At the Markkula Center for Applied

At the Markkula Center for Applied Ethics, we've worked with a number of hospitals to develop policies on organ donation and DCD. Underlying our deliberations has been a simple idea: No person should be used as the means to an end. Dying patients should be supported in their desire to "give the gift of life," but the dying person must not ever be thought of as a thing-a repository of organs that someone else could put to better use. Hence:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ศูนย์ Markkula สำหรับใช้จริยธรรม เราได้ทำงานกับจำนวนของโรงพยาบาลเพื่อพัฒนานโยบายในการบริจาคอวัยวะและ DCD ภายใต้การพิจารณาของเรามีความคิดง่าย ๆ: ควรใช้คนไม่เป็นหมายถึงการสิ้นสุด ตาย ผู้ป่วยควรได้รับการสนับสนุนในความปรารถนาที่จะ "ให้ของขวัญกับชีวิต" แต่ผู้ตายต้องไม่เคยถือว่า เป็นเก็บสิ่งที่ของอวัยวะที่ผู้อื่นสามารถนำไปใช้ดีกว่า ดังนั้น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ศูนย์ Markkula ประยุกต์จริยธรรมเราได้ทำงานกับจำนวนของโรงพยาบาลในการพัฒนานโยบายเกี่ยวกับการบริจาคอวัยวะและ DCD อ้างอิงการพิจารณาของเราได้รับความคิดง่ายๆ: ไม่มีคนควรนำมาใช้เป็นวิธีการที่จะสิ้นสุด ผู้ป่วยที่กำลังจะตายควรได้รับการสนับสนุนในความปรารถนาของพวกเขาจะ "ให้ของขวัญแห่งชีวิต" แต่คนที่ตายต้องไม่เคยจะคิดว่าเป็นสิ่งที่-พื้นที่เก็บข้อมูลของอวัยวะที่คนอื่นสามารถนำไปใช้งานที่ดี ดังนั้น:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ศูนย์ markkula สำหรับจริยศาสตร์ประยุกต์ เราเคยทำงานกับจำนวนของโรงพยาบาลเพื่อพัฒนานโยบายด้านการบริจาคอวัยวะและ DCD . พิจารณาพื้นฐานของเราได้รับความคิดง่าย : คนไม่ควรใช้เป็นวิธีสุดท้าย ตาย ผู้ป่วยควรได้รับการสนับสนุนในความต้องการของพวกเขาที่จะ " มอบของขวัญแห่งชีวิต " แต่คนใกล้ตายต้องไม่เคยจะคิดเป็น กรุ thing-a อวัยวะที่คนอื่นสามารถนําไปใช้ดีกว่า ดังนั้น :