Despite these results, antimicrobia

Despite these results, antimicrobial effectiveness of ozone applied alone may be tampered when used in foods with high organic content (Novak and Yuan, 2003). In addition, UV radiation, though effective against microorganisms, can not achieve product sterilization and its use alone is not recommended to sanitize foods (Juneja and Novak, 2003). Previous studies suggest that ozone applied in combination with other treatments has enhanced antimicrobial activity when compared to treatments where ozone is used alone (Diaz et al., 2001; Unal et al., 2001; Novak and Yuan, 2003). Synergism is defined as the capability of combined treatments to produce a greater antimicrobial effect than the sum of treatments applied individually (Shama, 2000). In the food industry, combination of treatments is becoming a popular preservation technique that is based on the ability of combined selected hurdles in food to produce an additive or synergistic effect against pathogens (Unal et al., 2001). Salmonella Enteritidis-contaminated shell eggs were treated with UV radiation (254 nm; 1500-2500 µW/cm 2 ) for 1 min, followed by gaseous ozone at 5 psig (34 kPa) and low temperature for 1 min. Results indicated that population of Salmonella Enteritidis significantly (p < 0.05) decreased on shell eggs after treatment with UV radiation alone by 2.5 log10, compared to untreated control (Fig. 2.4). Decrease in Salmonella population on contaminated eggs with gaseous ozone under pressure was not significant (p > 0.05)(Fig. 2.4). However, treatment of shell eggs with UV radiation followed by gaseous 64 ozone under pressure decreased Salmonella count significantly (p < 0.05). Salmonella survivors decreased ≥ 4.6, ≥ 4.1, and ≥ 2.1 log10 by the combined treatment when compared to untreated control, ozone, and UV radiation treatment, respectively (Fig. 2.4). Moreover, microbial reduction after combination treatment was calculated from estimated plate counts with detection limit of 10 CFU/g eggshells. A previous study reported enhanced effectiveness when ozone, hydrogen peroxide, and UV radiation were applied simultaneously (Diaz et al., 2001). Simultaneous application of these sanitizing factors may cause photolysis of ozone and hydrogen peroxide by UV radiation to generate hydroxyl radicals with the purpose of inactivating microorganisms in water, and not in solid foods (Diaz et al., 2001; Kim et al., 2003). In the present study, and according to the definition of synergism given previously, use of UV radiation, followed by treatment with gaseous ozone produced synergistic 1.6-log10 reduction of Salmonella Enteritidis on shell eggs (Fig. 2.4). Furthermore, inactivation of the microorganism by ≥ 4.6 log10 was achieved in approximately 2 min total treatment time, compared to the same degree of inactivation obtained in 5 and 10 min by UV radiation and gaseous ozone, respectively, when these treatments were applied separately (Fig. 2.2 and 2.3).
Using UV and ozone in sequence should have minimized the possibility of microbial reactivation that may happen when UV radiation is used alone (Shama, 2000). In addition, cells surviving sublethal UV radiation doses may synthesize stress proteins and become more resistant to subsequent lethal treatments (Bintsis et al., 2000; Blatchley and Peel, 2001, Juneja and Novak, 2003). In order to prevent recovery and possible stress adaptation of microorganisms after UV radiation treatments, shell eggs were immediately treated with gaseous ozone. Increased penetrability of gaseous ozone under pressure 65 could inactivate microorganisms previously injured by UV radiation, and those shielded by porous surface of eggshells. Use of treatment combinations in a reverse order was not attempted in this study. However, Novak and Yuan (2003) observed that vegetative cells of Clostridium perfringens previously exposed to aqueous ozone on meat were highly susceptible to the effect of subsequent heat treatments.
Results in this study suggest that shell eggs externally contaminated with Salmonella Enteritidis could be effectively sanitized with gaseous ozone under mild pressure, UV radiation, and their combination. Furthermore, elimination of microorganism could be achieved at low temperature, in a short period of time, and under relatively dry conditions. Therefore, use of combined treatments including UV radiation and ozone to eliminate Salmonella Enteritidis on shell eggs should be considered for possible applications in the egg industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ผลลัพธ์เหล่านี้ มีประสิทธิภาพต้านจุลชีพของโอโซนที่ใช้คนเดียวอาจเปลี่ยนแปลงเมื่อใช้ในอาหารกับปริมาณสารอินทรีย์สูง (โนวัคในฮวาร์และหยวน 2003) นอกจากนี้ รังสี ว่าประสิทธิภาพต่อจุลินทรีย์ สามารถไม่ทำผลิตภัณฑ์ฆ่าเชื้อ และใช้คนเดียวไม่แนะนำการ sanitize อาหาร (Juneja และโนวัคในฮวาร์ 2003) การศึกษาก่อนหน้านี้แนะนำว่า โอโซนที่ใช้ร่วมกับการรักษาอื่น ๆ ได้เพิ่มกิจกรรมการต้านจุลชีพเมื่อเปรียบเทียบกับทรีทเมนท์ที่โอโซนเป็นใช้คนเดียว (ดิแอซ et al. 2001 Unal et al. 2001 โนวัคในฮวาร์และหยวน 2003) พ.ศ.ถูกกำหนดเป็นความสามารถในการรักษารวมการผลิตจุลชีพมากขึ้นกว่าผลรวมของใช้ส่วนตัว (ชามา 2000) ในอุตสาหกรรมอาหาร ชุดของการรักษาเป็น เทคนิคการอนุรักษ์นิยมที่อิงตามความสามารถของรวมเลือกอุปสรรคในอาหารให้ผลเสริมฤทธิ์กัน หรือรวมกับเชื้อโรค (Unal et al. 2001) Salmonella Enteritidis ปนเปื้อนเปลือกไข่ได้รับการรักษา ด้วยรังสี (254 nm; 1500-2500 µW/cm 2) 1 นาที ตาม ด้วยก๊าซโอโซนที่ 5 psig (34 kPa) และอุณหภูมิต่ำสำหรับผลลัพธ์ 1 นาทีแสดงว่า ประชากรของ Salmonella Enteritidis อย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ลดลงบนเปลือกไข่หลังการรักษาด้วยรังสีเดียว 2.5 log10 เปรียบเทียบการบำบัดควบคุม (รูปที่ 2.4) ลดลงเพราะประชากรไข่ปนเปื้อนด้วยก๊าซโอโซนภายใต้ความดันไม่มีนัยสำคัญ (p > 0.05)(Fig. 2.4) อย่างไรก็ตาม การรักษาเปลือกไข่กับรังสียูวีตาม ด้วยก๊าซโอโซนที่ 64 ภายใต้ความดันที่ลดลงเพราะจำนวนอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ผู้รอดชีวิตเพราะลดลง≥ 4.6 ≥ 4.1 และ≥ 2.1 log10 รักษารวมเมื่อเปรียบเทียบ การควบคุมบำบัด โอโซน รังสี UV ตามลำดับ (รูปที่ 2.4) นอกจากนี้ จุลินทรีย์ลดหลังจากรักษารวมกันคำนวณจากแผ่นประมาณว่าตรวจสอบวงเงิน eggshells โยง/g 10 การศึกษาก่อนหน้านี้รายงานประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นเมื่อโอโซน ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ และรังสียูวีใช้ได้พร้อมกัน (ดิแอซ et al. 2001) โปรแกรมพร้อมปัจจัย sanitizing เหล่านี้อาจทำให้เกิด photolysis ของโอโซนและไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ โดยรังสียูวีการสร้างอนุมูลไฮดรอกประสงค์จุลินทรีย์ ในน้ำ และ ในอาหารแข็ง (ดิแอซและ al. 2001 ไม่เลิก Kim et al. 2003) ในการศึกษาปัจจุบัน และ ตามนิยามของพ.ศ.ที่ได้รับก่อนหน้านี้ การใช้รังสียูวี ตาม ด้วยการรักษาด้วยก๊าซโอโซนผลิตลดเสริมฤทธิ์กัน 1.6-log10 ของ Salmonella Enteritidis บนเปลือกไข่ (รูป 2.4) นอกจากนี้ ยกเลิกการเรียกจุลินทรีย์โดย≥ 4.6 log10 สำเร็จในประมาณ 2 นาทีรวมเวลาในการรักษา เมื่อเทียบกับระดับเดียวกันได้ในนาทีที่ 5 และ 10 โดยรังสียูวีและโอโซนก๊าซ ตามลำดับ เมื่อการรักษาเหล่านี้ถูกนำไปใช้แยกยก (รูป 2.2 และ 2.3) การใช้รังสียูวีและโอโซนในลำดับควรมีย่อไปได้ของการเปิดใช้งานจุลินทรีย์ที่อาจเกิดขึ้นเมื่อมีใช้รังสีเพียงอย่างเดียว (ชามา 2000) นอกจากนี้ เซลล์รอดปริมาณรังสี UV sublethal อาจสังเคราะห์โปรตีนความเครียด และกลายเป็นทนต่อการรักษายุทธภัณฑ์ตามมา (Bintsis et al. 2000 Blatchley และเปลือก 2001, Juneja และโนวัคในฮวาร์ 2003) เพื่อป้องกันการกู้คืนและการปรับตัวความเครียดไปได้จุลินทรีย์หลังจากการรักษารังสี UV เปลือกไข่ได้ทันทีถือว่า มีก๊าซโอโซน Penetrability เพิ่มโอโซนก๊าซภายใต้ความดัน 65 สามารถยกเลิกเรียกจุลินทรีย์ที่ก่อนหน้านี้ ได้รับบาดเจ็บจากรังสียูวี และที่ร่ม โดยพื้นผิวมีรูพรุนของ eggshells ใช้ชุดรักษาในลำดับย้อนกลับไม่ได้ความพยายามในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม โนวัคในฮวาร์และหยวน (2003) พบว่า เซลล์ของพืชของเชื้อ Clostridium perfringens ก่อนหน้านี้ สัมผัสกับโอโซนละลายในเนื้อมีความไวสูงต่อผลของความร้อนตามมา ผลการศึกษานี้แนะนำว่า เปลือกไข่ภายนอกปนเปื้อนกับ Salmonella Enteritidis อาจถูกสุขอนามัยได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยโอโซนก๊าซภายใต้ความดันอ่อน รังสี และชุดของพวกเขา นอกจากนี้ กำจัดจุลินทรีย์สามารถทำได้ที่อุณหภูมิต่ำ ในระยะสั้นของเวลา และภายใต้เงื่อนไขที่ค่อนข้างแห้ง ดังนั้น ใช้บำบัดรวมทั้งรังสียูวีและโอโซนเพื่อกำจัด Salmonella Enteritidis บนเปลือกไข่ควรพิจารณาสำหรับการใช้งานได้ในอุตสาหกรรมไข่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีผลลัพธ์เหล่านี้มีประสิทธิภาพยาต้านจุลชีพของโอโซนนำมาใช้เพียงอย่างเดียวอาจจะดัดแปลงเมื่อใช้ในอาหารที่มีปริมาณสารอินทรีย์สูง (โนวัคและหยวน, 2003) นอกจากนี้รังสียูวี แต่มีประสิทธิภาพต่อเชื้อจุลินทรีย์ไม่สามารถบรรลุการฆ่าเชื้อผลิตภัณฑ์และการใช้งานเพียงอย่างเดียวจะไม่แนะนำให้ sanitize อาหาร (Juneja และโนวัค, 2003) การศึกษาก่อนหน้าชี้ให้เห็นว่าโอโซนนำมาใช้ร่วมกับการรักษาอื่น ๆ ได้เพิ่มฤทธิ์ต้านจุลชีพเมื่อเทียบกับการรักษาที่ถูกนำมาใช้โอโซนเพียงอย่างเดียว (ดิแอซ, et al, 2001. Unal et al, 2001;. วัคและหยวน, 2003) เสริมฤทธิ์ถูกกำหนดให้เป็นความสามารถในการรักษาร่วมกันในการผลิตยาต้านจุลชีพผลกระทบมากกว่าผลรวมของการรักษาที่ใช้เป็นรายบุคคล (Shama, 2000) ในอุตสาหกรรมอาหาร, การรวมกันของการรักษาจะกลายเป็นเทคนิคการรักษาที่นิยมที่จะขึ้นอยู่กับความสามารถในการเลือกอุปสรรค์รวมกันในอาหารในการผลิตสารเติมแต่งหรือผลเสริมฤทธิ์ต่อต้านเชื้อโรค (Unal et al., 2001) เชื้อ Salmonella Enteritidis ปนเปื้อนเปลือกไข่ได้รับการรักษาด้วยรังสียูวี (254 นาโนเมตร; 1500-2500 μW / ซม. 2) เป็นเวลา 1 นาทีตามด้วยโอโซนเป็นก๊าซที่ 5 psig (34 ปาสคาล) และอุณหภูมิต่ำเป็นเวลา 1 นาที ผลการศึกษาพบประชากรของเชื้อ Salmonella Enteritidis ที่มีนัยสำคัญ (p <0.05) ลดลงในเปลือกไข่หลังการรักษาด้วยรังสียูวีเพียงอย่างเดียว 2.5 log10 เมื่อเทียบกับการควบคุมการรับการรักษา (รูปที่ 2.4.) การลดลงของประชากรเชื้อ Salmonella ในไข่ปนเปื้อนด้วยโอโซนเป็นก๊าซภายใต้ความกดดันไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ (p> 0.05) (รูปที่ 2.4.) อย่างไรก็ตามการรักษาของเปลือกไข่ที่มีรังสียูวีตามด้วยก๊าซโอโซน 64 ภายใต้ความดันลดลงอย่างมีนัยสำคัญนับเชื้อ Salmonella (p <0.05) ผู้รอดชีวิตจากเชื้อ Salmonella ลดลง≥ 4.6 ≥ 4.1 และ≥ 2.1 log10 โดยการรักษารวมเมื่อเทียบกับการควบคุมการรับการรักษาโอโซนและรังสียูวีการรักษาตามลำดับ (รูปที่ 2.4.) นอกจากนี้การลดลงของจุลินทรีย์หลังการรักษารวมกันที่คำนวณได้จากนับจานประมาณกับการตรวจสอบวงเงิน 10 CFU เปลือก / g การศึกษาก่อนหน้านี้รายงานประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นเมื่อโอโซนไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และรังสียูวีที่ถูกนำไปใช้พร้อมกัน (บ et al., 2001) แอพลิเคชันพร้อมกันของปัจจัยฆ่าเชื้อเหล่านี้อาจทำให้ photolysis ของโอโซนและไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์โดยรังสียูวีในการสร้างอนุมูลไฮดรอกซิมีวัตถุประสงค์ในการยับยั้งจุลินทรีย์ในน้ำและไม่ได้อยู่ในอาหารที่เป็นของแข็ง (Diaz et al, 2001;.. คิม, et al, 2003) . ในการศึกษาปัจจุบันและเป็นไปตามความหมายของการเสริมฤทธิ์ที่กำหนดไว้ก่อนหน้านี้การใช้งานของรังสียูวีตามด้วยการรักษาด้วยโอโซนเป็นก๊าซที่ผลิตเสริมฤทธิ์การลดลง 1.6 log10 ของเชื้อ Salmonella Enteritidis บนเปลือกไข่ (รูปที่ 2.4.) นอกจากนี้การใช้งานของจุลินทรีย์โดย≥ 4.6 log10 ก็ประสบความสำเร็จในเวลาในการรักษาประมาณ 2 นาทีรวมเมื่อเทียบกับการศึกษาระดับปริญญาเดียวกันของการใช้งานที่ได้รับใน 5 และ 10 นาทีจากรังสียูวีและโอโซนเป็นก๊าซตามลำดับเมื่อการรักษาเหล่านี้ถูกนำไปใช้แยกกัน (รูปที่ . 2.2 และ 2.3).
ใช้ UV และโอโซนในลำดับที่ควรจะได้ลดลงเป็นไปได้ของการเปิดใช้จุลินทรีย์ที่อาจเกิดขึ้นได้เมื่อรังสียูวีที่ถูกนำมาใช้เพียงอย่างเดียว (Shama, 2000) นอกจากนี้เซลล์มีชีวิตรอดรังสียูวีไม่ตายอาจสังเคราะห์โปรตีนความเครียดและกลายเป็นทนต่อการรักษาความตายที่ตามมา (Bintsis et al, 2000;. Blatchley และเปลือก 2001 Juneja และโนวัค, 2003) เพื่อป้องกันไม่ให้การกู้คืนและการปรับตัวความเครียดเป็นไปได้ของจุลินทรีย์หลังจากการรักษารังสียูวี, เปลือกไข่ได้รับการรักษาทันทีที่มีโอโซนเป็นก๊าซ เพิ่มขึ้น penetrability ของโอโซนเป็นก๊าซภายใต้ความกดดัน 65 สามารถยับยั้งเชื้อจุลินทรีย์ได้รับบาดเจ็บก่อนหน้านี้โดยรังสียูวีและผู้บังพื้นผิวที่มีรูพรุนของเปลือก การใช้งานของชุดการรักษาในลำดับที่กลับไม่ได้รับการพยายามในการศึกษานี้ อย่างไรก็ตามโนวัคและหยวน (2003) ตั้งข้อสังเกตว่าเซลล์พืชของ perfringens Clostridium สัมผัสก่อนหน้านี้โอโซนน้ำบนเนื้อมีความสูงไวต่อผลของการรักษาความร้อนตามมา.
ผลการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าเปลือกไข่ปนเปื้อนจากภายนอกที่มีเชื้อ Salmonella Enteritidis อาจจะปรุงแต่งได้อย่างมีประสิทธิภาพ มีโอโซนเป็นก๊าซภายใต้ความกดดันอ่อนรังสียูวีและการรวมกันของพวกเขา นอกจากนี้การกำจัดของจุลินทรีย์ที่จะประสบความสำเร็จที่อุณหภูมิต่ำในช่วงเวลาสั้นของเวลาและภายใต้เงื่อนไขที่ค่อนข้างแห้ง ดังนั้นการใช้วิธีการรักษารวมทั้งรังสียูวีและโอโซนเพื่อกำจัดเชื้อ Salmonella Enteritidis บนเปลือกไข่ควรได้รับการพิจารณาเป็นไปได้สำหรับการใช้งานในอุตสาหกรรมไข่