How we move, which is often referre

How we move, which is often referred to as "body language", is called Kinesics by social scientists. As we have indicated earlier, the interpretation of these body movements is subject to change based on culture and gender. Researchers Ekman and Friesen established five basic purposes that these kind of movement serve, Emblems, Illustrators, Affect Displays, Regulators and Adaptors. Let's look briefly at each in turn.

Emblems

Emblems are nonverbal signals that can generally be translated directly into words. Most people within a culture or group agree on their meaning. A good example is the "A-OK" symbol made with the thumb and forefinger. Because these gestures can be directly translated into words, they are quick to use and unambiguous in their meaning. However, as we noted earlier, culture quickly comes into play when you move outside of your "home" culture. For instance, in many parts of the world this gesture is directly translated as "OK", but in other places it might be translated as "Zero" or "None", and in others it is even understood to represent an obscene gesture representing a body orifice. Quite a different interpretation than being OK!

Illustrators

Illustrators are movements that complement verbal communication by describing or accenting or reinforcing what the speaker is saying. People use illustrators to indicate the size of an object or to draw a picture in the air or to emphasize a key word in what they are saying. These might include pointing to an object in the room or pounding on the table. The frequency of use of illustrators may vary by culture, but they are used widely. Use of illustrators can help indicate interest, efforts to be clear or enthusiasm for the topic being discussed.

Affect Displays

Affect displays are nonverbal displays of the body or face that carry an emotional meaning or display affective states. Our gait (bouncing, suggesting happiness for instance, or slouched and shuffling, suggesting depression), and our facial movements (breaking into a big grin, suggesting pleasure, or frowning suddenly indicating displeasure) send a message about our feelings. Affect displays are often spontaneous and thus they may send signals that we would rather not convey based on social norms or our goals for communication. We will explore facial expressions more in a later section.

Regulators

Regulators are nonverbal messages that accompany speech to control or regulate what the speaker is saying. These might including the nodding of the head to indicate you are listening or understanding something, for instance, and you are encouraging the speaker to continue. Regulars are often associated with turn-taking in conversation, influencing the flow and pace of discussion. For instance, we might start to move away, signaling that we want communication to stop, or we may raise a finger or lift our head to indicate we want to speak, or perhaps show our palm to indicate we don't want a turn at speaking.

Adaptors

Adaptors are forms of nonverbal communication that often occur at a low level of personal awareness. They can be thought of a behaviors that are done to meet a personal need as one adapts to the specific communication situation. They include behaviors like twisting your hair, tapping your pen, scratching, tugging on your ear, pushing your glasses up your nose, holding yourself, swinging your legs, etc. Given the low level of awareness of these behaviors by the person doing them, the observer is sometimes more aware of the behaviors than the doer of them. Adaptors may thus serve unintentionally as clues to how a person is feeling. Adaptors are not intended for use in communication, but rather may represent behaviors learned early in life that are somehow cued by the current situation and which may be increased when the level of anxiety goes up in the situation.

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราย้าย ซึ่งจะมักเรียกว่า "ภาษากาย" เรียกว่า Kinesics โดยนักวิทยาศาสตร์สังคม ตามที่เราได้ระบุไว้ก่อนหน้านี้ การตีความเคลื่อนไหวของร่างกายเหล่านี้สามารถเปลี่ยนแปลงได้ตามวัฒนธรรมและเพศ เอ็กแมนนักวิจัยและ Friesen ขึ้นห้าพื้นฐานวัตถุประสงค์ที่เหล่านี้ประเภทของการเคลื่อนที่ให้บริการ สัญลักษณ์ วาดภาพประกอบ แสดงผล หน่วยงานกำกับดูแล และอะแดปเตอร์ ดูสั้น ๆ แต่ละในการตราสัญลักษณ์ตราสัญลักษณ์เป็นสัญญาณกริยาที่มักมีแปลโดยตรงเป็นคำ คนส่วนใหญ่ในวัฒนธรรมหรือกลุ่มยอมรับในความหมายของพวกเขา ตัวอย่างที่ดีเป็นสัญลักษณ์ "A-OK" ที่ทำให้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ เนื่องจากรูปแบบเหล่านี้สามารถถูกแปลเป็นคำ โดยตรง เป็นการใช้ชัดเจนในความหมายของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ตามที่เราระบุไว้ก่อนหน้านี้ วัฒนธรรมอย่างรวดเร็วมาลงเล่นเมื่อคุณย้ายนอกวัฒนธรรม "บ้าน" ของคุณ เช่น ในหลายส่วนของโลกรูปแบบนี้โดยตรงจะแปลว่า "OK" แต่ในที่อื่นๆ ก็อาจแปลเป็น "ศูนย์" หรือ "ไม่มี" และอื่น ๆ มันคือได้เข้าใจการแสดงท่าทางลามกอนาจารการแทนปากร่างกาย ตีความค่อนข้างแตกต่างกว่าการ OKนักวาดภาพประกอบนักวาดภาพประกอบมีการเคลื่อนไหวที่ช่วยเสริมการสื่อสารทางวาจา โดยการอธิบาย หรือ accenting หรือเสริมอะไรบอกว่า ลำโพง ผู้ใช้วาดภาพประกอบ เพื่อระบุขนาดของวัตถุ หรือ การวาดรูปในอากาศ หรือ การเน้นคำสำคัญในสิ่งที่พวกเขาพูด เหล่านี้อาจรวมถึงชี้ไปยังวัตถุในห้อง หรือตำบนตาราง ความถี่ในการใช้งานของนักวาดภาพประกอบอาจแตกต่างกันตามวัฒนธรรม แต่พวกเขาจะใช้กันอย่างแพร่หลาย ใช้ของนักวาดภาพประกอบสามารถช่วยบ่งชี้ความสนใจ ความพยายามที่จะมีความชัดเจนหรือความกระตือรือร้นสำหรับหัวข้อที่กำลังกล่าวถึงมีผลต่อการแสดงแสดงผลจะแสดงกริยาของร่างกายหรือใบหน้าที่มีความหมายมีอารมณ์ หรือแสดงผลสถานะ เราเดิน (แสง แนะนำความสุขเช่น หรือ slouched และ สับ แนะนำภาวะซึมเศร้า), และมีการเคลื่อนไหวของเราหน้า (ทำลายเป็นยิ้มใหญ่ แนะนำสุข หรือ frowning ก็ระบุว่า ไม่พอใจ) ส่งข้อความเกี่ยวกับความรู้สึกของเรา แสดงผลมักเกิดขึ้นเอง และดังนั้น พวกเขาอาจส่งสัญญาณที่เราต้องการไม่ถ่ายทอดตามบรรทัดฐานทางสังคมหรือเป้าหมายของเราสำหรับการสื่อสาร เราจะศึกษาเพิ่มเติมในภายหลังมีส่วนหน้านิพจน์หน่วยงานกำกับดูแลหน่วยงานกำกับดูแลมีข้อกริยาที่มาพร้อมกับเสียงการควบคุม หรือควบคุมสิ่งบอกว่า ลำโพง เหล่านี้อาจรวมถึง nodding หัวเพื่อบ่งชี้ว่า คุณจะฟัง หรือเข้าใจอะไรบางอย่าง เช่น และคุณจะส่งเสริมลำโพงที่ต้องการ นึกคิดมักเกี่ยวข้องกับการเปิดในการสนทนา มีอิทธิพลต่อการไหลและจังหวะของการสนทนา เช่น เราอาจเริ่มย้าย ส่งสัญญาณว่า เราต้องสื่อสารหยุด หรือเราอาจยกนิ้ว หรือยกศีรษะเพื่อแสดงว่า เราต้องการพูด หรืออาจจะแสดงปาล์มของเราเพื่อแสดงว่า เราไม่ต้องการเปิดที่พูดอะแดปเตอร์อะแดปเตอร์เป็นอวัจนภาษาที่มักเกิดขึ้นที่ระดับต่ำของการรับรู้ส่วนบุคคล พวกเขาสามารถจะคิดว่า ลักษณะการทำงานที่ทำเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนหนึ่งปรับให้เหมาะกับสถานการณ์การสื่อสารเฉพาะ มีพฤติกรรมบิดผม เคาะปากกา เกา ดึงหูของคุณ กดของแว่นขึ้นจมูกของคุณ ถือตัวเอง ควงขา ฯลฯ กำหนดระดับต่ำของการรับรู้ของพฤติกรรมเหล่านี้ โดยบุคคลที่จะทำให้ ผู้สังเกตการณ์เป็นบางครั้งเติมตระหนักถึงพฤติกรรมมากกว่า doer ของพวกเขา อะแดปเตอร์อาจใช้เป็นเบาะแสให้ความรู้สึกคนจึงตั้งใจ อะแดปเตอร์ที่ไม่ได้มีไว้สำหรับใช้ในการสื่อสาร แต่ค่อนข้าง อาจแสดงพฤติกรรมการเรียนรู้ในชีวิตที่มีคิวอย่างใดตามสถานการณ์ปัจจุบัน และที่อาจเพิ่มระดับของความวิตกกังวลเกิดขึ้นในสถานการณ์ 

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการที่เราย้ายซึ่งมักจะเรียกว่า "ภาษากาย" จะเรียกว่า Kinesics โดยนักวิทยาศาสตร์ทางสังคม ในฐานะที่เราได้ระบุไว้ก่อนหน้านี้การตีความหมายของการเคลื่อนไหวร่างกายเหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับวัฒนธรรมและเพศ นักวิจัย Ekman และ Friesen จัดตั้งห้าวัตถุประสงค์พื้นฐานที่ชนิดของการเคลื่อนไหวเหล่านี้ทำหน้าที่กกุธภัณฑ์วาดภาพประกอบส่งผลกระทบต่อการแสดงผลงานกำกับดูแลและอะแดปเตอร์ ลองดูช่วงสั้น ๆ ที่ในทางกลับกัน. ตราสัญลักษณ์สัญญาณอวัจนภาษาที่สามารถทั่วไปได้รับการแปลโดยตรงมาเป็นคำพูด คนส่วนใหญ่ที่อยู่ในวัฒนธรรมหรือกลุ่มเห็นด้วยกับความหมายของพวกเขา ตัวอย่างที่ดีคือ "A-OK" สัญลักษณ์ที่ทำด้วยนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ เพราะท่าทางเหล่านี้สามารถแปลได้โดยตรงในคำพูดของพวกเขามีความรวดเร็วในการใช้และโปร่งใสในความหมายของพวกเขา แต่ที่เราตั้งข้อสังเกตก่อนหน้านี้ได้อย่างรวดเร็ววัฒนธรรมมาลงเล่นเมื่อคุณย้ายนอก "บ้าน" ของวัฒนธรรม ยกตัวอย่างเช่นในหลายส่วนของโลกนี้ท่าทางจะแปลโดยตรงเป็น "OK" แต่ในสถานที่อื่น ๆ มันอาจจะแปลว่า "ศูนย์" หรือ "ไม่มี" และอื่น ๆ เป็นที่เข้าใจแม้จะเป็นตัวแทนของท่าทางลามกอนาจารคิดเป็น ปากร่างกาย ค่อนข้างตีความแตกต่างกันกว่าการเป็น OK! วาดภาพประกอบวาดภาพประกอบการเคลื่อนไหวที่เสริมการสื่อสารทางวาจาโดยการอธิบายหรือการเน้นหรือเสริมสิ่งที่ผู้พูดไม่ว่าจะเป็น คนใช้วาดภาพประกอบเพื่อระบุขนาดของวัตถุหรือการวาดภาพในอากาศหรือเพื่อเน้นคำสำคัญในสิ่งที่พวกเขากำลังพูด เหล่านี้อาจรวมถึงการชี้ไปยังวัตถุในห้องพักหรือตำบนโต๊ะ ความถี่ในการใช้งานของนักวาดภาพอาจแตกต่างจากวัฒนธรรม แต่พวกเขาจะใช้กันอย่างแพร่หลาย การใช้งานของนักวาดภาพสามารถช่วยระบุความสนใจความพยายามที่จะมีความชัดเจนหรือความกระตือรือร้นในหัวข้อการหารือ. ส่งผลกระทบต่อการแสดงผลส่งผลกระทบต่อการแสดงมีการแสดงอวัจนภาษาของร่างกายหรือใบหน้าที่พกความหมายทางอารมณ์หรือแสดงอารมณ์สหรัฐอเมริกา การเดินของเรา (ใหญ่บอกความสุขเช่นหรือ slouched และสับบอกภาวะซึมเศร้า) และการเคลื่อนไหวบนใบหน้าของเรา (บุกเข้าไปในรอยยิ้มใหญ่บอกความสุขหรือมุ่ยจู่ ๆ ก็แสดงให้เห็นความไม่พอใจ) ส่งข้อความเกี่ยวกับความรู้สึกของเรา ส่งผลกระทบต่อการแสดงมักจะเกิดขึ้นเองและทำให้พวกเขาอาจจะส่งสัญญาณว่าเราจะค่อนข้างไม่ถ่ายทอดขึ้นอยู่กับบรรทัดฐานของสังคมหรือเป้าหมายของเราสำหรับการสื่อสาร เราจะสำรวจการแสดงออกทางสีหน้ามากขึ้นในส่วนต่อไป. ควบคุมการควบคุมการอวัจนภาษาเป็นข้อความที่มาพร้อมกับคำพูดที่จะควบคุมหรือควบคุมสิ่งที่ผู้พูดไม่ว่าจะเป็น อาจเหล่านี้รวมทั้งพยักหน้าของหัวเพื่อแสดงว่าคุณกำลังฟังเพลงหรือความเข้าใจบางสิ่งบางอย่างเช่นและคุณจะส่งเสริมให้ลำโพงเพื่อดำเนินการต่อ ประจำมักจะเกี่ยวข้องกับการเปิดการสนทนาที่มีอิทธิพลต่อการไหลและการก้าวของการอภิปราย ตัวอย่างเช่นเราอาจจะเริ่มต้นที่จะย้ายออกส่งสัญญาณว่าเราต้องการการสื่อสารที่จะหยุดหรือเราอาจเพิ่มนิ้วหรือยกหัวของเราที่จะแสดงให้เห็นว่าเราต้องการที่จะพูดหรือบางทีอาจจะแสดงปาล์มของเราที่จะแสดงให้เห็นว่าเราไม่ต้องการเปิดที่ พูด. อะแดปเตอร์อะแดปเตอร์เป็นรูปแบบของการสื่อสารอวัจนภาษาที่มักจะเกิดขึ้นในระดับต่ำของการรับรู้ส่วนบุคคล พวกเขาอาจจะคิดว่าพฤติกรรมที่จะดำเนินการเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนบุคคลเป็นหนึ่งปรับให้เหมาะกับสถานการณ์การสื่อสารที่เฉพาะเจาะจง พวกเขารวมถึงพฤติกรรมเช่นบิดผมของคุณแตะปากกาของคุณเกาดึงหูของคุณผลักดันแว่นตาของคุณขึ้นจมูกของคุณถือตัวเองแกว่งขาของคุณ ฯลฯ ป.ร. ให้ไว้ในระดับต่ำของการรับรู้พฤติกรรมเหล่านี้โดยคนทำพวกเขา ผู้สังเกตการณ์บางครั้งก็มากขึ้นตระหนักถึงพฤติกรรมกว่ากระทำของพวกเขา อะแดปเตอร์จึงอาจใช้ไม่ได้ตั้งใจเป็นเบาะแสเพื่อวิธีการที่คนมีความรู้สึก อะแดปเตอร์ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ในการสื่อสาร แต่อาจเป็นตัวแทนของพฤติกรรมการเรียนรู้ในช่วงต้นชีวิตที่มีคิวอย่างใดโดยสถานการณ์ในปัจจุบันและที่อาจจะเพิ่มขึ้นเมื่อระดับของความวิตกกังวลไปในสถานการณ์





















 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีการที่เราย้ายไป ซึ่งมักจะเรียกว่าเป็น " ภาษากาย " เรียกว่า kinesics โดยนักวิทยาศาสตร์ในสังคม ในฐานะที่เราได้ระบุก่อนหน้านี้ , การตีความการเคลื่อนไหวของร่างกายเหล่านี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับวัฒนธรรม และเพศ นักวิจัยและก่อตั้งห้าวัตถุประสงค์พื้นฐานไฟรเซ็นเอกเหล่านี้ชนิดของบริการเคลื่อนไหวสัญลักษณ์ , ชาว มีผลต่อการแสดง ควบคุมและอะแดปเตอร์ . ดูสั้นที่แต่ละในการเปิดสัญลักษณ์สัญลักษณ์เป็นสัญญาณอวัจนภาษาที่โดยทั่วไปจะสามารถแปลได้โดยตรงในคำ คนส่วนใหญ่ในวัฒนธรรม หรือกลุ่มยอมรับในความหมายของมัน ตัวอย่างที่ดีคือ " เอ โอเค " สัญลักษณ์ด้วยนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ เพราะท่าทางเหล่านี้สามารถแปลโดยตรงในคำที่พวกเขาจะรวดเร็วในการใช้ และชัดเจนในความหมายของพวกเขา แต่ที่เรากล่าวไว้ก่อนหน้านี้ , วัฒนธรรมอย่างรวดเร็วเข้ามาในเล่นเมื่อคุณย้ายที่อยู่นอกของ " บ้าน " วัฒนธรรม ตัวอย่างเช่น ในส่วนต่างๆ ของโลก รูปแบบนี้โดยตรงแปลว่า " โอเค " แต่ในสถานที่อื่น ๆ มันอาจจะแปลเป็น " ศูนย์ " หรือ " ไม่มี " , และอื่น ๆ มันก็เข้าใจท่าทางของลามกของร่างกายออกมาได้ ค่อนข้างแตกต่างกว่าการตีความครับวุฒิสภาสหรัฐอเมริกาวาดภาพประกอบมีการเคลื่อนไหวที่กว่าการสื่อสารด้วยวาจา โดยการอธิบาย หรือ บัญชี หรือเสริมสิ่งที่ผู้พูดกำลังพูด คนที่ใช้ภาพประกอบเพื่อแสดงขนาดของวัตถุหรือวาดภาพในอากาศหรือเพื่อเน้นคำที่สำคัญในสิ่งที่พวกเขากำลังพูด เหล่านี้อาจรวมถึงชี้ไปที่วัตถุในห้องพักหรือเต้นบนโต๊ะ ความถี่ของการใช้ภาพประกอบอาจแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรม แต่พวกเขาจะใช้กันอย่างแพร่หลาย การใช้ภาพประกอบจะช่วยบ่งชี้ถึงความสนใจ ความพยายามที่จะมีความชัดเจนหรือความกระตือรือร้นสำหรับหัวข้อที่ถูกกล่าวถึงมีผลต่อการแสดงส่งผลกระทบต่อการแสดงจะแสดงอวัจนะภาษาของร่างกายหรือใบหน้าที่มีความหมายทางอารมณ์หรือแสดงอารมณ์สหรัฐอเมริกา การเดินของเรา ( แสง แนะนำให้ความสุขสำหรับอินสแตนซ์ และ สับหรือโก่งว่าภาวะซึมเศร้า ) , และการเคลื่อนไหวหน้าของเรา ( แบ่งยิ้มใหญ่ ว่าสุข หรือมุ่ยก็แสดงความไม่พอใจ ) ส่งข้อความเกี่ยวกับความรู้สึก ส่งผลกระทบต่อการแสดงมักจะธรรมชาติและดังนั้นพวกเขาอาจจะส่งสัญญาณว่า เราไม่อยากจะถ่ายทอดตามบรรทัดฐานทางสังคมหรือเป้าหมายของเราสำหรับการสื่อสาร เราจะสำรวจสีหน้าเพิ่มเติมในส่วนในภายหลังเร็คกูเลเตอร์ควบคุมข้อความที่เกี่ยวข้องกับการพูดแบบควบคุมหรือควบคุมสิ่งที่ผู้พูดกำลังพูด เหล่านี้อาจรวมถึงการพยักหน้าของศีรษะเพื่อแสดงคุณจะฟังหรือความเข้าใจบางอย่างเช่น และคุณนิมิต ลำโพงต่อไป ลูกค้าประจำมักจะเกี่ยวข้องกับการเปิดใช้ในการไหล และจังหวะของการสนทนา ตัวอย่างเช่น เราอาจจะเริ่มต้นที่จะย้ายไป สัญญาณที่เราต้องการสื่อสาร เพื่อหยุด หรือ เราอาจยก นิ้วหรือยกศีรษะของเราว่าเราต้องการจะพูด หรือบางทีให้ปาล์มของเราว่าเราไม่ต้องการเลี้ยวที่พูดอะแด็ปเตอร์อะแดปเตอร์มีรูปแบบของการสื่อสารอวัจนภาษาที่มักจะเกิดขึ้นในระดับของความตระหนักส่วนบุคคล พวกเขาสามารถจะคิดว่าเป็นพฤติกรรมที่ทำเพื่อตอบสนองความต้องการส่วนบุคคลที่ปรับตัวเข้ากับสถานการณ์การสื่อสารที่เฉพาะเจาะจง มีพฤติกรรมชอบบิดผม เคาะปากกาของคุณเกาอีกบนหูของคุณ ดันแว่นขึ้นจมูก ถือเอง ควงขา ฯลฯ ให้ระดับต่ำของการรับรู้พฤติกรรมเหล่านี้ โดยคนที่มานั้น ผู้สังเกตการณ์บางครั้งตระหนักถึงพฤติกรรมมากกว่าทำของพวกเขา อะแดปเตอร์ดังนั้นจึงอาจใช้เป็นเบาะแสให้ตั้งใจว่า บุคคลจะรู้สึกยังไง อะแดปเตอร์ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อใช้ในการสื่อสาร แต่อาจแสดงพฤติกรรมที่เรียนรู้ในช่วงต้นชีวิตที่บางครั้ง cued โดยสถานการณ์ในปัจจุบันและที่อาจจะเพิ่มขึ้นเมื่อระดับของความวิตกกังวลขึ้นในสถานการณ์