There is a considerable amount of r

There is a considerable amount of research that specifically examines how emotion
influences subsequent behavior, using a technique known as affective priming (e.g. Neumann & Lozo 2012; Aguado, Garcia-Gutierrez, Castaneda, & Saugar, 2007; Fockenberg & Koole, 2008,Zhang, Li, Gold, & Jiang, 2010; Werheid, Alpay, Jentzsch, & Sommer, 2005). Priming itself has been defined as an implicit memory process in which previous exposure to a stimulus influences the response to a subsequent stimulus (Schacter, 1992). It is thought to be an implicit process in the sense that subjects may not be aware of the relationship between prime and target, but nevertheless show performance biases that indicate that features of this relationship are processed at some level (Weiskrantz, 1997). Recent research has indicated that virtually any psychological reaction can be primed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจำนวนงานวิจัยที่ตรวจสอบโดยเฉพาะมากว่าอารมณ์อิทธิพลต่อลักษณะการทำงาน การใช้เทคนิคที่เรียกว่าผลด้วย (เช่น Neumann และ Lozo 2012 Aguado การ์เซีย Gutierrez, Castaneda, & Saugar, 2007 Fockenberg และ Koole, 2008 จาง หลี่ ทอง และ เจียง 2010 Werheid, Alpay, Jentzsch และ ฤดู 2005) ปั๊มเองมีการกำหนดเป็นกระบวนการหน่วยความจำนัยซึ่งก่อนหน้านี้สัมผัสกับตัวกระตุ้นมีผลต่อการตอบสนองต่อการกระตุ้นเศรษฐกิจตามมา (Schacter, 1992) มันเป็นความคิดเป็น กระบวนการนัยในแง่ที่ว่า เรื่องอาจไม่ตระหนักถึงความสัมพันธ์ระหว่างเป้าหมายและนายก แต่อย่างไรก็ตาม แสดงยอมประสิทธิภาพที่ระบุว่า คุณลักษณะของความสัมพันธ์นี้จะประมวลผลในบางระดับ (Weiskrantz, 1997) การวิจัยล่าสุดระบุว่า สามารถงเยียทุกปฏิกิริยาทางจิตใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีเป็นจำนวนมากของการวิจัยที่เฉพาะวิธีการตรวจสอบอารมณ์ความรู้สึกเป็น
ที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมต่อมาโดยใช้เทคนิคที่เรียกว่ารองพื้นอารมณ์ (เช่นนอยมันน์และ LOZO 2012; Aguado, การ์เซียเตียคาสทาเนด้าและ Saugar 2007; Fockenberg & Koole 2008 จาง หลี่, ทอง, และเจียง 2010; Werheid, Alpay, Jentzsch และซอมเมอร์, 2005) รองพื้นตัวเองได้รับการกำหนดให้เป็นกระบวนการที่หน่วยความจำโดยปริยายในการที่ได้รับก่อนหน้านี้เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจที่มีอิทธิพลต่อการตอบสนองต่อสิ่งเร้าตามมา (Schacter, 1992) มันเป็นความคิดที่จะเป็นกระบวนการนัยในแง่ที่ว่าเรื่องอาจจะไม่ได้ตระหนักถึงความสัมพันธ์ระหว่างนายกรัฐมนตรีและเป้าหมาย แต่อย่างไรก็ตามความลำเอียงที่แสดงผลการดำเนินงานที่แสดงให้เห็นว่าคุณสมบัติของความสัมพันธ์นี้มีการประมวลผลในระดับหนึ่ง (Weiskrantz, 1997) ล่าสุดมีการวิจัยชี้ให้เห็นว่าแทบปฏิกิริยาทางจิตวิทยาใด ๆ ที่สามารถทำสีพื้น