆ์ตาลยาวและมีการตั้งชื่อตามเขา สำหรับรูปแบบของอุโมงค์ที่ถ้ำขนาดใหญ่ที่ถูกขุดไปที่บ้านรูปปั้นยักษ์ 13-15m สูง พวกเขามีแผนรูปตัวยูและหลังคาโค้งเลียนแบบเพิงมุงจากในอินเดียโบราณ ถ้ำแต่ละคนมีประตูและหน้าต่าง ภาพกลางมีร่างกายสูงและครองส่วนสำคัญของถ้ำในขณะที่ผนังด้านนอก 1,000 พระพุทธรูปแกะสลักที่มีคุณลักษณะที่ไม่ค่อยเห็นในประเพณีของประวัติศาสตร์จีนของการแกะสลักถ้ำ.
พวกเขาฟอร์มสาระสำคัญของ Yungang Grottoes ประกอบด้วย ถ้ำขนาดใหญ่รวมทั้งสี่กลุ่มของถ้ำคู่และกลุ่มหนึ่งของถ้ำสาม ในช่วงนี้มีการพัฒนาอย่างรวดเร็วของรูปแบบฮันและอีกหลายเรื่องใหม่และการรวมกันของรูปปั้นถูกนำขยับความสนใจในการสร้างภาพการบังคับใช้กฎหมายและชนิดของการตกแต่ง ถ้ำเหล่านี้เป็นตารางในแผนมักจะมีห้องทั้งในด้านหน้าและด้านหลัง; แกะสลักบนผนังจะแบ่งออกเป็นวงดนตรีบนและล่างและส่วนซ้ายและขวา เพดานระดับกระสุนมีการแกะสลักบนหลังคาในกรณีส่วนใหญ่ ทั้งสองด้านของผนังด้านนอกมีห้องใต้หลังคาสองครั้งที่ปูพื้นสูงและอนุเสาวรีย์ยืนสูงในใจกลางของลาน ที่พักอาศัยในรูปแบบของโครงไม้ได้รับการสนับสนุนโดยเสาแปดเหลี่ยมแต่ละแกะสลักพระพุทธรูปที่มี 1,000 ผนังภายในถ้ำถูกปกคลุมไปด้วยม้วนยาวของภาพวาดแบ่งออกเป็นชั้นที่แตกต่างกันและคอลัมน์ ทั้งหมดเหล่านี้สะท้อนให้เห็นถึงรูปแบบและการเตรียมการแบบดั้งเดิมของฮอลล์ในสมัยในประเทศจีนในช่วงราชวงศ์ฮั่น.
อุโมงค์ระยะเวลาปลาย (494-525) ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของพื้นที่ถ้ำที่อยู่ในวัดราชามังกรวัลเลย์ โดยรวมแล้วกว่า 200 ถ้ำและซอกถูกตัดในช่วงนี้ เหล่านี้เป็นถ้ำขนาดกลางและขนาดเล็กที่มีรูปร่างผิดปกติแตกต่างกันและมีความซับซ้อน การตกแต่งที่ยังถูกแกะสลักบนหน้าผาที่อยู่รอบ ๆ ประตูถ้ำ มีแนวโน้มไปสู่ความเรียบง่ายของเนื้อหาของรูปปั้นและ stylizing รูปแบบเป็น แต่ด้วยรูปลักษณ์ใหม่ของอาหารอันโอชะและนุ่มนวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คําอธิบายยาว
พุทธประเพณีของศาสนาศิลปะถ้ำได้รับผลกระทบหลักแรกของหยุนกัง ซึ่งมันพัฒนาตัวละครของตัวเองแตกต่างกันและศิลปะ พลัง และศิลปะถ้ำหยุนกัง เป็นฟิวชั่นที่ประสบความสำเร็จของพุทธศาสนาสัญลักษณ์ศิลปะจากเอเชียใต้และเอเชียกลาง ที่มีประเพณีวัฒนธรรมจีน เริ่มต้นในศตวรรษที่โฆษณาภายใต้หลวงพระ .ในเวลาเดียวกันมันก็แสดงให้เห็นถึงพลังและความอดทนของความเชื่อทางพุทธศาสนาในประเทศจีน .
Datong , ที่รู้จักกันเป็นผิงเฉิง ในสมัยโบราณ เป็นเมืองหลวงของราชวงศ์ Wei เหนือระหว่าง และที่ และดังนั้น การเมือง เศรษฐกิจ และวัฒนธรรมของศูนย์ อาณาจักรของพวกเขา มันทำให้ความสำคัญของมันจนกว่า 523 , เมื่อมันถูกทิ้งร้างต่อไปนี้การจลาจลรูปปั้นของถ้ำผาหลงเหมินเสร็จใน 60 ปี ( 460-525 ) ; ระยะเวลาที่เป็นจุดสูงสุดของการพัฒนาในถ้ำพุทธศิลป์ของเว่ย ไดนาสตี้ เมื่อจักรพรรดิแรกถือว่า พระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองและในคุณพระตาลยาวเริ่มแกะสลักถ้ำที่ห้า ; ตั้งแต่นั้นมา ถ้ำเหล่านี้ได้กลายเป็นศูนย์กลางของพุทธศิลป์ในภาคเหนือจีน
525 เริ่มต้นโครงการ สนับสนุนโดย ศาล ส่วนใหญ่เสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่เจ้าหน้าที่อันดับต่ำ และพระสงฆ์ยังคงขุดถ้ำและแกะสลักรูปปั้น ในระหว่างที่ราชวงศ์เหลียว โครงสร้างที่อยู่อาศัยไม้ถูกสร้างขึ้นในด้านหน้าของถ้ำ เปิดถ้ำเข้าไปในอาคารวัด เช่นสิบที่มีชื่อเสียงวัด ในตอนนี้วัดนี้ถูกทำลายในสงคราม ถ้ำผาหลงเหมิน
,ที่รู้จักกันเป็น wuzhoushan ถ้ำในสมัยโบราณ ตั้งอยู่บนเท้าใต้ของ Wuzhou ภูเขา ในหุบเขาแม่น้ำหลี่ซือ 16 กิโลเมตร ทางตะวันตกของเมือง Datong . พวกเขาประกอบด้วย 252 ถ้ำขนาดต่างๆที่อยู่อาศัยมากกว่า 51 , 000 รูปปั้น ; เว็บไซต์ขยายตะวันออก - ตะวันตก km มาก 1 3 ช่วงหลักสามารถระบุได้ในการก่อสร้างช่วงแรก ( 460-65 ) ช่วงกลาง ( ค .471-94 ) และช่วงดึก ( 494-525 ) นอกจากถ้ำ , เสนอชื่อเข้าชิงพื้นที่หลักรวมถึงซากของปราสาท ป้องกันผนังและสัญญาณหอของราชวงศ์หมิงบนที่ราบเหนือถ้ำ . ที่ถ้ำในช่วงแรก ( 460-65 ) จะประกอบด้วยถ้ำหลัก 5 ถ้ำงดงามและเรียบง่ายเหล่านี้ถูกขุดภายใต้ทิศทางของพระตาลยาวและเป็นชื่อหลังจากเขา