The invention of the modern piano i

The invention of the modern piano is credited to Bartolomeo Cristofori (1655–1731) of Padua, Italy, who was employed by Ferdinando de' Medici, Grand Prince of Tuscany, as the Keeper of the Instruments; he was an expert harpsichord maker, and was well acquainted with the body of knowledge on stringed keyboard instruments. It is not known exactly when Cristofori first built a piano. An inventory made by his employers, the Medici family, indicates the existence of a piano by the year 1700; another document of doubtful authenticity indicates a date of 1698. The three Cristofori pianos that survive today date from the 1720s.[7][8]

Cristofori named the instrument un cimbalo di cipresso di piano e forte ("a keyboard of cypress with soft and loud"), abbreviated over time as pianoforte, fortepiano, and simply, piano.[9] While the clavichord allowed expressive control of volume and sustain, it was too quiet for large performances. The harpsichord produced a sufficiently loud sound, but offered little expressive control over each note. A harpsichord could not produce a variety of dynamic levels from the same keyboard during a musical passage (although a harpischord with two manuals could be used to alternate between two different stops, which could include a louder stop and a quieter stop. The piano offered the best features of both instruments, combining the ability to play loudly with dynamic control that permitted a range of dynamics, including soft playing.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประดิษฐ์เปียโนสมัยเครดิตโต Cristofori (1655-1731) ของพาดัว อิตาลี ที่ถูกจ้าง โดย Ferdinando de' ชี่ แกรนด์พรินซ์แห่งทัสคานี เป็นผู้รักษาประตูของเครื่องมือ เขาชงเป็นผู้เชี่ยวชาญฮาร์ปซิคอร์ด และก็คุ้นเคยกับร่างกายความรู้เกี่ยวกับเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายคีย์บอร์ด ไม่ทราบว่าเมื่อ Cristofori แรกสร้างเปียโน สินค้าคงคลังโดยนายจ้างของเขา ครอบครัวชี่ บ่งชี้ว่า การดำรงอยู่ของเปียโนในปี 1700 เอกสารอื่นของหนี้สงสัยสูญแท้บ่งชี้วันของมอริเชียส เปียโน Cristofori สามที่อยู่รอดวันนี้วันที่จากการ 1720s [7] [8]ชื่อ Cristofori มือ un cimbalo di cipresso di e เปียโนฟอร์เต้ ("แป้นพิมพ์ของไซเปรสนุ่ม และเสียงดัง"), ย่อว่าช่วงเวลาเป็น pianoforte, fortepiano และก็ เปียโน [9] ในขณะแคลฟวิคอร์ดสามารถควบคุมระดับเสียงแสดงออก และรักษา มันก็เงียบเกินไปสำหรับการแสดงขนาดใหญ่ ฮาร์ปซิคอร์ดการผลิตเสียงดังพอ แต่เสนอควบคุมแสดงออกน้อยแต่ละหมายเหตุ ฮาร์ปซิคอร์ดเป็นสามารถผลิตความหลากหลายของระดับแบบไดนามิกจากแป้นพิมพ์เดียวระหว่างทางดนตรี (ถึงแม้ว่า harpischord พร้อมคู่มือการใช้งานที่สองสามารถใช้เพื่อสลับระหว่างการหยุดต่าง ๆ สอง ซึ่งอาจรวมถึงการหยุดดังและหยุดเงียบ เปียโนที่นำเสนอคุณสมบัติดีเด่นของทั้งสองเครื่องมือ รวมความสามารถในการเล่นเสียงดัง ด้วยการควบคุมแบบไดนามิกที่ได้รับอนุญาตช่วงของ dynamics เช่นเล่นนุ่ม [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประดิษฐ์ของเปียโนที่ทันสมัยเป็นเครดิตไป Bartolomeo Cristofori (1655-1731) ปาดัวอิตาลีที่ถูกจ้างโดยเฟอร์ดินันเดอเมดิชิแกรนด์เจ้าชายแห่งทัสคานีเป็นผู้รักษาประตูของเครื่องดนตรี; เขาเป็นผู้ผลิตเปียโนผู้เชี่ยวชาญและเป็นที่คุ้นเคยกับองค์ความรู้ในตราสารแป้นพิมพ์สาย มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าเมื่อแรกที่สร้างขึ้น Cristofori เปียโน สินค้าคงคลังที่ทำโดยนายจ้างของเขาครอบครัวเมดิชิบ่งชี้ว่าการดำรงอยู่ของเปียโนโดยในปี 1700 นั้น เอกสารของแท้หนี้สงสัยจะสูญอีกบ่งชี้วันที่ 1,698 สามเปียโน Cristofori ที่อยู่รอดวันที่วันนี้จากยุค 1720 ได้. [7] [8] Cristofori ชื่อที่ใช้ในการยกเลิก cimbalo di di cipresso เปียโนมือขวา E ( "แป้นพิมพ์ของ Cypress ด้วยผ้านุ่มและ ดัง ") โดยย่อในช่วงเวลาที่เปียโน, เปียโนและก็เปียโน. [9] ในขณะที่ clavichord ที่ได้รับอนุญาตควบคุมการแสดงออกของปริมาณและรักษามันก็เงียบเกินไปสำหรับการแสดงที่มีขนาดใหญ่ เปียโนที่ผลิตเสียงดังพอสมควร แต่ที่นำเสนอการควบคุมการแสดงออกน้อยกว่าแต่ละครั้ง เปียโนไม่สามารถสร้างความหลากหลายของระดับแบบไดนามิกจากแป้นพิมพ์เดียวกันระหว่างทางดนตรี (แม้ว่า harpischord คู่มือสองสามารถใช้ในการสลับกันระหว่างสองหยุดแตกต่างกันซึ่งอาจรวมถึงการหยุดดังและหยุดที่เงียบสงบ. เปียโนที่นำเสนอ คุณสมบัติที่ดีที่สุดของเครื่องมือทั้งการรวมความสามารถในการเล่นเสียงดังที่มีการควบคุมแบบไดนามิกที่ได้รับอนุญาตช่วงของการเปลี่ยนแปลงรวมทั้งการเล่นนุ่ม. [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประดิษฐ์ของเปียโนสมัยใหม่เป็นเครดิตไปยังบาร์โทโลเมโอ cristofori ( 1655 ( 1731 ) ของ Padua , อิตาลีที่ถูกว่าจ้างโดยเฟอร์ดินันโด เดอ เมดิชิ องค์ชายใหญ่แห่งทัสคานี เป็นผู้ดูแลเครื่องมือ เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านเปียโนเครื่อง และก็คุ้นเคยกับร่างกายของความรู้บนเครื่องสายแป้นพิมพ์ มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าเมื่อ cristofori แรกสร้างเปียโน สินค้าคงคลังที่ทำโดยนายจ้างของเขาครอบครัวเมดิชิ บ่งชี้ว่า การมีอยู่ของเปียโน โดยปี 1700 ; อีกเอกสารที่น่าสงสัยของแท้แสดงวันที่ 1540 . 3 cristofori เปียโนที่เอาตัวรอดวันนี้จากคริสต์ทศวรรษ 170 [ 7 ] [ 8 ]cristofori ชื่อเครื่องมือและ cimbalo di cipresso di เปียโนฟอร์เต้ ( E " แป้นพิมพ์ของ Cypress เบาดัง " ) ย่อตลอดเวลาเป็นเปียโนฟอร์เตเปียโน , , และก็ , เปียโน [ 9 ] ในขณะที่คลาวิคอร์ดอนุญาตการควบคุมระดับเสียงและสนับสนุนการแสดงออก มันเงียบเกินไปสำหรับการแสดงขนาดใหญ่ เปียโนที่ผลิตเสียงที่ดังพอสมควร แต่ให้ควบคุมการแสดงออกเล็กน้อยแต่ละครั้ง เป็นเปียโน ไม่สามารถผลิตความหลากหลายของระดับแบบไดนามิกจากแป้นพิมพ์เดียวกันในทางดนตรี ( แม้ว่า harpischord สองคู่มือ สามารถใช้สลับระหว่างสองต่างหยุด ซึ่งอาจรวมถึงดังขึ้นหยุดและหยุดเงียบ เปียโนให้คุณสมบัติที่ดีที่สุดของเครื่องมือทั้งสอง ผนวกกับความสามารถในการเล่นเสียงดังกับไดนามิกควบคุมที่ได้รับอนุญาตในช่วงของการเปลี่ยนแปลง รวมทั้งเล่นอ่อน [ 8 ]