On Historically Correct Fabrics Whi

On Historically Correct Fabrics



Which fabric is suitable?

When choosing a fabric, three, nay four parameters have to be considered: Fibre and weave, colour and pattern.

First you need to decide whether it's only supposed to look authentic from afar, from a few steps away, or be as authentic as possible. In the first two cases, almost all fibres are fine, even if they're synthetic, if the other three parameters are authentic and if the fabric doesn't look like plastic. Most people find it easier to judge the weave while ascertaining that a fabric is made of silk rather than, say, rayon often requires a burn test. But if you're serious about authenticity, even the fibre must be one out of four...

Not all synthetic fibres are actually plastic: Rayon and acetate are made from cellulose, i.e. from plant fibres, but they are nonetheless artificial in that they require a chemical process that was only discovered during the Industrial Revolution. The oldest technique for making artificial silk dates from 1885.

Linen and Wool are the oldest fibres in Western and Central Europe. The fibres of nettles were probably also used early in history, but what is nowadays sold as nettle-cloth is usually made from cotton. Silk was processed from the early Middle Ages on, but remained astronomically expensive for centuries. Around the same time, Cotton was cultivated in the Near/Middle East and imported to Europe as early as the high Middle Ages, but it remained a luxury good until the 17th century. It was woven on a linen warp in order to make it cheaper*. In countries that had strong ties with cotton-growing regions (Egypt, India, southern North America), cotton became more affordable relatively early (17th century), i.e. somewhere between wool and silk but still more expensive than linen. (I am referring to Europe here - I am told that in the 18th century, cotton was actually cheaper than linen in North America.) During the first half of the 18th century, cotton was forbidden in England, France and Prussia. When the prohibition was lifted, it became one of the most popular and affordable fabrics next to linen.

In the course of the 19th century, cotton gradually became more pupular than linen. While linen was still the first choice for underclothing, table and bedclothes until the early 20th century, it was completely superseded for upper garments: Cotton is easier to dye, doesn't crease as much, could be made into shiny threads by mercerising (since 1850) and is warm and dry in winter. Linen, on the other hand, is clammy in cool weather because it readily absorbs moisture, which is why it's wonderfully cool in summer and was popular for hand and dish towels up until the 1930s. The Industrial Revolution along with slave labour on cotton plantations in the South of North America made cotton cheaper than linen so that cotton gradually superseded linen even in those last three areas.

Dupioni silk is one of the cheapest and most readily available kinds of silk today, which is why many people ask since when it was used. Well, I don't know. It isn't mentioned in any of my books and fashion journals right up into the 1960s and I know of no historical garment that is made of it. One source I've found says it was introdiced in the 1940s, but I'll take that with a pebble of salt until it's further corroborated. One reader (thanks, Joan!) has, from personal experience, testified to its existence in the 1950s. By definition, Dupioni is made of a thread that owes its irregularity to the fact that two worms have spun one cocoon together, which is a rare occurrence. If you look at the supply in shops, about 80% of silkworms seem to have made that mistake. So obviously, Dupioni must nowadays be made "artificially". I suspect it's made out of the low-quality parts of the cocoon and was cleverly marketed in the course of the 1980s "back to nature" rustical trend. Its irregularity went well with that and contrasted nicely with the too-perfect-looking synthetic silk imitations of the 70s. Until then, an silk fabric as irregular as that would have been regarded as low quality, not even fit for lining.

So much for the fibre. Now for the weave. Linen and twill weave were already known in prehistorical times. Satin weave is probably younger; along with brocade and damask it is documented for the high Middle Ages. Herringbone, a variation of twill, is mentioned in conjunction with the Shroud of Turin, which is woven in herringbone: Those who believe in its authenticity say that herringbone weave was known in Christ's time in the Near East, those who doubt it and go by radiocarbon dating date the shroud to the 13th century. Obviously nobody doubts the existence of herringbone weave in the 13th century. For some unknown reason, herringbone seems to have been used rarely in the 18th century although it was often used before and after.

Printed rather than woven-in patterns first appear towards the end of the 17th century in the shape of chintzes. The word "chintz" is said to derive from an Indian word meaning "colourful". Madder dye, which produced the chintzes, was the only fabric printing technique worth mentioning until about 1750. Towards the end of the 18th century, after the cotton prohibitions had been lifted, printed cotton became quite fashionable thoughout Europe. The development was helped along by the invention of cylinder print in the 1770s (allowing for continuous stripes) and discharge printing somewhere around 1810-15. The latter produced white patterns on a dark ground, which had heretofore only been possible as reserve print.





Buying fabric

I can't give you any hints on which shops to check out: That varies from country to country, after all. However, there is one chain that can be found in many countries nowadays which sometimes carries suitable fabrics: IKEA. I guess that even the product names are the same in all countries. Bomull, for instance, is my favourite mock-up fabric because it's so cheap, and if the mock-up actually works, it can be re-used as lining. Some years ago, they had a fabric in tones of blue that re-created an 18th century Swedish fabric. Then there's Alina, the cheapeast linen all around which is suitable for lower/middle class upper garments, aprons and such. Right now, they carry three fabrics with patterns suitable for the 18th century and two or three suitable for the 19th, not to mention the solid-colour and striped cotton fabrics.

Be cautious around upholstery/window drape fabrics: They often sport suitable-looking patterns, but most of them are synthetic and depending on the era you want to portray, they may be too heavy. Up until 1800, fabrics usually were heavier and stiffer than what we know now, but not quite as heavy as upholstery fabric. Moreover, the patterns may be in the style of the period, but represent the period idea of upholstery or wall coverings. A good example is Toile de Jouy, a certain kind of cotton print that was produced in Jouy-en-Josas near Paris from the 1760s on, usually depicting pastoral scenes in one colour (red, blue, green or black) on an écru ground. Fabrics in that style can still be found among deco fabrics nowadays; they look period and actually are period - just not for clothing. They have been meant and used as home deco fabrics from the very beginnig and have never been used outside that context.

If you make historical costumes often or plan to do so, it is a good idea to cruise the fabric shops near you on a regular basis and buy whenever a suitable fabric is offered at a bargain price even if you have no immediate use for it. This requires that you have at least a vague idea of what you plan to sew during the next few years (yes, years: Fabric doesn't go bad) and how much fabric you need for each garment. For instance, I know that I need about 10-12 m of fabric for a complete 17th/18th century robe, so if I come across a suitable fabric at a good price, I buy 10-12 m of it. If my estimate has been too generous, I can always make jackets, corsets, aprons or patchwork out of the rest.

Whenever you travel, check out the places where fabric is sold. This should be especially interesting in countries where silk is produced, e.g. India, Southeast Asia, China. Even in the rich enclaves of Hong Kong (Western Market) and Singapore (Arab Street, Chinatown), silk is usually cheaper than anywhere in the "West". Be careful, though: It is often a good idea to do a burn test. An acquaintance brought back samples of alleged Thai silk from Thailand that all proved to be plastic when burned.



To prewash or not to prewash? That is the question.

Usually you are told to either prewash or steam all fabrics because they may shrink - and woe if that happens after sewing! In most cases, this is good advice, but it depends on what fabric it is and what you intend to do with it. The modern books which recommend this have a modern perspective, after all. In fact, most are even wrong in some respects.

There are two things to consider: 1.) if and how much the fabric shrinks (quantity) and 2.) whether washing changes important properties of the fabric (quality).

If the fabric shrinks in the wash, that's not much of a deal because the loss is usually only about 10% and I expect that you'll have bought a little more than necessary anyway. What's more interesting is the question whether important properties of the fabric are changed and how. Since not only the fibre, but also the weave and dyeing process play a role, the best method is simply to try and see. In the case of many silk fabrics, for instance, the glue which gives the silk its stiffness and lustre is is lost. Stiff, rustly silk fabrics such as taffeta and dupioni should never be washed: They'd be limp afterwards. Taffeta tends to crinkle so much that even the hottest, steamiest iron is powerless. Since the Indian fabric colours apparently aren't all that fast, the fabric may lose a lot of its coulour. A dark blue

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอดีตแก้ผ้า ผ้าที่เหมาะสมหรือไม่เมื่อเลือกผ้า สาม สี่นายพารามิเตอร์ต้องพิจารณา: เส้นใยและทอผ้า สี และรูปแบบการขั้นแรก คุณต้องตัดสินใจว่า จะเท่านั้นควร ให้อาหารสด จากกี่ก้าว สามารถเป็นจริงได้ ในกรณีที่สอง ใยเกือบทั้งหมดจะปรับ แม้ว่าพวกเขาจะสังเคราะห์ ถ้าพารามิเตอร์สามอื่น ๆ เป็นอาหาร และ ถ้าผ้าไม่เหมือนพลาสติก คนส่วนใหญ่ค้นหาง่ายต่อการตัดสินสนนราคาในขณะที่ ascertaining ว่า เป็นทำผ้าไหม แทน พูด เรยองมักจะต้องการทดสอบเขียน แต่หากคุณร้ายแรงเกี่ยวกับความถูกต้อง แม้เส้นใยต้องเป็นหนึ่งใน 4 ของ...เส้นใยสังเคราะห์ทั้งหมดไม่มีจริงพลาสติก: เรยองและ acetate ทำจากเซลลูโลส เช่นจากเส้นใยพืช แต่จะกระนั้นประดิษฐ์ที่พวกเขาต้องใช้กระบวนการทางเคมีที่ถูกค้นพบในระหว่างการปฏิวัติอุตสาหกรรมเท่านั้น เทคนิคเก่าแก่ที่สุดในการทำผ้าไหมเทียมวันจาก 1885ผ้าลินินและผ้าขนสัตว์เป็นเส้นใยเก่าแก่ที่สุดในยุโรปกลางและตะวันตก น้อย ๆ nettles ได้คงยังใช้ในช่วงต้นประวัติ แต่ว่าปัจจุบันขาย ตามเน็ทเทิลผ้ามักจะทำจากผ้าฝ้าย ผ้าไหมจากยุคกลางเริ่มต้นในการประมวลผล แต่ยังคงแพง astronomically ศตวรรษ กัน ฝ้ายที่ปลูกในภาคตะวันออก Near/Middle และนำเข้าไปยังยุโรปก่อนที่เป็นยุคกลางสูง แต่มันยังคงหรูดีจนถึงศตวรรษที่ 17 มันถูกทอบนแปรปรวนผ้าลินินเพื่อให้ถูกกว่า * ในประเทศที่มีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับฝ้ายเจริญเติบโตในภูมิภาค (อียิปต์ อินเดีย อเมริกาใต้), ฝ้ายกลายเป็นถูกกว่าค่อนข้างต้น (คริสต์ศตวรรษที่ 17), เช่นอยู่ระหว่างขนสัตว์และไหมแต่ยังแพงกว่าผ้า (ฉันกำลังอ้างอิงถึงยุโรป - นี่แหละที่ในศตวรรษที่ 18 ฝ้ายถูกจริงถูกกว่าผ้าลินินในอเมริกาเหนือ) ช่วงครึ่งแรกของศตวรรษ 18 ฝ้ายถูกห้ามในอังกฤษ ฝรั่งเศส และปรัสเซีย เมื่อ prohibition ที่ถูกยกขึ้น มันเป็นผ้านิยมมากที่สุด และราคาไม่แพงติดผ้าอย่างใดอย่างหนึ่งในหลักสูตรของศตวรรษที่ 19 ฝ้ายค่อย ๆ กลายเป็น pupular ขึ้นกว่าผ้าลินิน ขณะผ้ายังคง ทางเลือกแรกสำหรับ underclothing ตาราง และเกี่ยวกับภัตตาคารจนถึงศตวรรษที่ 20 ต้น ถูกสมบูรณ์ทดแทนสำหรับบนเสื้อผ้า: ผ้าฝ้ายย้อมง่าย ไม่รอยพับมาก สามารถทำเป็นเงากระทู้ โดย mercerising (พ.ศ. 1850) และอบอุ่น และแห้งในฤดูหนาว ผ้าลินิน คง ได้เปียกชื้นในสภาพอากาศเย็น เพราะมันพร้อมดูดซับความชื้น ซึ่งเป็นเหตุผลที่มันเย็นเยี่ยมยอดในช่วงฤดูร้อน และเป็นที่นิยมสำหรับผ้าขนหนูมือและจานจนถึงช่วงทศวรรษ 1930 การปฏิวัติอุตสาหกรรมกับแรงงานทาสในไร่ฝ้ายในตอนใต้ของทวีปอเมริกาเหนือได้ฝ้ายถูกกว่าผ้าเพื่อให้ผ้าค่อย ๆ แทนผ้าแม้แต่ในพื้นที่สามไหม Dupioni เป็นหนึ่งของชนิดที่ถูกที่สุด และมากที่สุดพร้อมไหมวันนี้ ซึ่งเป็นเหตุผลที่หลายคนถามตั้งแต่เมื่อมีใช้ ดี ไม่ทราบ มันไม่ได้กล่าวในหนังสือของฉันและสมุดรายวันแฟชั่นขวาขึ้นในปี 1960 และผมรู้ว่าไม่งามประวัติศาสตร์ที่ทำไว้ แหล่งหนึ่งที่ได้พบว่า มันเป็น introdiced ในทศวรรษ 1940 โดย แต่ฉันจะใช้ที่ มีเพบเบิลเกลือจนกว่ามันจะเพิ่มเติม corroborated อ่านหนึ่ง (ขอบคุณ โจน) มี จากประสบการณ์ส่วนตัว testified เพื่อความดำรงอยู่ในช่วงทศวรรษ 1950 โดยคำจำกัดความ Dupioni จะทำของเธรดที่ค้างชำระความผิดปกติของในความเป็นจริงว่า หนอนสองมีสานรังเดียวกัน ซึ่งจะเกิดได้ ถ้าคุณดูที่จัดหาในร้านค้า ประมาณ 80% ของ silkworms ดูเหมือนจะ ได้ทำความผิดนั้น อย่างชัดเจน Dupioni ต้องปัจจุบันจะได้ "สมยอม" ฉันสงสัยว่า มันทำจากชิ้นส่วนคุณภาพต่ำของโคคูน และคำนึงที่เด็ดขาดในหลักสูตรของทศวรรษที่ 1980 "กลับสู่ธรรมชาติ" rustical แนวโน้ม ผิดปกติของตนไปดีที่ และต่างดี ด้วยที่เกินไปสมบูรณ์มองสังเคราะห์ไหม imitations ระของ 70s จนแล้ว เป็นผ้าไหมที่ไม่สม่ำเสมอเท่าที่จะถูกถือเป็นคุณภาพต่ำ ไม่ได้เหมาะสำหรับซับสำหรับเส้นใยมาก สำหรับสนนราคานั้น ผ้าและสิ่งทอลายทแยงสนนราคาถูกรู้จักใน prehistorical ทอผ้าซาตินอยู่คงอายุ ยกและ damask นั้นเป็นเอกสารสำหรับยุคกลางสูง กล่าวถึงร่วมกับการ Shroud ของตูริน ที่ทอใน herringbone herringbone รูปแบบของสิ่งทอลายทแยง : ผู้ที่เชื่อในความถูกต้องว่า สนนราคา herringbone ที่ถูกเรียกในเวลาของพระคริสต์ในตะวันออกใกล้ ผู้ ที่สงสัยว่าไปตามวันกัมมันตรังสี shroud ศตวรรษ 13 แน่นอนไม่มีใคร doubts มีสนนราคา herringbone ในศตวรรษ 13 บางอย่างไม่ทราบสาเหตุ herringbone น่าจะมีการใช้บ่อยในศตวรรษที่ 18 แม้ว่ามันมักจะถูกใช้ก่อน และหลังพิมพ์แทนที่ทอในรูปแบบเป็นครั้งแรกในตอนท้ายของศตวรรษที่ 17 ในรูปร่างของ chintzes คำว่า "สะพาย" ว่า มาจากคำอินเดียหมายถึง "สีสัน" สีย้อม madder ซึ่งผลิตใน chintzes มีเฉพาะผ้าพิมพ์เทคนิคที่น่ากล่าวถึงจนกว่าเกี่ยวกับ 1750 ในตอนท้ายของศตวรรษ 18 หลังจากมีการยก prohibitions ผ้าฝ้าย ผ้าฝ้ายพิมพ์เป็น thoughout ค่อนข้างแฟชั่นยุโรป การพัฒนาช่วยตาม ด้วยการประดิษฐ์ถัง 1770s (อนุญาตให้ลายต่อเนื่อง) พิมพ์ และถ่ายพิมพ์ที่ใดสถาน 1810-15 หลังผลิตลวดลายสีขาวที่เรามืด ซึ่ง heretofore เฉพาะพิมพ์สำรองไปได้ Buying fabricI can't give you any hints on which shops to check out: That varies from country to country, after all. However, there is one chain that can be found in many countries nowadays which sometimes carries suitable fabrics: IKEA. I guess that even the product names are the same in all countries. Bomull, for instance, is my favourite mock-up fabric because it's so cheap, and if the mock-up actually works, it can be re-used as lining. Some years ago, they had a fabric in tones of blue that re-created an 18th century Swedish fabric. Then there's Alina, the cheapeast linen all around which is suitable for lower/middle class upper garments, aprons and such. Right now, they carry three fabrics with patterns suitable for the 18th century and two or three suitable for the 19th, not to mention the solid-colour and striped cotton fabrics.จะระมัดระวังรอบผ้า drape เบาะ-หน้าต่าง: พวกเขามักกีฬามองเหมาะสมรูปแบบ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นสังเคราะห์ และขึ้นอยู่กับยุคที่คุณต้องการวาดภาพ พวกเขาอาจจะหนักเกินไป จนถึง 1800 ผ้ามักจะได้หนัก และ stiffer มากกว่าสิ่งที่เรารู้ตอนนี้ แต่ไม่ค่อนข้างเป็นหนักเป็นเบาะ นอกจากนี้ รูปแบบอาจอยู่ในลักษณะของ ได้แสดงถึงความคิดของปูเบาะหรือผนังรอบระยะเวลา ตัวอย่างที่ดีเป็น Toile เดอ Jouy ฝ้ายพิมพ์บางชนิดที่ถูกผลิตใน Jouy-en-Josas ใกล้ปารีสจาก 1760s บน มักจะแสดงฉากหนึ่งสี (สีแดง สีน้ำเงิน สีเขียว หรือสีดำ) ที่เรา écru pastoral ปริญญาบัตร ผ้าในสไตล์ที่ยังคงพบระหว่างผ้า deco ในปัจจุบัน พวกเขาดูรอบระยะเวลา และจริง ระยะเวลา - แค่ไม่มีเสื้อผ้า พวกเขาได้รับผ้า deco ขึ้น และใช้เป็นหน้าแรกจาก beginnig มาก และไม่เคยได้ใช้อยู่บริบทที่If you make historical costumes often or plan to do so, it is a good idea to cruise the fabric shops near you on a regular basis and buy whenever a suitable fabric is offered at a bargain price even if you have no immediate use for it. This requires that you have at least a vague idea of what you plan to sew during the next few years (yes, years: Fabric doesn't go bad) and how much fabric you need for each garment. For instance, I know that I need about 10-12 m of fabric for a complete 17th/18th century robe, so if I come across a suitable fabric at a good price, I buy 10-12 m of it. If my estimate has been too generous, I can always make jackets, corsets, aprons or patchwork out of the rest.Whenever you travel, check out the places where fabric is sold. This should be especially interesting in countries where silk is produced, e.g. India, Southeast Asia, China. Even in the rich enclaves of Hong Kong (Western Market) and Singapore (Arab Street, Chinatown), silk is usually cheaper than anywhere in the "West". Be careful, though: It is often a good idea to do a burn test. An acquaintance brought back samples of alleged Thai silk from Thailand that all proved to be plastic when burned. To prewash or not to prewash? That is the question.Usually you are told to either prewash or steam all fabrics because they may shrink - and woe if that happens after sewing! In most cases, this is good advice, but it depends on what fabric it is and what you intend to do with it. The modern books which recommend this have a modern perspective, after all. In fact, most are even wrong in some respects.There are two things to consider: 1.) if and how much the fabric shrinks (quantity) and 2.) whether washing changes important properties of the fabric (quality).If the fabric shrinks in the wash, that's not much of a deal because the loss is usually only about 10% and I expect that you'll have bought a little more than necessary anyway. What's more interesting is the question whether important properties of the fabric are changed and how. Since not only the fibre, but also the weave and dyeing process play a role, the best method is simply to try and see. In the case of many silk fabrics, for instance, the glue which gives the silk its stiffness and lustre is is lost. Stiff, rustly silk fabrics such as taffeta and dupioni should never be washed: They'd be limp afterwards. Taffeta tends to crinkle so much that even the hottest, steamiest iron is powerless. Since the Indian fabric colours apparently aren't all that fast, the fabric may lose a lot of its coulour. A dark blue

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บนผ้าที่ถูกต้องในอดีตซึ่งผ้าที่เหมาะสมเมื่อเลือกผ้าสามแต่ว่าพารามิเตอร์ทั้งสี่จะต้องมีการพิจารณา:. ไฟเบอร์และสานสีและรูปแบบแรกที่คุณต้องตัดสินใจว่ามันควรเท่านั้นที่จะมีลักษณะที่แท้จริงจากระยะไกลจากไม่กี่ขั้นตอนออกไปหรือจะเป็นของแท้ที่เป็นไปได้ ในครั้งแรกที่ทั้งสองกรณีเกือบทั้งหมดเส้นใยจะมีการปรับแม้ว่าพวกเขาจะสังเคราะห์ถ้าอีกสามพารามิเตอร์มีความถูกต้องและถ้าผ้าดูไม่เหมือนพลาสติก คนส่วนใหญ่พบว่ามันง่ายที่จะตัดสินสานในขณะที่การสืบหาว่าผ้าจะทำจากผ้าไหมมากกว่าการพูด, เรยอนมักจะต้องใช้การเผาไหม้การทดสอบ แต่ถ้าคุณร้ายแรงเกี่ยวกับความถูกต้องแม้เส้นใยจะต้องเป็นหนึ่งในสี่ ... ไม่ทั้งหมดเส้นใยสังเคราะห์เป็นพลาสติกจริง: เรยอนและอะซิเตทที่ทำจากเซลลูโลสเช่นจากเส้นใยพืช แต่พวกเขาจะยังคงเทียมที่พวกเขา ต้องใช้กระบวนการทางเคมีที่ถูกค้นพบได้เฉพาะในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรม เทคนิคที่เก่าแก่ที่สุดสำหรับการทำผ้าไหมเทียมวันจากปี 1885 ผ้าลินินและผ้าขนสัตว์เป็นเส้นใยที่เก่าแก่ที่สุดในตะวันตกและยุโรปกลาง เส้นใยของตำแยอาจจะยังใช้ในช่วงต้นประวัติศาสตร์ แต่สิ่งที่จะขายในปัจจุบันเป็นตำแยผ้าที่ทำจากผ้าฝ้ายมักจะ ผ้าไหมได้รับการประมวลผลจากต้นยุคกลาง แต่ยังคงมีราคาแพง astronomically มานานหลายศตวรรษ ช่วงเวลาประมาณเดียวกันฝ้ายได้รับการปลูกฝังในใกล้ / ตะวันออกกลางและยุโรปที่นำเข้าจะเป็นช่วงต้นของยุคกลางสูง แต่ก็ยังคงความหรูหราที่ดีจนกระทั่งศตวรรษที่ 17 มันได้รับการทอบนผ้าลินินวิปริตในการสั่งซื้อที่จะทำให้มันถูกกว่า * ในประเทศที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับภูมิภาคที่เติบโตฝ้าย (อียิปต์, อินเดีย, ภาคใต้ของทวีปอเมริกาเหนือ), ผ้าฝ้ายกลายเป็นราคาไม่แพงมากนักในช่วงต้น (ศตวรรษที่ 17) คือที่ไหนสักแห่งระหว่างขนสัตว์และผ้าไหม แต่ยังคงมีราคาแพงกว่าผ้าลินิน (ผมหมายถึงยุโรปที่นี่ -. ฉันกำลังบอกว่าในศตวรรษที่ 18, ผ้าฝ้ายเป็นจริงราคาถูกกว่าผ้าลินินในอเมริกาเหนือ) ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 18, ผ้าฝ้ายเป็นสิ่งต้องห้ามในประเทศอังกฤษฝรั่งเศสและปรัสเซีย เมื่อข้อห้ามถูกยกขึ้นมันก็กลายเป็นหนึ่งในผ้าที่นิยมมากที่สุดและราคาไม่แพงติดกับผ้าลินิน. ในหลักสูตรของศตวรรษที่ 19, ผ้าฝ้ายค่อย ๆ กลายเป็น pupular มากกว่าผ้าลินิน ในขณะที่ผ้าปูยังคงเป็นตัวเลือกแรกสำหรับเสื้อกางเกงชั้นในตารางและที่นอนหมอนมุ้งจนถึงต้นศตวรรษที่ 20 ก็ถูกแทนที่อย่างสมบูรณ์สำหรับเสื้อผ้าบนผ้าฝ้ายจะง่ายต่อการย้อมไม่ได้รอยพับเป็นมากอาจจะทำให้เป็นเงาหัวข้อโดย mercerising (ตั้งแต่ 1850) และมีความอบอุ่นและแห้งในช่วงฤดูหนาว ผ้าลินินในมืออื่น ๆ ที่เป็นชื้นในสภาพอากาศเย็นเพราะมันดูดซับความชื้นได้อย่างง่ายดายซึ่งเป็นเหตุผลที่มันเย็นอย่างน่าพิศวงในช่วงฤดูร้อนและเป็นที่นิยมสำหรับผ้าขนหนูมือและจานจนถึงช่วงทศวรรษที่ 1930 การปฏิวัติอุตสาหกรรมพร้อมกับแรงงานทาสในไร่ฝ้ายในภาคใต้ของทวีปอเมริกาเหนือทำผ้าฝ้ายราคาถูกกว่าผ้าลินินเพื่อให้ผ้าฝ้ายแทนที่ค่อยๆผ้าลินินแม้ในบรรดาสามพื้นที่. ผ้าไหม Dupioni เป็นหนึ่งในราคาถูกที่สุดและมากที่สุดพร้อมใช้ชนิดของผ้าไหมในวันนี้ ซึ่งเป็นเหตุผลที่หลายคนถามตั้งแต่เมื่อมันถูกนำมาใช้ ดีฉันไม่ทราบ มันเป็นเรื่องที่ไม่ได้กล่าวถึงในใด ๆ ของหนังสือและวารสารแฟชั่นของฉันขึ้นไปในปี 1960 และฉันรู้ว่าไม่มีการตัดเย็บเสื้อผ้าในประวัติศาสตร์ที่ทำจากมัน แหล่งข่าวคนหนึ่งที่ฉันได้พบว่ามันถูก introdiced ในปี 1940 แต่ฉันจะใช้เวลาที่มีกรวดเกลือจนกว่าจะมีการยืนยันต่อไป หนึ่งอ่าน (ขอบคุณโจแอนนา!) ได้จากประสบการณ์ส่วนตัวชี้ให้เห็นถึงการดำรงอยู่ของในปี 1950 ตามคำนิยาม Dupioni ทำจากด้ายที่เป็นหนี้ความผิดปกติของความจริงที่ว่าทั้งสองได้ปั่นหนอนหนึ่งรังด้วยกันซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่หายาก ถ้าคุณดูที่อุปทานในร้านค้าประมาณ 80% ของดักแด้ดูเหมือนจะมีการทำผิดพลาดที่ ดังนั้นเห็นได้ชัดว่า Dupioni ในปัจจุบันจะต้องทำ "เทียม" ฉันสงสัยว่ามันทำออกมาจากชิ้นส่วนที่มีคุณภาพต่ำของรังไหมและเป็นตลาดที่ชาญฉลาดในหลักสูตรของปี 1980 "กลับสู่ธรรมชาติ" แนวโน้ม Rustical ความผิดปกติของมันไปได้ด้วยดีและมีความแตกต่างอย่างมากกับสังเคราะห์เกินไปที่สมบูรณ์แบบที่ดูเลียนแบบผ้าไหมของยุค 70 จนแล้วผ้าไหมเป็นที่ผิดปกติเป็นที่จะได้รับการยกย่องในฐานะที่มีคุณภาพต่ำไม่ได้เหมาะสำหรับซับ. มากสำหรับเส้นใย ตอนนี้สำหรับสาน ผ้าลินินและผ้าทอสิ่งทอลายทแยงเป็นที่รู้จักกันอยู่แล้วในสมัยก่อนประวัติศาสตร์ สานซาตินน่าจะเป็นที่อายุน้อยกว่า; พร้อมกับผ้าสีแดงเข้มและเป็นเอกสารสำหรับสูงยุคกลาง ก้างปลา, การเปลี่ยนแปลงของสิ่งทอลายทแยงเป็นที่กล่าวถึงในการร่วมกับผ้าห่อศพแห่งตูรินซึ่งเป็นทอก้างปลา: ผู้ที่เชื่อมั่นในความถูกต้องของบอกว่าสานก้างปลาเป็นที่รู้จักกันในเวลาของพระคริสต์ในตะวันออกใกล้ผู้ที่สงสัยมันและไปโดย เรดิโอควงวันที่ห่อหุ้มเพื่อศตวรรษที่ 13 เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครสงสัยการดำรงอยู่ของสานก้างปลาในศตวรรษที่ 13 ด้วยเหตุผลบางอย่างที่ไม่รู้จักก้างปลาดูเหมือนว่าจะมีการใช้น้อยมากในศตวรรษที่ 18 แต่มันก็มักจะใช้ก่อนและหลัง. พิมพ์มากกว่ารูปแบบการทอในปรากฏตัวครั้งแรกในช่วงปลายศตวรรษที่ 17 ในรูปของ chintzes คำว่า "ผ้าลาย" บอกว่าจะมาจากคำอินเดียหมายถึง "สีสัน" สีย้อมแมดเดอซึ่งผลิต chintzes ที่เป็นเทคนิคการพิมพ์ผ้าเพียงมูลค่าการกล่าวขวัญจนถึง 1750 ในช่วงปลายของศตวรรษที่ 18 หลังจากที่หวงห้ามผ้าฝ้ายที่ได้รับการยก, ผ้าฝ้ายพิมพ์กลายเป็นแฟชั่นค่อนข้าง thoughout ยุโรป การพัฒนาช่วยไปตามการประดิษฐ์ของพิมพ์ทรงกระบอกในยุค 1770 ที่ (เพื่อให้ลายเส้นต่อเนื่อง) และจำหน่ายพิมพ์บางรอบ 1810-1815 หลังการผลิตรูปแบบสีขาวบนพื้นสีเข้มซึ่งบัดนี้ได้เพียงเท่าที่เป็นไปได้พิมพ์สำรอง. ผ้าซื้อฉันไม่สามารถให้คำแนะนำใด ๆ เกี่ยวกับการที่ร้านค้าเพื่อตรวจสอบ: ที่แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศหลังจากทั้งหมด แต่มีห่วงโซ่หนึ่งที่สามารถพบได้ในหลายประเทศในปัจจุบันซึ่งบางครั้งถือผ้าที่เหมาะสมอิเกีย ผมคิดว่าแม้ชื่อผลิตภัณฑ์จะเหมือนกันในทุกประเทศ Bomull เช่นผ้าจำลองขึ้นที่ชื่นชอบเพราะมันราคาถูกมากและถ้าจำลองขึ้นใช้งานได้จริงก็สามารถนำมาใช้อีกครั้งในขณะที่ซับ บางปีที่ผ่านมาพวกเขามีผ้าในโทนสีฟ้าที่สร้างขึ้นใหม่ศตวรรษที่ 18 สวีเดนผ้า จากนั้นก็มีอลีนา, ผ้าลินิน cheapeast ทั่วซึ่งเหมาะสำหรับการลดลง / ชั้นกลางตอนบนเสื้อผ้า, ผ้ากันเปื้อนและเช่น ตอนนี้พวกเขาดำเนินการสามผ้าที่มีรูปแบบที่เหมาะสมสำหรับศตวรรษที่ 18 และอีกสองหรือสามเหมาะสำหรับที่ 19 ไม่ต้องพูดถึงเป็นของแข็งสีและลายผ้าฝ้าย. ระมัดระวังรอบเบาะ / หน้าต่างผ้าม่าน: พวกเขามักจะเล่นกีฬาที่เหมาะสมมอง รูปแบบ แต่ส่วนใหญ่ของพวกเขาเป็นสังเคราะห์และขึ้นอยู่กับยุคที่คุณต้องการที่จะวาดภาพพวกเขาอาจจะหนักเกินไป จนถึง 1800 ผ้ามักจะหนักและแข็งกว่าสิ่งที่เรารู้ตอนนี้ แต่ไม่ได้ค่อนข้างเป็นหนักเป็นเบาะผ้า นอกจากนี้รูปแบบอาจจะอยู่ในรูปแบบของระยะเวลา แต่เป็นตัวแทนของความคิดที่ระยะเวลาของการเบาะหรือปูผนัง ตัวอย่างที่ดีคือ Toile de Jouy, บางชนิดของผ้าฝ้ายพิมพ์ที่ถูกผลิตใน Jouy-en-Josas ใกล้กรุงปารีสจากยุค 1760 ที่มักจะเป็นภาพพระฉากในหนึ่งสี (สีแดง, สีฟ้า, สีเขียวหรือสีดำ) บนพื้นสีนำ้ตาลอ่อน . ผ้าในรูปแบบที่ยังคงสามารถพบได้ในหมู่ผ้าเดคโคในปัจจุบัน; พวกเขามีลักษณะระยะเวลาและระยะเวลาจริง - เพียงแค่ไม่ได้สำหรับเสื้อผ้า พวกเขาได้รับหมายและใช้เป็นผ้าตกแต่งบ้านจากมาก beginnig และไม่เคยถูกนำมาใช้นอกบริบท. ถ้าคุณทำเครื่องแต่งกายประวัติศาสตร์มักจะหรือวางแผนที่จะทำเช่นนั้นมันเป็นความคิดที่ดีที่จะล่องเรือร้านค้าผ้าที่อยู่ใกล้คุณในปกติ พื้นฐานและซื้อเมื่อใดก็ตามที่เป็นผ้าที่เหมาะสมจะถูกนำเสนอในราคาที่ต่อรองราคาแม้ว่าคุณจะไม่มีใช้งานได้ทันทีสำหรับมัน นี้ต้องการให้คุณมีอย่างน้อยความคิดที่คลุมเครือของสิ่งที่คุณวางแผนที่จะเย็บในช่วงไม่กี่ปีถัดไป (ใช่ปี: ผ้าไม่ได้ไปไม่ดี) และวิธีการที่ผ้าที่คุณต้องการสำหรับเสื้อผ้าแต่ละชิ้น ยกตัวอย่างเช่นฉันรู้ว่าฉันต้องประมาณ 10-12 เมตรจากผ้าที่สมบูรณ์ 17 / เสื้อคลุมศตวรรษที่ 18 ดังนั้นถ้าฉันเจอผ้าที่เหมาะสมในราคาที่ดีผมซื้อวันที่ 10-12 ม. ของมัน หากประมาณการของฉันได้รับใจกว้างเกินไปฉันมักจะสามารถทำให้แจ็คเก็ต, รัด, ผ้ากันเปื้อนหรือเย็บปะติดปะต่อกันออกจากส่วนที่เหลือ. เมื่อใดก็ตามที่คุณเดินทางตรวจสอบสถานที่ที่ขายผ้า นี้ควรจะเป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศที่มีการผลิตผ้าไหมเช่นอินเดียเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศจีน แม้จะอยู่ใน enclaves ที่อุดมไปด้วยฮ่องกง (เวสเทิร์ Market) และสิงคโปร์ (ถนนอาหรับ, ไชน่าทาวน์), ผ้าไหมมักจะมีราคาถูกกว่าที่ใดก็ได้ใน "เวสต์" โปรดใช้ความระมัดระวังแม้ว่า: มันมักจะเป็นความคิดที่ดีที่จะทำการทดสอบการเผาไหม้ ความใกล้ชิดนำกลับตัวอย่างผ้าไหมไทยที่ถูกกล่าวหาจากประเทศไทยว่าทั้งหมดพิสูจน์แล้วว่าเป็นพลาสติกเมื่อเผา. ในการซักหรือไม่ซัก? นั่นคือคำถาม. โดยปกติแล้วคุณจะบอกให้อย่างใดอย่างหนึ่งหรือไอน้ำซักผ้าทั้งหมดเป็นเพราะพวกเขาอาจจะหดตัว - และความฉิบหายถ้าเกิดว่าหลังจากเย็บ! ในกรณีส่วนใหญ่นี้เป็นคำแนะนำที่ดี แต่มันขึ้นอยู่กับเนื้อผ้าว่ามันคืออะไรและสิ่งที่คุณตั้งใจจะทำอย่างไรกับมัน หนังสือสมัยใหม่ที่แนะนำนี้มีมุมมองที่ทันสมัยหลังจากทั้งหมด ในความเป็นจริงมากที่สุดจะได้ไม่ถูกต้องในบางประการ. มีสองสิ่งที่จะต้องพิจารณาคือ 1.) ถ้าและวิธีการมากผ้าหดตัว (ปริมาณ) และ 2) ไม่ว่าจะเป็นคุณสมบัติที่สำคัญซักผ้าการเปลี่ยนแปลงของผ้า (คุณภาพ) หากผ้า จิตวิทยาในการซักที่ไม่มากของการจัดการเพราะการสูญเสียคือมักจะมีเพียงประมาณ 10% และผมคาดหวังว่าคุณจะได้ซื้อน้อยกว่าที่จำเป็นต่อไป สิ่งที่น่าสนใจมากก็คือคำถามที่ว่าคุณสมบัติที่สำคัญของผ้าที่มีการเปลี่ยนแปลงและวิธีการ เนื่องจากไม่เพียง แต่เส้นใย แต่ยังสานและกระบวนการย้อมสีมีบทบาทวิธีที่ดีที่สุดก็คือการลองดู ในกรณีที่มีผ้าไหมจำนวนมากเช่นกาวซึ่งจะช่วยให้ผ้าไหมตึงและมีความมันวาวของมันจะหายไป แข็ง, ผ้าไหม rustly เช่นผ้าแพรแข็งและ Dupioni ไม่ควรที่จะล้างพวกเขาต้องการจะปวกเปียกหลังจากนั้น ผ้าแพรแข็งมีแนวโน้มที่จะย่นมากว่าแม้ที่ร้อนแรงที่สุดเหล็ก steamiest จะหมดหนทาง ตั้งแต่สีผ้าอินเดียเห็นได้ชัดว่าจะไม่ทั้งหมดที่รวดเร็วผ้าอาจสูญเสียจำนวนมากของ coulour ของมัน สีฟ้าเข้ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประวัติศาสตร์ที่ถูกต้อง



ผ้า ซึ่งเป็นผ้าที่เหมาะสม

เมื่อเลือกผ้า สาม กับสี่พารามิเตอร์ต้องถือว่า : เส้นใยและสาน สี และลวดลาย

ก่อนอื่นคุณต้องตัดสินใจว่า มันน่าจะดู แท้มาแต่ไกล จากไม่กี่ก้าว หรือ สมจริงที่สุด ใน 2 กรณีแรก เส้นใยเกือบทั้งหมดได้ แม้ว่าพวกเขาจะสังเคราะห์ถ้าอีกสามพารามิเตอร์มีจริง และถ้าผ้าไม่เหมือนพลาสติก คนส่วนใหญ่พบว่ามันง่ายที่จะตัดสินสานในขณะที่สืบหาว่าผ้าทำจากผ้าไหมมากกว่า พูด ผ้าแพร มักต้องเขียนทดสอบ แต่หากคุณร้ายแรงเกี่ยวกับความถูกต้อง แม้ใยต้องเป็นหนึ่งใน 4 . . . . . . .

ไม่สังเคราะห์เส้นใยพลาสติก : จริง ๆทำจากเซลลูโลสอะซิเตตเรยอง และเช่นจากเส้นใยพืช แต่พวกเขา กระนั้นเทียมที่พวกเขาต้องใช้กระบวนการทางเคมีที่เพิ่งค้นพบในช่วงการปฏิวัติอุตสาหกรรม เทคนิคที่เก่าแก่ที่สุดที่ทำให้วันที่ผ้าไหมเทียมจาก 1885 .

ผ้าลินินขนสัตว์และเส้นใยที่เก่าแก่ที่สุดในตะวันตกและยุโรปกลางเส้นใยของ nettles อาจจะถูกใช้ก่อนในประวัติศาสตร์ แต่สิ่งที่เป็นปัจจุบันขายแยผ้ามักจะทำจากผ้าฝ้าย ผ้าไหมแปรรูปจากต้นยุคกลาง แต่ยังคง astronomically แพงมานานหลายศตวรรษ รอบเวลาเดียวกัน ฝ้ายคือปลูกในตะวันออกกลาง / กลาง และนำเข้าสู่ยุโรปช่วงต้นยุคกลางสูงแต่มันยังคงความหรูหราที่ดีจนกระทั่งศตวรรษที่ 17 มันทอเป็นผ้าลินิน วาร์ป เพื่อที่จะให้มันถูกกว่า * . ในประเทศที่มีความผูกพันกับพื้นที่ปลูกฝ้ายอียิปต์ , อินเดียเหนือ , ภาคใต้ของอเมริกา ) , ฝ้ายกลายเป็นมากขึ้นค่อนข้างเร็ว ( ศตวรรษที่ 17 ) คืออยู่ระหว่างผ้าขนสัตว์และผ้าไหม แต่ยังแพงกว่าผ้าลินิน( ผมหมายถึงยุโรปที่นี่ - ฉันบอกว่าในศตวรรษที่ 18 , ฝ้ายถูกจริงถูกกว่าผ้าลินินในทวีปอเมริกาเหนือ ) ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 18 , ผ้าฝ้ายเป็นสิ่งต้องห้ามในอังกฤษ , ฝรั่งเศสและสเปน . เมื่อการห้ามถูกยกขึ้น มันเป็นหนึ่งในความนิยมมากที่สุดและราคาไม่แพงเนื้อผ้าลินินต่อไป

ในหลักสูตรของศตวรรษที่ 19 ,ฝ้ายค่อยๆกลายเป็นที่ท่องเที่ยวมากกว่าผ้าลินิน ในขณะที่ผ้าลินิน ยังคงเป็นตัวเลือกแรกสำหรับชุดชั้นใน , ตารางและที่นอนหมอนมุ้งจนถึงต้นศตวรรษที่ 20 และมันแทนที่เสื้อผ้าบนผ้าฝ้ายย้อมง่าย ไม่ยับมาก อาจจะทำให้เป็นเงา หัวข้อ โดย mercerising ( ตั้งแต่ปี 1850 ) และจะอบอุ่นและแห้งในฤดูหนาว ผ้าลินิน , บนมืออื่น ๆเป็นเย็นในอากาศเย็น เพราะมันพร้อมจะดูดซับความชื้น ซึ่งเป็นเหตุผลที่ได้รับเย็นในฤดูร้อนและเป็นที่นิยมสำหรับมือและผ้าเช็ดตัวจานขึ้นจนกระทั่งช่วงทศวรรษที่ 1930 . การปฏิวัติอุตสาหกรรมพร้อมกับทาสแรงงานในไร่ฝ้ายในภาคใต้ของอเมริกาทำให้ฝ้ายเพื่อให้ฝ้ายถูกกว่าผ้าลินินผ้าลินินค่อยๆแทนที่แม้ในที่ล่าสุด

3 ด้านDupioni ผ้าไหมเป็นหนึ่งในราคาถูกที่สุดและพร้อมใช้งานชนิดของผ้าไหมวันนี้ ซึ่งเป็นเหตุผลที่หลายคนถามตั้งแต่ตอนที่มันใช้ อืม ไม่รู้สิ มันไม่ได้กล่าวถึงในใด ๆของหนังสือและวารสารแฟชั่นขวาขึ้นในทศวรรษที่ 1960 และผมรู้ว่าไม่มีประวัติศาสตร์เครื่องแต่งกายที่ทำจากมัน แหล่งหนึ่งที่ฉันพบว่ามันถูก introdiced ในปี 1940แต่ผมจะใช้กับกรวดเกลือจนต่อไป ยืนยันได้ หนึ่งอ่าน ( ขอบคุณ โจน ) ได้ จากประสบการณ์ส่วนตัว ยืนยันถึงการดำรงอยู่ของมันในทศวรรษ 1950 โดยนิยาม Dupioni ทำด้วยด้ายที่ติดค้างของความผิดปกติเพื่อความจริงที่ว่าสองหนอนได้ปั่นหนึ่งรังร่วมกัน ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่หายาก ถ้าคุณดูที่จ่ายในร้านค้าประมาณ 80% ของหนอนไหม ดูเหมือนจะทำให้พลาดได้ แล้ว Dupioni ต้องปัจจุบันจะทำให้ " เทียม " ฉันสงสัยว่ามันทำออกมาจากส่วนของรังไหมที่มีคุณภาพต่ำและตลาดอย่างชาญฉลาดในหลักสูตรของปี 1980 " กลับสู่ธรรมชาติ " rustical แนวโน้ม มันผิดปกติไปด้วย และขัดอย่างดีกับสมบูรณ์แบบเกินไปมองผ้าไหมสังเคราะห์เลียนแบบของ 70