Production Performance Literature e

Production Performance Literature evaluation of the effects of YC on production performance is variable (Robinson and Garrett, 1999; Soder and Holden, 1999). Several factors have been suggested that influence the response of dairy cows to YC treatments, including stage of lactation, age, composition of the feed, and feeding strategy (Piva et al., 1993; Desnoyers et al., 2009). Milk production differences found in the present study are supported by findings in other studies and reviews (Shaver and Garrett, 1997; Nocek et al., 2003; Desnoyers et al., 2009) with mean responses typically from 0.5 to 1.0 kg. The lack of response to YC of fat percentage in the present study has been shown by others (Arambel and Kent, 1990), as has the lack of response for milk protein (Dann et al., 2000; Moallem et al., 2009); however, the increase in milk protein percentage associated with the addition of EHY has not been documented. Mode of action attributed to YC been shown to modify rumen function by stimulating fermentation (Robinson, 1997), increasing populations and growth rates of cellulolytic bacteria, and enhancing the initial digestion rate of forages. In continuous culture work with the YC used in the current study, Miller-Webster et al. (2002) demonstrated no effect on NDF digestion, but showed increased microbial N per kilogram of DM digested, and an increased protein concentration of microbes compared with other YC products. The increased quantity and quality of microbial protein delivered postruminally could aid in supporting more milk protein.
A few performance studies have been conducted associated with hydrolyzed yeast products. Calves supplemented with fructooligosaccharides or MOS did not show enhanced growth performance (Heinrichs et al., 2003; Hill et al., 2008, 2009). Davis et al. (2002) demonstrated improved ADG and feed efficiency for weaned piglets supplemented with MOS. Further justification for a performance response (increased milk protein) associated with EHY could be derived from modification to enteric microflora such that provisional nutrients are spared for host availability rather than bacterial utilization, thus more energy and amino acid substrate are available for protein synthesis, as described by Ferket (2002) in turkeys.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การประเมินประสิทธิภาพของเอกสารประกอบการผลิตผลของ YC ประสิทธิภาพการผลิตเป็นตัวแปร (โรบินสันและการ์ 1999 Soder และโฮลเดน 1999) ปัจจัยหลายอย่างมีการแนะนำที่มีอิทธิพลต่อการตอบสนองของนมการรักษา YC รวมทั้งระยะของด้านการให้นม อายุ ส่วนประกอบอาหาร และอาหารกลยุทธ์ (Piva et al., 1993 Desnoyers et al., 2009) ความแตกต่างผลิตนมที่พบในการศึกษาปัจจุบันได้รับการสนับสนุน โดยค้นพบในการศึกษาและรีวิว (โกนหนวดและการ์ 1997 อื่น ๆ Nocek และ al., 2003 Desnoyers et al., 2009) กับการตอบสนองหมายถึงโดยปกติจาก 0.5 ถึง 1.0 กิโลกรัม ขาดการตอบสนอง YC ของเปอร์เซ็นต์ไขมันในการศึกษาปัจจุบันได้รับการแสดง โดยผู้อื่น (Arambel และเคนท์ 1990), มีการตอบสนองสำหรับโปรตีนน้ำนม (Dann et al., 2000 ขาด Moallem et al., 2009); อย่างไรก็ตาม เพิ่มเปอร์เซ็นต์โปรตีนนมที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่ม EHY มีไม่รับเอกสาร โหมดของการดำเนินการบันทึก YC ได้แสดงการปรับเปลี่ยนฟังก์ชันต่อ ด้วยการกระตุ้นหมัก (โรบินสัน 1997), เพิ่มประชากรและอัตราการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย cellulolytic เพิ่มอัตราการย่อยอาหารเริ่มต้นของ forages ในการทำงานวัฒนธรรมต่อเนื่องกับ YC ที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบัน มิลเลอร์เว็บสเตอร์ et al. (2002) แสดงให้เห็นว่าไม่มีผลต่อการย่อยอาหาร NDF ได้พบ N เพิ่มจุลินทรีย์ต่อกิโลกรัมของเจ่า DM และความเข้มข้นมีโปรตีนเพิ่มขึ้นจุลินทรีย์ที่เปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ของ YC เพิ่มปริมาณและคุณภาพของจุลินทรีย์โปรตีนส่ง postruminally สามารถช่วยในการสนับสนุนเพิ่มเติมนมโปรตีนศึกษาประสิทธิภาพกี่ได้การดำเนินสัมพันธ์กับผลิตภัณฑ์ยีสต์ hydrolyzed วัวเสริม fructooligosaccharides หรือ MOS ไม่แสดงประสิทธิภาพการเจริญเติบโตเพิ่มขึ้น (Heinrichs et al., 2003 ฮิลล์ et al., 2008, 2009) Davis et al. (2002) แสดงปรับปรุง ADG และอาหารประสิทธิภาพการหย่านมถึงทรูดเสริม ด้วย MOS เหตุผลที่เพิ่มเติมสำหรับตอบประสิทธิภาพ (นมเพิ่มโปรตีน) ที่เกี่ยวข้องกับ EHY สามารถมาจากปรับเปลี่ยน enteric microflora ให้สารอาหารสำรองจะช่วยสำหรับโฮสต์พร้อมมากกว่าแบคทีเรียใช้ ดังนั้น พลังงานที่มากขึ้นและพื้นผิวกรดอะมิโนมีการสังเคราะห์โปรตีน ตามที่อธิบายไว้ โดย Ferket (2002) ในไก่งวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินผลการปฏิบัติงานการผลิตวรรณกรรมของผลกระทบของ YC เกี่ยวกับประสิทธิภาพการผลิตเป็นตัวแปร (โรบินสันและการ์เร็ต 1999; Soder และโฮลเดน, 1999) มีหลายปัจจัยที่ได้รับการแนะนำที่มีอิทธิพลต่อการตอบสนองของโคนมเพื่อ YC การรักษารวมถึงขั้นตอนของการให้นมบุตรอายุองค์ประกอบของอาหารและกลยุทธ์การให้อาหาร (พิวา et al, 1993;.. Desnoyers et al, 2009) ความแตกต่างของการผลิตนมที่พบในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการสนับสนุนจากการค้นพบในการศึกษาอื่น ๆ และความคิดเห็น (หนวดและการ์เร็ต 1997; Nocek et al, 2003;. Desnoyers et al, 2009.) กับการตอบสนองโดยทั่วไปเฉลี่ย 0.5-1.0 กิโลกรัม ขาดการตอบสนองต่อการ YC ของเปอร์เซ็นต์ไขมันในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการแสดงโดยคนอื่น ๆ (Arambel และเคนท์, 1990) ในขณะที่มีการขาดการตอบสนองโปรตีนนม (Dann et al, 2000;.. Moallem et al, 2009) ; แต่เพิ่มขึ้นในอัตราร้อยละโปรตีนนมที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของอีเอชวายยังไม่ได้รับการรับรอง โหมดของการกระทำประกอบกับ YC รับการแสดงที่จะปรับเปลี่ยนฟังก์ชั่นในกระเพาะรูเมนโดยการกระตุ้นการหมัก (โรบินสัน, 1997) ที่เพิ่มขึ้นของประชากรและอัตราการเจริญเติบโตของแบคทีเรียเซลลูโลสและเสริมสร้างอัตราการย่อยอาหารเริ่มต้นของจำนง วัฒนธรรมในการทำงานอย่างต่อเนื่องกับ YC ใช้ในการศึกษาในปัจจุบันมิลเลอร์และอัลเว็บสเตอร์ (2002) แสดงให้เห็นถึงผลกระทบต่อการย่อยอาหาร NDF แต่แสดงให้เห็นว่ายังไม่มีจุลินทรีย์ที่เพิ่มขึ้นต่อกิโลกรัมของ DM ย่อยและความเข้มข้นของโปรตีนที่เพิ่มขึ้นของจุลินทรีย์เมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์อื่น ๆ ของยูชอน ปริมาณที่เพิ่มขึ้นและคุณภาพของโปรตีนจุลินทรีย์ส่ง postruminally สามารถช่วยในการสนับสนุนโปรตีนนมมากขึ้น.
การศึกษาผลการดำเนินงานไม่กี่ได้รับการดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับผลิตภัณฑ์ไฮโดรไลซ์ยีสต์ น่องเสริมด้วยคาร์บอเนตหรือ MOS ไม่ได้แสดงการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้น (Heinrichs et al, 2003;.. ฮิลล์, et al, 2008, 2009) เดวิสและอัล (2002) แสดงให้เห็นถึง ADG ที่ดีขึ้นและประสิทธิภาพการใช้อาหารสำหรับลูกสุกรหย่านมเสริมด้วย MOS เหตุผลเพิ่มเติมสำหรับการตอบสนองการทำงาน (โปรตีนนมเพิ่มขึ้น) ที่เกี่ยวข้องกับอีเอชวายอาจจะมาจากการปรับเปลี่ยนเพื่อให้จุลินทรีย์ในลำไส้สารอาหารดังกล่าวที่จะได้งดเว้นชั่วคราวสำหรับโฮสต์ว่างมากกว่าการใช้แบคทีเรียจึงพลังงานมากขึ้นและพื้นผิวกรดอะมิโนที่มีอยู่สำหรับการสังเคราะห์โปรตีนเช่น อธิบายโดย Ferket (2002) ในไก่งวง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลิตงานวรรณกรรมผลการประเมินของบริษัท ต่อสมรรถนะการผลิตคือตัวแปร ( โรบินสันและการ์เร็ตต์ , 1999 ; โซเดอร์ และ โฮลเด้น , 1999 ) ปัจจัยหลายประการที่ได้รับ พบว่ามีผลต่อการตอบสนองของโคนม YC รักษารวมถึงขั้นตอนของการให้นม อายุ ส่วนประกอบของอาหารและการให้อาหารกลยุทธ์ ( piva et al . , 1993 ; desnoyers et al . , 2009 )ผลิตน้ำนม พบความแตกต่างในการศึกษานี้ ได้รับการสนับสนุน โดยผลในการศึกษาอื่น ๆและความคิดเห็น ( ที่โกนหนวดและการ์เร็ตต์ , 1997 ; nocek et al . , 2003 ; desnoyers et al . , 2009 ) หมายถึงการตอบสนองโดยทั่วไปจาก 0.5 ถึง 1.0 กิโลกรัม การขาดการตอบสนอง YC ของเปอร์เซ็นต์ไขมัน ในการศึกษานี้ได้ถูกแสดงโดยคนอื่น ๆ ( arambel และเคนท์ , 1990 )เมื่อมีการขาดการตอบสนองต่อโปรตีนนม ( แดนน์ et al . , 2000 ; moallem et al . , 2009 ) ; อย่างไรก็ตาม , เพิ่มนมเปอร์เซ็นต์โปรตีนที่เกี่ยวข้องกับส่วนของเออ ไม่ได้ถูกบันทึกไว้ โหมดของการกระทำโดย YC ได้รับการแสดงเพื่อปรับเปลี่ยนกระบวนการทำงานโดยการกระตุ้นการหมัก ( โรบินสัน , 1997 ) มีประชากรเพิ่มขึ้น และอัตราการเจริญเติบโตของแบคทีเรียที่ย่อยสลายเซลลูโลส ,และการส่งเสริมการย่อยอาหารเริ่มต้นอัตราการค้นหา . ในวัฒนธรรมการทำงานที่ต่อเนื่องกับบริษัทที่ใช้ใน การศึกษาปัจจุบัน มิลเลอร์ เว็บสเตอร์ et al . ( 2545 ) แสดงให้เห็นว่าไม่มีผลต่อการย่อยวัตถุ แต่ให้เพิ่มจุลินทรีย์ไนโตรเจนต่อกิโลกรัมของ DM ย่อยและเพิ่มความเข้มข้นของสารละลายโปรตีนจุลินทรีย์เปรียบเทียบกับผลิตภัณฑ์ที่บริษัท อื่น ๆเพิ่มปริมาณและคุณภาพของโปรตีนส่ง postruminally สามารถช่วยเหลือในการสนับสนุนเพิ่มเติมโปรตีนนม .
การแสดงการศึกษาไม่กี่ได้รับการดำเนินการที่เกี่ยวข้องกับไฮโดรไลซ์ยีสต์ ผลิตภัณฑ์ ขอเสริมด้วย fructooligosaccharides หรือ MOS ไม่ได้แสดงการปรับปรุงการเจริญเติบโต ( ไฮน์ริช et al . , 2003 ; ฮิลล์ et al . , 2008 , 2009 ) Davis et al .( 2545 ) แสดงให้เห็นถึงการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้อาหารสำหรับลูกสุกรหลังหย่านมและอัตราการเจริญเติบโต เสริมกับมอส . เหตุผลเพิ่มเติมเพื่อประสิทธิภาพการตอบสนอง ( เพิ่มโปรตีนนม ) ที่เกี่ยวข้องกับเอออาจจะได้มาจากการแก้ไขที่มีจุลินทรีย์เช่นรังเฉพาะกาลงดเว้นว่างโฮสต์มากกว่าจากการใช้ดังนั้นพลังงานมากขึ้นและพื้นผิวที่ใช้ได้สำหรับการสังเคราะห์กรดอะมิโนโปรตีนตามที่อธิบายไว้โดย ferket ( 2002 ) ในไก่งวง