In a land far away, lived a poor fa

In a land far away, lived a poor farmer and his wife. One day, they tried to pluck fruits from their neighbour’s garden. But their neighbour was actually an old, wicked witch.

She screamed, “How dare you steal from my garden! I’ll turn you both into rats!” The couple trembled with fear. Finally the witch said, “Very well, I’ll let you go. But you have to give me your first child.” They were so scared, that they immediately agreed and fled.

A few years later, a beautiful baby girl was born to the farmer and his wife. Immediately, the old witch came and snatched the girl away from them. She named her Rapunzel, and kept her locked up in a tall tower.

The only person she ever saw was the old witch. Every day, the witch used to come to the foot of the tower and call, “Rapunzel, Rapunzel, let down your hair!” Rapunzel the used to let her long plait fall out the window, and the witch used to hold onto it and climb up.

One day, a prince who was passing by, hid behind the trees and watched the witch. As soon as she left, he too decided to try. “Rapunzel, Rapunzel, let down your hair!” he cried, and climbed up in to her room.

Rapunzel was stunned to see the prince. She had never before seen anybody so handsome. The prince too fell in love with her. They began to secretly meet everyday after the witch left.

One day however, by mistake, Rapunzel said to the witch, “My, you are so much heavier than my price!” The witch realized what had been going on. She screamed and shouted in anger. She cut off Rapunzel’s hair and sent her off deep into the forest.

That day, when the prince came, he found the witch waiting for him at the top of the tower. She cursed and screamed some more, before casting a spell on him, that made the prince lose his sight.

The prince, now blind and broken hearted, wandered through the forest. Many days later, Rapunzel found him wounded among the trees.

Rapunzel began to cry at the sorry sight of her prince. But as soon as her tears fell on him, his wounds healed, and his eyesight returned!

The first thing the prince saw was his beloved Rapunzel. They were overjoyed to find each other again. They went away to his kingdom, and lived happily ever after, far away from the wicked witch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในดินแดนห่างไกล อาศัยอยู่ที่เกษตรกรยากจนและภรรยา หนึ่งวัน พวกเขาพยายามปลิดผลไม้จากสวนของเพื่อนบ้านของพวกเขา แต่เพื่อนบ้านของพวกเขาเป็นจริงการเก่า คนชั่วแม่มดเธอกรีดร้อง "วิธีกล้าคุณขโมยจากสวนของฉัน ฉันจะเปิดคุณหนู" คู่ trembled ด้วยความกลัว ในที่สุด แม่มดกล่าวว่า "ดี ฉันจะให้คุณไป แต่คุณต้องให้ลูกคนแรก" พวกเขากลัวดังนั้น ทันทีที่พวกเขายอมรับ และหนีไปได้กี่ปี เด็กสวยเกิดชาวนาและภรรยาของเขา ทันที แม่มดแก่มา และกระชากสาวห่างจากพวกเขา เธอชื่อราพันเซลของเธอ และเธอล็อคขึ้นตึกสูงสุดเพียงคนที่เธอเคยเห็นถูกแม่มดแก่ ทุกวัน แม่มดที่ใช้มาที่เท้าของหอและโทร "ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผม" ราพันเซลที่ใช้ให้เธอนาน plait ตกหน้าต่าง และแม่มดที่ใช้ การกดค้างไว้บนมันปีนขึ้นวันหนึ่ง เจ้าชายที่กำลังเดินผ่าน ซ่อนอยู่หลังต้นไม้ และดูแม่มด ทันทีที่เธอทิ้ง เขามากเกินไปจะพยายาม "ราพันเซล ราพันเซล ให้ลงผม" เขาร้องไห้ และปีนขึ้นในห้องของเธอราพันเซลถูกสตันจะเห็นเจ้าชาย เธอไม่เคยได้เห็นใครหล่อดังนั้น เจ้าชายเกินไปตกหลุมรักกับเธอ พวกเขาเริ่มที่จะแอบตามทุกวันหลังจากแม่มดด้านซ้ายวันหนึ่งอย่างไรก็ตาม โดยไม่ได้ตั้งใจ ราพันเซลกล่าวว่า ไปแม่มด, "ฉัน คุณมากหนักกว่าราคาของฉัน" แม่มดรู้ได้แล้วเกิดอะไรขึ้น เธอกรีดร้อง และตะโกนในความโกรธ เธอตัดผมของราพันเซล และส่งเธอปิดลึกเข้าป่าวันที่ เมื่อเจ้าชายมา เขาพบแม่มดรอเขาที่ด้านบนของหอ เธอสาปแช่ง และกรีดร้องเพิ่ม ก่อนหล่อการสะกดบนเขา ที่ทำให้เจ้าชายสูญเสียสายตาของเขาเจ้าชาย ตอนนี้ตาบอด และเสียหายหนัก เดินผ่านป่า หลายวันต่อมา ราพันเซลพบเขาได้รับบาดเจ็บระหว่างต้นไม้ราพันเซลเริ่มร้องไห้เห็นขออภัยเจ้าของเธอ แต่เป็นน้ำตาของเธอตกเขา หายได้ก็บาดแผลของเขา และสายตาของเขากลับสิ่งแรกที่เห็นเจ้าชายคือ ราพันเซลเขารัก พวกเขาดีใจที่ค้นหากันอีกครั้ง พวกเขาไปเพื่อราชอาณาจักรของเขา และอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจาก ห่างไกลจากแม่มดชั่วร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในดินแดนที่ห่างไกลออกไปอาศัยอยู่เป็นชาวนายากจนและภรรยาของเขา วันหนึ่งที่พวกเขาพยายามที่จะถอนผลไม้จากสวนของเพื่อนบ้านของพวกเขา แต่เพื่อนบ้านเป็นจริงเก่าแม่มดชั่วร้าย. เธอกรีดร้อง "คุณกล้าขโมยจากสวนของฉัน! ฉันจะเปิดให้คุณทั้งสองเข้าไปในหนู! "ทั้งคู่ก็ตัวสั่นด้วยความกลัว สุดท้ายแม่มดกล่าวว่า "ดีมากฉันจะให้คุณไป แต่คุณต้องให้ฉันลูกคนแรกของคุณ. "พวกเขากลัวว่าพวกเขาตกลงทันทีและหลบหนีไป. ไม่กี่ปีต่อมาเด็กสาวที่สวยงามเกิดมาเพื่อเกษตรกรและภรรยาของเขา ทันทีแม่มดเก่ามาคว้าสาวไปจากพวกเขา เธอชื่อราพันเซลเธอและทำให้เธอถูกขังไว้ในหอคอยสูง. เพียงคนเดียวที่เธอเคยเห็นก็คือแม่มดเก่า ทุกวันแม่มดที่ใช้ในการมาถึงเท้าของหอคอยและเรียก "ราพันเซล, ราพันเซล, ให้ลงผมของคุณ!" ราพันเซลที่ใช้ในการให้จีบยาวของเธอตกออกไปนอกหน้าต่างและแม่มดที่ใช้ในการถือเข้ามันและ ปีนขึ้นไป. วันหนึ่งเจ้าชายที่ถูกส่งผ่านโดยซ่อนหลังต้นไม้และดูแม่มด ทันทีที่เธอทิ้งเขาตัดสินใจเกินไปที่จะลอง "ราพันเซลราพันเซลให้ลงผมของคุณ!" เขาร้องและปีนขึ้นไปในห้องของเธอ. ราพันเซลตะลึงที่จะเห็นเจ้าชาย เธอไม่เคยเห็นมาก่อนใครหล่อมาก เจ้าชายเกินไปตกหลุมรักกับเธอ พวกเขาเริ่มที่จะแอบตอบสนองทุกวันหลังเลิกแม่มดซ้าย. วันหนึ่ง แต่ด้วยความผิดพลาดของราพันเซลบอกว่าจะแม่มด "ของฉันคุณมีมากหนักกว่าราคาของฉัน!" แม่มดตระหนักถึงสิ่งที่ได้รับไปใน เธอกรีดร้องและตะโกนด้วยความโกรธ เธอตัดเส้นผมของราพันเซลและส่งเธอออกลึกเข้าไปในป่า. วันนั้นเมื่อเจ้าชายมาเขาพบว่าแม่มดรอเขาอยู่ที่ด้านบนสุดของหอคอย เธอกรีดร้องสาปแช่งและบางมากขึ้นก่อนที่จะหล่อสะกดบนเขาที่ทำให้เจ้าชายสูญเสียสายตาของเขา. เจ้าชายตอนนี้คนตาบอดและคนอกหัก, เดินผ่านป่า หลายวันต่อมาราพันเซลพบว่าเขาได้รับบาดเจ็บท่ามกลางต้นไม้. ราพันเซลเริ่มร้องไห้ที่เห็นขอโทษของเจ้าชายของเธอ แต่ทันทีที่น้ำตาของเธอลงบนเขาบาดแผลของเขาหายเป็นปกติและสายตาของเขากลับมา! สิ่งแรกที่เจ้าชายเห็นเป็นที่รักของเขาราพันเซล พวกเขาได้รับความสุขที่จะหากันอีกครั้ง พวกเขาเดินออกไปราชอาณาจักรของพระองค์มีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขและหลังจากที่เคยห่างไกลจากแม่มดชั่วร้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในดินแดนห่างไกล มีชีวิตที่เกษตรกรยากจนและภรรยาของเขา วันหนึ่ง พวกเขาพยายามที่จะเก็บผลไม้จากสวนของเพื่อนบ้าน . แต่เพื่อนบ้านก็เป็นแม่มดแก่ .เธอกรีดร้อง " กล้าดียังไงมาขโมยจากสวนของฉัน ! ผมจะทำให้คุณทั้งในหนู " คู่ที่ตัวสั่นด้วยความกลัว ในที่สุด แม่มดกล่าวว่า " ดี ผมจะปล่อยคุณไป แต่คุณต้องให้ลูกคนแรกของคุณ . " พวกเขากลัวว่าพวกเขาเห็นด้วยทันที แล้วก็หนีไปไม่กี่ปีต่อมา สาวสวยลูกเกิดกับชาวนาและภรรยาของเขา ทันที แม่มดเก่ามาแย่งผู้หญิงไปจากพวกเขา เธอชื่อราพันเซลของเธอ และทำให้เธอถูกขังอยู่ในหอคอยสูงคนเดียวที่เธอเคยเห็นแม่มดเก่า ทุก ๆวัน แม่มดเคยมาที่เท้าของหอและเรียก " Rapunzel ราพันเซลปล่อยผมของเธอลง " ราพันเซลที่เคยถักเปียยาวของเธอให้ตกจากหน้าต่าง และแม่มดที่เคยจับมันและปีนขึ้นไปวันหนึ่ง เจ้าชายที่กำลังจะผ่านไป หลบอยู่หลังต้นไม้ มองแม่มด ทันทีที่เธอออกไป เขาก็ตัดสินใจที่จะลอง " Rapunzel ราพันเซลปล่อยผมของเธอลง " เขาร้อง และปีนขึ้นไปที่ห้องของเธอราพันเซลตกใจเมื่อเห็นเจ้าชาย เธอยังไม่เคยเห็นใครหล่อมาก เจ้าชายก็ตกหลุมรักเธอ พวกเขาเริ่มที่จะแอบเจอกันทุกวันหลังจากแม่มดออกไปวันหนึ่ง แต่ด้วยความผิดพลาด ราพันเซลพูดกับแม่มด " ของฉัน คุณมีมากหนักกว่าราคาของฉัน ! " แม่มดที่ตระหนักถึงสิ่งที่ได้เกิดขึ้น เธอกรีดร้องและตะโกนด้วยความโมโห เธอตัดผมของราพันเซล และส่งนางไปในป่าลึกวันนั้น เมื่อเจ้าชายมา เขาพบว่า แม่มดที่กำลังรอเขาอยู่ที่ด้านบนของหอ เธอถูกสาปแช่งและร้องมากขึ้น ก่อนร่ายมนต์ใส่เขา นั่นทำให้เจ้าชายสูญเสียสายตาของเขาเจ้าชาย ตอนนี้ตาบอดและคนที่หัวใจแตกสลาย เดินผ่านป่า หลายวันต่อมา ราพันเซลพบว่าเขาได้รับบาดเจ็บระหว่างต้นไม้ราพันเซลเริ่มร้องไห้ที่เห็นโทษของเจ้าชายของเธอ แต่ทันทีที่น้ำตาหล่นบนเขา แผลของเขาหายดี แล้วสายตาของเขากลับมา !สิ่งแรกที่เจ้าชายเห็นราพันเซลที่รักของเขา พวกเขาดีใจมากที่เจอกันอีก พวกเขากลับไปสู่อาณาจักรของพระองค์ และอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย ห่างจากแม่มด ชั่วร้าย