Cruise ship monsoon sea aboard a hu

Cruise ship monsoon sea
aboard a husband and wife. Striving to reach the lifeboat,
on a lifeboat with only the empty one, suddenly, her husband pushed his wife back, themselves stand up to the lifeboat wife standing on the ship slowly sank, yelling to her sentence. .... that talks about this, I asked the students: they try to guess. That women are shouting what the students are angry, and said: I hate you I was blind in one fell swoop I noticed one student silence all the time, so I asked her students, says the professor. I think the women would shout that we provide the best care for children --- it I was shocked. Asked if she had heard this story. Looking student shook his head "no. But I seriously ill mother died. I say this with my kids, " I touched and say the correct answer to the ship sank. I returned to the house, raising a daughter alone and grow several years. Man dies, the daughter of his father's belongings. I found the diary of real Parents to cruise mother is a disease that is incurable Terms of life and death, I take only chance to survive, he wrote in his diary that I wanted to sink into the sea with her ​​, but I do not have to. I gotta give her daughter a long sleep beneath the deep end of the story telling. Silent classroom, teachers know that students are already well understood this tale of good and evil in this world. Sometimes confusing, unclear Discrimination and, therefore, Do not judge others, superficial people who like to take the bills first. Not because there is too much money , but given the importance of friendship over money at work. People are willing to do more than others, but he is not stupid, he knows duty after brawl. Before the apology Not his fault, but he cherishes the known side who refused to help. Not owe you anything , but they see you as a good friend who sends messages to you often. Not available until nothing to do, but because he has in mind you ..

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่องเรือทะเลมรสุม ต่างประเทศสามีและภรรยา ความมุ่งมั่นถึง lifeboat บน lifeboat ด้วยเท่าเปล่า ทันที สามีผลักภรรยากลับ ตัวเองยืนถึงภรรยา lifeboat ยืนบนเรือช้าจม ตะโกนให้ประโยคของเธอ ...ที่พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถามนักเรียน: พวกเขาพยายามที่จะคาดเดา ที่ผู้หญิงจะตะโกนนักเรียน และมี อะไรโกรธ กล่าวว่า: ฉันเกลียดคุณผมตาบอดในหนึ่งตกถลาผมสังเกตเห็นเงียบตลอดเวลา ดังนั้นฉันถามครู นักเรียนที่หนึ่งกล่าวว่า อาจารย์ ผมคิดว่า ผู้หญิงจะตะโกนว่า เราให้ดูแลเด็ก---ก็แค่ตกใจ ขอถ้า เธอได้ยินเรื่องนี้ นักเรียนมองจับเขาใหญ่ "ไม่ แต่ป่วยอย่างจริงจังคุณแม่เสียชีวิต ผมพูดกับเด็ก ๆ "ฉันสัมผัส และบอกคำตอบที่ถูกต้องให้เรือจม กลับบ้าน เลี้ยงดูบุตรสาวคนเดียว และหลายปีเติบโต คนตาย ลูกสาวของพ่อของเขาเรื่อย ๆ เขาพบไดอารี่ของพ่อแม่ที่แท้จริงจะล่องเรือแม่เป็นโรคที่เป็นนี้เงื่อนไขของชีวิตและความตาย ฉันใช้โอกาสเดียวเพื่อความอยู่รอด เขียนในไดอารี่ของเขาที่อยากจะจมลงทะเลกับเธอ แต่ฉันไม่ได้ ผมต้องให้ลูกสาวนอนหลับยาวใต้ท้ายลึกบอกเรื่องราว สภาพห้องเรียน ครูทราบว่า นักเรียนมีอยู่แล้วดีเข้าใจเรื่องนี้ดีและความชั่วร้ายในโลกนี้ เลือกปฏิบัติบางครั้งสับสน ชัดเจน และ ดังนั้น ไม่ตัดสินผู้อื่น คนผิวเผินใช้ใบแรก ไม่ได้ เพราะมีเงินมากเกินไป แต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินที่ทำงาน คนเต็มใจที่จะทำมากกว่าคนอื่น ๆ แต่เขาไม่โง่ เขารู้ภาษีหลังจากทะเลาะกัน ก่อนที่จะขอโทษไม่ข้อบกพร่องของเขา แต่เขา cherishes ด้านรู้จักที่ปฏิเสธที่จะช่วย ไม่เป็นหนี้คุณอะไร แต่พวกเขาเห็นคุณเป็นเพื่อนที่ดีที่ส่งข้อความถึงคุณมักจะ ไม่ว่างจนไม่มีอะไรจะทำ แต่เนื่องจากเขามีในใจคุณ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรือสำราญทะเลมรสุม
เรือสามีและภรรยา มุ่งมั่นที่จะไปถึงเรือชูชีพ,
บนเรือชูชีพที่มีเพียงหนึ่งที่ว่างเปล่าก็สามีของเธอผลักดันให้ภรรยาของเขากลับตัวเองลุกขึ้นยืนภรรยายืนอยู่บนเรือชูชีพเรือจมลงอย่างช้า ๆ ตะโกนประโยคของเธอ .... ที่พูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ผมถามนักเรียนที่พวกเขาพยายามที่จะคาดเดา ที่ผู้หญิงจะตะโกนสิ่งที่นักเรียนกำลังโกรธและพูดว่า: ฉันเกลียดคุณฉันเป็นคนตาบอดในก้มถลาลงผมสังเกตเห็นนักเรียนคนหนึ่งเงียบตลอดเวลาดังนั้นฉันถามนักเรียนของเธออาจารย์กล่าวว่า ฉันคิดว่าผู้หญิงจะตะโกนว่าเราให้การดูแลที่ดีที่สุดสำหรับเด็ก --- มันผมก็ตกใจ ถามว่าเธอเคยได้ยินเรื่องนี้ นักเรียนกำลังมองส่ายหัว "ไม่. แต่ฉันแม่ป่วยหนักเสียชีวิต. ผมพูดแบบนี้กับเด็ก ๆ ของฉัน" ฉันสัมผัสและพูดตอบที่ถูกต้องไปที่เรือจม ผมกลับไปที่บ้านยกลูกสาวคนเดียวและเติบโตเป็นเวลาหลายปี ชายคนนั้นตายลูกสาวของข้าวของพ่อของเขา ผมพบไดอารี่ของพ่อแม่ที่แท้จริงในการล่องเรือแม่เป็นโรคที่รักษาไม่หายเป็นข้อกำหนดของชีวิตและความตายฉันใช้โอกาสเดียวที่จะอยู่รอดเขาเขียนไว้ในไดอารี่ของเขาที่ฉันต้องการที่จะจมลงไปในทะเลกับเธอ แต่ฉันทำ ไม่ต้อง ฉันต้องให้ลูกสาวของเธอนอนหลับยาวใต้ปลายลึกของการเล่าเรื่อง ห้องเรียนเงียบครูรู้ว่านักเรียนจะเข้าใจกันดีอยู่แล้วเรื่องนี้ดีและความชั่วในโลกนี้ บางครั้งทำให้เกิดความสับสนการเลือกปฏิบัติที่ไม่ชัดเจนและดังนั้นอย่าตัดสินคนอื่น ๆ คนตื้นที่ชอบที่จะใช้ค่าใช้จ่ายครั้งแรก ไม่ได้เพราะมีเงินมากเกินไป แต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินที่ทำงาน ผู้คนมีความเต็มใจที่จะทำมากกว่าคนอื่น ๆ แต่เขาไม่ได้โง่เขารู้ว่าการปฏิบัติหน้าที่หลังจากที่ทะเลาะกัน ก่อนที่จะขอโทษไม่ใช่ความผิดของเขา แต่เขาทะนุถนอมด้านที่รู้จักกันที่ปฏิเสธที่จะช่วยให้ ไม่เป็นหนี้คุณอะไร แต่ที่พวกเขาเห็นว่าคุณเป็นเพื่อนที่ดีที่จะส่งข้อความไปยังคุณมักจะ ไม่สามารถใช้ได้จนกว่าจะทำอะไร แต่เป็นเพราะเขามีอยู่ในใจคุณ ..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มรสุมทะเล

เรือต่างประเทศ สามีและภรรยา กระเสือกกระสนไปถึงเรือชูชีพบนเรือชูชีพ
ที่มีเพียงหนึ่งว่าง จู่ๆ สามีของเธอก็ผลักภรรยาของเขากลับมา ตัวเองลุกขึ้นไปยืนบนเรือชูชีพภรรยาค่อยๆ จม ตะโกนประโยคของเธอ . . . . . . . ที่พูดเรื่องนี้ ผมถามนักศึกษาที่พวกเขาพยายามที่จะเดา ที่ผู้หญิงตะโกนว่า นักศึกษาที่กำลังโกรธและกล่าวว่า : ฉันเกลียดคุณฉันตาบอดในก้มถลาลง ฉันสังเกตเห็นนักเรียนเงียบตลอดเวลา ดังนั้นฉันถามนักเรียนว่า ศาสตราจารย์ ฉันคิดว่าผู้หญิงจะตะโกนว่า เราให้การดูแลที่ดีที่สุดสำหรับ --- เด็กมัน ผมตกใจมาก ถามว่าเธอเคยได้ยินเรื่องนี้ ดูนักเรียนส่ายหัว " ไม่แต่ผมป่วยหนัก แม่ก็ตาย ผมพูดเรื่องนี้กับเด็กของฉัน" ผมประทับใจและบอกคำตอบที่ถูกต้องให้เรือจม ผมกลับมาที่บ้าน เลี้ยงลูกสาวคนเดียว และเติบโตได้อีกหลายปี มนุษย์ตาย ลูกสาวของพ่อ ฉันเจอไดอารี่ของพ่อแม่ที่แท้จริงที่จะล่องเรือแม่เป็นโรคที่รักษาไม่หาย นั่นคือเรื่องของชีวิตและความตาย ฉันใช้โอกาสเดียวที่จะอยู่รอด เขาเขียนไว้ในไดอารี่ของเขาว่าฉันต้องการที่จะจมในทะเล​​ของเธอแต่ผมไม่ต้อง ผมต้องให้ลูกสาวนอนยาวลึกที่สุดของการเล่าเรื่อง ห้องเรียนเงียบ ครูรู้ว่านักเรียนจะได้เข้าใจเรื่องราวของความดี และความชั่วร้ายในโลกนี้ สับสนในบางครั้ง หรือการเลือกปฏิบัติ และไม่ตัดสินคนอื่น คนผิวเผินที่ชอบเอาตั๋วก่อน ไม่ใช่เพราะว่ามันเป็นเงินมากเกินไปแต่ให้ความสำคัญของมิตรภาพมากกว่าเงินที่งาน คนเต็มใจที่จะทำมากกว่าคนอื่น แต่เขาไม่โง่ เขารู้หน้าที่ หลังจากการต่อสู้ ก่อนขอโทษไม่ใช่ความผิดของเขา แต่เขารักรู้จักฝ่ายที่ปฏิเสธที่จะช่วย ไม่ติดค้างอะไรเธอ แต่เขาเห็นคุณเป็นดีเพื่อนที่ส่งข้อความให้คุณบ่อยๆ ไม่พร้อมใช้งานจนกว่าจะไม่มีอะไรให้ทำ แต่เพราะเขามีในใจคุณ . . . . . . .